ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

Χρυσές Σφαίρες: Η προγραφή του Μπράιαν Σίνγκερ;

Χρυσές Σφαίρες: Η προγραφή του Μπράιαν Σίνγκερ; Facebook Twitter
1

Κάνοντας την έκπληξη, το Bohemian Rhapsody νίκησε σε δύο σημαντικές κατηγορίες το A Star is Born, την αντίπαλή του μουσική βιογραφία, στην κατηγορία του καλύτερου δραματικού φιλμ και αντίστοιχα του ηθοποιού σε πρωταγωνιστικό ρόλο, στη χτεσινή απονομή των βραβείων των ανταποκριτών ξένου Τύπου του Χόλιγουντ.

Όσοι γνωρίζουν, περίμεναν πώς θα στριμωχνόταν στις παραδοσιακές ευχαριστίες ο άσωτος, επί ένα χρόνο άφαντος, σκηνοθέτης του 80% της ταινίας πάνω στη ζωή και το έργο του τραγουδιστή των Queen, Φρέντι Μέρκιουρι, Μπράιαν Σίνγκερ.

Από πέρυσι είχαν ακουστεί δυσάρεστα νέα από το γύρισμα: ο Σίνγκερ αργούσε να εμφανιστεί στο πλατό και όποτε αναλάμβανε δουλειά, κουραζόταν γρήγορα και αποχωρούσε, επικαλούνταν συνεχώς οικογενειακά προβλήματα, και πάθαινε κρίσεις πανικού, για να τον αντικαταστήσει ο διευθυντής φωτογραφίας του και να βγάλει τη μέρα.

Τα ίδια είχαν επαναληφθεί και κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων του X-Men Apocalypse, πράγμα που ανάγκασε το αφεντικό του στούντιο να προειδοποιήσει τον Σίνγκερ πριν από την έναρξη του Bohemian να μην παραβεί τους κανονισμούς, να είναι συνεπής και να κάνει σωστά τη δουλειά του, αν δεν ήθελε να απομακρυνθεί.

Στις Χρυσές Σφαίρες, ο Σίνγκερ δεν παρευρισκόταν στο τραπέζι της ταινίας, ως είθισται στην καθιστή απονομή. Για πρώτη φορά μια ταινία γιορτάστηκε τόσο εμφατικά και ο αναγραφόμενος ως δημιουργός της δεν αναφέρθηκε καθόλου, σαν να μην ενεγράφη ποτέ στο DNA της.

Το ερώτημα είναι για ποιον λόγο η Fox προχώρησε στη συγκεκριμένη επιλογή δημιουργού, όταν η αποχρώσα ένδειξη είχε δημιουργήσει προηγούμενο και μάλιστα κακό. Κανείς δεν γνωρίζει με σιγουριά, αλλά το γεγονός πως ο Σίνγκερ είχε καλό track record με τις προηγούμενες δουλειές τους, δηλαδή είχε «βγάλει λεφτά» με τις ταινίες του, ίσως υπολογίστηκε ως ελαφρυντικό για μια δεύτερη ευκαιρία.

Η δεύτερη απορία αφορά τη σεξουαλική συμπεριφορά του Σίνγκερ: με εκκρεμές το ξεμπρόστιασμα για κατηγορίες βιασμού, ο σκηνοθέτης που παλιότερα είχε απαλλαγεί από άλλες κατηγορίες παρενόχλησης ανηλίκων, και μάλιστα σε οντισιόν, θα έπρεπε λογικά να είχε θεωρηθεί απαγορευτικός για ένα μεγάλο studio, ειδικά σε μια εποχή που ακόμη και μη εντελώς στοιχειοθετημένη συμπεριφορά τέτοιας έκτασης δεν περνά απαρατήρητη και δεν αντισταθμίζεται από το αποδεδειγμένο ταλέντο.

Όταν τελικά απολύθηκε από το σετ του Bohemian Rhapsody, κάποιοι συνέδεσαν την κίνηση με πιθανές κατηγορίες, και όχι με αντιεπαγγελματική συμπεριφορά. Τον Σεπτέμβριο της περασμένης χρονιάς, ένα δημοσίευμα του Esquire έβγαλε στο φως τις κατηγορίες βιασμού και οι ηθοποιοί, σε άλλον τόνο, μίλησαν εύγλωττα για ταραγμένο γύρισμα. Ο Ράμι Μάλεκ ηρωοποιήθηκε, στην προσπάθειά του να κρατήσει αναμμένη τη φλόγα της ταινίας που έκανε χρόνια να έρθει στο πανί.

Κάπου μάλιστα διάβασα πως το καστ μαζεύτηκε για να αποφασίσει πώς θα πορευτεί και όλοι μαζί χτύπησαν την πόρτα των προϊσταμένων, ζητώντας άμεση αντικατάσταση. Ο Ντέξτερ Φλέτσερ προσελήφθη ως πυροσβέστης/τροχονόμος και ολοκλήρωσε τα γυρίσματα. Λόγω των κανονισμών της ένωσης σκηνοθετών, ωστόσο, η ταινία χρεώθηκε κανονικά στον Σίνγκερ, αλλά στις συνεντεύξεις, ούτε φωνή ούτε ακρόαση από τον Αμερικανό.

Χρυσές Σφαίρες: Η προγραφή του Μπράιαν Σίνγκερ; Facebook Twitter
Το team του «Bohemian Rhapsody» επί σκηνής παραλαμβάνει τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας. Φωτο: Paul Drinkwater/Getty Images

Στις Χρυσές Σφαίρες, ο Σίνγκερ δεν παρευρισκόταν στο τραπέζι της ταινίας, ως είθισται στην καθιστή απονομή. Για πρώτη φορά μια ταινία γιορτάστηκε τόσο εμφατικά και ο αναγραφόμενος ως δημιουργός της δεν αναφέρθηκε καθόλου, σαν να μην ενεγράφη ποτέ στο DNA της.

Η απάλειψή του ξεπερνά ακόμη και τις κλασικές δικαστικές διαμάχες ή οικονομικές αντεγκλήσεις που μπορεί να έχει μια εταιρεία από τον εναγόμενο και ακουμπά τη σφαίρα της ντροπής. Ο συνδυασμός ενός ανεύθυνου, όπως υποστηρίζουν χωρίς να το κραυγάζουν οι εμπλεκόμενοι στο Bohemian Rhapsody, με τον ηθικό σπίλο που κρέμεται πάνω από εξωκινηματογραφικές του δράσεις, τον τοποθέτησαν στη ζώνη του λυκόφωτος.

Όπως το Roma κέρδισε το βραβείο σκηνοθεσίας για τον Κουαρόν αλλά απουσίαζε από την κατηγορία της ταινίας, για καθαρά τυπικούς λόγους που αφορούν τους κανονισμούς των Golden Globes, έτσι και το Bohemian Rhapsody μοιάζει να αυτοσκηνοθετήθηκε ή να υπονοείται πως σε κάποιες περιπτώσεις οι ταινίες που έχουν ένα δικό τους μοτέρ δεν χρειάζονται απαραίτητα έναν σκηνοθέτη για να υλοποιηθούν – μια παλιά χολιγουντιανή θεωρία που ήθελε να ανατρέψει την αντίθετη ευρωπαϊκή εμμονή περί σινεμά του δημιουργού, λογίζοντας τους σκηνοθέτες ως ικανούς, ειδικούς υπαλλήλους.

Ο Σίνγκερ, χωρίς να προδώσει συντεταγμένες, προθέσεις ή διαθέσεις, απάντησε με μια φωτό από τον προσωπικό του λογαριασμό. Απεικονίζεται, πλάτη, να σκηνοθετεί τον Μάλεκ σε μια σκηνή από την ταινία και από κάτω ευχαριστεί μόνο τα μέλη του ξένου Τύπου για την επιλογή τους.

Στα χαρτιά, η ταινία είναι δική του. Αυτός την προθέρμανε, ήθελε πολύ να είναι ζωτικό κομμάτι της, και για λόγους που μόνο εκείνος γνωρίζει, ψυχολογικούς ή άλλους, δεν κατάφερε να τερματίσει μαζί με τους συναδέλφους του. Οι υπόλοιποι έχουν τελείως διαφορετική άποψη.

Με το βλέμμα πλέον στραμμένο προς τα Όσκαρ, οι Σφαίρες εκτόπισαν το μεγάλο τους φαβορί, το A Star is Born, βάζοντας στο παιχνίδι το Bohemian Rhapsody, που εξαιτίας του σκηνοθέτη, εκτός από μια σχετική γκρίνια για τις σκηνές που δεν είχαν μουσική και παράσταση, δεν πολυσυζητούνταν για άλλα βραβεία πέρα από εκείνο της ερμηνείας για τον Μάλεκ.

Οθόνες
1

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑΣ

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

The Boy

Οθόνες / The Boy: «Δεν χαίρομαι όταν κυκλοφορεί μια ταινία μου, περισσότερο φοβάμαι»

Στο «Πολύδροσο» η σχέση μάνας και κόρης γίνεται ο καμβάς για μια ιστορία υπερβολικής αγάπης και τρυφερότητας, με ιμπρεσιονιστικά χρώματα και «παραμυθένια» μουσική. Παρότι μισεί τις συνεντεύξεις, μας μίλησε για τη νέα του ταινία.
M. HULOT
Ένα στα γρήγορα με την Taylor Swift

Pulp Fiction / Ένα στα γρήγορα με την Taylor Swift

Τη στιγμή που οι δύο υποψήφιοι Πρόεδροι, ο Μπάιντεν χιουμοριστικά και ο Τραμπ απειλητικά, επικαλούνται την προτίμησή της για να επηρεαστούν οι ψηφοφόροι των προεδρικών εκλογών, η Τέιλορ Σουίφτ ξεφουρνίζει ένα ακόμα μουσικό ημερολόγιο με επικάλυψη μελαγχολικής εκδίκησης έναντι των πρώην της και την ίδια synthpop μονοτονία που επιμένει να σπάει ρεκόρ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
«Civil War»: Γιατί μια ταινία δράσης έχει φρικάρει τόσο τους Αμερικανούς θεατές;

The Review / «Civil War»: Γιατί μια ταινία δράσης έχει φρικάρει τόσο τους Αμερικανούς θεατές;

Ο Γιάννης Βασιλείου και ο Γιάννης Καντέα-Παπαδόπουλος, κριτικός στο Αθηνόραμα, αναλύουν τη νέα ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ, που μόλις κυκλοφόρησε στις αίθουσες και τρομάζει τους Αμερικανούς θεατές.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου μιλούν για την αγαπημένη εκπομπή των booklovers

Οθόνες / «Βιβλιοβούλιο»: Μια διόλου σοβαροφανής τηλεοπτική εκπομπή για το βιβλίο

Ο Μανώλης Πιμπλής και η Σταυρούλα Παπασπύρου ήταν κάποτε «ανταγωνιστές». Και πια κάνουν μαζί την αγαπημένη εκπομπή των βιβλιόφιλων, τη μοναδική που υπάρχει για το βιβλίο στην ελληνική τηλεόραση, που επικεντρώνεται στη σύγχρονη εκδοτική παραγωγή και έχει καταφέρει να είναι ευχάριστη και ενημερωτική.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μην ανοίγεις την πόρτα

Οθόνες / «Μην ανοίγεις την πόρτα»: Το χειροποίητο αλλά καθόλου ερασιτεχνικό θρίλερ των Unboxholics

Η πρώτη τους ταινία είναι λογικό να αποτελεί τη συνισταμένη των επιρροών τους αλλά και τόσο παρήγορο να συνορεύει με ένα λιντσικό σύμπαν ψυχολογικού θρίλερ, αντί να αναπαράγει απότομες τρομάρες και δωρεάν ανατριχίλες. 
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία  στη μνήμη

Daily / The Sympathizer: Όλοι οι πόλεμοι διεξάγονται δύο φορές, μία στο πεδίο της μάχης και μία στη μνήμη

Σατιρικό δράμα και περιπέτεια κατασκοπίας συγχρόνως, η νέα φιλόδοξη σειρά του HBO διαθέτει, ανάμεσα στα άλλα σημαντικά της ατού, τον Παρκ Τσαν-γουκ στη σκηνοθεσία και τον Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ σε τέσσερις διαφορετικούς ρόλους.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Τελικά, είναι ο Τομ Ρίπλεϊ γκέι; 

Βιβλίο / Τελικά, είναι γκέι ο Τομ Ρίπλεϊ;

Το ερώτημα έχει τη σημασία του. Η δολοφονία του Ντίκι Γκρίνλιφ από τον Ρίπλεϊ, η πιο συγκλονιστική από τις πολλές δολοφονίες που διαπράττει σε βάθος χρόνου ο χαρακτήρας, είναι και η πιο περίπλοκη επειδή είναι συνυφασμένη με τη σεξουαλικότητά του.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Το νέο Χόλιγουντ των 80άρηδων στο Φεστιβάλ Καννών

Pulp Fiction / Το νέο Χόλιγουντ των 80άρηδων στο Φεστιβάλ Καννών

Ο Κόπολα πούλησε τα φημισμένα αμπέλια του και σκάρωσε ένα από τα ακριβότερα στοιχήματα στην ιστορία του σινεμά. Όμως, το Φεστιβάλ Καννών των auteurs και των κινηματογραφιστών αιχμής έχει τόση ανάγκη τους καταξιωμένους δημιουργούς μιας αλλοτινής εποχής;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιώργος Αρβανίτης: «Έλεγα "είμαι καλύτερος" και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Οι Αθηναίοι / Γιώργος Αρβανίτης: «Πείσμωνα για να γίνω ο καλύτερος και δεν με πήρε η φτώχεια από κάτω»

Από μια νιότη γεμάτη αντιξοότητες, ο τροχός για εκείνον γύρισε, η ζωή του στράφηκε στο φως και έγινε βιβλίο. Η Ευρώπη τον ανακάλυψε από τις ταινίες του Αγγελόπουλου, στις ιστορίες του πρωταγωνιστούν ο Φίνος, ο Μαστρογιάνι και ο Κουροσάβα. Ο πολυβραβευμένος διευθυντής φωτογραφίας που ήταν «πάντα την κατάλληλη στιγμή στο κατάλληλο μέρος» είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Εμφύλιος πόλεμος

Οθόνες / «Εμφύλιος πόλεμος»: Μυθοπλαστική εικασία ή ρεαλιστικό σενάριο;

Με μια φιλμογραφία γεμάτη ζόμπι, κλώνους και αποκυήματα φαντασίας, αυτή είναι η λιγότερο αλληγορική ταινία του Άλεξ Γκάρλαντ που επιλέγει να μην εξηγήσει τις αιτίες του διχασμού, επιμένει σε μια πολιτική ασάφεια και δεν κατονομάζει τον Τραμπ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Baby Reindeer: Ποτέ η φράση “sent from my iPhone” δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Daily / Baby Reindeer: Ποτέ η φράση «sent from my iPhone» δεν έμοιαζε πιο τρομακτική

Ισορροπώντας ανάμεσα στο θρίλερ, το κοινωνικό δράμα και τη μαύρη κωμωδία, η αυτοβιογραφική σειρά του Netflix αφηγείται με συνταρακτικό τρόπο μια αληθινή ιστορία κακοποίησης, μαζοχισμού και τραύματος.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

σχόλια

1 σχόλια
Α,ρε Βryan,γιατί μου το κάνεις αυτό; Γιατί με πικραίνεις έτσι; Εσύ,παρέα με τον Christopher McQuarrie,τον Kevin Spacey,τον John Ottman και τον Newton Tomas Siegel,με μάθατε σινεμά πριν από 20 χρόνια,όταν αγόρασα σε βιντεοκασέτα από το περιοδικό Hitech το αριστούργημά σας,Συνήθεις Ύποπτοι. Όλο το καλοκαίρι του 1998,αντί για διακοπές και μπάνια,το πέρασα βλέποντας την εργάρα αυτή και με την βοήθεια της ανάλυσης της Ηλέκτρας Βενάκη,αντελήφθην το μέγεθος του κατορθώματός σας.Εσείς με κάνατε να αγαπήσω το σινεμά μόνο μ' αυτήν την ταινία,την οποία έχω δει αμέτρητες φορές,μεχρι να την καταλαβω πλήρως,όχι πως τα κατάφερα,δηλαδή,είναι τόσο κρυπτογραφημένη! Βλέπεις,καμία άλλη ταινία δεν την έχει φτάσει στην πλοκή,ίσως το rashomon,το pulp fiction,το memento,άντε και το predestination(τί,είναι πολλές;). Εδώ και δύο δεκαετίες προσκυνώ το όραμα,το ταλέντο και την μαεστρία σας,και ματαια περιμένω να τα ξαναδώ σε παρόμοιας φιλοδοξίας και έμπνευσης εγχείρημα(κι όχι σε sequel,όπως αφρόνως φωνάζουν κάποιοι,οι οποίοι,μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί το ανεπανάληπτο του μεγαλείου του μύθου του Kayser Soze).Κι εσύ,Bryan,τι κάνεις αντ' αυτού; όχι μόνο γυρίζεις τη μία μπούρδα μετά την άλλη, μειώνοντας,έτσι,τις ελπίδες μου για καλό σινεμά,αλλά τώρα,ξεσπά και αυτό το σκάνδαλο,που,απ' ό,τι φαίνεται,θα σου στερήσει την καριέρα κι πιθανώς όχι μόνο αυτή. Είναι αποκαρδιωτικό να βλέπω δυο εκ των πέντε βασικών υπευθύνων της τελειότητας των Συνήθων Υπόπτων να σέρνονται-σχεδόν ταυτόχρονα(!)-στα δικαστήρια με τόσο βαριές(not to mention,τις ίδιες!)κατηγορίες.Νοιωθω προδομένος,πως αυτό που μου χάρισαν και αγαπώ τόσο πολύ,δεν ήθελαν στην πραγματικότητα να μου το δωρίσουν,μιας και η πρώτη τους προτεραιότητα ήταν τα ανήλικα αγόρια,κι όχι η δική μου μυσταγωγική μέθεξη στο πνευματικό τους δημιούργημα...Βέβαια,για να είμαι και δίκαιος,αλλά και ολίγον αισιόδοξος για το μέλλον των δικών μου fab 5,να τονίσω πως ο βασικός υπεύθυνος για το usual suspects,δηλαδή ο σεναριογράφος,την ίδια ώρα που σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής(ναι,πρωταγωνιστής,μη κοιτάτε,που για ξεκαρφωμα πήρε όσκαρ δευτεραγωνιστή!)οδεύουν σε άδοξο τέλος,αυτός διαπρέπει με εργάρες,όπως το mission:impossible fallout και με γεμίζει γλυκιά ελπίδα για το μέλλον.Πόσο ειρωνικό,οι δημιουργοί μιας αλληγορίας για τις παγίδες και τα τεχνάσματα του διαβόλου(ναι,για μένα το έργο έχει -κυρίως- θρησκευτική χροιά και εν γένει μεταφυσική ανάγνωση/εξήγηση)εις βάρος των ανθρώπων,να πέφτουν οι ίδιοι θύματα(προτού γίνουν θύτες)της πονηρίας του χαρακτήρα που δείχνουν στην ταινία! Το δημιούργημά τους,είναι ο δήμιος τους! Τραγικό...