Ίαν ΜακΚέλεν: Όταν έχεις την αίσθηση ότι η ζωή σου δεν πήγε χαμένη

Ίαν ΜακΚέλεν: Όταν έχεις την αίσθηση ότι η ζωή σου δεν πήγε χαμένη Facebook Twitter
Ο ανθρώπινος Μαγκνέτο καταφέρνει ακόμα, στα γηρατειά του, να σε γεμίζει ενέργεια και να σε κάνει να τινάζεσαι από τη θέση σου.
0

Ο Ίαν ΜακΚέλεν είναι ηθοποιός. Έκανε τον Γκάνταλφ στον «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών» και τον σούπερ ήρωα Μαγκνέτο στους «X-Μen». Μπορεί να τον ξέρετε από κει. Όμως, είναι ένας άνθρωπος του θεάτρου. Σπουδαίος σε σαιξπηρικούς ρόλους, έχει παίξει στις σημαντικότερες θεατρικές παραγωγές μέχρι στιγμής.


Τώρα, στις αίθουσες των σινεμά παίζεται το «Ιαν ΜακΚέλεν, ρόλος ζωής», μια ταινία για τη ζωή του. Τη λάτρεψα. Προφανώς, δεν είναι ακριβώς η ζωή του, αλλά το χτίσιμο ενός μύθου. Δεν με πείραξε.

Είχα ανάγκη να δω έναν άνθρωπο γεμάτο χαρά να μου λέει για τη ζωή του και να συμπεραίνει πως, τελικά, μάλλον δεν την έζησε μάταια. Τι έκανε τον βίο του αξιόλογο; Στρέφω την προσοχή μου σε δύο πράγματα.


Το πρώτο είναι το να βρίσκεις ευτυχία στον κόπο σου. Η ταινία εκπέμπει αυτή την ταπεινή και μετρημένη αντοχή, να κάνεις το ίδιο πράγμα κάθε μέρα για χρόνια, να ασχολείσαι με την τέχνη σου.

Η φαντασίωση ότι οι ταλαντούχοι άνθρωποι περνάνε τον χρόνο τους χαζεύοντας ή διασκεδάζοντας και ότι κάπου τους βρίσκει το όλο έμπνευση μεγαλείο τους και τους χτυπάει στο κεφάλι για πολλά χρόνια καλλιεργήθηκε από ταινίες, μύθους, αφηγήσεις και χαζές εκπομπές ή χαζά sites.

Σου μένει η εντύπωση πως αυτός ο άνθρωπος γούσταρε κάθε, μα κάθε μέρα αυτής της πορείας. Ακόμα κι όταν έπαιρνε ελάχιστα για να γυρίζει τη βρετανική επαρχία παίζοντας θέατρο, το 'θελε πάρα πολύ. Ακόμα κι όταν του την έσπασαν λιγάκι τα τεχνικά χαρακτηριστικά στο γύρισμα όταν έπαιζε τον Γκάνταλφ, δεν έχασε την όρεξή του.

Αυτή η ενοχλητική και μίζερη φαντασίωση κρύβει και μια επικίνδυνη «συμβουλή» προς όσους θέλουν να αφοσιωθούν στην τέχνη τους: μην το πάρεις στα σοβαρά, αν έχεις ταλέντο όλα θα γίνουν, αν δεν σου βγαίνει με τη μία, δεν το 'χεις, αν σκοντάφτεις κάπου, παράτα τα.


Ευτυχώς, η ταινία για τον Ίαν ΜακΚέλεν δεν το κάνει αυτό. Δεν μας λέει ψέματα ότι ο ηθοποιός έφτασε να παίζει συγκλονιστικά τον Ριχάρδο Γ' μέσα σε ένα βράδυ, επειδή το 'χε. Το εννιάχρονο αγοράκι που ονειρευόταν να γίνει μεγάλος ηθοποιός, έγινε. Ένιωσε περίεργα ζώντας το όνειρό του.

Ευτύχησε να παίξει μεγάλους ρόλους στα πιο σπουδαία θέατρα του κόσμου. Όντως το 'χε από μικρός. Έπαιζε μπροστά στον καθρέφτη, έπαιζε για την οικογένειά του, βαφόταν, ντυνόταν, ένιωθε από πολύ μικρός ότι η συμβολή του στην κοινωνία θα ήταν να παίζει ρόλους.

Όμως δεν του χαρίστηκε η ζωή του. Δεν μας μιλάει καν για τις ώρες εξάσκησης. Μας λέει ότι ζούσε μέσα από το θέατρο και μέσα στο θέατρο.

Ο ίδιος δεν έκανε παιδιά. «Πώς να 'χεις και παιδιά και το θέατρο;» αναρωτιέται, δηλώνοντας ότι το να γίνεις γονιός είναι μάλλον συγκλονιστική εμπειρία.

Όμως, όλα αυτά δεν τα παρουσιάζει καν ως θυσίες, δεν θέλει να παραστήσει τον βιβλικό ήρωα, τον καλλιτέχνη οσιομάρτυρα. Έζησε μια ζωή απολαυστική κι αυτό δεν κρύβεται.


Σου μένει η εντύπωση πως αυτός ο άνθρωπος γούσταρε κάθε, μα κάθε μέρα αυτής της πορείας. Ακόμα κι όταν έπαιρνε ελάχιστα για να γυρίζει τη βρετανική επαρχία παίζοντας θέατρο, το 'θελε πάρα πολύ. Ακόμα κι όταν του την έσπασαν λιγάκι τα τεχνικά χαρακτηριστικά στο γύρισμα όταν έπαιζε τον Γκάνταλφ, δεν έχασε την όρεξή του.


Αναπολεί τα εξωτερικά γυρίσματα του «Άρχοντα» και νιώθεις ότι είσαι μέσα στην ταινία και μέσα στα γυρίσματα ταυτόχρονα.

Ζηλεύεις τόσο όμορφα που η δουλειά κάποιου ήταν να πηγαίνει και να ερμηνεύει στα βουνά και στα λιβάδια του «Άρχοντα». Βλέποντάς τον δονείσαι απ' αυτή την ξεσηκωτική αύρα που εκπέμπουν όσοι βρίσκουν χαρά στον κόπο τους. Όμως ο Ίαν ΜακΚέλεν δεν σταμάτησε εκεί.

Ίαν ΜακΚέλεν: Όταν έχεις την αίσθηση ότι η ζωή σου δεν πήγε χαμένη Facebook Twitter
Αναπολεί τα εξωτερικά γυρίσματα του «Άρχοντα» και νιώθεις ότι είσαι μέσα στην ταινία και μέσα στα γυρίσματα ταυτόχρονα.


Όταν σκέφτεται αν η ζωή του άξιζε τον κόπο, φέρνει στον νου του τους αγώνες για τα δικαιώματα των γκέι. Το να νιώθεις ότι δεν πέταξες τον χρόνο που σου δόθηκε στα σκουπίδια επειδή έδωσες κάτι στην κοινωνία σου, αυτό φαίνεται να μας διδάσκει ο κομψός, μεγάλης ηλικίας πια, κύριος που −δεν κρύβεται− υπήρξε ένας απίστευτα γοητευτικός άντρας, ο οποίος αγαπούσε, κι ακόμα αγαπάει, τους άντρες.


Τον βλέπουμε νέο, ωραίο και γελαστό σε πορείες, στη βρετανική τηλεόραση, στο BBC, σε συναντήσεις με πολιτικά πρόσωπα, να επιτίθεται στους συντηρητικούς και να κερδίζει.

Τώρα τα θέματα αυτά λύθηκαν, δηλώνει. Εμάς, όμως, η μετάφραση στα ελληνικά δεν μας αφήνει ν' αγιάσουμε! Όταν ο ηθοποιός λέει «I was a gay boy», που θα πει «ήμουν γκέι αγόρι», η ελληνική μετάφραση λέει «ήμουν ομοφυλοφιλικό παιδί».

Ακόμα και σ' αυτή την ταινία, μ' αυτό το περιεχόμενο, το ελληνικό κοινό διαβάζει, τελικά, μια εξομολόγηση ενός επιτυχημένου άντρα που γουστάρει τους άντρες σαν ιατρική διάγνωση, σαν παραδοχή κακού, σαν δήλωση ότι πάσχει από κάτι.


Ο Ιαν ΜακΚέλεν λέει πως ο ηθοποιός πρέπει να φτάσει σ' ένα αποτέλεσμα που το βλέπει κανείς και λέει «μα, πώς το κάνει!". Οφείλεις να δίνεις τις δυνάμεις σου σε ανθρώπους που ήρθαν εξαντλημένοι απ' τη δουλειά για να σε δουν.

Οι μεγάλοι καλλιτέχνες δίνουν στους ανθρώπους ενέργεια για να ζουν, παράγουν κάτι απ' όσα κάνουν τη ζωή ν' αντέχεται ή να κυλάει υπέροχα. Ο ανθρώπινος Μαγκνέτο καταφέρνει ακόμα, στα γηρατειά του, να σε γεμίζει ενέργεια και να σε κάνει να τινάζεσαι από τη θέση σου. 

 

Ίαν ΜακΚέλεν: Ρόλος Ζωής - Επίσημο Τρείλερ

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ