Ο Κίλιαν Μέρφι επιστρέφει, η ντροπή της Ιρλανδίας ξαναζωντανεύει

74th Berlinale: «Small Things Like These» Facebook Twitter
Στο «Small Things Like These», ο Κίλιαν Μέρφι παίζει τον Μπιλ Φέρλονγκ, έναν προμηθευτή καυσόξυλων που ζει τίμια και ήσυχα σε μια εργατική κωμόπολη της Ιρλανδίας το 1985.
0

Στην έρημο της Σάντα Φε, οι συντελεστές του Οπενχάιμερ δεν είχαν πολλές εναλλακτικές ψυχαγωγίας μετά τα γυρίσματα. Ο Ματ Ντέιμον είχε συμπαθήσει πολύ τον Κίλιαν Μέρφι, αν και δεν είχε πολλές ευκαιρίες να διαπιστώσει το χιούμορ που τόσο του είχε διαφημίσει η Έμιλι Μπλαντ, όταν δούλευαν μαζί, στο sequel του «A Quiet Place». Παρότι λοιπόν δεν συνέφαγαν ποτέ στο μοναδικό εστιατόριο της περιοχής, διότι ο Μέρφι παρέμεινε απαρέγκλιτα συγκεντρωμένος, δεν πολυμιλούσε στον κόσμο, πήγαινε στον προσωπικό του χώρο, με το ζόρι κατάπινε μερικά αμύγδαλα και κοιμόταν, πιο αδύνατος και πιο… Οπενχάιμερ όσο οι μέρες περνούσαν, ο Ντέιμον κατάφερε να τον ξεμοναχιάσει για να μιλήσουν για τα θέματα που τους ενδιέφεραν.

Ο Μέρφι ανέφερε το «Small Things Like These», ένα μυθιστόρημα της Κλερ Κίγκαν που σκόπευε να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη, με πρωταγωνιστή τον ίδιο, το περιέγραψε στον Ματ, εκείνος σκέφτηκε πως, πρώτον, ήταν καλή ιδέα, δεύτερον, ήταν «γελοιωδώς εύκολο» project, όπως ομολόγησε αργότερα, για την εταιρεία παραγωγής που μοιράζεται με τον διόσκουρό του, Μπεν Άφλεκ, την Artists Equity, και τρίτον, γιατί όχι; Ο Ιρλανδός ηθοποιός είχε ήδη συζητήσει με τον Τιμ Μιέλαντς, τον Βέλγο σκηνοθέτη του από το τηλεοπτικό «Peaky Blinders», ιδέες και λεπτομέρειες στην προσέγγιση ενός θέματος, του εκτεταμένου εγκλεισμού έφηβων κυρίως κοριτσιών που έμεναν ανεπιθύμητα έγκυες σε δομές υπό την επίβλεψη της Kαθολικής Eκκλησίας, το οποίο πίστευαν ακράδαντα πως άξιζε να ξαπαειπωθεί.

Όσο δόκιμες και ολόσωστες και αν είναι οι φωνητικές δυνατότητες του Κίλιαν Μέρφι, το βλέμμα του παραμένει τόσο ακαταμάχητο και μοναδικό, έτσι όπως ολοστρόγγυλο και παιδιάστικα αγνό καταβροχθίζει τις εικόνες που αντικρίζει, που γίνεται περισσότερο κατανοητή η λακωνική του παρουσία στη μεγαλύτερη διάρκεια του «Small Things Like These».

Πριν από 20 χρόνια, ο Πίτερ Μάλαν, αγαπημένος ηθοποιός του Κεν Λόουτς, είχε προκαλέσει μια σχετική αναστάτωση στη χώρα του, και ανατριχίλα στο κοινό, αποκαλύπτοντας –σε παγκόσμια πρεμιέρα και αποσπώντας βραβεία στο Φεστιβάλ Βενετίας– τις «Magdalene Sisters», τις εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσες κορασίδες της Ιρλανδίας, σε μια δραματική αναπαράσταση της φρίκης που βίωναν κορίτσια στο όνομα της Παναγίας, από μια Εκκλησία που, μετά το σκάνδαλο, δεν έσπευσε να ζητήσει «καθολικά» συγγνώμη. Εν μέρει, υπάρχει ένα δίκιο στην άρνηση αυτή: η ευθύνη που βάρυνε το θρησκευτικό σύστημα για τη διατήρηση των Πλυντηρίων της Μαγδαληνής επί ενάμιση αιώνα και κάτι ψιλά, από το 1820 ως το 1996, αθωώνει και βολεύει πολύ το πολιτικό κατεστημένο μιας υποκριτικής κοινωνίας, που γνώριζε τι γινόταν και προτιμούσε να αναλώνεται σε πιο τουριστικά κλισέ – το αλκοόλ για παράδειγμα. Τα κρυφά κάτεργα που διηύθηναν αδελφές του ελέους και φιλεύσπναχνες ηγούμενες, όπως εδώ η Έμιλι Γουότσον, η οποία γλιστράει μερικά χαρτονομίσματα στο γιορτινό φακελάκι για να χαρούν και να κλείσουν τα πικραμένα στόματα της οικογένειας του ποιμνίου της, ήταν κοινό μυστικό αλλά και σκληρό φορτίο για να ξεριζωθεί. 

Στο «Small Things Like These», ο Κίλιαν Μέρφι παίζει τον Μπιλ Φέρλονγκ, έναν προμηθευτή καυσόξυλων που ζει τίμια και ήσυχα σε μια εργατική κωμόπολη της Ιρλανδίας το 1985, όπως καταλαβαίνουμε ακούγοντας στο βάθος το εμβληματικό «Come on Eilleen» των Dexy’s Midnight Runner, με τις πέντε κόρες και τη σύζυγό του – είναι η Αϊλίν Γουόλς, που ενσάρκωσε κατά σύμπτωση μια από τις «Magdalene sisters». Περνάει μια απροσδόκητη κρίση, είναι ανήσυχος, όπως λέει, ή απλώς κουρασμένος, όπως του εξηγεί η πιο πρακτική γυναίκα του. Ανατρέχει στην παιδική του ηλικία, τότε που μεγάλωνε με τη βιολογική μητέρα του σε ένα ανάδοχο σπίτι, χωρίς πατέρα, και χωρίς το δώρο που περίμενε αδημονώντας εκείνα τα Χριστούγεννα της δεκαετίας του '50, ένα παζλ, τίποτε παραπάνω. Σκόρπιες λεπτομέρειες από τότε βγάζουν πλέον νόημα, ειδικά μετά από τις επαγγελματικές του επισκέψεις στις καλόγριες για να τους παραδώσει κάρβουνο και να πληρωθεί. Εκεί παρατηρεί πιο έντονα τα «πεσμένα κορίτσια», τις ανήλικες κοπέλες που εκδιώχθηκαν επειδή περιμένουν παιδί εκτός νυμφώνος, και περιμαζεύτηκαν από τις καλόγριες οι οποίες, ενώ δεν τις κλειδαμπάρωσαν στο άσυλο, τις έβαζαν να δουλεύουν νυχθημερόν και τις εκμεταλλεύτηκαν στεγνά, με αντάλλαγμα την «καριτά» και την επιβίωση. 

74th Berlinale: Small Things like these Facebook Twitter
Σκηνή από τα γυρίσματα της ταινίας.

Αντίθετα από το «Magdalene Sisters», η ταινία του Μιέλαντς ενδιαφέρεται για το εξωτερικό κάδρο, υπονοώντας τη βία που συμβαίνει μέσα στο «πλυντήριο», όπως το έλεγαν, όπως περίπου συλλέγει τα θραύσματα της ζωής του Μπιλ. Όσο δόκιμες και ολόσωστες και αν είναι οι φωνητικές δυνατότητες του Κίλιαν Μέρφι, το βλέμμα του παραμένει τόσο ακαταμάχητο και μοναδικό, έτσι όπως ολοστρόγγυλο και παιδιάστικα αγνό καταβροχθίζει τις εικόνες που αντικρίζει, που γίνεται περισσότερο κατανοητή η λακωνική του παρουσία στη μεγαλύτερη διάρκεια του «Small Things Like These». Άλλωστε, τα μικρά πράγματα συνθέτουν το μεγάλο κενό που νιώθει ο Μπιλ και επικοινωνεί γλαφυρά και με αξιοζήλευτη οικονομία ο Κίλιαν Μέρφι. Μεγαλώνοντας κορίτσια, από την εφηβεία που ετοιμάζεται να αποδράσει καλπάζοντας, μέχρι την τρυφερότητα που αφοπλίζει και γαληνεύει στο τέλος μιας μακριάς μέρας έναν πατέρα από τα άγχη του, ο καρβουνιάρης με τη «μαλακή καρδιά», όπως του επισημαίνει –όχι με θετικό πρόσημο– η γυναίκα του, βλέπει μια σαθρή πλευρά που συνεχίζεται, έχοντας ο ίδιος ένα τραύμα ακόμη ανοιχτό, όπως του υπενθυμίζουν τα δάκρυα που τρέχουν από τα μάτια του όταν συνειδητοποιεί από πού προέρχεται και κυρίως τι έχει παραλείψει. Εκτός από το συγκεκριμένο θέμα, που η Κίγκαν το έχει διαχειριστεί με ευαισθησία, με τη διεισδυτική της γραφή, και η ταινία το απέδωσε με αίσθηση κινηματογραφική, διακριτική και αποτελεσματική (ευτυχώς σε μια αναβάθμιση της οικονομικά και πολιτικά πάσχουσας φέτος Μπερλινάλε, που μας είχε συνηθίσει σε προβληματικές πρεμιέρες τα τελευταία χρόνια), το «Small Things Like These» μιλά με δύναμη μέσα από τα συμφραζόμενα για τη λανθασμένη τοποθέτηση των γυναικών σε μια εποχή που δεν είχαν καν χρόνο να σταθούν για να αναλογιστούν ποιες είναι και τι θέλουν, και μάλιστα με καταλύτη έναν άνδρα που δεν φέρει την κλισέ αύρα της αρρενωπότητας – η καριέρα του Κίλιαν Μέρφι οφείλει να μελετηθεί, εκτός από όλα τα άλλα, ειδικά για το γκρέμισμα του κλασικού machismo.

Small Things Like These (Cillian Murphy) Trailer | First Look (2024)

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Oppenheimer: Κανείς δεν θα μπορούσε να αναδείξει μια βιογραφία όπως ο Νόλαν

Οθόνες / Oppenheimer: Κανείς δεν θα μπορούσε να αναδείξει μια βιογραφία όπως ο Νόλαν

Παρά μια πολυπρόσωπη, οπερατική διάθεση που επισκιάζει τις ανάσες που χρειάζεται, η προσήλωση και ο πλούτος της ταινίας σε επίπεδο τεχνικής και περιεχομένου αποζημιώνουν, ενώ η ερμηνεία του Κίλιαν Μέρφι είναι καθηλωτική.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ