O Γιώργος Καρανικόλας επιλέγει τις δέκα αγαπημένες του ταινίες

O Γιώργος Καρανικόλας επιλέγει τις δέκα αγαπημένες του ταινίες Facebook Twitter
Το River's Edge (1986) είναι μία από τις αγαπημένες ταινίες του Γιώργου Καρανικόλα.
1

Με αφορμή το μεγάλο live των Last Drive, που εμφανίζονται στο Gagarin205 το Σάββατο 8 Δεκεμβρίου για να παίξουν μεταξύ άλλων τον πολύ επιτυχημένο τους πρόσφατο δίσκο με τίτλο το όνομά τους (έβδομο στον αριθμό), ζητήσαμε από τον Γιώργο Καρανικόλα να μας μιλήσει για τις αγαπημένες του ταινίες. Μαζί με τους Last Drive εμφανιστούν οι Jack Heart & The Love Ghosts.

«Οι επιλογές μου δεν σχετίζονται αποκλειστικά με τις ταινίες και πόσο τις γουστάρω (αυτό είναι δεδομένο), ούτε εστιάζουν αποκλειστικά στα soundtracks, αλλά με το πώς ολοκληρώνει το ένα το άλλο», αναφέρει.


Paprika (2006)

Το Paprika είναι ένα sci-fi psych thriller anime φιλμ που κυκλοφόρησε το 2006 και βασίστηκε στην ομώνυμη νουβέλα του Yasutaka Tsutsui. Το story line αφορά έναν ερευνητή - ψυχολόγο ο οποίος χρησιμοποιεί μια συσκευή που επιτρέπει στους θεραπευτές να μπαίνουν στα όνειρα των ασθενών τους για να τους βοηθήσουν.

Ναι, ο Nolan έκλεψε την ιδέα για το Inception. Τη μουσική έκανε ο Susumu Hirasawa σε ένα κομπιούτερ Amiga 4000 και είναι ένα από τα πρώτα soundtracks που χρησιμοποιήθηκε το vocaloid για τις φωνές. Όταν την είδα πρώτη φορά κατάλαβα ότι θα την ξαναέβλεπα άπειρες φορές. Απλά τρομερό!

 

Ghost Dog (1999)

Ένα υπέροχο soundtrack που έχει επιμεληθεί ο RZA (Wu-Tang Clan) με έναν από τους πιο αγαπημένους μου ηθοποιούς, τον Forest Whitaker. Μυστήριο, ομορφιά, ευχαρίστηση. Γραμμένο και σκηνοθετημένο από τον Jim Jarmusch με πολλές αναφορές στο "Branded to kill" του Suzuki.

 

Dogville (2003)

Μια παραβολή στην ανθρώπινη φύση και στην εξέλιξη του «πολιτισμού». Είναι η πρώτη ταινία από την τριλογία του Τριερ, "USA - Land of opportunities" και στην Αμερική αντιμετωπίστηκε σαν αντι-αμερικανική κυρίως γιατί στο τέλος πέφτουν εικόνες από το βιβλίο "American pictures" (εικόνες εξαθλιωμένων Αμερικάνων) με χαλί το τραγούδι του Bowie "Young Americans". Χέντελ, Βιβάλντι, Αλμπινιόνι με τα arrangements του Joachim Holbek. Πραγματικά κλονίστηκα όταν την είδα και τη θεωρώ μια από τις πιο σπουδαίες ταινίες όλων των εποχών.

 

Oldboy (2003)

Να μια ταινία που ξεπερνάει το manga στο οποίο βασιστήκε (από τις λίγες εξαιρέσεις). Μια ιστορία εκδίκησης που η ιδέα της βασίστηκε στον Οιδίποδα, εξάλλου οι παραπομπές στην αρχαία τραγωδία είναι πολλές σε όλη την τριλογία του Park. Η ταινία σκάει σα φωτοβολίδα.

Αντίθετα το soundtrack μπορείς να το ακούσεις ήρεμα αράζοντας με ένα ποτήρι κρασί. Αυτό το αντιφατικό concept δίνει την τρίτη αίσθηση. Στα σημεία που η υπερ-βία καταλαμβάνει τον χώρο, από πίσω παίζουν ρομαντικά βαλς ή low-beat ψυχεδελική electronica. Καυτό, ρουκέτα αδρεναλίνης.

Hairspray (2007)

Let's make America great again! Ο υπέροχος John Waters γυρίζει ένα musical - kind φιλμ, κάνοντας μεγάλη στροφή, στο οποίο επιμελείται το soundtrack. Ένα αντιρατσιστικό fun όργιο με ένα design χαρακτήρων άπαιχτο.

 

2001: A Space Odyssey (1968)

Μια οπτικοακουστική εμπειρία που χτυπάει κατευθείαν στο υποσυνείδητο. Ποτέ ο λόγος δεν πέφτει πάνω στη μουσική και το αντίθετο. Τις πρώτες μέρες που προβαλλόταν, οι αίθουσες μισοάδειαζαν από το μέσο της ταινίας. Μετά από καιρό έπαψε να θεωρείται ταινία αλλά ναρκωτικό. Από το «Τάδε έφη Ζαρατούστρα» ως τα "Atmospheres" του Ligetti όλα δουλεύουν γι' αυτό το mega trip.

 

 


Blue Velvet (1986)

Αφού το σενάριο απορρίφθηκε από πολλά studios λόγω έντονα σεξουαλικού και βίαιου περιεχομένου, ο Ιταλός παραγωγός Dino De Laurentis συμφώνησε να το προχωρήσει χωρίς περικοπές. Ο τίτλος είναι από το ομώνυμο τραγούδι του Bobby Vinton.

Στη διάρκεια των γυρισμάτων ο Lynch είχε τοποθετήσει ηχεία παντού στο πλατό και στους δρόμους παίζοντας τέρμα Shostakovich για να πετύχει την ατμόσφαιρα που ήθελε. Και βέβαια "In dreams" με τον μεγάλο Roy.

 


Rock 'n' Roll High School (1979)

It's only rock 'n' roll!

 

River's Edge (1986)

Για κάποιο λόγο μου φέρνει στο μυαλό το comic του Charles Burns "Black hole". Όμως η δραματική προσέγγιση της μετεφηβίας σε ένα περιβάλλον επαρχίας σε γραπώνει λεπτό προς λεπτό. Με τον Reeves και τον Denis Hopper και Agent Orange και Slayer με το "Die by the sword", σε κυκλώνει από παντού.

 

Apocalypse Now (1979)

Κλειδώνει σαν πένσα στην extended λήψη του βομβαρδισμού ενώ «σημαίνει» ο «Χορός των Βαλκυριών» του Βάγκνερ.

 

Info

Οι Last Drive θα εμφανιστούν στο Gagarin205 (Λιοσίων205) στις 8 Δεκεμβρίου με είσοδο 10-12 ευρώ. 

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Οθόνες / 6 αποκαλυπτικά ντοκιμαντέρ για τη ζωή και τον κόσμο που ζούμε τώρα

Το Διεθνές Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Καστελλορίζου πρόβαλε φέτος ταινίες πολιτικά φορτισμένες που οραματίζονται ένα μέλλον χωρίς σύνορα. Έξι από αυτές έκαναν ιδιαίτερη εντύπωση χάρη στην αισθητική και την προβληματική τους.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βίκι Κριπς στη LIFO: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Οθόνες / Βίκι Κριπς: «Καθένας επιλέγει το δικό του δηλητήριο»

Η ηθοποιός που στάθηκε σαν ίση προς ίσο απέναντι σε ολόκληρο Ντάνιελ Ντέι-Λιούις μιλάει στη LiFO σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης με αφορμή την κυκλοφορία του «Hot Milk», που συμπεριλαμβάνει γυρίσματα στη χώρα μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο ξεχασμένος απαγωγέας Τόνι Κυρίτσης, που ενέπνευσε τον Γκας Βαν Σαντ για το Dead Man's Wire

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Dead Man’s Wire»: Η χλιαρή επιστροφή του Γκας βαν Σαντ

Μετά από πέντε χρόνια ο Αμερικανός σκηνοθέτης επανέρχεται με την ξεχασμένη ιστορία ενός απαγωγέα, κάνοντας μια βιογραφία με νόημα, που όμως δεν προσθέτει κάτι στη φιλμογραφία του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Οθόνες / To αριστουργηματικό Ran του Κουροσάβα και 8 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Μια ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Στίβεν Κινγκ, η επιστροφή του Ντάρεν Αρονόφσκι, η καλύτερη ταινία του Κουροσάβα σε επανέκδοση και το τέταρτο μέρος της σειράς ταινιών θρίλερ «Το Κάλεσμα» – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
«Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Η φωνή της Χιντ Ρατζάμπ» ζωντανεύει στη Βενετία

Έκκληση από τους συντελεστές της ταινίας της Κάουτερ Μπεν Χάνια να σταματήσουν επιτέλους οι δολοφονίες παιδιών στη Γάζα, με αφορμή το σπαρακτικό τηλεφώνημα της 6χρονης Παλαιστίνιας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
A House of Dynamite

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «House of Dynamite»: Η Κάθριν Μπίγκελοου πατάει το κουμπί – και μας κόβει την ανάσα

Με χειρουργική ακρίβεια, η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με Όσκαρ σκηνοθεσίας μας πείθει ανατριχιαστικά για τον επικείμενο πυρηνικό όλεθρο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ο μάγος του Κρεμλίνου

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Ο μάγος του Κρεμλίνου»: Ο ρυθμιστής του Πούτιν δεν χωρά σε ταινία

Πίσω από το ψυχρό πρόσωπο της εξουσίας, κρύβεται ο ψίθυρος ενός σύγχρονου Ρασπούτιν. Ο Ολιβιέ Ασαγιάς τον ακολουθεί – αλλά μήπως τον πρόδωσε η φόρμα;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
No other choice

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «No other choice»: Η ταινία που θα οδηγήσει τον Παρκ Τσαν-γουκ στα Όσκαρ

Ο Κορεάτης σκηνοθέτης παραμένει ένας από τους μεγάλους σύγχρονους κινηματογραφιστές, αν και η αντικαπιταλιστική του σάτιρα «No other choice» δεν είναι η καλύτερή του ταινία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Είναι σαν να κάνεις τον Δράκουλα χορτοφάγο»: Γιατί το σέξι τέρας του Φρανκενστάιν που παίζει ο Τζέικομπ Ελόρντι είναι λάθος

Οθόνες / Γιατί το σέξι τέρας του νέου «Φρανκενστάιν» είναι λάθος

Στη διασκευή του κλασικού μυθιστορήματος της Μέρι Σέλεϊ από τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο πρωταγωνιστεί ο «εξωφρενικά όμορφος» Τζέικομπ Ελόρντι στον ρόλο του τέρατος – πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα μια ταινία χωρίς ειρμό. 
THE LIFO TEAM
O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Οθόνες / O Στίβεν Κινγκ στο σινεμά: Οι 10 καλύτερες μεταφορές

Είναι εντυπωσιακός ο αριθμός διασκευών του έργου του δημοφιλούς συγγραφέα που θα δούμε στο πανί, στο γυαλί και στο σανίδι, κι αυτό στάθηκε αφορμή για ένα αφιέρωμα στις καλύτερες ταινίες που ενέπνευσαν τα γραπτά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

Ανταπόκριση από τη Βενετία / Φρανκενστάιν: Ένα θεσπέσιο μελόδραμα που σε παρασύρει και σε ματώνει

O Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο θα έκανε την Μέρι Σέλεϊ περήφανη. Ο δικός του Φρανκενστάιν κατορθώνει να μην προδώσει το πνεύμα του πολυδιασκευασμένου μυθιστορήματός της.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Λούκα Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ανταπόκριση από τη Βενετία / After the Hunt: Το #MeToo στα χέρια του Γκουαντανίνο είναι μια μπερδεμένη υπόθεση

Ο Λούκα Γκουαντανίνο νοσταλγεί τη χαμένη τέχνη του διαλόγου, αλλά το After the Hunt χάνει το δίκιο του στην ακαδημαϊκή φλυαρία και τις σεναριακές αστοχίες.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

1 σχόλια