Χρυσές Σφαίρες: Η προγραφή του Μπράιαν Σίνγκερ;

Χρυσές Σφαίρες: Η προγραφή του Μπράιαν Σίνγκερ; Facebook Twitter
1

Κάνοντας την έκπληξη, το Bohemian Rhapsody νίκησε σε δύο σημαντικές κατηγορίες το A Star is Born, την αντίπαλή του μουσική βιογραφία, στην κατηγορία του καλύτερου δραματικού φιλμ και αντίστοιχα του ηθοποιού σε πρωταγωνιστικό ρόλο, στη χτεσινή απονομή των βραβείων των ανταποκριτών ξένου Τύπου του Χόλιγουντ.

Όσοι γνωρίζουν, περίμεναν πώς θα στριμωχνόταν στις παραδοσιακές ευχαριστίες ο άσωτος, επί ένα χρόνο άφαντος, σκηνοθέτης του 80% της ταινίας πάνω στη ζωή και το έργο του τραγουδιστή των Queen, Φρέντι Μέρκιουρι, Μπράιαν Σίνγκερ.

Από πέρυσι είχαν ακουστεί δυσάρεστα νέα από το γύρισμα: ο Σίνγκερ αργούσε να εμφανιστεί στο πλατό και όποτε αναλάμβανε δουλειά, κουραζόταν γρήγορα και αποχωρούσε, επικαλούνταν συνεχώς οικογενειακά προβλήματα, και πάθαινε κρίσεις πανικού, για να τον αντικαταστήσει ο διευθυντής φωτογραφίας του και να βγάλει τη μέρα.

Τα ίδια είχαν επαναληφθεί και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του X-Men Apocalypse, πράγμα που ανάγκασε το αφεντικό του στούντιο να προειδοποιήσει τον Σίνγκερ πριν από την έναρξη του Bohemian να μην παραβεί τους κανονισμούς, να είναι συνεπής και να κάνει σωστά τη δουλειά του, αν δεν ήθελε να απομακρυνθεί.

Στις Χρυσές Σφαίρες, ο Σίνγκερ δεν παρευρισκόταν στο τραπέζι της ταινίας, ως είθισται στην καθιστή απονομή. Για πρώτη φορά μια ταινία γιορτάστηκε τόσο εμφατικά και ο αναγραφόμενος ως δημιουργός της δεν αναφέρθηκε καθόλου, σαν να μην ενεγράφη ποτέ στο DNA της.

Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο η Fox προχώρησε στη συγκεκριμένη επιλογή δημιουργού, όταν η αποχρώσα ένδειξη είχε δημιουργήσει προηγούμενο και μάλιστα κακό. Κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά, αλλά το γεγονός πως ο Σίνγκερ είχε καλό track record με τις προηγούμενες δουλειές τους, δηλαδή είχε «βγάλει λεφτά» με τις ταινίες του, ίσως υπολογίστηκε ως ελαφρυντικό για μια δεύτερη ευκαιρία.

Η δεύτερη απορία αφορά τη σεξουαλική συμπεριφορά του Σίνγκερ: με εκκρεμές το ξεμπρόστιασμα για κατηγορίες βιασμού, ο σκηνοθέτης που παλιότερα είχε απαλλαγεί από άλλες κατηγορίες παρενόχλησης ανηλίκων, και μάλιστα σε οντισιόν, θα έπρεπε λογικά να είχε θεωρηθεί απαγορευτικός για ένα μεγάλο studio, ειδικά σε μια εποχή που ακόμη και μη εντελώς στοιχειοθετημένη συμπεριφορά τέτοιας έκτασης δεν περνά απαρατήρητη και δεν αντισταθμίζεται από το αποδεδειγμένο ταλέντο.

Όταν τελικά απολύθηκε από το σετ του Bohemian Rhapsody, κάποιοι συνέδεσαν την κίνηση με πιθανές κατηγορίες, και όχι με αντιεπαγγελματική συμπεριφορά. Τον Σεπτέμβριο της περασμένης χρονιάς, ένα δημοσίευμα του Esquire έβγαλε στο φως τις κατηγορίες βιασμού και οι ηθοποιοί, σε άλλον τόνο, μίλησαν εύγλωττα για ταραγμένο γύρισμα. Ο Ράμι Μάλεκ ηρωοποιήθηκε, στην προσπάθειά του να κρατήσει αναμμένη τη φλόγα της ταινίας που έκανε χρόνια να έρθει στο πανί.

Κάπου μάλιστα διάβασα πως το καστ μαζεύτηκε για να αποφασίσει πώς θα πορευτεί και όλοι μαζί χτύπησαν την πόρτα των προϊσταμένων, ζητώντας άμεση αντικατάσταση. Ο Ντέξτερ Φλέτσερ προσελήφθη ως πυροσβέστης/τροχονόμος και ολοκλήρωσε τα γυρίσματα. Λόγω των κανονισμών της ένωσης σκηνοθετών, ωστόσο, η ταινία χρεώθηκε κανονικά στον Σίνγκερ, αλλά στις συνεντεύξεις, ούτε φωνή ούτε ακρόαση από τον Αμερικανό.

Χρυσές Σφαίρες: Η προγραφή του Μπράιαν Σίνγκερ; Facebook Twitter
Το team του «Bohemian Rhapsody» επί σκηνής παραλαμβάνει τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας. Φωτο: Paul Drinkwater/Getty Images

Στις Χρυσές Σφαίρες, ο Σίνγκερ δεν παρευρισκόταν στο τραπέζι της ταινίας, ως είθισται στην καθιστή απονομή. Για πρώτη φορά μια ταινία γιορτάστηκε τόσο εμφατικά και ο αναγραφόμενος ως δημιουργός της δεν αναφέρθηκε καθόλου, σαν να μην ενεγράφη ποτέ στο DNA της.

Η απάλειψή του ξεπερνά ακόμη και τις κλασικές δικαστικές διαμάχες ή οικονομικές αντεγκλήσεις που μπορεί να έχει μια εταιρεία από τον εναγόμενο και ακουμπά τη σφαίρα της ντροπής. Ο συνδυασμός ενός ανεύθυνου, όπως υποστηρίζουν χωρίς να το κραυγάζουν οι εμπλεκόμενοι στο Bohemian Rhapsody, με τον ηθικό σπίλο που κρέμεται πάνω από εξωκινηματογραφικές του δράσεις, τον τοποθέτησαν στη ζώνη του λυκόφωτος.

Όπως το Roma κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας για τον Κουαρόν αλλά απουσίαζε από την κατηγορία της ταινίας, για καθαρά τυπικούς λόγους που αφορούν τους κανονισμούς των Golden Globes, έτσι και το Bohemian Rhapsody μοιάζει να αυτοσκηνοθετήθηκε ή να υπονοείται πως σε κάποιες περιπτώσεις οι ταινίες που έχουν ένα δικό τους μοτέρ δεν χρειάζονται απαραίτητα έναν σκηνοθέτη για να υλοποιηθούν – μια παλιά χολιγουντιανή θεωρία που ήθελε να ανατρέψει την αντίθετη ευρωπαϊκή εμμονή περί σινεμά του δημιουργού, λογίζοντας τους σκηνοθέτες ως ικανούς, ειδικούς υπαλλήλους.

Ο Σίνγκερ, χωρίς να προδώσει συντεταγμένες, προθέσεις ή διαθέσεις, απάντησε με μια φωτό από τον προσωπικό του λογαριασμό. Απεικονίζεται, πλάτη, να σκηνοθετεί τον Μάλεκ σε μια σκηνή από την ταινία και από κάτω ευχαριστεί μόνο τα μέλη του ξένου Τύπου για την επιλογή τους.

Στα χαρτιά, η ταινία είναι δική του. Αυτός την προθέρμανε, ήθελε πολύ να είναι ζωτικό κομμάτι της, και για λόγους που μόνο εκείνος γνωρίζει, ψυχολογικούς ή άλλους, δεν κατάφερε να τερματίσει μαζί με τους συναδέλφους του. Οι υπόλοιποι έχουν τελείως διαφορετική άποψη.

Με το βλέμμα πλέον στραμμένο προς τα Όσκαρ, οι Σφαίρες εκτόπισαν το μεγάλο τους φαβορί, το A Star is Born, βάζοντας στο παιχνίδι το Bohemian Rhapsody, που εξαιτίας του σκηνοθέτη, εκτός από μια σχετική γκρίνια για τις σκηνές που δεν είχαν μουσική και παράσταση, δεν πολυσυζητούνταν για άλλα βραβεία πέρα από εκείνο της ερμηνείας για τον Μάλεκ.

Οθόνες
1

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πόσο θα τα έσπαγε/γαμάτη θα ήταν μια θρησκεία με θεό τον Νίκολας Κέιτζ»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ / «Αν μοιραστώ μαζί σου την ταινία που αγαπάω, μόνο αγάπη έχω να σου δώσω»

Μυθολογίες / «Φαντάζεστε μια θρησκεία με θεό τον Κέιτζ;»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες της Ναταλίας Σουίφτ

Από το After Hours του Σκορσέζε, που την απελευθέρωσε, μέχρι τη Γλυκιά Συμμορία του Νικολαΐδη, που τη σημάδεψε με τη μουσική της, η ηθοποιός μοιράζεται μια ετερόκλητη κινηματογραφική λίστα.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΝΙΝΕΤΤΑ ΓΙΑΚΙΝΤΖΗ

σχόλια

1 σχόλια
Α,ρε Βryan,γιατί μου το κάνεις αυτό; Γιατί με πικραίνεις έτσι; Εσύ,παρέα με τον Christopher McQuarrie,τον Kevin Spacey,τον John Ottman και τον Newton Tomas Siegel,με μάθατε σινεμά πριν από 20 χρόνια,όταν αγόρασα σε βιντεοκασέτα από το περιοδικό Hitech το αριστούργημά σας,Συνήθεις Ύποπτοι. Όλο το καλοκαίρι του 1998,αντί για διακοπές και μπάνια,το πέρασα βλέποντας την εργάρα αυτή και με την βοήθεια της ανάλυσης της Ηλέκτρας Βενάκη,αντελήφθην το μέγεθος του κατορθώματός σας.Εσείς με κάνατε να αγαπήσω το σινεμά μόνο μ' αυτήν την ταινία,την οποία έχω δει αμέτρητες φορές,μεχρι να την καταλαβω πλήρως,όχι πως τα κατάφερα,δηλαδή,είναι τόσο κρυπτογραφημένη! Βλέπεις,καμία άλλη ταινία δεν την έχει φτάσει στην πλοκή,ίσως το rashomon,το pulp fiction,το memento,άντε και το predestination(τί,είναι πολλές;). Εδώ και δύο δεκαετίες προσκυνώ το όραμα,το ταλέντο και την μαεστρία σας,και ματαια περιμένω να τα ξαναδώ σε παρόμοιας φιλοδοξίας και έμπνευσης εγχείρημα(κι όχι σε sequel,όπως αφρόνως φωνάζουν κάποιοι,οι οποίοι,μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί το ανεπανάληπτο του μεγαλείου του μύθου του Kayser Soze).Κι εσύ,Bryan,τι κάνεις αντ' αυτού; όχι μόνο γυρίζεις τη μία μπούρδα μετά την άλλη, μειώνοντας,έτσι,τις ελπίδες μου για καλό σινεμά,αλλά τώρα,ξεσπά και αυτό το σκάνδαλο,που,απ' ό,τι φαίνεται,θα σου στερήσει την καριέρα κι πιθανώς όχι μόνο αυτή. Είναι αποκαρδιωτικό να βλέπω δυο εκ των πέντε βασικών υπευθύνων της τελειότητας των Συνήθων Υπόπτων να σέρνονται-σχεδόν ταυτόχρονα(!)-στα δικαστήρια με τόσο βαριές(not to mention,τις ίδιες!)κατηγορίες.Νοιωθω προδομένος,πως αυτό που μου χάρισαν και αγαπώ τόσο πολύ,δεν ήθελαν στην πραγματικότητα να μου το δωρίσουν,μιας και η πρώτη τους προτεραιότητα ήταν τα ανήλικα αγόρια,κι όχι η δική μου μυσταγωγική μέθεξη στο πνευματικό τους δημιούργημα...Βέβαια,για να είμαι και δίκαιος,αλλά και ολίγον αισιόδοξος για το μέλλον των δικών μου fab 5,να τονίσω πως ο βασικός υπεύθυνος για το usual suspects,δηλαδή ο σεναριογράφος,την ίδια ώρα που σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής(ναι,πρωταγωνιστής,μη κοιτάτε,που για ξεκαρφωμα πήρε όσκαρ δευτεραγωνιστή!)οδεύουν σε άδοξο τέλος,αυτός διαπρέπει με εργάρες,όπως το mission:impossible fallout και με γεμίζει γλυκιά ελπίδα για το μέλλον.Πόσο ειρωνικό,οι δημιουργοί μιας αλληγορίας για τις παγίδες και τα τεχνάσματα του διαβόλου(ναι,για μένα το έργο έχει -κυρίως- θρησκευτική χροιά και εν γένει μεταφυσική ανάγνωση/εξήγηση)εις βάρος των ανθρώπων,να πέφτουν οι ίδιοι θύματα(προτού γίνουν θύτες)της πονηρίας του χαρακτήρα που δείχνουν στην ταινία! Το δημιούργημά τους,είναι ο δήμιος τους! Τραγικό...