Δεν είναι απαραίτητη ολόκληρη τηλεοπτική σειρά που ξεχειλώνει μέχρι ακύρωσης ούτε καν ταινία μεγάλου μήκους, για να αφηγηθείς με την κάμερα κάτι ουσιώδες και σημαντικό. Το ντοκιμαντέρ "Ghosts of Sugar Land" κατορθώνει σε είκοσι μόλις λεπτά να πει με έναν ιδιαίτερο και αισθητικά υποβλητικό τρόπο, σημαντικά πράγματα για την κοινωνική απομόνωση, για την φιλία και για τα πολιτισμικά στερεότυπα στην Αμερική αλλά και παντού.
Το σύντομης διάρκειας αλλά βραδυφλεγούς έντασης ντοκιμαντέρ του 33χρονου Μπάσαμ Ταρίκ (γεννημένου στο Καράτσι του Πακιστάν, αλλά κατοίκου ΗΠΑ από βρεφική ηλικία) ξετυλίγει ένα προσωπικό δράμα μιας παρέας φίλων από το Χιούστον του Τέξας προσδίδοντάς του συγχρόνως μια γεωπολιτική εμβέλεια αλλά και οικουμενικά συναισθηματικές προεκτάσεις.
Μια μέρα εξαφανίστηκε, για να επικοινωνήσει μετά από καιρό και πάλι μαζί τους πληροφορώντας τους ότι βρίσκεται στην Συρία και έχει γίνει μαχητής του ISIS.
Ο σκηνοθέτης επιστρέφει στη γειτονιά που πέρασε την εφηβεία του (στο πολυπολιτισμικό Sugar Land του Χιούστον) για να πάρει συνέντευξη από εννιά από φίλους του από το Λύκειο σχετικά με την κατάληξη ενός δέκατου, ο οποίος στην ταινία αναφέρεται με το ψευδώνυμο «Μαρκ». Όλα τα μέλη της παρέας που αποτελείται αποκλειστικά από Αμερικανούς Μουσουλμάνους (όχι ότι θα το καταλάβαινε κανείς από τα ενδιαφέροντά τους που δεν διαφέρουν καθόλου από οποιουδήποτε άλλου σύγχρονου «Δυτικού» νέου) και είναι γέννημα-θρέμμα του Χιούστον, εμφανίζονται με μάσκες καθώς μιλάνε στον φακό αλλά και στις "πειραγμένες" παλιότερες φωτογραφίες που παρουσιάζονται στην ταινία, φοβούμενοι ότι η έκθεσή τους θα τους προκαλέσει παραπάνω προβλήματα από αυτά που έχουν ήδη βιώσει ως μουσουλμάνοι πολίτες των ΗΠΑ μετά την 11η Σεπτεμβρίου.
Ο «Μαρκ» ήταν ο μοναδικός μαύρος σε μια παρέα «καφετιών» τύπων (όπως λένε οι ίδιοι) και από μικρός είχε προβλήματα προσαρμογής και λόγω της συνεσταλμένης φύσης του - ως χαρακτηριστικό δείγμα 'blerd', δηλαδή black nerd (μαύρου σπασίκλα) - αλλά και επειδή ζούσε σε μια γειτονιά και πήγαινε σε ένα σχολείο όπου για κακή του τύχη υπήρχαν εκπρόσωποι όλων κυριολεκτικά των φυλών και των θρησκειών, πλην των Αφροαμερικανών. Δεν πέρασε πολύς καιρός από την ένταξή του στην παρέα αυτή και ο «Μαρκ» βαπτίστηκε Μουσουλμάνος (το 2004) και άρχισε να παρουσιάζεται πολύ πιο ένθερμος υποστηρικτής ενός ριζοσπαστικού ισλαμισμού από τους φίλους του («ντροπή σας που είστε τόσο άσχετοι με την ίδια σας τη θρησκεία» τους έλεγε), καλώντας σε τζιχάντ μέσω των αναρτήσεών του στα social media.
Προβληματισμένοι οι φίλοι του, άρχισαν να διερωτώνται αν ήταν ειλικρινής αυτή η ακραία ριζοσπαστικοποίησή του (που όπως λένε, αν την εξέφραζε ένας από αυτούς, ενδεχομένως θα είχε λιντσαρισεί ως στερεοτυπικός ισλαμιστής) ή είχε γίνει πληροφοριοδότης του FBI με στόχο τους ίδιους. Ώσπου μια μέρα εξαφανίστηκε, για να επικοινωνήσει μετά από καιρό και πάλι μαζί τους πληροφορώντας τους ότι βρίσκεται στην Συρία και έχει γίνει μαχητής του ISIS.
Το φιλμ προβλήθηκε για πρώτη φορά στο φεστιβάλ του Sundance τον περασμένο Γενάρη, πήρε το βραβείο ταινίας (μη μυθοπλασίας) μικρού μήκους και αγοράστηκε αμέσως από το Netflix που ξεκίνησε να την προβάλλει πριν από λίγο καιρό. Στο διάστημα που μεσολάβησε – όπως αναφέρεται στο τέλος της ταινίας – αποκαλύφθηκε ότι ο Γουόρεν Κρίστοφερ Κλαρκ (το πραγματικό όνομα του «Μαρκ») μετά τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον, εργάστηκε ως αναπληρωτής εκπαιδευτικός στο Τέξας και μετά ως καθηγητής Αγγλικών στη Σαουδική Αραβία.
Από εκεί βρέθηκε στις γραμμές του ISIS ώσπου συνελήφθη από κουρδικές δυνάμεις λίγες μέρες μετά την πρεμιέρα του "Ghosts of Sugar Land" και παραδόθηκε στον αμερικανικό στρατό. Σήμερα, βρίσκεται κρατούμενος σε αμερικανική φυλακή και περιμένει να δικαστεί. Οι πρώην κολλητοί του ακόμα δεν ξέρουν πώς πρέπει να νιώσουν για την απώλεια του φίλου τους που βρέθηκε για τους δικούς του ψυχοκοινωνικούς λόγους στην «σκοτεινή πλευρά», είτε επρόκειτο για το FBI είτε για τον ISIS.
