Αγαπητε, θεωριτικα εχετε δικιο αλλα τι γινεται όταν η διαδεδομενη ακτιβιστικη ρητορία είναι επι της ουσιας "βαλτε γυναίκες επειδη εχουν αδικηθει ως φυλο" αν ακουγετε σαν "χαρη" είναι γιατί πολλες φορες είναι και αυτο όμως γινεται με την ανοχη ακομα και τον ίδιων των ακτιβιστων. Θυμαμαι τον τιτλο ενος παλιου αρθρου του κ. Δημοκιδης "χρειαζονται περισσότεροι λοατ ρολοι;"(καπως ετσι), και η απαντηση είναι όχι, δεν χρειάζεται να κανουμε την "χαρη" να δημιουργηθουν περισσότεροι ρόλοι, απλα χρειάζονται καλυτερες ιστορίες που εαν οι ρόλοι είναι παρεπιπτωντως λοατ εχει καλως αλλα και να μην είναι παλι εχει καλως, δεν χρειαζεται ενας λοατ που τυγχανει να είναι κυνηγων μαγισων αλλα ενας κυνηγος μαγισων που τυγχνανει να είναι λοατ ή όχι δεν εχει σημασία, το ίδιο και με τους γυναικείους ρόλους. Στις fantasy action ταινίες παντα υπηρχαν καρα πρωταγωνίστριες γυναίκες αλλα ποτε εγινε "ασχημο"; τα τελευταία χρόνια που ξεσπασε "χρειαζομαστε περισσότερες γυναίκες πρωταγωνίστριες και αυτη η "χαριστικη" αξιωση επιρρεαζει το αποτελεσμα της δημιουργίας. Η Ουρσουλα Λεν Γκουιν ηταν απο τους σπουδαιότερους συγγραφεις του είδους και κανεις δεν αμφιβαλει για την αξία της, γιατί; γιατί δεν ζητησε ως γυναικα τιποτα, απλα μας εδωσε τις δημιουργίες της και μας επεσε το σαγόνι. Καθε φορα που βαζεις περισσότερο αγχος στον ακτιβισμο αντι του εργου αυτου καθ'αυτου ζητας χαρη. Θελουμε ιστορίες όπως τις οραματιστικαν οι δημιουργοι και όχι με αγχος να είναι ακτιβιστικα σωστες. Αν είναι μια χρονια 7 στους 9 νικητες να είναι αντρες εχει καλως αν στην επομενη 7 στους 9 νικητες είναι γυναίκες παλι εχει καλως...αρκει να μην μπολιαστει με "να κερδισει επιτελους και μια γυναίκα!" το οποίο είναι τελειως διαφορετικο απο το "κερδισε επιτελους μια γυναίκα", το ενα διεκδικει σε μελλοντικο χρόνο με γνωμωνα το φυλο το αλλο αναγνωρίζει μια παρελθοντικη νικη προσθετοντας και μια επιπλεον πληροφορία που όμως δεν επαιξε ρόλο στην νικη ...είναι η νυχτα με την μερα η διαφορα. Παρε παραδειγμα την ωραιότερη ασχημη της ηθοποιιας της Ελλάδας, δεν υπάρχει ουτε ενας που να μην αναγνωρίζει ότι εμεινε στην ιστορία με το σπαθί της και όχι της "χαριστικε" επειδη ήταν ειτε γυναίκα είτε ασχημη.Παντα αναγνωρίζεται καποιος συμφωνα με τον τρόπο που διεκδικει να αναγνωριστει. Η Κιουρη επελεξε να είναι επιστημονας και ετσι αναγνωρίστικε και κανεις δεν αμφιβάλει "της κανανε χαρη γιατί ήταν γυναίκα", αμα εβγαινε και ελεγε "ειμαι γυναίκα επιστημονας και δεν με αναγνωρίζουν καντε κατι επιτελους" θα δημιουργουντουσαν αμφιβολίες γιατί η ίδια επι της ουσίας θα ζήταγε να κανουμε κατι με επιχειρημα το φυλο της και όχι την επιστημονικη της αξια, αυτος είναι και ο λογος που λεμε για την Κιουρη ότι περαν της επιστημονικης της αξια ήταν αποδειξη ότι μια γυναίκα μπορει να είναι σπουδαία επιστημονα και θα πρεπει να δωθουν ευκαιρίες στις συγχρονες γυναίκες. Στο Χολλυγουντ εχουν επιλεξει οι ίδιες ρητορικη επιχειρηματολογία που απο μονη της δυστυχως δημιουργει αμφιβολίες για "χαρη".Κανονικα σε ότι δεν τεκμενεται βιολογικη διαφορα θα πρεπει να διαγωνίζονται unisex, στον κλασσικο αθλητισμο εμφυλα , στην ηθοποιία κτλ προφανως όχι.Τωρα θυμηθηκα τις πιο γοερες ακτιβιστριες στον χωρο του gaming που ενω οι διαγωνισμοι παιχνιδιων ηταν ανεκαθεν unisex ήρθαν και φτιαξαν "girlz gamers διαγωνισμους" για φεμινιστικους λογους και το τρολλαρισμα που δεχονται (δικαιως) δεν λεγεται...μονες τους αυτο αποκληστηκανε και μετα δηλωναμε ότι αισθανονται αποκλεισμενες... Δεν υπάρχει "gamer boy" αλλα υπαρχει "gamer girl" και στην δευτερη κατηγορία δεν ανηκουν ολες οι γυναίκες παιχτριες. Αυτα είναι αποτελεσματα συνειδητα επιλεγμενης επιχειρημοτολογικης ρητορικης. Οταν καποια μου ζητησει να της φερθω "ειδικα" επειδη είναι γυναίκα περαν της κρινομενης ιδιότητας της προφανως και μου ζητα χαρη, όταν με το σπαθι της μου κανει corpse camp τοτε δικαιως θα την καταραστω γιατί θα εχει κερδισει τις καταρες μου με την αξία της και κερδισε την ισότητα της, γιατί τότε και μονο τότε με νικησε χωρις να την αφησω να με νικησει.Η επιλογη των ρητορικων επιχειρηματων δυστυχως επιρρεαζουν και τα αποτελεσματα.Οταν ακουγονται επιχειρηματα "δεν υπάρχει αντικειμενικη ποσοστωση αντρεων/γυναικων και θα πρεπει να διορθωθει με το να βαλουμε περισσότερες γυναίκες" ακριβως αυτο που διαμαρτυρεσαι επιθυμουν, gender εκδημοκρατιση που υποτιμα την αξία τους στο όνομα της αξίας τους(το ότι είναι οξυμωρο είναι και το θεμα).Τις περισσότερες φορες ο τροπος σκαβει τον λακκο του σκοπου.Οταν ο σκοπος είναι η ποσοστιαια αναλογια θα πρεπει να την εκβιάσεις και μαλιστα κανοντας χαρη.Το προβλημα δηλαδη είναι τι επιθυμουμε, ισοτητα ευκαιριων (και αρα με το σπαθι τους) ή ισοτητα αποτελεσματος (αρα μια μεριδα θα τους χαριστει). Τα τελευταία χρονια παρα πολλοι επελεξαν το ευηχο, πιο γρηγορο και πιο μαχητικα τονοτικο δευτερο που όμως είναι υποτιμητικο επι της ουσίας για το γεγονος ότι οι γυναίκες μπορουν με το σπαθι τους να κερδιζουν, δεν χρειαζονται χαρες, ευκαιρίες να αποδειξουν χρειάζεται. Αν με κερδίσει γυναίκα επειδη δεν εχουν κερδισει αρκετες γυναίκες προφανως και θα θεωρήσω ότι χαριστικα της δωθηκε η νικη, προσοχη της δωθηκε, όχι νικησε. Αντιστοιχως εαν είναι να δωθουν βραβεια σε γυναίκες γιατί δεν εχουν παρει αρκετες τότε χαρη τους κανεις, ζημιωνοντας όλες αυτες τις δημιουργους που δεν χρειάζονται χαρες αλλα ευκαιρίες.Το σχολιό σας είναι περα για περα δοκιμο απλα στρεφεται κατα αθώου και όχι των ενοχων (που δεν είναι οι συνηθεις υποπτοι).
