Τα χαμένα όνειρα του 1989 και η κατάντια της Ευρώπης τριάντα χρόνια μετά

Τα χαμένα όνειρα του 1989 και η κατάντια της Ευρώπης τριάντα χρόνια μετά Facebook Twitter
Η άνοδος του εθνικισμού, του ρατσισμού, ο πολιτικός κατακερματισμός των ευρωπαϊκών δημοκρατιών, οι σοβαρές ανεπάρκειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι αδυναμίες της ευρωζώνης και το Brexit συνιστούν την εικόνα μιας Ευρώπης που μοιάζει να βρίσκεται πολύ μακριά από τον φάρο υπόσχεσης και ελπίδας που πίστεψε ότι είναι το 1989.
2

Όπως το 1776, το 1789 και το 1917, το 1989 ήταν μια από εκείνες τις σπάνιες στιγμές που σηματοδότησαν μια αποφασιστική καμπή στη σύγχρονη ανθρώπινη ιστορία. 'Η, τουλάχιστον, έτσι έμοιαζε τότε. Τριάντα χρόνια μετά, η «χρονιά που έπεσε το Τείχος» μοιάζει πιο πολύ με ψευδαίσθηση, σε όλα τα επίπεδα.

Η άνοδος του εθνικισμού, του ρατσισμού, ο πολιτικός κατακερματισμός των ευρωπαϊκών δημοκρατιών, οι σοβαρές ανεπάρκειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αδυναμίες της ευρωζώνης και το Brexit συνιστούν την εικόνα μιας Ευρώπης που μοιάζει να βρίσκεται πολύ μακριά από τον φάρο υπόσχεσης και ελπίδας που πίστεψε ότι είναι το 1989.

Η άνοδος του εθνικισμού, του ρατσισμού, ο πολιτικός κατακερματισμός των ευρωπαϊκών δημοκρατιών, οι σοβαρές ανεπάρκειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η αδυναμίες της ευρωζώνης και το Brexit συνιστούν την εικόνα μιας Ευρώπης που μοιάζει να βρίσκεται πολύ μακριά από τον φάρο υπόσχεσης και ελπίδας που πίστεψε ότι είναι το 1989.

Στο βιβλίο τους με τίτλο "The Light that Failed" [Το Φως που έσβησε], ο βουλγαρικής καταγωγής ερευνητής στο Ινστιτούτο Ανθρωπίνων Επιστημών της Βιέννης, Ivan Krastev και ο καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, Stephen Holmes, εξετάζουν την εθνικιστική αντίδραση που ακολούθησε τις κοσμογονικές αλλαγές εκείνης της περιόδου αλλά και το πώς ο δυτικός φιλελευθερισμός καταδικάστηκε από την αυταρέσκεια, τον εφησυχασμό και την αλαζονεία του.

Όπως γράφουν χαρακτηριστικά οι συγγραφείς του βιβλίου, «ο φιλελευθερισμός κατέληξε να γίνει ο ίδιος θύμα της θριαμβευτικής επικράτησής του με τη λήξη του Ψυχρού Πολέμου,... ο φιλελευθερισμός ερωτεύτηκε τον ίδιο του τον εαυτό του και έχασε τελείως τον δρόμο του».

Στο βιβλίο "Post Wall, Post Square" [Μετά το Τείχος, Μετά την Πλατεία (Τιεν Αν Μεν)] η καθηγήτρια Ιστορίας στο London School of Economics και στο Πανεπιστήμιο Johns Hopkins, Kristina Spohr, ασχολείται κυρίως με τα πρώτα κρίσιμα χρόνια μετά το 1989 και την εσφαλμένη υπόθεση ότι η φιλελεύθερη δημοκρατία θα ήταν το κύμα του μέλλοντος καθώς ολόκληρος ο κόσμος θα σύγκλινε προς τις αμερικανικές αξίες.

Χρησιμοποιώντας προσφάτως αποχαρακτηρισμένο υλικό προερχόμενο από βρετανικά, γερμανικά, ρωσικά και αμερικανικά αρχεία, η Spohr περιγράφει την πλάνη των πολιτικών ηγετών εκείνων των κρίσιμων καιρών. «Εκ των υστέρων, το σοβιετικό μπλοκ μοιάζει με σπίτι από τραπουλόχαρτα», γράφει, τονίζοντας στο βιβλίο τον κρίσιμο ρόλο του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, ο οποίος εμφανίζεται να είχε χαρακτηρίσει τον Ανατολικογερμανό ηγέτη Έριχ Χόνεκερ «παλιοτόμαρο» και τον Νικολάι Τσαουσέσκου «φαινόμενο πρωτογονισμού».

Στο νέο του βιβλίο με τίτλο "Empire of Democracy" [Η Αυτοκρατορία της Δημοκρατίας], o συγγραφέας Simon Reid-Henry τοποθετεί την απαρχή της απεριόριστης πίστης στο μοντέλο του οικονομικού φιλελευθερισμού, στις μεθόδους με τις οποίες οι δυτικές κυβερνήσεις επιχείρησαν να υπερβούν τις πολλαπλές κρίσεις που ταλάνισαν τις χώρες τους στα τέλη της δεκαετίας του '60 και στις αρχές της δεκαετίας του '70.

Ανοίγοντας διάπλατα τις οικονομίες στις δυνάμεις της αγοράς για να αντιμετωπίσουν τον πληθωρισμό, τη νομισματική αστάθεια και την χαμένη παραγωγικότητα, μπορεί να κατάφεραν να αυξήσουν τον πλούτο, συγχρόνως όμως κατέλυσαν το - καθοριστικό για τη λειτουργία των δυτικών δημοκρατιών μετά το 1945 - κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στις κυβερνήσεις, τα κεφάλαιο και την εργασία. «Στην εύθυμη θολούρα που ακολούθησε την πτώση του υπαρκτού σοσιαλισμού, θεωρήθηκε δεδομένο ότι ο καπιταλισμός λειτουργεί ρολόι στη Δύση και θα κουβαλήσει τη δημοκρατία στις πλάτες του», γράφει.

Συγχρόνως όμως, όπως τονίζει, είχαν ήδη να κυοφορούνται επικίνδυνες εντάσεις. Από τη μία, οι πολίτες σταδιακά ένιωθαν αποκομμένοι από το δημοκρατικό σύστημα εξαιτίας της ραγδαία ανερχόμενης οικονομικής ανισότητας. Από την άλλη, «επετράπη στον οικονομικό τομέας να αναπτυχτεί πέρα από κάθε όριο, ενώ συγχρόνως το κράτος αποδεσμεύτηκε από τα ρυθμιστικά εργαλεία που θα ήταν απαραίτητα όταν μια τέτοια 'οικονομία καζίνου' αναπόφευκτα θα συναντούσε κάποτε αξεπέραστα προβλήματα».

Τέλος, στο βιβλίο του με τίτλο "Stalin and the Fate of Europe" [Ο Στάλιν και η μοίρα της Ευρώπης] ο Norman Naimark, ειδικός στην μελέτη του σταλινισμού και την πολιτική κληρονομιά του Σοβιετικού ηγέτη, τονίζει ότι ο Στάλιν ποτέ δεν είχε σκοπό στην πραγματικότητα να σπείρει επαναστάσεις στην δυτική Ευρώπη. Ο Ψυχρός Πόλεμος όμως, για τον οποίον φέρει και ο ίδιος μεγάλο μερίδιο, έχει αφήσει το έντονο αποτύπωμά του στην ιδρυματική κουλτούρα που χαρακτηρίζει την πολιτική τόσο της Μόσχας όσο και της Ουάσιγκτον ως τις μέρες μας.

Με στοιχεία από τους Financial Times

Βιβλίο
2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει το διήγημα «Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ» της Πατρίσια Χάισμιθ

Lifo Videos / Η Ράνια Οικονομίδου διαβάζει ένα διήγημα της Πατρίσια Χάισμιθ

«Η μεγαλύτερη λεία του Μινγκ»: Μια ιστορία έρωτα, αγάπης, αφοσίωσης, ανταγωνισμού, μίσους και φόνου μεταξύ ενός ζευγαριού και ενός σιαμέζικου γάτου, ένα μυστηριώδες διήγημα της δημιουργού των πιο σαγηνευτικών αντιηρώων.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Βιβλίο / Οι μικρές αριστουργηματικές σειρές των εκδοτών

Ολοένα περισσότερο διευρύνεται η τάση έκδοσης κλασικών και σπάνιων κειμένων σε μικρό μέγεθος που τοποθετούνται δίπλα στο ταμείο και συνιστούν την προσπάθεια ενός εκδοτικού οίκου να φέρει σπουδαία έργα στο ευρύ αναγνωστικό κοινό.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Βιβλίο / I love Dick: Eίναι το βιβλίο της Κρις Κράους το πιο τολμηρό του αιώνα μας;

Η θεωρητικός, εικαστικός, κριτικός, συγγραφέας και εκδότρια Κρις Κράους μπορεί να μην άλλαξε τα δεδομένα στον αγγλόφωνο κόσμο εκδίδοντας τα βιβλία των Γάλλων θεωρητικών αλλά προκάλεσε άπειρες συζητήσεις με το πρωτότυπο φεμινιστικό βιβλίο της.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Βιβλίο / Η αρχή της ηδονής: Μια σουρεαλιστική, σέξι ιστορία στην καλοκαιρινή Ανάφη 

Ένα τολμηρό καλλιτεχνικό project έγινε η αφορμή για να κάνει ο εικαστικός René Habermacher ένα ταξίδι στη θάλασσα με πλήρωμα έξι ναύτες κι έναν καπετάνιο, απαθανατίζοντας μια σουρεαλιστική εμπειρία που κατέληξε σε ναυάγιο. Το βιβλίο «The Pleasure Principle» καταγράφει αυτό το ταξίδι μέσα από φωτογραφίες του René, κείμενα και εικαστικά έργα, σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση.
M. HULOT
Νίκος Μάντης «Το χιόνι του καλοκαιριού»

Το πίσω ράφι / Για τις απουσίες που μας κάνουν αργούς στα αισθήματα

Καλοκαίρι στην Πελοπόννησο, στη σκιά της δεκαετίας του ’80: ένα πληγωμένο παιδί, μια μητέρα που επιστρέφει αλλαγμένη και μυστικά που βαραίνουν τη σιωπή των ενηλίκων - αυτά ξετυλίγει ο Νίκος Α. Μαντής στο πρώτο του μυθιστόρημα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Νέα βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος του χρόνου, και κάποιες επανεκδόσεις

Fall Preview 2025 / 13 βιβλία που περιμένουμε ως το τέλος της χρονιάς

Ο πάντα επίκαιρος Καβάφης, νέα, σύγχρονα και παλιότερα ονόματα της λογοτεχνικής σκηνής και κάποιες ξεχωριστές επανεκδόσεις που δικαίως θα διεκδικήσουν χώρο στη βιβλιοθήκη όλων, βιβλιόφιλων και μη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Το πίσω ράφι/ Εμανουέλ Καρέρ «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα»

Το πίσω ράφι / Ένα επτασφράγιστο μυστικό που προκάλεσε αμηχανία και πάταγο

Προκλητικός, ωμός, συχνά σοκαριστικός, ο Εμανουέλ Καρέρ εξερευνά στο «Ένα ρωσικό μυθιστόρημα» το οικογενειακό του παρελθόν, φέρνοντας σε δύσκολη θέση ακόμα και τα πιο κοντινά του πρόσωπα.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Αναγνώσεις / Ζυμώνοντας ψωμί και ταριχεύοντας έναν νεκρό στην αρχαία Αίγυπτο

Πώς ήταν η ζωή στην αρχαία Αίγυπτο; Ένας Αμερικανός αρχαιολόγος περιγράφει το 24ωρο των ανθρώπων κάθε ιδιότητας και κοινωνικής τάξης στις Θήβες της αρχαίας Αιγύπτου μέσα από ιστορίες που θα μπορούσαν να είναι αληθινές.
THE LIFO TEAM

σχόλια

1 σχόλια
Καίτοι αναγιγνωσκουμε περισσότερο τις απόψεις του δημοσιογράφου των Financial Times ή του μεταφραστή του παρά των συγγραφέων των βιβλίων να πούμε ότι οπότε υπάρχει διεύρυνση χωρίς εμβάθυνση της ενσωμάτωσης το μίσος για το άλλο φαντάζει κάτι σχεδόν λογικό.Η Ευρώπη είναι στο καλύτερο σημείο της ανά τους αιώνες ιστορίας της και όμως πολλοί γκρινιάζουν non stop. Χάρισμα τους η μιζέρια. Είτε είναι από το John Hopkins είτε από τις Κουκουβάουνες.
Εδω στο κοσμο αλλου εκτελουν αλλου κοβουν χερια για κλοπες με το τροχο αλλα η Ευρωπη εχει.. αποτυχει - εχοντας ενα πρωτοφανες επιπεδο ευημεριας και δικαιωματων απο την απαρχη της ανθρωπινης ιστοριας.Εχουμε τρελαθει απλα.