Oppenheimer: Κανείς δεν θα μπορούσε να αναδείξει μια βιογραφία όπως ο Νόλαν

Oppenheimer: Κανείς δεν θα μπορούσε να αναδείξει μια βιογραφία όπως ο Νόλαν Facebook Twitter
H σκηνή της συνάντησης με τον Αϊνστάιν...Ο Κίλιαν Μέρφι, αυτός ο αγγελοδαίμονας με το κρυστάλλινο αμφίφυλο πρόσωπο, υπόσχεται μεγαλείο και χάος, έμπνευση και ισοπέδωση.
0

Ως αντίστιξη της Μπάρμπι, την οποία γνωρίζουν ακόμη και όσοι/ες τη μισούν για τους δικούς τους λόγους, τον Τζέι Ρόμπερτ Οπενχάϊμερ τον ξέρουν ελάχιστοι, και σχεδόν κανείς νεότερος, αν δεν είναι φιλομαθής και φιλίστωρ. Είναι ο αδιαφιλονίκητος παντογνώστης της κβαντικής μηχανικής για τον 20 αιώνα, άτυπος διάδοχος του Αϊνστάιν, θεωρητικός φυσικός και τρομερά ανήσυχο πνεύμα, ειδικά στα νεανικά του χρόνια. Επιστήμονας με ταμπεραμέντο καλλιτέχνη, μελαγχολικός και ασυμμάζευτος, ο εβραϊκής καταγωγής Αμερικανός, με κορυφαίες σπουδές και κλίση στην ποίηση και την λογοτεχνία, περιδιάβηκε την Ευρώπη, ζορίστηκε ψυχικά και επέστρεψε στις δυο μεγάλες του αγάπες όπως έλεγε, τη Φυσική και τη ζωή στην έρημο, στην Αμερική. Δίδαξε στο Μπέρκλι, διασταυρώθηκε με τα μεγάλα μυαλά της εποχής του, εργάστηκε σε σημαντικά project, δικά του ή άλλων, όπως για παράδειγμα το κύκλοτρο. Δεν είχε ίσως την υπομονή να υποστηρίξει επί μακρόν τις επιστημονικές του εργασίες, γι΄αυτό και δεν προκρίθηκε για το Νόμπελ στο πεδίο του.

Ζούσε απομονωμένος από τις κοινωνικές ζυμώσεις, ασπάσθηκε σοσιαλιστικές μεταρρυθμίσεις, έκανε παρέα με κομμουνιστές και το πλήρωσε ακριβά, παντρεύτηκε την πιστή αν και καθόλου αφελή Κίττυ Πιούνινγκ (η Έμιλι Μπλαντ, σε στάση αναμονής, φουριόζα στην τελική ευθεία της ταινίας) και ηράσθη την τραγική Τζιν Τάτλοκ- η Φλόρενς Πιού θα μνημονευθεί για την καθιστή σεξουαλική σκηνή, μια εξαίρεση στο γενικότερα ανέραστο opus του Νόλαν.

Κυρίως, βρήκε τον σκοπό της ζωής του όταν ο στρατηγός Γκρόουβς τον επέλεξε, έχοντας την διαίσθηση να ρισκάρει, στη θέση του επικεφαλής του μυστικού εργαστηρίου στο Λος Άλαμος. Η σχέση των δυο ανδρών, ένα απροσδόκητο συνταίριασμα που απέδωσε πέρα από κάθε πρόβλεψη ή προσδοκία, καταγράφηκε κάτω από ένα πέπλο ακαδημαϊκών χασμουρητών στο παλιότερο, εντελώς ξεχασμένο Fat Man and Little Boy, του Ρόλαντ Τζόφι της Αποστολής και των Killing Fields, με τον Πολ Νιούμαν στον πιο ξοδεμένο του ρόλο.

Μπορεί η ταινία να είναι και η πρώτη του βρετανού σκηνοθέτη που δεν έχει θέμα της τον χρόνο, αλλά το πορτέτο ενός δραματικού ανθρώπου και τις συνέπειες των πολλαπλών επιλογών του, μέσα σε αυτόν.

Χωρίς να χάσει χρόνο με τύπου wikipedia πληροφοριακή εισαγωγή, ο Νόλαν σπριντάρει από την αρχή με όλα τα πρόσωπα που καθορίζουν τον Οπενχάϊμερ, το συνεχές ταξίδι ανάμεσα στην πρώιμη περίοδο, την πυρετώδη προετοιμασία της βόμβας που άλλαξε τον κόσμο, και την φάση της απογοήτευσης και της απόρριψης, καθώς και τα δυο θέματα, που σαν μεσοτοιχία, κρατούν στέρεο το ελικοειδές κινηματογραφικό οικοδόμημα: την ανελέητη ακροαματική διαδικασία που στοίχισε την υπόληψη του ήρωα Οπενχάϊμερ, και την κατασκευή του μηχανισμού που τον έκανε ήρωα, και μαζί θύμα της εφεύρεσης στην οποία πρωτοστάτησε. Τον θάνατο που κατέστρεψε τον κόσμο, όπως είπε ο ίδιος, αναφερόμενος σε ένα ιερό σανσκριτικό κείμενο που είχε μελετήσει στα νιάτα του και ανακάλεσε σε μια πρωτοφανή δημόσια, ποιητική απολογία του, που ακόμη αντηχεί σαν κράμα δολοφονικού ακκισμού και αφοπλιστικής ειλικρίνειας.

ΟΠΕΝΧΑΙΜΕΡ Facebook Twitter
Ο Κίλιαν Μέρφι και η Έμιλυ Μπλάντ που υποδύεται την σύζυγο του Όπενχάιμερ Κίττυ. Φωτ.: Melinda Sue Gordon/Universal Pictures

Μπορεί η ταινία να είναι και η πρώτη του βρετανού σκηνοθέτη που δεν έχει θέμα της τον χρόνο, αλλά το πορτέτο ενός δραματικού ανθρώπου και τις συνέπειες των πολλαπλών επιλογών του, μέσα σε αυτόν. Ως συνήθως, πρωταγωνιστεί ένας άνδρας που πάσχει. Το Οπενχάϊμερ μοιάζει περισσότερο απ΄όλες τις ταινίες του Νόλαν με την Δουνκέρκη, καθώς πραγματεύεται ένα ιστορικά κομβικό γεγονός, και μάλιστα τελεσίδικο, γύρω από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, και δεν βαδίζει στις ατραπούς της φαντασίας.

Πολλοί χαρακτήρες περιδινίζονται γύρω απο τον Οπενχάϊμερ, και πασίγνωστοι ηθοποιοί τους υποδύονται, από τον Γκάρι Όλντμαν στον ρόλο του Χάρι Τρούμαν, ως τον Κένεθ Μπράνα και τον Ράμι Μάλεκ. Γιατί σταρ κι όχι καρατερίστες; Ενδεχομένως ο βρετανός σκηνοθέτης τους χρησιμοποιεί για να ισορροπήσει τη συντομία της εμφάνισής τους με ένα εμφατικό σινιάλο στον θεατή, σαν πρόσκληση εκτός του οτι φυσικά όλοι είναι ικανότατοι, και εξαιρετικά χαρούμενοι που προσέθεσαν έναν “Νόλαν” στο βιογραφικό τους.

Ο μεγαλύτερος συμπληρωματικός ρόλος είναι εκείνος του Ρόμπερτ Ντάουνι, ως Λιούις Στρος, πρόεδρος της αμερικανικής επιτροπής ατομικής ενέργειας, από το 1946 ως το 1950. Η συμβολή του είναι σημαντικότατη, και ο πραγματικός του σκοπός όχι ευρέως γνωστός, συνεπώς καταλυτικός στην αφήγηση. Ο Ντάουνι είναι υπέροχος, και με τον συγκρατημένο του τρόπο γίνεται ο παράγοντας χ του σασπένς και της ανατροπής, σε μια δύσκολη εξίσωση που αποκαλύπτεται σταδιακά. Είναι ο κομπλεξικός Σαλιέρι απέναντι σε έναν σνομπ Μότσαρτ, η σκιά στα παρασκήνια, που κανείς δεν περιμένει τι είδους παρέμβαση επιχειρήσει. Παρακολουθήστε τον προσεκτικά, είναι μια από τις ανταμοιβές για την υπομονή που χρειάζεται η πρώτη από τις τρεις ώρες της ταινίας.

ΟΠΕΝΧΑΙΜΕΡ Facebook Twitter
Ματ Ντέιμον και Κίλιαν Μέρφυ. Φωτ.: Melinda Sue Gordon/Universal Pictures

Η ανάκριση του Οπενχάιμερ μοιάζει να διαρκεί αιώνια, μια σισσύφεια, μνημειωδώς άδικη τιμωρία. Οι μακαρθιστές τον κυνήγησαν και τον εξευτέλισαν. Ξετίναξαν τις διασυνδέσεις του, αλλά και τις προσωπικές του σχέσεις, σε μια αντικομμουνιστική δίωξη που περιείχε κρυφά στοιχεία βαθύτατου αντισημιτισμού. Παρέλασαν καλοί και άσπονδοι φίλοι στην ένορκη εξέταση, πονηροί συνεργάτες με απωθημένα και ράματα για τη γούνα του, ως και η σύζυγός του – και όλα αυτά για να αποφασισθεί η διατήρηση ή η ανάκληση της διαβάθμισής του στα μεταπολεμικά προγράμματα, και ουσιαστικά το επαγγελματικό του μέλλον.

Ο αμερικανός Προμηθέας αντιμετωπίσθηκε ως ένας ακόμη κόκκινος προδότης, από μιλιταριστές που γνώριζαν πως δεν ίσχυε κάτι τέτοιο. Γιατί; Διοτι ο Οπενεχάιμερ κλονίσθηκε όταν η επιστήμη του έγινε όπλο με ανυπολόγιστες συνέπειες, και ξέφυγε από τον έλεγχό του. Περίπου το γνώριζε αλλά δεν φαντάστηκε το μέγεθος. Ή καλύτερα, το είδε μπροστά του ως φάντασμα και κατάλαβε πως δε μπορούσε πλέον να το σταματήσει, γι’ αυτό είπε τη γνώμη του, και δεν έγινε καθόλου αρεστός, ούτε από τον πρόεδρο Τρούμαν, που τον καθησύχασε πως εκείνος την έριξε την βόμβα, ούτε και από τους ανωτέρους του.

ΟΠΕΝΧΑΙΜΕΡ Facebook Twitter
Ο μεγαλύτερος συμπληρωματικός ρόλος είναι εκείνος του Ρόμπερτ Ντάουνι, ως Λιούις Στρος. Φωτ.: Melinda Sue Gordon/Universal Pictures

Η στιγμή της έκρηξης είναι θεαματική μέσα στη σιγαλιά της, σε μια από τις ελάχιστες χρονικές περιόδους στην ταινία όπου παύει η από τοίχο σε τοίχο μουσική επένδυση του βραβευμένου με Όσκαρ, Λούντβιχ Γκόρανσον. Ακόμη πιο συγκλονιστικό είναι ωστόσο το φλας του θανάτου που έπεται της ρίψης της ατομικής βόμβας, ένα ανατριχιαστικό όραμα του αυτουργού της, σαν στοιχειό που δεν εννοεί να τον εγκαταλείψει. Τα έγχρωμα κομμάτια της ταινίας είναι αποκλειστικά ιδωμένα από τον πρωταγωνιστή. Και τα μαυρόασπρα, η οπτική των υπόλοιπων.

Απουσιάζει ολοσχερώς ο όλεθρος της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι. Και ορθώς λείπουν οι σκηνές της καταστροφής. Διότι ο Οπενχάιμερ δεν τις είδε, αν και τις βίωσε εξίσου με τα θύματα, με διαφορετικό, πολύ σκληρό τρόπο. Ο άνθρωπος που παρολίγο να σκοτώσει στα φοιτητικά του χρόνια τον αντιπαθή καθηγητή του, δηλητηριάζοντας ένα μήλο, ένα πραγματικό γεγονός με βιβλική συμπαραδήλωση, επέλεξε να μην γίνει μάρτυρας του θανάτου που προξένησε. Η ειρωνία είναι προφανής και ο Νόλαν ευτυχώς δεν μας την πλασάρει κατάμουτρα, αλλά αφήνει την απώλεια να ηχεί σαν σκοτεινή παράμετρος, στην τελευταία και καλύτερη ώρα της τρίωρης ταινίας.

ΟΠΕΝΧΑΙΜΕΡ Facebook Twitter
Ο Οπενεχάιμερ κλονίσθηκε όταν η επιστήμη του έγινε όπλο με ανυπολόγιστες συνέπειες, και ξέφυγε από τον έλεγχό του. Φωτ.: Melinda Sue Gordon/Universal Pictures

Ναι, το Οπενχάιμερ είναι μακρύ, γεμάτο διαλόγους, μια πολυπρόσωπη, οπερατική διάθεση που επισκιάζει τις ανάσες που χρειάζεται η ταινία, και ίσως ένα φινάλε που απλουστεύει (χωρίς να υπονομεύει ακριβώς) μια περίπλοκη υπόθεση. Είναι έργο προαποφασισμένο, όπως όλες οι ενδελεχώς σχεδιασμένες και ραμμένες ταινίες του Νόλαν. Αλλά, η προσήλωση και ο πλούτος της, σε επίπεδο τεχνικής και περιεχομένου, αποζημιώνουν. Κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να αναδείξει μια βιογραφία με τόσες κινηματογραφικές ενέσεις, όπως ο Νόλαν. Μιλάει (σοβαρά) για σοβαρά θέματα, και το κάνει με το γνωστό μονταζιακό του ύφος, αυτό που μαθηματικά τον κάνει όχι απλώς προσβάσιμο, αλλά τον τοποθετεί σε θεϊκό βάθρο σε γενιές που δεν θα πήγαιναν ποτέ να δουν μια ταινία με τίτλο «Οπενχάιμερ» και στην αφίσα έναν λυμφατικό άγνωστο τύπο με παλιομοδίτικο καπέλο και χαμηλό βλέμμα, που περίσκεπτα υπονοοεί ενδόρρηξη, σε μια ταινία με θέμα το πιο εκκωφαντικό μπαμ όλων των εποχών.

ΟΠΕΝΧΑΙΜΕΡ Facebook Twitter
Τα έγχρωμα κομμάτια της ταινίας είναι αποκλειστικά ιδωμένα από τον πρωταγωνιστή. Και τα μαυρόασπρα, η οπτική των υπόλοιπων. Φωτ.: Melinda Sue Gordon/Universal Pictures

Κι εδώ έχουμε τον πρωταγωνιστή, τον Ιρλανδό μάγο του εσωτερικού άχθους από το Peaky Blinders, στην ερμηνεία που πιάνει κορυφή, χωρίς να χρειαστεί να καταφύγει σε υπερβολή ανάκρουση συναισθημάτων, ακόμη και πλατιές εκφράσεις που θα ήταν διάφανες και εξαιρετικά ευανάγνωστες από τον φακό του ιδιοφυούς οπερατέρ, Χόιτε βαν Χοϊτέμα. Έγινε «ο θάνατος, ο καταστροφέας», όπως μοιρολογεί ο ίδιος, και παίζει αγκαζέ με την αιματοβαμμένη μοίρα του.

Ο Κίλιαν Μέρφι, αυτός ο αγγελοδαίμονας με το κρυστάλλινο αμφίφυλο πρόσωπο, υπόσχεται μεγαλείο και χάος, έμπνευση και ισοπέδωση. Το βλέμμα του συρρικνώνεται σε ένα κενό απροσπέλαστο, και ατενίζει το όραμα που αγγίζει τα αστέρια με την προφητική μελαγχολία ενός ποιητή του περιθωρίου. Τουλάχιστον μια δεκάδα σπουδαίων ερμηνειών από τον σπουδαίο Ιρλανδό ηθοποιό ευθυγραμμίζονται στην ογκωδέστερη στιγμή της καριέρας του, και τα μεγάλα του μάτια χωράνε τη λαχτάρα και την ήττα ενός τραγικού προσώπου. Είναι δώρο η ερμηνεία του, και είμαι σίγουρος πως όποιος ξαναδεί την ταινία, θα ανακαλύψει κι άλλες εκρήξεις στο πρόσωπό του, το οποίο χρησιμοποιεί ταυτόχρονα ως σκόπευτρο και καθρέφτη.

Το τρέιλερ της ταινίας

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Αποθεωτικές κριτικές για τον Oppenheimer του Κρίστοφερ Νόλαν στο εξωτερικό

Οθόνες / Αποθεωτικές κριτικές για τον Oppenheimer του Κρίστοφερ Νόλαν στο εξωτερικό

Σε επίπεδο κριτικής, ο Βρετανός δημιουργός δεν είναι ακριβώς από τα πολύ αγαπημένα παιδιά της, οπότε αυτές οι ανεμπόδιστα αποθεωτικές κριτικές θα είναι πρωτόγνωρα καλά νέα για τα αυτιά του Νόλαν.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ακόμα φοβάται το Χόλιγουντ την αλήθεια για την ατομική βόμβα;

Οθόνες / Ακόμα φοβάται το Χόλιγουντ την αλήθεια για την ατομική βόμβα;

Το «Oppenheimer» του Κρίστοφερ Νόλαν είναι η τέταρτη μόλις ταινία του Χόλιγουντ που τολμά να ασχοληθεί με το θέμα. Ακόμα κι αυτή όμως επιλέγει να αφιερώσει πολύ περισσότερο χρόνο στις δοκιμές της πρώτης ατομικής βόμβας παρά στο τι συνέβη όταν χρησιμοποιήθηκε.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Θανάσης Βαλτινός: Η νουβέλα «Η Κάθοδος των Εννιά» του διακεκριμένου συγγραφέα

Οθόνες / «Η Κάθοδος των Εννιά»: Η διάσημη νουβέλα του Θανάση Βαλτινού

Πεθαίνει σαν σήμερα ο διακεκριμένος Έλληνας συγγραφέας. Αυτή είναι η ιστορία ενός από τα εμβληματικότερα βιβλία του και η βραβευμένη μεταφορά της στον κινηματογράφο, το 1984, από τον Χρίστο Σιοπαχά.
ΦΩΝΤΑΣ ΤΡΟΥΣΑΣ
Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ