☛«Βrain drain: Μήπως φεύγουν στο εξωτερικό για να μη γίνουν υπάλληλοι μιας "ελίτ" κληρονόμων;» αναρωτήθηκε η Βίβιαν Στεργίου, με τον χρήστη Giota theo να σχολιάζει σχετικά: «Είναι, δυστυχώς, αλήθεια. Ωστόσο, επειδή έχω εργαστεί στο εξωτερικό, σε οργανισμό της Ε.Ε., και εκεί παίζει μεγάλο ρόλο η γνωριμία. Περισσότερο απ' ό,τι μπορεί κανείς να φανταστεί. Μπορεί να έχεις πετύχει σε ευρωπαϊκό διαγωνισμό, αν δεν έχεις, όμως, κάποιον από μέσα να σε τραβήξει σε συγκεκριμένη θέση, δεν θα διοριστείς ποτέ. Ο νεποτισμός της Ελλάδας μπροστά σε αυτόν της Ε.Ε. φαντάζει ψιλικατζίδικο. Απλώς, στην Ελλάδα αυτό που είναι τόσο απογοητευτικό είναι η γενική αναποτελεσματικότητα. Όλοι οι οργανισμοί είναι μαγαζάκια κάποιου, συνήθως με τεράστια ανάγκη αυτοπροβολής και λογική αρπακτικού – να φάω όσα μπορώ εγώ και τα παιδιά μου. Δεν υπάρχει δημιουργικότητα και καινοτομία, γιατί συνήθως επικεφαλής είναι ένας διορισμένος λόγω κόμματος ή οικογένειας, που δεν μπορεί να κάνει τίποτα».
☛ «Αυτές οι χοντρές με μαγιό που θέλουν να γίνουν και μοντέλα» ήταν ο ειρωνικός τίτλος του δεύτερου άρθρου της Βίβιαν Στεργίου με αφορμή τα σχόλια του Γιώργου Λιάγκα για την plus size συμμετέχουσα του GNTM και ο χρήστης Μρ97 υποστήριξε: «Ο καθένας έχει το δικαίωμα να είναι όπως θέλει, χωρίς να υφίσταται χλευασμό, υποτίμηση ή στοχοποίηση. Η συγκεκριμένη κοπέλα μπήκε στο ριάλιτι ως κάτι διαφορετικό, όχι απαραίτητα για να κάνει πασαρέλα, αλλά ίσως για να απευθυνθεί σε αυτές τις γυναίκες που έχουν ανασφάλειες είτε λόγω του βάρους τους, είτε λόγω οποιασδήποτε άλλης αιτίας, είτε για να προωθήσει ίσως ρούχα για συγκεκριμένους σωματότυπους. Δεν λέω ότι ο σκοπός του ριάλιτι αυτού είναι να προωθήσει την ανοχή στη διαφορετικότητα κ.λπ. Επίσης, δεν λέω ότι είναι καλό να είναι κανείς υπέρβαρος ή παχύσαρκος. Αλλά αυτός ο τύπος απλώς θέλει να είναι στο προσκήνιο και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να κοροϊδέψει, να μειώσει και να κάνει νούμερα με ύπουλο τρόπο, βασιζόμενος στην πολιτική ορθότητα και στις λοιπές μπαρούφες που πετάει αυτός και ορισμένοι συνεργάτες του. Ναι, όλοι γνωρίζουμε ότι πρέπει να κάνουμε υγιεινή ζωή και να γυμναζόμαστε. Αλλά η έλλειψη αυτών δεν πρέπει με κανέναν τρόπο να γίνεται λόγος για να μειώνει κανείς τον οποιονδήποτε».
☛ Η Μαρία Παππά έκανε ένα νυχτερινό οδοιπορικό στην Κυψέλη, εκεί όπου παίζεται η επόμενη μεγάλη «φάση» της αθηναϊκής νύχτας. Ο αναγνώστης Αλέξης Τσαμαδός, που ζει χρόνια στην περιοχή, αναφέρει σχετικά: «Μένω στην Κυψέλη 30 χρόνια. Προχθές έχασα τη γάτα μου, η οποία από τον ακάλυπτο πήδηξε στα διπλανά εγκαταλελειμμένα "αριστουργήματα". Ολόκληρο σχεδόν το τετράγωνο της τριπλοκατοικίας μου αποτελείται από τέτοια εγκαταλελειμμένα "αριστουργήματα", της ίδιας συμπεριλαμβανομένης. Για να τη βρω αναγκάστηκα να πηδήξω τη μάντρα και να μπω σε έναν λαβύρινθο από εγκαταλελειμμένα κτίρια στο κέντρο της Κυψέλης, όπου τα νεκρά περιστέρια και τα σκουπίδια φτάνουν μέχρι το ταβάνι. Στις ταράτσες και στους ακάλυπτους, δε, όσων κτιρίων κατοικούνται κοιμούνται άνθρωποι σε ράντζα. Μια κατάσταση λυπηρή και υγειονομικά επικίνδυνη.
»Δεδομένης της αδιαφορίας του δήμου, η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει αν αυτά τα σπίτια δεν κατοικηθούν. Κανείς τωρινός κάτοικος της Κυψέλης, όμως, δεν αντέχει, προς το παρόν, οικονομικά να ανακαινίσει και να κατοικήσει τις μεγάλες μονοκατοικίες της Κυψέλης. Ούτε και κάποιος πιο εύπορος, που θα είχε μια μεγάλη μονοκατοικία με ωραία αρχιτεκτονική και θέση στην Κυψέλη, θα επιδίωκε τη μετακόμιση σε αυτήν, διότι η ποιότητα ζωής στη γειτονιά είναι κακή. Δυστυχώς, στην Κυψέλη ακόμα δεν υπάρχει ελπίδα. Λόγω της αδιαφορίας του δήμου και των κατοίκων, τα απορρίμματα στους κάδους συνεχώς ξεχειλίζουν, οι άκρες των δρόμων είναι γεμάτες χώματα και βρομιές, τα παγκάκια στην πλατεία Κυψέλης είναι χρόνια σπασμένα, η πλατεία Αμερικής ρυπαρή και συνεχώς γεμάτη εμπόρους κάνναβης, τα παρτέρια και τα σιντριβάνια της Φωκίωνος Νέγρη σε άθλια κατάσταση. Ο δημόσιος χώρος είναι εντελώς παρατημένος. Η εχθρότητα κατά του υποτιθέμενου gentrification της Κυψέλης είναι σαχλή.
»Σε αυτή την περίπτωση φεύγουν οι φτωχοί κι έρχονται οι πλούσιοι· στην Κυψέλη δεν υπάρχουν ακόμα πλούσιοι. Διότι, πέραν της πλατείας Αγίου Γεωργίου, όλη η υπόλοιπη Κυψέλη παραμένει παρακμιακή, ακόμη και η Φωκίωνος Νέγρη. Ο φόβος, δε, μη γίνει η Κυψέλη Παγκράτι είναι ένας φοβερός επαρχιωτισμός: ας ανοίξουν τα μάτια τους όσοι το φοβούνται και ας δουν τη διαφορά στην ποιότητα ζωής στο Παγκράτι. Η Κυψέλη έχει ανάγκη νέους κατοίκους χωρίς πλάνες, που θα την αγαπάνε και θα είναι σε θέση να συντηρήσουν τα κτίριά της, να τη ζωντανέψουν και να την υπερασπιστούν από τα σκουπίδια και την εγκατάλειψη και την αδιαφορία του δήμου. Μέχρι τότε, δυστυχώς, θα ικανοποιούμαι με το airbnb, ακόμα κι αν αλλοιώνει τις προσόψεις των κτιρίων του '30. Αρκεί να υπάρχει μια κινητικότητα».
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
σχόλια