Γυναίκες στα Όσκαρ: Μια πολυετής αδικία που σταδιακά αποκαθίσταται

Γυναίκες στα Όσκαρ: Μια πολυετής αδικία που σταδιακά αποκαθίσταται Facebook Twitter
3

Ακούγεται σοκαριστικό, αλλά πριν από τη Ρέιτσελ Μόρισον καμία γυναίκα δεν είχε συμπεριληφθεί στην πεντάδα της υποψηφιότητας για Καλύτερη Φωτογραφία στην 90χρονη ιστορία των Όσκαρ!

«Ρίξτε μια ματιά στις ενδιαφέρουσες εικόνες που έχουν συνθέσει για το σινεμά η Σάντι Σισέλ, η Έλεν Κιουράς και η Ρέιτσελ Μόρισον» δήλωσε χαρούμενη η σκηνοθέτις του Mudbound Ντι Ρις, η οποία ωστόσο δεν κατάφερε να μπει στην πεντάδα των σκηνοθετών, μια κλασικά ανδροκρατούμενη κατηγορία που φέτος άλωσε η Γκρέτα Γκέργουιγκ με το Lady Bird.

Η ηθοποιός που έγινε auteur, έχοντας υπογράψει και το υποψήφιο για Όσκαρ σενάριο της ταινίας με πρωταγωνίστρια τη Σέρσα Ρόουναν, γίνεται έτσι η πέμπτη γυναίκα που διεκδικεί Όσκαρ Σκηνοθεσίας μετά την Ιταλίδα Λίνα Βερτμίλερ που έσπασε το ρόδι το 1976 με τον Πασκουαλίνο και τις 7 Καλλονές κι έχασε από το Ρόκι (!), τη Νεοζηλανδή Τζέιν Κάμπιον για τα Μαθήματα Πιάνου, που έπεσε πάνω στη Λίστα του Σίντλερ, τη Σοφία Κόπολα, η οποία αρκέστηκε στο Όσκαρ Σεναρίου για το Χαμένοι στη μετάφραση εκείνη τη χρονιά, και την Κάθριν Μπίγκελοου, που χρειάστηκε να ξεπεράσει το τεράστιο εμπόδιο του Άβαταρ και τον Τζέιμς Κάμερον. 

Το Όσκαρ τής παρέδωσε γεμάτη υπερηφάνεια η Μπάρμπαρα Στράιζαντ, η οποία είχε εκφράσει δημόσια τον θυμό της όταν τα μέλη της Ακαδημίας την είχαν σνομπάρει για το Γιεντλ και τον Πρίγκιπα της Παλίρροιας, χρόνια πριν.


Η Στράιζαντ παραμένει η μοναδική γυναίκα με δύο Όσκαρ, για την ερμηνεία της στο Αστείο Κορίτσι και τη μουσική του μουσικού θέματος από το Ένα αστέρι γεννιέται.

Για παρόμοιες κατηγορίες, με το επιπρόσθετο bonus ότι το καταφέρνει την ίδια χρονιά, έχει προταθεί φέτος η νικήτρια 9 βραβείων Grammy, Mary J. Blige: για την ερμηνεία της και το τραγούδι από την ταινία Mudbound. Οι πιθανότητές για νίκη είναι μάλλον μικρές.

Με τις γυναίκες να καταλαμβάνουν ένα ποσοστό της τάξης του 19% στις υποψηφιότητες των Όσκαρ από καταβολής του θεσμού, με εξαίρεση φυσικά τις κατηγορίες των ηθοποιών, οι μόνες που πλησιάζουν το θετικό πρόσημο έναντι των ανδρών συναδέλφων τους είναι οι μοντέζ.

Στη μεγάλη κατηγορία, της καλύτερης ταινίας, τα πράγματα έχουν αλλάξει άρδην από την εποχή που μόνο τα ονόματα των στούντιο φιγουράριζαν στα credits των υποψηφίων, ώσπου να προσωποποιηθούν οι διεκδικητές και το ανδρικό κατεστημένο των φημισμένων παραγωγών, όπως ο Σαμ Σπίγκελ ή ο Σέσιλ ντε Μιλ, να σπάσει η Τζούλια Φίλιπς με το Κεντρί, το 1973.

Έκτοτε, αρκετές γυναίκες, από τη Λίλι Ζάνουκ και την Ντόνα Τζιλιότι ως την Μπίγκελοου, έχουν κερδίσει Όσκαρ, με την Ντίντι Γκάρντνερ να είναι η μόνη που τα έχει ντουμπλάρει, με το 12 Χρόνια Σκλάβος και πέρσι με το Moonlight.

Φέτος μετράμε 6 υποψήφιες στις 9 ταινίες που έχουν πλασαριστεί στην υποτιθέμενη δεκάδα που δεν ολοκληρώνεται ποτέ, ανάμεσά τους τις δύο δυναμικές κυρίες εκτός του ανεξάρτητου κυκλώματος, την Έιμι Πασκάλ για το Post και, για τρίτη φορά την τελευταία πενταετία, τη Μέγκαν Έλισον για την Αόρατη Κλωστή.

Αν ωστόσο κάνουμε μια διαφορετική ανάγνωση των δεδομένων, το Lady Bird παραμένει το μοναδικό φιλμ απ' όσα βρίσκονται στην 9άδα των υποψηφίων για φέτος που σκηνοθετήθηκε από γυναίκα και, όπως μας πληροφορεί η στατιστική υπηρεσία της Ακαδημίας, είναι μόλις η 13η ταινία που το καταφέρνει.

Με τις γυναίκες να καταλαμβάνουν ένα ποσοστό της τάξης του 19% στις υποψηφιότητες των Όσκαρ από καταβολής του θεσμού, με εξαίρεση φυσικά τις κατηγορίες των ηθοποιών (που μεταξύ αστείου και σοβαρού, ο Κρις Ροκ είχε προτείνει να καταργηθούν, για χάρη της ισότητας), οι μόνες που πλησιάζουν το θετικό πρόσημο έναντι των ανδρών συναδέλφων τους είναι οι μοντέζ.

Ήδη από την πρώτη χρονιά που δημιουργήθηκε η κατηγορία, το 1935, υποψήφια ήταν η Αν Μπάουενς, την οποία η Μάργκαρετ Μπουθ είχε χαρακτηρίσει κακή στη δουλειά της όχι με δική της ευθύνη αλλά επειδή αναγκαζόταν να κόβει τις κακές ταινίες του μόνιμου σκηνοθέτη της Σέσιλ ντε Μιλ.

Από την επόμενη χρονιά άρχισε να αποσπά υποψηφιότητες η Μπάρμπαρα Μακλίν σχεδόν σε ετήσιο ρυθμό, για να φτάσει συνολικά τις 7, ρεκόρ που έσπασε δεκαετίες αργότερα ο Μάικλ Καν, σταθερός συνεργάτης του Στίβεν Σπίλμπεργκ – αν και το καλύτερο μοντάζ σε ταινία του έκανε η Βέρνα Φιλντς για τα Σαγόνια του Καρχαρία, και δικαίως πήρε το Όσκαρ το 1975.

Τελικά, το πρώτο Όσκαρ που κέρδισε γυναίκα στο μοντάζ ήρθε το 1940 από την Μπάουενς για το τελείως άγνωστο North West Mounted Police που ξεπέρασε σε ψήφους, αν είναι δυνατόν, τη Ρεβέκκα, τα Σταφύλια της Οργής και το Γράμμα του Γουίλιαμ Γουάιλερ σε μια σπάνια έκφραση αντίστροφου σεξισμού.

Με την εξαίρεση της πρωτοποριακής στις τεχνικές της Ντίντι Άλεν, η οποία ήταν υποψήφια μόνο για τη Σκυλίσια Μέρα και όχι για το εμβληματικό Μπόνι και Κλάιντ, όλες οι σπουδαίες μοντέζ έχουν μπει κάποια στιγμή σε πεντάδες των Όσκαρ, με πολυνίκη τη Θέλμα Σκουνμέικερ, με τρία αγαλματίδια για ισάριθμες ταινίες του Μάρτιν Σκορσέζ, το Οργισμένο Είδωλο, τον Ιπτάμενο Κροίσο και τον Πληροφοριοδότη.

Νικήτρια και η Αν Κόουτς για το αξέχαστο μοντάζ του Λόρενς της Αραβίας το 1962. Φέτος το διεκδικεί η Τατιάνα Ρίγκελ για το Εγώ, η Τόνια.

Απολαύστε τη μαγεία των Όσκαρ αποκλειστικά στην COSMOTE TV!

Ζήστε τη λαμπερή 90ή τελετή απονομής των βραβείων Όσκαρ και όλο το μεγαλείο του Χόλιγουντ σε απευθείας μετάδοση την Κυριακή 4 Μαρτίου στα κανάλια COSMOTE CINEMA.

 

Η μετάδοση θα ξεκινήσει με τις εντυπωσιακές αφίξεις στο κόκκινο χαλί, τις αποκλειστικές δηλώσεις και τις εμφανίσεις των σταρ (στις 23:30).

 

Θα ακολουθήσει το pre-show (01:30) και στις 03:00 η 90ή Τελετή Απονομής των Βραβείων Όσκαρ με οικοδεσπότη τον Τζίμι Κίμελ, που θα μεταδοθεί με ελληνικό σχολιασμό από τον Γιώργο Σατσίδη και τη Χριστίνα Μπίθα στο COSMOTE CINEMA 2HD και με τον πρωτότυπο αγγλικό ήχο στο COSMOTE CINEMA1HD.

 

Παράλληλα, απολαύστε έως τις 4 Μαρτίου 3 οσκαρικά αριστουργήματα καθημερινά από τις 18:30 στο αποκλειστικό κανάλι COSMOTE CINEMA OSCARS HD.

Οθόνες
3

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

H Barbra Streisand (ξανά) στο σινεμά με ένα περίεργο, τολμηρό στοίχημα

Οθόνες / H Barbra Streisand (ξανά) στο σινεμά με ένα περίεργο, τολμηρό στοίχημα

Κλείνοντας τα 75 της χρόνια, το αιωνίως αλλόκοτο "Αστείο Κορίτσι" αν και δεν έχει τίποτα να αποδείξει, δείχνει να ενδιαφέρεται για το μεγάλο coup μιας πλούσιας καριέρας: τη ζωή της Τσαρίνας Αικατερίνης
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όσκαρ 1968: Η απονομή και οι ταινίες που άλλαξαν το Χόλιγουντ

Οθόνες / Όσκαρ 1968: Η απονομή και οι ταινίες που άλλαξαν το Χόλιγουντ

Μισό αιώνα πριν, στις 20 Φεβρουαρίου του 1968, οι 5 υποψήφιες ταινίες στη μεγάλη κατηγορία κατέδειξαν το νέο σινεμά που έμπαινε ορμητικά στον θεσμό των Όσκαρ με σαφή πρόθεση να δυναμιτίσει ανεπιστρεπτί τα λιγοστά, αλλά ανθεκτικά απομεινάρια του παλιού χολιγουντιανού συστήματος
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Οθόνες / Η Ιζαμπέλ Ιπέρ έπαιξε σε 120 ταινίες. Σε αυτές τις 10 ξεπέρασε τον εαυτό της

Με αφορμή το αφιέρωμα που ετοίμασε το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης για μία από τις σπουδαιότερες ηθοποιούς της εποχής μας, επιλέγουμε 10 ταινίες της, στις οποίες έχει αποτυπωθεί η τεράστια υποκριτική της δυναμική και η ικανότητά της να μεταμορφώνεται εσωτερικά με κάθε ρόλο.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Οθόνες / Βιμ Βέντερς: Τι θα δούμε στο μεγάλο αφιέρωμα που έρχεται στη Στέγη

Ένα μοναδικό μεγάλο αφιέρωμα στον σπουδαίο δημιουργό για ένα τριήμερο σε όλους τους χώρους της Στέγης, με προβολές των ταινιών του, ένα masterclass και μια συζήτησή του με την Αφροδίτη Παναγιωτάκου στην Κεντρική Σκηνή.
M. HULOT
Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

2 σχόλια
Αμαν πια!!! Μήπως θα πρέπει να έχουμε ίση ποσόστωση ανά φύλο και στα Όσκαρ; Αυτό μειώνει και τις γυναίκες δημιουργούς και όσους άντρες κυριεύονται από τόσο στείρο φεμινιστικό ζήλο... Ας παει και το 50% των νηπιαγωγών, και των μαιών σε άντρες τότε...Αλλά και το 50% των στρατευμένων σε γυναίκες...!Ε, πια!!!
Gender εκδημοκρατισμός;;;Το να αναφέρετε ότι οι γυναίκες δημιουργοί βρίσκονται στην τελική φάση του διαγωνισμού για λόγους gender εκδημοκρατισμού υποτιμά την αξία τους ως δημιουργούς.Ούτε αυτές νομίζω ότι θα το ήθελαν αυτό.Κριτήριο επιλογής του νικητή θα πρέπει να είναι το καλλιτεχνικό αποτέλεσμα και όχι το φύλο IMHO....
Αγαπητε, θεωριτικα εχετε δικιο αλλα τι γινεται όταν η διαδεδομενη ακτιβιστικη ρητορία είναι επι της ουσιας "βαλτε γυναίκες επειδη εχουν αδικηθει ως φυλο" αν ακουγετε σαν "χαρη" είναι γιατί πολλες φορες είναι και αυτο όμως γινεται με την ανοχη ακομα και τον ίδιων των ακτιβιστων. Θυμαμαι τον τιτλο ενος παλιου αρθρου του κ. Δημοκιδης "χρειαζονται περισσότεροι λοατ ρολοι;"(καπως ετσι), και η απαντηση είναι όχι, δεν χρειάζεται να κανουμε την "χαρη" να δημιουργηθουν περισσότεροι ρόλοι, απλα χρειάζονται καλυτερες ιστορίες που εαν οι ρόλοι είναι παρεπιπτωντως λοατ εχει καλως αλλα και να μην είναι παλι εχει καλως, δεν χρειαζεται ενας λοατ που τυγχανει να είναι κυνηγων μαγισων αλλα ενας κυνηγος μαγισων που τυγχνανει να είναι λοατ ή όχι δεν εχει σημασία, το ίδιο και με τους γυναικείους ρόλους. Στις fantasy action ταινίες παντα υπηρχαν καρα πρωταγωνίστριες γυναίκες αλλα ποτε εγινε "ασχημο"; τα τελευταία χρόνια που ξεσπασε "χρειαζομαστε περισσότερες γυναίκες πρωταγωνίστριες και αυτη η "χαριστικη" αξιωση επιρρεαζει το αποτελεσμα της δημιουργίας. Η Ουρσουλα Λεν Γκουιν ηταν απο τους σπουδαιότερους συγγραφεις του είδους και κανεις δεν αμφιβαλει για την αξία της, γιατί; γιατί δεν ζητησε ως γυναικα τιποτα, απλα μας εδωσε τις δημιουργίες της και μας επεσε το σαγόνι. Καθε φορα που βαζεις περισσότερο αγχος στον ακτιβισμο αντι του εργου αυτου καθ'αυτου ζητας χαρη. Θελουμε ιστορίες όπως τις οραματιστικαν οι δημιουργοι και όχι με αγχος να είναι ακτιβιστικα σωστες. Αν είναι μια χρονια 7 στους 9 νικητες να είναι αντρες εχει καλως αν στην επομενη 7 στους 9 νικητες είναι γυναίκες παλι εχει καλως...αρκει να μην μπολιαστει με "να κερδισει επιτελους και μια γυναίκα!" το οποίο είναι τελειως διαφορετικο απο το "κερδισε επιτελους μια γυναίκα", το ενα διεκδικει σε μελλοντικο χρόνο με γνωμωνα το φυλο το αλλο αναγνωρίζει μια παρελθοντικη νικη προσθετοντας και μια επιπλεον πληροφορία που όμως δεν επαιξε ρόλο στην νικη ...είναι η νυχτα με την μερα η διαφορα. Παρε παραδειγμα την ωραιότερη ασχημη της ηθοποιιας της Ελλάδας, δεν υπάρχει ουτε ενας που να μην αναγνωρίζει ότι εμεινε στην ιστορία με το σπαθί της και όχι της "χαριστικε" επειδη ήταν ειτε γυναίκα είτε ασχημη.Παντα αναγνωρίζεται καποιος συμφωνα με τον τρόπο που διεκδικει να αναγνωριστει. Η Κιουρη επελεξε να είναι επιστημονας και ετσι αναγνωρίστικε και κανεις δεν αμφιβάλει "της κανανε χαρη γιατί ήταν γυναίκα", αμα εβγαινε και ελεγε "ειμαι γυναίκα επιστημονας και δεν με αναγνωρίζουν καντε κατι επιτελους" θα δημιουργουντουσαν αμφιβολίες γιατί η ίδια επι της ουσίας θα ζήταγε να κανουμε κατι με επιχειρημα το φυλο της και όχι την επιστημονικη της αξια, αυτος είναι και ο λογος που λεμε για την Κιουρη ότι περαν της επιστημονικης της αξια ήταν αποδειξη ότι μια γυναίκα μπορει να είναι σπουδαία επιστημονα και θα πρεπει να δωθουν ευκαιρίες στις συγχρονες γυναίκες. Στο Χολλυγουντ εχουν επιλεξει οι ίδιες ρητορικη επιχειρηματολογία που απο μονη της δυστυχως δημιουργει αμφιβολίες για "χαρη".Κανονικα σε ότι δεν τεκμενεται βιολογικη διαφορα θα πρεπει να διαγωνίζονται unisex, στον κλασσικο αθλητισμο εμφυλα , στην ηθοποιία κτλ προφανως όχι.Τωρα θυμηθηκα τις πιο γοερες ακτιβιστριες στον χωρο του gaming που ενω οι διαγωνισμοι παιχνιδιων ηταν ανεκαθεν unisex ήρθαν και φτιαξαν "girlz gamers διαγωνισμους" για φεμινιστικους λογους και το τρολλαρισμα που δεχονται (δικαιως) δεν λεγεται...μονες τους αυτο αποκληστηκανε και μετα δηλωναμε ότι αισθανονται αποκλεισμενες... Δεν υπάρχει "gamer boy" αλλα υπαρχει "gamer girl" και στην δευτερη κατηγορία δεν ανηκουν ολες οι γυναίκες παιχτριες. Αυτα είναι αποτελεσματα συνειδητα επιλεγμενης επιχειρημοτολογικης ρητορικης. Οταν καποια μου ζητησει να της φερθω "ειδικα" επειδη είναι γυναίκα περαν της κρινομενης ιδιότητας της προφανως και μου ζητα χαρη, όταν με το σπαθι της μου κανει corpse camp τοτε δικαιως θα την καταραστω γιατί θα εχει κερδισει τις καταρες μου με την αξία της και κερδισε την ισότητα της, γιατί τότε και μονο τότε με νικησε χωρις να την αφησω να με νικησει.Η επιλογη των ρητορικων επιχειρηματων δυστυχως επιρρεαζουν και τα αποτελεσματα.Οταν ακουγονται επιχειρηματα "δεν υπάρχει αντικειμενικη ποσοστωση αντρεων/γυναικων και θα πρεπει να διορθωθει με το να βαλουμε περισσότερες γυναίκες" ακριβως αυτο που διαμαρτυρεσαι επιθυμουν, gender εκδημοκρατιση που υποτιμα την αξία τους στο όνομα της αξίας τους(το ότι είναι οξυμωρο είναι και το θεμα).Τις περισσότερες φορες ο τροπος σκαβει τον λακκο του σκοπου.Οταν ο σκοπος είναι η ποσοστιαια αναλογια θα πρεπει να την εκβιάσεις και μαλιστα κανοντας χαρη.Το προβλημα δηλαδη είναι τι επιθυμουμε, ισοτητα ευκαιριων (και αρα με το σπαθι τους) ή ισοτητα αποτελεσματος (αρα μια μεριδα θα τους χαριστει). Τα τελευταία χρονια παρα πολλοι επελεξαν το ευηχο, πιο γρηγορο και πιο μαχητικα τονοτικο δευτερο που όμως είναι υποτιμητικο επι της ουσίας για το γεγονος ότι οι γυναίκες μπορουν με το σπαθι τους να κερδιζουν, δεν χρειαζονται χαρες, ευκαιρίες να αποδειξουν χρειάζεται. Αν με κερδίσει γυναίκα επειδη δεν εχουν κερδισει αρκετες γυναίκες προφανως και θα θεωρήσω ότι χαριστικα της δωθηκε η νικη, προσοχη της δωθηκε, όχι νικησε. Αντιστοιχως εαν είναι να δωθουν βραβεια σε γυναίκες γιατί δεν εχουν παρει αρκετες τότε χαρη τους κανεις, ζημιωνοντας όλες αυτες τις δημιουργους που δεν χρειάζονται χαρες αλλα ευκαιρίες.Το σχολιό σας είναι περα για περα δοκιμο απλα στρεφεται κατα αθώου και όχι των ενοχων (που δεν είναι οι συνηθεις υποπτοι).