Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris Facebook Twitter
Εν αρχή ην το «Brief Encounter» (1945), το καταραμένο κινηματογραφικό ρομάντζο στο οποίο βασίστηκαν δεκάδες αντίστοιχα που ακολούθησαν.
0

Σε έναν ιδανικό κόσμο, το Cine Paris στην Πλάκα, ενδεχομένως το ιδανικότερο θερινό σινεμά για ρομαντζάδα στην Αθήνα, θα έπαιζε στην οθόνη του όλους τους μήνες λειτουργίας του κινηματογραφικές ερωτικές ιστορίες. Ας είναι, θα βολευτούμε με τις δυο εβδομάδες που θα διαρκέσει το εξαιρετικό αφιέρωμα «Love under the Stars», με ένα πρόγραμμα μοιρασμένο ανάμεσα σε κλασικές επιλογές, μεγάλες εισπρακτικές δόξες του είδους αλλά και σύγχρονες προτάσεις. 

Το timing του αφιερώματος είναι εξαιρετικό, καθώς δεν βρισκόμαστε ακόμα σε περίοδο τουριστικής αιχμής, η οποία, κακά τα ψέματα, μπορεί κάποτε να αλλοιώσει τη σύσταση του κοινού και (κυρίως) τη διάθεσή του προς το θέαμα − άρα οι συνθήκες είναι ευνοϊκές για όλες τις ρομαντικές ψυχές εκεί έξω. Ας δούμε, μία προς μία, τις ταινίες που θα προβληθούν στο πλαίσιο του αφιερώματος. 

Εν αρχή ην το «Brief Encounter» (1945), το καταραμένο κινηματογραφικό ρομάντζο στο οποίο βασίστηκαν δεκάδες αντίστοιχα που ακολούθησαν. Ο Βρετανός Ντέιβιντ Λιν συλλαμβάνει την αίσθηση των ματαιωμένων ονείρων μιας γενιάς που έγλειφε τις πληγές της από μια μακρόχρονη οικονομική κρίση κι έναν μεγάλο πόλεμο που μόλις είχε τελειώσει, και τη μεταποιεί στη συγκινητική ιστορία ενός έρωτα που λόγω των συνθηκών δεν πρόλαβε να ευδοκιμήσει. Αφήνει, όμως, να διαφανεί κι ένα θετικό μέλλον, αρκεί να προσέξετε σε ποιον απευθύνεται η εξομολόγηση της ηρωίδας, αλλά και τον τρόπο που κλείνει η ταινία − τρομερά προοδευτική η κατακλείδα της, δεδομένης της βρετανικότητάς της αλλά και της εποχής που γυρίστηκε.

Το αφιέρωμα περιλαμβάνει ταινίες που προκάλεσαν ουρές χιλιομέτρων κατά την πρώτη προβολή τους, όπως το σχεδόν ξεχασμένο σήμερα «Love Story» (1970) και το Τhe Way we Were» (1973), με το ομώνυμο οσκαρικό άσμα να αποτελεί, ενδεχομένως, το διασημότερο hit oλόκληρης της δισκογραφίας της Μπάρμπρα Στρέιζαντ.

Στο «Roman Holiday» (1953) έχουμε και πάλι μια σύντομη συνάντηση, αυτήν τη φορά δυο ξένων στην ίδια πόλη, μιας πριγκίπισσας κι ενός δημοσιογράφου, οι οποίοι θα ζήσουν ένα ευχάριστο ρομαντικό διάλειμμα, μακριά από τους καθημερινούς τους ρόλους, πριν επιστρέψουν σε αυτούς, αλλαγμένοι από την εμπειρία τους και αποφασισμένοι να την κρατήσουν για πάντα δική τους. Η ταινία μετέτρεψε την Όντρεϊ Χέπμπορν σε σταρ σε μια νύχτα και της χάρισε κι ένα δικαιότατο Όσκαρ Α’ Γυναικείου Ρόλου στην απονομή εκείνης της χρονιάς. Έκτοτε, αμέτρητα ζευγάρια που βρέθηκαν στη Ρώμη μιμήθηκαν τη σκηνή μπροστά στο Στόμα της Αλήθειας.

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris Facebook Twitter
Στο «Roman Holiday» (1953) έχουμε μια σύντομη συνάντηση δυο ξένων στην ίδια πόλη, μιας πριγκίπισσας κι ενός δημοσιογράφου, οι οποίοι θα ζήσουν ένα ευχάριστο ρομαντικό διάλειμμα.

Προχωρούμε δυο δεκαετίες μετά, με δυο ταινίες που προκάλεσαν ουρές χιλιομέτρων κατά την πρώτη προβολή τους. Σχεδόν ξεχασμένο σήμερα, το «Love Story» (1970) είναι ένα ρομαντικό μελόδραμα στο οποίο οι Άλι ΜακΓκρόου και Ράιαν Ο’Νιλ διαπιστώνουν ότι καμιά φορά ο Βάρδος διαψεύδεται και το λάθος δεν είναι μέσα μας, αλλά στα αστέρια μας. Το κεντρικό μουσικό θέμα του Φράνσις Λε –τελικά έτσι προφέρεται, κι ας τον αποκαλούσαμε Λάι όλα αυτά τα χρόνια– απέκτησε με τα χρόνια τη δική του, ανεξάρτητη από την ταινία ζωή. Τέτοια έχει και το σάουντρακ του «Τhe Way we Were» (1973), με το ομώνυμο οσκαρικό άσμα να αποτελεί, ενδεχομένως, το διασημότερο hit oλόκληρης της δισκογραφίας της Μπάρμπρα Στρέιζαντ. Στον μαγνητισμό, στη χημεία της με τον συμπρωταγωνιστή της Ρόμπερτ Ρέντφορντ και στη μοναδική ικανότητα του Σίντνεϊ Πόλακ να αναδεικνύει τους σταρ οφείλεται η γοητεία μιας ταινίας που δεν κατορθώνει να συγκεράσει το (ερωτικό) ειδικό με το (πολιτικό) γενικό στον βαθμό που πιστεύει, μα έγραψε κινηματογραφική ιστορία – και κατέγραψε ωκεανούς δακρύων στις κατά καιρούς προβολές της.

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris Facebook Twitter
H Άλι ΜακΓκρόου και o Ράιαν Ο’Νιλ στο Love Story

Αλλάζουμε διάθεση με το ευφορικό «Moonstruck» (1987), μια ταινία αλαφροΐσκιωτη, συνειδητά πιστή σε προλήψεις που οδηγούν τους ανθρώπους στην αγκαλιά των άλλων «κάτω από τη λάμψη του φεγγαριού», όπως ήταν ο ελληνικός τίτλος της. Πρωταγωνιστική ερμηνεία ολκής από τη Σερ, Όσκαρ Β’ Γυναικείου Ρόλου για τη δική μας Ολυμπία Δουκάκις και μία από τις πρώιμες, εντελώς… Κέιτζ εμφανίσεις του Νίκολας Κέιτζ – αθάνατο το «I lost my hand, I lost my bride». 

Η προβολή του «In the Mood for Love» (2000) έχει μετατραπεί σε θεσμό του προγραμματισμού των θερινών κινηματογράφων και δεν θα μπορούσε να λείπει φέτος, που η ταινία κλείνει 25 χρόνια από την κυκλοφορία της. To μυστικό που ψιθύρισε ο κύριος Τσόου στην κουφάλα του δέντρου διαδόθηκε από στόμα σε στόμα κι από οθόνη σε οθόνη, θέριεψε μέσα στα χρόνια κι έτσι αυτό το φιλμικό ημερολόγιο (σ.σ. όλη η ταινία δεν είναι παρά μια ανάμνηση του χαρακτήρα) με τα κορεσμένα χρώματα, τα καλαίσθητα ντεκόρ, το «ίσως» που τραγουδά (και) η φωνή του Νατ Κινγκ Κόουλ κέρδισε δικαιωματικά μια θέση ανάμεσα στις κορυφαίες και πιο αγαπητές δημιουργίες του εικοστού πρώτου αιώνα. 

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris Facebook Twitter
Η προβολή του «In the Mood for Love» (2000) έχει μετατραπεί σε θεσμό του προγραμματισμού των θερινών κινηματογράφων και δεν θα μπορούσε να λείπει φέτος, που η ταινία κλείνει 25 χρόνια από την κυκλοφορία της.
Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris Facebook Twitter
Ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ και η Μπάρμπρα Στρέιζαντ στο «Τhe Way we Were». (1973).
Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris Facebook Twitter
Σερ και Νίκολας Κέιτζ στο «Moonstruck» (1987).

Μιλώντας για αγαπητές δημιουργίες, η κατά Τζο Ράιτ εκδοχή του «Pride and Prejudice» (2005) σταδιακά κατέστη αναπόσπαστο μέρος του σύγχρονου ρομαντικού κινηματογραφικού κανόνα, χάρη στη συνήθη καλλιγραφία του σκηνοθέτη, σε ένα score συναισθηματικής φόρτισης και κλασικότροπης φόρμας από τον Ντάριο Μαριανέλι αλλά και το διαλεχτό καστ, από το οποίο θα μας επιτρέψετε να ξεχωρίσουμε τον Ντόναλντ Σάδερλαντ, που, ως συνήθως, αναβαθμίζει την ταινία διακριτικά, μέχρι να έρθει η μεγάλη σκηνή του και να την πάρει μαζί του. Συμπληρώνεται ένας χρόνος από την απώλειά του κι ακόμα δεν την έχουμε χωνέψει.  

Μιλώντας για καλλιγραφία, τι να πούμε και για το ασπρόμαυρο κάδρο του «Cold War» (2018) του Πάβελ Παβλικόφσκι, που ακολουθεί το πρωταγωνιστικό ζεύγος σε ένα χρονικό χωρισμών κι επανενώσεων. Η αφήγηση καταφέρνει ταυτόχρονα να μοιάζει πυκνή και αφαιρετική, το πολιτικό φόντο δεν αποτελεί μόνο μια πινελιά εποχής αλλά νευραλγικό παράγοντα μιας δημιουργίας που φοβόμαστε ότι πολλοί εκεί έξω έχουν πάρει για δεδομένη, καθώς έχουν κοπάσει απότομα οι αναφορές σ’ αυτή – ξαναδείτε τη, είναι πραγματικά μια πολύ σπουδαία ταινία. 

Παραγνωρισμένο θεωρούμε και το επίσης ασπρόμαυρο «Paris 13th District» (2021) του Ζακ Οντιάρ, μια sex positive δημιουργία που καταγράφει απενοχοποιημένα το σύγχρονο ερωτικό τοπίο, υπογραμμίζοντας και τον ναρκισσισμό των καιρών, δίχως να γίνεται ισοπεδωτική ή πατερναλιστική. Ελκυστικά πρόσωπα και σώματα, γοητευτικοί ηλεκτρονικοί ήχοι και υπερχειλίζων ερωτισμός σε μια ταινία, πραγματικά, πλασμένη για θερινό σινεμά – δοκιμάστε τη και θα μας θυμηθείτε.

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris Facebook Twitter
Tο ασπρόμαυρο «Cold War» (2018) του Πάβελ Παβλικόφσκι, ακολουθεί το πρωταγωνιστικό ζεύγος σε ένα χρονικό χωρισμών κι επανενώσεων.

Ίσως η πιο πολιτική ταινία του αφιερώματος να είναι το «Blue Jean» (2022), αναφέρεται, όμως, στην πολιτική του σώματος, μέσα από την ιστορία μιας λεσβίας δασκάλας που βρίσκεται στο στόχαστρο της θατσερικής πολιτικής στη Βρετανία των ’80s και καλείται να εξισορροπήσει την προσωπική με την επαγγελματική της ζωή. Το μπλε ισορροπεί με το ροζ μέσα στο κάδρο –να ένα χαρακτηριστικό δείγμα ενσωμάτωσης της θεματολογίας μιας ταινίας μέσα στην αισθητική της−, η Ρόζι ΜακΓιούεν δίνει μια καταπληκτική ερμηνεία και η ταινία επιβεβαιώνει ότι «τα πάντα είναι πολιτική», όπως χαρακτηριστικά λέει στην ηρωίδα η ερωμένη της. Πέρασε απαρατήρητη κατά τη διανομή της στις αίθουσες και γι’ αυτό αξίζει να την ανακαλύψετε.

Ανάλογη προτροπή μάλλον δεν χρειάζεστε για το «Fallen Leaves», την τελευταία δημιουργία του Άκι Καουρισμάκι, την οποία τιμήσατε και με το παραπάνω όταν κυκλοφόρησε τον χειμώνα του 2023. Αν συγχρονιστείς με το χιούμορ του Φινλανδού δημιουργού, οι ταινίες του μπορούν να γίνουν θανατηφόρα αστείες, ενώ ταυτόχρονα παραμένουν πεισματικά φιλεργατικές και τροφοδοτούν διαχρονικά την playlist μας με μουσικούς θησαυρούς. Σ’ αυτήν τη μικρή ερωτική ιστορία του κομβικό ρόλο παίζει κι ένας σκύλος, ο οποίος κλέβει την παράσταση.

Ένας άλλος σκύλος, η Κάρμεν, δεν δίνει μόνο το όνομά του στον τίτλο μιας πολύ fun και φρέσκιας δημιουργίας του εγχώριου σινεμά, του «Καλοκαιριού της Κάρμεν» (2023), αλλά αποτελεί και το ζωντανό mcguffin της πλοκής, σε μια queer αφήγηση που ακροβατεί ανάμεσα σε μια ράθυμη μέρα στα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης και στο καλοκαίρι που ο κεντρικός ήρωας χώρισε από μακροχρόνια σχέση και βρέθηκε να φροντίζει τη σκυλίτσα.

Ερωτικές ιστορίες κάτω από τα αστέρια στο Cine Paris Facebook Twitter
To «Καλοκαιρι της Κάρμεν» (2023) είναι μια πολύ fun και φρέσκια δημιουργία του εγχώριου σινεμά.

Με την ταινία του Ζαχαρία Μαυροειδή κλείνουν οι ταινίες του αφιερώματος, τις οποίες προσεγγίσαμε με χρονολογική σειρά. Το «Love Stories under the Stars» διαρκεί από τις 29 Μαΐου ως τις 11 Ιουνίου. Μπορείτε να μελετήσετε το πρόγραμμα προβολών στην ιστοσελίδα του κινηματογράφου.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

«Το καλοκαίρι της Κάρμεν»: Το ελληνικό queer cinema περνά στο επόμενο επίπεδο

Οθόνες / «Το καλοκαίρι της Κάρμεν»: Το ελληνικό queer cinema περνά στο επόμενο επίπεδο

Η νέα ταινία του Ζαχαρία Μαυροειδή είναι μια low budget, «ξεδιάντροπη», out and proud κωμωδία για δυο φίλους που προσπαθούν να γράψουν ένα σενάριο. Έκανε παγκόσμια πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Βενετίας και παρουσιάζει, μεταξύ άλλων, τα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης έτσι όπως δεν τα έχουμε ξαναδεί. Ο δημιουργός της και οι φωτογενείς πρωταγωνιστές του, Γιώργος Τσιαντούλας και Ανδρέας Λαμπρόπουλος, μιλούν στη LiFO, λίγο πριν από την ελληνική της πρεμιέρα στο 64ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, για την εμπειρία τους.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣΑΒΒΑΣ
Η μυστική ζωή της Όντρεϊ Χέπμπορν

Design / Τι σχέση είχαν οι γονείς της Όντρεϊ Χέπμπορν με τον ναζισμό;

Η διάσημη ηθοποιός του Χόλιγουντ βίωσε με πολλούς τρόπους τη φρίκη του Β’ Παγκοσμίου πολέμου. Ένα νέο ισπανικό graphic novel αποκαλύπτει το κεφάλαιο της ζωής της που η ίδια επιθυμούσε να παραμείνει κρυφό.
THE LIFO TEAM

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Οθόνες / Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χάρι Λάιτον, όπου ο Χάρι Μέλινγκ συνάπτει μια BDSM σχέση με τον Σκάρσγκαρντ, ήδη από το τρέιλερ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Σουηδού πρωταγωνιστή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ