Α,ρε Βryan,γιατί μου το κάνεις αυτό; Γιατί με πικραίνεις έτσι; Εσύ,παρέα με τον Christopher McQuarrie,τον Kevin Spacey,τον John Ottman και τον Newton Tomas Siegel,με μάθατε σινεμά πριν από 20 χρόνια,όταν αγόρασα σε βιντεοκασέτα από το περιοδικό Hitech το αριστούργημά σας,Συνήθεις Ύποπτοι. Όλο το καλοκαίρι του 1998,αντί για διακοπές και μπάνια,το πέρασα βλέποντας την εργάρα αυτή και με την βοήθεια της ανάλυσης της Ηλέκτρας Βενάκη,αντελήφθην το μέγεθος του κατορθώματός σας.Εσείς με κάνατε να αγαπήσω το σινεμά μόνο μ' αυτήν την ταινία,την οποία έχω δει αμέτρητες φορές,μεχρι να την καταλαβω πλήρως,όχι πως τα κατάφερα,δηλαδή,είναι τόσο κρυπτογραφημένη! Βλέπεις,καμία άλλη ταινία δεν την έχει φτάσει στην πλοκή,ίσως το rashomon,το pulp fiction,το memento,άντε και το predestination(τί,είναι πολλές;). Εδώ και δύο δεκαετίες προσκυνώ το όραμα,το ταλέντο και την μαεστρία σας,και ματαια περιμένω να τα ξαναδώ σε παρόμοιας φιλοδοξίας και έμπνευσης εγχείρημα(κι όχι σε sequel,όπως αφρόνως φωνάζουν κάποιοι,οι οποίοι,μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί το ανεπανάληπτο του μεγαλείου του μύθου του Kayser Soze).Κι εσύ,Bryan,τι κάνεις αντ' αυτού; όχι μόνο γυρίζεις τη μία μπούρδα μετά την άλλη, μειώνοντας,έτσι,τις ελπίδες μου για καλό σινεμά,αλλά τώρα,ξεσπά και αυτό το σκάνδαλο,που,απ' ό,τι φαίνεται,θα σου στερήσει την καριέρα κι πιθανώς όχι μόνο αυτή. Είναι αποκαρδιωτικό να βλέπω δυο εκ των πέντε βασικών υπευθύνων της τελειότητας των Συνήθων Υπόπτων να σέρνονται-σχεδόν ταυτόχρονα(!)-στα δικαστήρια με τόσο βαριές(not to mention,τις ίδιες!)κατηγορίες.Νοιωθω προδομένος,πως αυτό που μου χάρισαν και αγαπώ τόσο πολύ,δεν ήθελαν στην πραγματικότητα να μου το δωρίσουν,μιας και η πρώτη τους προτεραιότητα ήταν τα ανήλικα αγόρια,κι όχι η δική μου μυσταγωγική μέθεξη στο πνευματικό τους δημιούργημα...Βέβαια,για να είμαι και δίκαιος,αλλά και ολίγον αισιόδοξος για το μέλλον των δικών μου fab 5,να τονίσω πως ο βασικός υπεύθυνος για το usual suspects,δηλαδή ο σεναριογράφος,την ίδια ώρα που σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής(ναι,πρωταγωνιστής,μη κοιτάτε,που για ξεκαρφωμα πήρε όσκαρ δευτεραγωνιστή!)οδεύουν σε άδοξο τέλος,αυτός διαπρέπει με εργάρες,όπως το mission:impossible fallout και με γεμίζει γλυκιά ελπίδα για το μέλλον.Πόσο ειρωνικό,οι δημιουργοί μιας αλληγορίας για τις παγίδες και τα τεχνάσματα του διαβόλου(ναι,για μένα το έργο έχει -κυρίως- θρησκευτική χροιά και εν γένει μεταφυσική ανάγνωση/εξήγηση)εις βάρος των ανθρώπων,να πέφτουν οι ίδιοι θύματα(προτού γίνουν θύτες)της πονηρίας του χαρακτήρα που δείχνουν στην ταινία! Το δημιούργημά τους,είναι ο δήμιος τους! Τραγικό...