Φεστιβάλ Δράμας: Οι ελληνικές ταινίες που ξεχωρίσαμε

Από το Μπαλκόνι Facebook Twitter
Από το Μπαλκόνι
0

Πέραν του Ελληνικού, του Διεθνούς Διαγωνιστικού και του Διεθνούς Σπουδαστικού Διαγωνιστικού, συντρέχουν 3 παράλληλα τμήματα, το oικολογικής ευαισθησίας Short and Green, το Διεθνές Διαγωνιστικό Πρόγραμμα Animation και το Cinematherapy, μια πρωτότυπη δράση με επικεφαλής την ψυχοθεραπεύτρια Ντενίζ Νικολάκου που παντρεύει το σινεμά με την ψυχοθεραπεία. 

Το Εθνικό Διαγωνιστικό Τμήμα αποτελεί, παραδοσιακά, την αιχμή του δόρατος, το τμήμα που ενδιαφέρει περισσότερο την επαγγελματική και τη σινεφίλ κοινότητα, καθώς μέσα από αυτό διακρίνονται τα ταλέντα του μέλλοντος. 30 ταινίες διέθετε η φετινή σοδειά, με τις γυναίκες δημιουργούς να καταλαμβάνουν τη μερίδα του λέοντος – μετρήσαμε 19 γυναικείες υπογραφές.  

Η ταινία που ξεχώρισε φέτος κι αγάπησαν όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, είναι το Από το Μπαλκόνι του Άρη Καπλανίδη, ένα animation που εξελίσσεται σε μια γειτονιά της Νέας Φιλαδέλφειας. Με μια λεπτοδουλεμένη, ταχύτατη πρόζα και άξονα μια γειτόνισσα που παρατηρεί από το μπαλκόνι της τους πάντες και τα πάντα ο Καπλανίδης ξεδιπλώνει μια σειρά από γνώριμους νεοελληνικούς ανθρωπότυπους σε ένα φιλμ με τόσα λεκτικά και οπτικά ευρήματα που απαιτεί επαναληπτικές προβολές, ώστε να τα αφομοιώσεις όλα. Το λαϊκό σάουντρακ, η άψογη δουλειά του φωνητικού καστ, ο γρήγορος ρυθμός, η επιμέλεια στο σκίτσο και ένα φινάλε που έρχεται από το πουθενά για να κάνει όλο το σώμα σου να μουδιάσει συγκροτούν μία από τις καλύτερες δουλειές που είδαμε τα τελευταία χρόνια από έλληνα μικρομηκά. Πραγματικά, πολλά συγχαρητήρια.

Η ταινία που ξεχώρισε φέτος κι αγάπησαν όλοι, μηδενός εξαιρουμένου, είναι το «Από το Μπαλκόνι» του Άρη Καπλανίδη, ένα animation που εξελίσσεται σε μια γειτονιά της Νέας Φιλαδέλφειας.

Στο Βανκούβερ της Άρτεμης Αναστασιάδου, όπου παρά τη διάρκεια, δεν πετάς ούτε δράμι φιλμ, σε κερδίζει πρωτίστως η χημεία ανάμεσα στο πρωταγωνιστικό δίδυμο, τον Βασίλη Κουτσογιάννη, που έχει ευλογηθεί με κινηματογραφική φάτσα, και τη μικρή Μαργιάννα Καρβουνιάρη, μια ανήλικη ηθοποιό που παίζει σαν ενήλικη και δίνει κανονικότατη ερμηνεία – δεν της την «κλέβει» η σκηνοθεσία με reaction shots. Η αδερφική αγάπη προκύπτει μέσα από μικρές, φευγαλέες χειρονομίες, προϊόντα πότε ενός ακατέργαστου (και άρα κινηματογραφικά ιδανικού), υφιστάμενου ερμηνευτικού ενστίκτου και πότε σκηνοθετικού δαιμονίου. Κρατάμε και την αλαφροΐσκιωτη νυχτερινή σεκάνς.

Βανκούβερ Facebook Twitter
Βανκούβερ

Στο Soul Food του Νίκου Τσεμπερόπουλου ένας πιτσιρικάς που μετακομίζει σε πολυκατοικία με τη μητέρα του και τον σύντροφό της βρίσκει μια άλλη οικογένεια στο πρόσωπο μιας σαραντάχρονης που, λόγω της ροκ εμφάνισής της, γίνεται αντικείμενο χλεύης στη γειτονιά. Ήδη από το αρχικό του μονοπλάνο το φιλμ σε πείθει για τη δεξιοτεχνία και την κατασκευαστική του αρτιότητα, στη συνέχεια σε κερδίζει (και) ο ρεαλισμός του. Οι πιτσιρικάδες μιλούν σαν πιτσιρικάδες, ενώ οι μικρές στιγμές καθημερινού φασισμού έχουν την τραχύτητα της πραγματικότητας αντί για τη στιλιζαρισμένη κινηματογραφική σκληρότητα. Δεν έχουμε να κάνουμε με ανερχόμενο ταλέντο, αλλά με έτοιμο δημιουργό.

Μια ιπτάμενη κατσίκα, αθερίνες που κολυμπούν στο τηγάνι, το φάντασμα ενός παππού που χαιρετά τον εγγονό του σε έναν κατασκότεινο χωματόδρομο είναι μερικές από τις εικόνες που στοιχειώνουν το Απαλλού του Νίκου Αυγουστίδη, όπου το φανταστικό και το πραγματικό συνυπάρχουν με τον τρόπο της παραδοσιακής ελληνικής μυθοπλασίας. Φροντισμένη παραγωγή, ιδιαίτερη κινηματογραφική ματιά και συμπαγής ατμόσφαιρα, στην οποία συνδράμουν τα πνευστά και τα έγχορδα του soundtrack του Λευτέρη Βενιάδη. 

Soul Food Facebook Twitter
Soul Food

Στο Μετά το Μεσημέρι του Αλέξη Κουκιά-Παντελή δύο εραστές συναντιούνται καιρό μετά τον χωρισμό τους εν μέσω πανδημίας. Τα κοντινά πλάνα υπογραμμίζουν την εγγύτητα της συνάντησης, η σημειακή δραματουργία (υπερ)καλύπτεται από ένα στιγμιότυπο αμηχανίας (και ένα επακόλουθο τρυφερότητας) που σχεδόν σπάει την τεχνητότητα του μέσου – κατά ένα μέρος νιώθεις σαν να παραβιάζεις μια τρομερά ιδιωτική στιγμή.

Σε ανάλογα ανθρώπινο και εξομολογητικό μήκος κύματος, αλλά με μεγαλύτερη οικονομία και, πιθανότατα, την καλύτερη (και πιο κινηματογραφική) ερμηνεία του τμήματος –εκείνη της Ρομάννα Λόμπατς– ,το λιτό Δεν Θέλω να Ξεχάσω Τίποτα αφορά δυο αδερφές που μιλούν στο τηλέφωνο, καθώς προετοιμάζονται για την κηδεία της μητέρας τους. Η περιγραφικότητα των διαλόγων ίσως ξενίσει κάποιους, αποτυπώνει, όμως, με ακρίβεια την αποστασιοποίηση ανθρώπων που είχαν την ατυχία να έχουν όλο τον χρόνο να προετοιμαστούν για τη φυγή ενός αγαπημένου –μας το πιστοποιεί μια αναφορά σε χημειοθεραπεία–, πάντα μέχρι την ώρα της συνειδητοποίησης, για την οποία ποτέ δεν είσαι έτοιμος. 

Δεν Θέλω να Ξεχάσω Τίποτα Facebook Twitter
Η Ρομάννα Λόμπατς στο «Δεν Θέλω να Ξεχάσω Τίποτα».

Το Exploitation της Μαρίνας Συμεού με τη δυτικότροπη αισθητική και τη noir αφήγηση λειτουργεί καλύτερα ως άσκηση ύφους, παρά ως φεμινιστική δήλωση, η οποία εξαντλείται σε έναν στείρο ρεβανσισμό και κερδίζει αρκετά από την κωμική στόφα του Γιάννη Δρακόπουλου σε εκείνη τη σκηνή που δίνει μια ταραντινική νότα στο επαρχιακό καφενείο μιας παρατημένης ελληνικής κωμόπολης.

Αν υπάρχει ένας κοινός τόπος ανάμεσα στις περισσότερες ταινίες της φετινής σοδειάς, είναι οι εικόνες εγκατάλειψης από την ελληνική επαρχία. Ακόμα και στο ευφορικών διαθέσεων φιλμάκι του Μιχάλη Μαθιουδάκη με τίτλο Στο Αεροδρόμιο ο πρωταγωνιστής είναι υπεύθυνος στο αεροδρόμιο ενός νησιού που δεν πατάει ποτέ κανείς. Ευτράπελα όπως η εισβολή αμνοεριφίων στον αεροδιάδρομο διασφαλίζουν την αποτελεσματικότητα της κωμωδίας, η διάρκειά του κλέβει λίγο από τις θετικότατες εντυπώσεις, σε κάθε περίπτωση αιώνια ευγνωμοσύνη γιατί μας σύστησε το τραγούδι «Εγώ δεν είμαι σαν τους Μπιτλς» του Βαγγέλη Περπινιάδη, που αγνοούσαμε εντελώς. 

Exploitation Facebook Twitter
Exploitation

Ένα τραγούδι που επίσης αγνοούσαμε μας συστήνει η Αθηνά Γεωργία Κουμελά στο πιο πειραματικό Γιαφ Γιουφ. Πρόκειται για ένα παλιό, ομώνυμο ρεμπέτικο γύρω από το οποίο η Κουμελά στήνει ένα αρμοστά μαύρο (αν και ελαφρώς επαναλαμβανόμενο) animated «βιντεοκλίπ». Το τραγούδι περιγράφει την εμπειρία της φυλακής από τη γυναικεία σκοπιά, σπάνιο φαινόμενο στο εν λόγω μουσικό είδος, το οποίο έχει δοξάσει την ανδρική εμπειρία της φυλάκισης μέσα από τραγούδια όπως οι «Φυλακές του Ωρωπού» του Γιωργου Μπάτη.

Υπό μια ευρεία έννοια μουσικού ενδιαφέροντος είναι και το Βαθύκοφτο της Ιωάννας Κρυωνά, όπου ένα misheard lyric στέκεται η αφορμή για να ξεσπάσει καβγάς ανάμεσα σε δύο φίλες στο Βερολίνο. Κινητικό, εύθυμο, ολότελα αβαρές –για μας αυτό δεν είναι απαραίτητα μειονέκτημα–, με βερολινέζικο ρεπεράζ, δυο φωτογενέστατες και ικανότατες πρωταγωνίστριες, γνώση του κώδικα της γυναικείας φιλίας και μια αυθάδη στιχουργική διόρθωση του επίμαχου άσματος στο φινάλε, το Βαθύκοφτο ήταν, για μας, από τις πιο ενδιαφέρουσες φετινές συμμετοχές.  

Στο Αεροδρόμιο Facebook Twitter
Στο Αεροδρόμιο

Μια παρατήρηση που έχουμε να κάνουμε είναι ότι, παρά τη θεωρητικά εγγενή οικονομία του φορμά μικρού μήκους, αρκετές συμμετοχές υπερέβαιναν τη δέουσα διάρκεια –το δέον κρίνεται πάντοτε ad hoc– ακροβατώντας ανάμεσα στην ξεχειλωμένη μικρού μήκους και την ελλιπή μεγάλου. Ναι, η δουλειά στο δωμάτιο του μοντάζ είναι σωστή σπαζοκεφαλιά, κατανοούμε και τη συναισθηματική δυσκολία της όποιας αφαίρεσης, η οικονομία, όμως, είναι δομικό στοιχείο του καλού σινεμά. Και στο φετινό διαγωνιστικό είδαμε δείγματα τέτοιου, είδαμε και υποσχέσεις τέτοιου. Και ο δρόμος για να μειωθεί η  απόσταση από την «υπόσχεση» στο «δείγμα» ίσως να είναι (και) η αφαίρεση.

Και του χρόνου.

Βαθύκοφτο Facebook Twitter
Βαθύκοφτο
Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Η Θέλγια Πετράκη ήταν η αποκάλυψη του Φεστιβάλ Δράμας

Οθόνες / Η Θέλγια Πετράκη ήταν η αποκάλυψη του Φεστιβάλ Δράμας

Η σκηνοθέτις της αριστουργηματικής ταινίας μικρού μήκους «Bella», που απέσπασε εξαιρετικά σχόλια και τον Χρυσό Διόνυσο στο πρόσφατο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, μιλά για την αληθινή ιστορία αγάπης που την ενέπνευσε.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Parallel Mothers

Ανταπόκριση από τη Βενετία / «Παράλληλες Μητέρες»: Η ώριμη μητριαρχία του Πέδρο Αλμοδόβαρ

Οι υπέροχα ουσιαστικές «Παράλληλες Μητέρες» του Πέδρο Αλμοδόβαρ εγκαινίασαν το 78ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας και εμβαθύνουν στο σύμπαν των αποφασιστικών, ατελών γυναικών του Ισπανού δημιουργού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μαγιού Τρικεριώτη «ντύνει» τη νέα ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ που γυρίζεται στην Αθήνα

Οθόνες / Η Μαγιού Τρικεριώτη «ντύνει» τη νέα ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ που γυρίστηκε στην Αθήνα

Έχει συνεργαστεί με σκηνοθέτες όπως ο Βογιατζής και ο Μαρμαρινός, ενώ έντυσε τον Βίγκο Μόρτενσεν, την Κρίστερν Στιούαρτ και 500 κομπάρσους στο νέο δυστοπικό φιλμ «Crimes of the Future» του αγαπημένου Καναδού σκηνοθέτη, που θα κάνει πρεμιέρα στις Κάννες.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Daily / Ο Πολ Σάιμον δεν ακούει καθόλου πλέον από το ένα αυτί αλλά η μουσική παραμένει βαθιά εντός του

Το ντοκιμαντέρ «In Restless Dreams: The Music of Paul Simon» αποτελεί μια συναρπαστική αναδρομή στη μακρά πορεία του σπουδαίου δημιουργού, από τους Simon and Garfunkel μέχρι σήμερα.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Οθόνες / Έρωτας και μνήμη: Η «Αιώνια Λιακάδα ενός Καθαρού Μυαλού» έγινε 20 χρονών

Η δημοφιλής ρομαντική ταινία με τον Τζιμ Κάρεϊ και την Κέιτ Γουίνσλετ συμπλήρωσε μια εικοσαετία από την αμερικανική της πρεμιέρα. Με αφορμή αυτή την επέτειο, την επισκεπτόμαστε ξανά και εξετάζουμε γιατί παραμένει αγαπητή μέχρι σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Τρία ελληνικά ντοκιμαντέρ του 26ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης που πρέπει να δείτε οπωσδήποτε

Οθόνες / Γιατί τα ελληνικά ντοκιμαντέρ είναι στο σύνολό τους καλύτερα από τις ταινίες μυθοπλασίας - Τρία παραδείγματα

Τα πολυσυζητημένα «Αδέσποτα Κορμιά», ένα ερωτικό προσκύνημα στη Σαπφώ και ένα στοιχειωμένο σκακιστικό καφενείο στην καρδιά του αθηναϊκού κέντρου: Τρεις ταινίες που ξεχώρισαν στο 26ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

The Review / Υπάρχει άνθρωπος που δεν έκλαψε με το «One Day» του Netflix;

Ο Γιάννης Βασιλείου και η Ναταλία Πετρίτη συζητούν για τα συν και τα πλην της παραγωγής του Netflix, για τους λόγους που δέθηκαν οι θεατές μαζί της και για άλλες πρόσφατες παραγωγές που θα έκαναν ακόμα και μια πέτρα να κλάψει.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Πάθη, μίση, ανταλλαγή εραστών και ατέλειωτοι καβγάδες: Το μυστικό παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Οθόνες / Πάθη, μίση, ατέλειωτοι καβγάδες: Το παρασκήνιο πίσω από τις βελούδινες ταινίες του Τζέιμς Άιβορι

Ένα νέο ντοκιμαντέρ για το ντουέτο του παραγωγού Ισμαήλ Μέρτσαντ και του σκηνοθέτη Τζέιμς Άιβορι καθιστά σαφές ότι τα υποβόσκοντα πάθη στις ταινίες τους δεν ήταν τίποτα σε σύγκριση με ό,τι συνέβαινε πίσω από την κάμερα.
THE LIFO TEAM
Lee Grant: «Η εξορία μου από το Χόλιγουντ ήταν η καλύτερη εκπαίδευση που θα μπορούσα να φανταστώ»

Οθόνες / Λι Γκραντ: Μια «ακυρωμένη» ηθοποιός, μια ακόμα ενεργή και αξιόλογη σκηνοθέτιδα

To τρομερό ταλέντο που έκανε μπαμ από μακριά και το Χόλιγουντ κατέστρεψε χωρίς αιτία βρίσκεται πια στην κορυφή της λίστας με τους μεγαλύτερους (σε ηλικία) εν ζωή σκηνοθέτες. Η ιστορία της ζωής και της καριέρας του κοριτσιού με την κλεμμένη νεότητα είναι συγκλονιστική.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
The Sopranos: Ο εθισμός του Τζέιμς Γκαντολφίνι στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά και το χάος στα γυρίσματα της κορυφαίας σειράς

Οθόνες / The Sopranos: Ο εθισμός του Τζέιμς Γκαντολφίνι στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά και το χάος στα γυρίσματα της κορυφαίας σειράς

Σ’ ένα νέο βιβλίο αποκαλύπτεται το μέγεθος των προβλημάτων που συχνά προκαλούσε η κατάσταση που βρισκόταν ο πρωταγωνιστής της εμβληματικής σειράς του HBO
THE LIFO TEAM
Μίσα Ντεφονσέκα: Η αληθινή ιστορία της γυναίκας που «έζησε με τους λύκους» και εξαπάτησε τους πάντες

Οθόνες / Μίσα Ντεφονσέκα: Η αληθινή ιστορία της γυναίκας που «έζησε με τους λύκους» και εξαπάτησε τους πάντες

Η ιστορία της τα είχε όλα. Ήταν δραματική, συγκινητική, μια ιστορία επιβίωσης ενός παιδιού, είχε αθωότητα, πίστη και το πιο δραματικό φόντο της πιο σκοτεινής περιόδου της ευρωπαϊκής ιστορίας, τις διώξεις και την εξόντωση των Εβραίων και το Ολοκαύτωμα. H απίστευτη αυτή ιστορία είναι τώρα ένα ντοκιμαντέρ που προβάλλεται στο Netflix.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
10 γυναικείες οσκαρικές πρωτιές

Οθόνες / Δέκα γυναικείες οσκαρικές πρωτιές που έγραψαν ιστορία

Η πρώτη μαύρη ηθοποιός, η πρώτη αυτόχθονας Αμερικανίδα, η πρώτη ΛΟΑΤΚΙ+ γυναίκα, η πρώτη που πήρε βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας ανταγωνιζόμενη τον πρώην σύζυγό της, η πρώτη zoomer και ως τώρα η μοναδική γεννηθείσα τον 21ο αιώνα με Όσκαρ.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Αν μια ταινία δεν είναι στη συλλογή της Criterion, δεν μετράει, όσα βραβεία κι αν έχει πάρει

Οθόνες / Αν μια ταινία δεν είναι στη συλλογή της Criterion, δεν μετράει, όσα βραβεία κι αν έχει πάρει

Έχει διαμορφώσει γενιές κινηματογραφιστών που μεγάλωσαν υπό την επιρροή της, για την πλειονότητα των κινηματογραφόφιλων είναι κάτι σαν το Λούβρο, αλλά «με μια χιπ αύρα». Για πολλούς, η γνώμη της εταιρείας που επιλέγει 50 με 60 νέες ταινίες κάθε χρόνο μετράει περισσότερο από οποιαδήποτε τελετή απονομής βραβείων.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάτια Ερμητικά Κλειστά»: Η επιτάφια ονειροφαντασία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ

Οθόνες / «Μάτια Ερμητικά Κλειστά»: Η επιτάφια ονειροφαντασία του Στάνλεϊ Κιούμπρικ

25 χρόνια συμπληρώνονται από τον θάνατο του σπουδαίου σκηνοθέτη, λίγους μήνες πριν από την πρεμιέρα του αριστουργηματικού, πολυδαίδαλου επιλόγου της ασυναγώνιστης φιλμογραφίας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ