ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
14.4.2023 | 03:09

Πονάει πολύ να καταλαβαίνεις ότι όλα πήγαν χαμενα

Ημουν σε μια σχέση 5 χρόνια. Μια σχέση κόλαση. Ενας αντρας που με ξεφτιλισε με πολλούς τρόπους και πάντα με έκανε να νιώθω ότι φταίω εγώ. Ψεμματα για οτιδήποτε. Ποτε συγνώμη. Βια ψυχολογική και κάποιες φορές σωματική. Ελεγα θα αλλάξει.. .προσπάθησα πολύ. δεν αλλάζουν όμως οι άνθρωποι ιδιαίτερα μετά από μια ηλικία. Ήξερα από την πρώτη εβδομάδα ότι δεν κόλλαγαμε οι δύο μας...όλα πήγαιναν στραβά πάντα. Λες και το σύμπαν μου έλεγε φύγε...δεν είσαι για εδώ. Εγω όμως τον αγαπούσα. Ημουν τρελα ερωτευμένη. Με είχε υποτιμήσει τόσο με τις πράξεις του που πίστευα ότι εγώ δεν αξίζω, πως εγώ δεν έχω άλλο μέλλον. Μιλαμε για άνθρωπο που όταν εχασα το μωρό μας την ίδια μέρα με έσερνε σε ταβέρνες και μπαρ και δεν σεβάστηκε τον πόνο μου. Και εκείνος πόνεσε το είδα, το ξέρω αλλά πάνω από όλα έβαλε το να είναι εκείνος καλά και να φύγει από όλο αυτό. Ο ίδιος άνθρωπος με κυνηγούσε χρόνια..ήταν το όνειρο του να είμαστε μαζί. Το κατάφερε και ο ίδιος το διέλυσε. Μου έλεγε και λέει ακόμα μέχρι και σήμερα ότι είμαι το αστέρι του , ότι δεν έχει ξανά νιώσει έτσι για άλλη. Την ίδια στιγμή όμως προτιμάει να είναι με τους φίλους του και να πίνει μπίρες αφήνοντας εμένα μόνη μου και απελπισμένη. Σημερα ήξερε πως αν δεν γύριζε σπίτι θα σηκωνομουν να φύγω για πάντα αλλά το έκανε. Επελεξε τους καμμενους φίλους του από εμένα. Πηρα όση αξιοπρέπεια μου έχει απομείνει και έφυγα. Μου λείπει και πονάω πολύ. Τον αγαπάω και ξέρω ότι το να είμαστε χωριά είναι το σωστό αλλά αυτή η καρδιά γαμωτο δεν με αφήνει να ηρεμήσω. Φοβαμαι πολύ. Δεν είμαι έτοιμη να τον αποχωριστώ.. είναι αυτό που όταν χωρίζεις αρχίζεις και θυμάσαι μόνο τα καλά του άλλου...τις αγκαλιές, τα φιλιά, τα λόγια τα γλυκά.. εχασα όμως τον εαυτό μου και πρέπει να τον ξαναβρώ. Αν εκείνος δεν λυπάται που έχασε ένα αστέρι όπως λέει γιατί εγώ θα πρέπει να λυπάμαι που εχασα έναν τυρρανο; θέλω βοήθεια. νιώθω ότι δεν έχω τη δύναμη να συνέλθω από όλο αυτό.
3
 
 
 
 
σχόλια

Από την πρώτη εβδομάδα είχες δει τέτοια σημάδια και αντί να φύγεις έμεινες 5 χρόνια..
Τα βρίσκουν και τα κάνουν κάτι τέτοιοι-ες.
Ήμαρτον, τι περιμένετε δλδ για να χωρίσετε.

Ξεφτιλισμοί, μηδέν συγγνώμη -έχει νόημα μόνο αν την κάνεις πράξη, και σταματάς να επαναλαμβάνεσαι- τη γέμιζε ενοχές και τύψεις για τα πάντα, το φταίξιμο ήταν μόνιμος και μονάχα από την πλευρά της, συνεχή ψέματα, βία οποιασδήποτε μορφής, ανούσια και μη αληθινά λόγια περί αστεριών και φεγγαριών -τα οποία εξυπηρετούσαν έναν μόνο σκοπό- και μετά, μας γράφει για τα καλά του. Μάλιστα. Πολύ περίεργη αντίληψη της αγάπης, του σεβασμού προς τον άνθρωπο και λοιπών άλλων έχετε και οι δύο σας. Αν κάτι πάει ή αρχίσει στραβά από την αρχή ή κάνεις σκέψεις για κάποιον μόλις τον δεις ότι δεν θα τα πάμε καλά, άστο, απλά άστο. Η μικρή εμπειρία μου αυτό λέει.