Πέθανε στα 88 του ο Ριπ Τορν, μέγας ηθοποιός και μέγας σαματατζής εντός και εκτός πλατό

Πέθανε στα 88 του ο Ριπ Τορν, μέγας ηθοποιός και μέγας σαματατζής εντός και εκτός πλατό Facebook Twitter
Η μανιακή συχνα συμπεριφορά του (λόγω κατάχρησης αλκοόλ), τα ιδιοσυγκρασιακά ξεσπάσματά του και οι περιπέτειές του με το Νόμο, επισκίαζαν το υψηλό υποκριτικό του ανάστημα, βάζοντας κωμικοτραγικές τρικλοποδιές στην πορεία του στο Χόλιγουντ.
2

Στη μακρά καριέρα του στο σανίδι και στην οθόνη (μεγάλη και μικρή), ο Ριπ Τορν έγινε διάσημος από μια ευρύτατη γκάμα ρόλων που έπαιξε προσδίδοντας τους δυναμισμό, απειλή, ένταση, σαρκασμό, χιούμορ αλλά και μια σαρδόνια, σκοτεινή διάσταση, είτε επρόκειτο για τα έργα του Τένεσι Γουίλιαμς στο θέατρο και το σινεμά στην εντυπωσιακή και πάρα πολλά υποσχόμενη αρχή της καριέρας του είτε για τις τηλεοπτικές σειρές που εμφανιζόταν στο τέλος της. Συχνά βέβαια, η μανιακή συμπεριφορά του (λόγω κατάχρησης αλκοόλ κατά κανόνα), τα ιδιοσυγκρασιακά ξεσπάσματά του και οι περιπέτειές του με το Νόμο, επισκίαζαν το υψηλό υποκριτικό του ανάστημα, βάζοντας κωμικοτραγικές τρικλοποδιές στην πορεία του στο Χόλιγουντ.

Ένας από τους ρόλους που δεν έπαιξε τελικά ήταν αυτός του δικηγόρου Τζορτζ Χάνσον στο εμβληματικό έπος της αντικουλτούρας "Easy Rider" (Ξένοιαστος Καβαλάρης) του Ντένις Χόπερ το 1969 – ρόλος που κατέληξε στον Τζακ Νίκολσον, ο οποίος, μαζί με τον Τόμι Λι Τζόουνς, θα μπορούσε να θεωρηθεί ως επίγονος του, τρόπον τινά.

Ήταν ήδη 79 ετών όταν η αστυνομία τον βρήκε μια νύχτα του Ιανουαρίου του 2010 να έχει μπουκάρει, με γεμάτο περίστροφο στην τσέπη, σε μια κλειστή τράπεζα στο Σάλισμπερι του Κονέκτικατ όπου διέμενε. Εμφανώς λιώμα, είχε δηλώσει τότε στους αστυνομικούς ότι πίστευε πως είχε μπει στο σπίτι του.

Αρνήθηκε όμως τότε να εργαστεί με τον βασικό μισθό όπως οι υπόλοιποι συντελεστές της χαμηλού προϋπολογισμού ταινίας – η οποία τελικά απέδωσε κέρδος πολλών εκατομμύριων δολαρίων και έκανε διάσημους τους πρωταγωνιστές και τον σκηνοθέτη της - διότι ήθελε να ξεπληρώσει κάποια επείγοντα χρέη ύψους 3.500 δολαρίων περίπου.

Πέθανε στα 88 του ο Ριπ Τορν, μέγας ηθοποιός και μέγας σαματατζής εντός και εκτός πλατό Facebook Twitter
Με τη σύζυγό του Τζέραλντιν Πέιτζ στο "Γλυκό πουλί της νιότης"

Δεκαετίες αργότερα, το 1993, σε μια τηλεοπτική συνέντευξή του, ο Ντένις Χόπερ θα δήλωνε ότι ο Τορν είχε απορριφθεί επειδή του έβγαλε μαχαίρι στη διάρκεια μιας αντιδικίας τους. Ο Ριπ Τορν αντέδρασε άμεσα τότε, λέγοντας ότι ο Χόπερ ήταν αυτός που τον απείλησε με μαχαίρι (ποιον να πιστέψει κανείς από αυτούς τους δύο;) και εν συνεχεία του υπέβαλλε αγωγή για συκοφαντική δυσφήμιση, την οποία κέρδισε μαζί με το ποσό των 500.000 δολαρίων.

Η πιο περιβόητη όμως από τις αναρίθμητες φασαρίες στις οποίες είχε εμπλακεί εντός πλατό, συνέβη το 1970 στα γυρίσματα του αυτοσχεδιαστικού φιλμ "Maidstone" που είχε γυρίσει ο συγγραφέας Νόρμαν Μέιλερ, όπου σε κάποια στιγμή της ταινίας (σε κρίση αυτοσχεδιαστικού οίστρου ίσως) ο Τορν επιτίθεται με σφυρί στον Μέιλερ και στην συμπλοκή που ακολουθεί ο επίσης μονίμως «αρπαγμένος» συγγραφέας του δαγκώνει το αυτί (η σκηνή στο βόντεο που ακολουθεί). Αργότερα, ο Μέιλερ θα έλεγε ότι ποτέ του δεν κατάλαβε αν ο Τορν τα είχε πάρει πραγματικά μαζί του ή απλά υποκρινόταν.

 

Το 1997 πάντως, σε συνέντευξή του στους Los Angeles Times, o Ριπ Τορν, ο οποίος φαινόταν να έχει επανακάμψει με την (βραβευμένη) ερμηνεία του σε μια από τις πιο σημαντικές και πρωτοποριακές κωμικές τηλεοπτικές σειρές όλων των εποχών – το "The Larry Sanders Show" – είχε δηλώσει: «Δεν κάνω φασαρίες πια, ακόμα κι αν με προκαλέσει κάποιος. Του λέω 'με συγχωρείτε, αλλά πλακώνομαι μόνο με φίλους' και απομακρύνομαι διακριτικά».

Η αλήθεια είναι ότι καθόλου δεν είχε κόψει τις φασαρίες και σίγουρα δεν είχε κόψει το αλκοόλ, παρότι του είχε αφαιρεθεί πολλές φορές το δίπλωμα αφότου είχε συλληφθεί να οδηγεί μεθυσμένος.

Πέθανε στα 88 του ο Ριπ Τορν, μέγας ηθοποιός και μέγας σαματατζής εντός και εκτός πλατό Facebook Twitter
Με τον Bowie στο "Ο άνθρωπος που έπεσε στη Γη"

Δεν οδηγούσε πάντως όταν κατάφερε το πιο αμίμητο από όσα σοβαρά ή ευτράπελα είχε κάνει μεθυσμένος. Ήταν ήδη 79 ετών όταν η αστυνομία τον βρήκε μια νύχτα του Ιανουαρίου του 2010 να έχει μπουκάρει, με γεμάτο περίστροφο στην τσέπη, σε μια κλειστή τράπεζα στο Σάλισμπερι του Κονέκτικατ όπου διέμενε. Εμφανώς λιώμα, είχε δηλώσει τότε στους αστυνομικούς ότι πίστευε πως είχε μπει στο σπίτι του. Αφού πέρασε το σαββατοκύριακο στη φυλακή, πλήρωσε εγγύηση ύψους 100.000 δολαρίων και αφέθηκε ελεύθερος με τον όρο να ακολουθήσει (επιτέλους) πρόγραμμα απεξάρτησης.

Εκ του Τέξας ορμώμενος, ο νεαρός Ριπ Τορν βρέθηκε στο Actors Studio της Νέας Υόρκης στις αρχές της δεκαετίας του '50 και από εκεί στο Μπρόντγουεϊ όπου άρχισε να διαπρέπει σε έργα όπως η «Λυσσασμένη γάτα» και το «Γλυκό πουλί της νιότης». Συγχρόνως, είχε ξεκινήσει την μακρά και πολυσχιδή καριέρα του στο σινεμά σε ταινίες όπως το "Baby Doll" και το "A Face in the Crowd" (Μια μορφή στο πλήθος) του Ηλία Καζάν, ενώ μερικά χρόνια αργότερα εμφανίστηκε ως Ιούδας Ισκαριώτης στο 'βιβλικό' έπος του Νίκολας Ρέι «Ο Βασιλεύς των Βασιλέων» και αργότερα στο "Cincinatti Kid" (O χαρτοπαίκτης) πλάι στον Στιβ Μακ Κουίν.

Η φιλμογραφία του είναι εξοντωτικά μεγάλη και άνιση, θα μπορούσε όμως να ξεχωρίσει κάποιος τις εμφανίσεις του, μεταξύ πολλών άλλων, στον «Τροπικό του Καρκίνου» (τέλειο κάστινγκ ως Χένρι Μίλερ) του 1970, ως τραγουδιστής της country στο εξαίρετο και υπερ-cult "Payday", ως επιστήμονας και διστακτικός σαρδανάπαλος δίπλα στον Bowie στο «Ο άνθρωπος που έπεσε στη Γη» (1976) και στο ρόλο του ποιητή Γουόλτ Γουίτμαν στο "Beautiful Dreamers" του 1990.

Πέθανε στα 88 του ο Ριπ Τορν, μέγας ηθοποιός και μέγας σαματατζής εντός και εκτός πλατό Facebook Twitter
Ως προϊστάμενος της μυστικής υπερεσίας διαχείρισης εξωγήινων στο "Men in Black"

Μετά την «επανάκαμψή» του στα '90s, ανέλαβε κεντρικό ρόλο στις δημοφιλείς ταινίες "Men in Black" ενώ έπαιξε και τον Λουδοβίκο ΙΕ' στην «Μαρία Αντουανέτα» (2006) της Σοφία Κόπολα. Εκτός από την επταετή του παρουσία στο πρωταγωνιστικό καστ του "Larry Sanders Show", εμφανίστηκε – κυρίως ως επιφανής γκεστ σταρ - και σε διάφορες άλλες τηλεοπτικές σειρές με πιο πρόσφατη το "30 Rock".

O Ριπ Τορν είχε κάνει τρεις γάμους, ο δεύτερος εκ των οποίων ήταν με την επίσης σπουδαία ηθοποιό Τζέραλντιν Πέιτζ, η οποία του δίδαξε «το μυστικό της συναισθηματικής υγείας», όπως είχε δηλώσει σε μια συνέντευξή του στους New York Times το 1997, δέκα χρόνια μετά τον θάνατό της:

«Από την 'Τζέρι' έμαθα ότι το μόνο που χρειάζεσαι είναι χρόνος πάνω στη σκηνή. Δεν είχε σημασία πώς ένιωθα, δεν είχε σημασία τι έλεγαν για μένα, από τη στιγμή που είχα πάντα το κοινό από κάτω».

 
Θέατρο
2

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μπομπ Γουίλσον

Απώλειες / Μπομπ Γουίλσον (1941-2025): Το προκλητικό του σύμπαν ήταν ένα και μοναδικό

Μεγάλωσε σε μια κοινότητα όπου το θέατρο θεωρούνταν ανήθικο. Κι όμως, με το ριζοσπαστικό του έργο σφράγισε τη σύγχρονη τέχνη του 20ού αιώνα, σε παγκόσμιο επίπεδο. Υποκλίθηκε πολλές φορές στο αθηναϊκό κοινό – και εκείνο, κάθε φορά, του ανταπέδιδε την τιμή.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Θέατρο / H ανάληψη του Οιδίποδα αναβάλλεται επ’ αόριστον

Ο «Οιδίποδας» του Γιάννη Χουβαρδά συνενώνει τον «Τύραννο» και τον «Επί Κολωνώ» σε μια παράσταση, παίρνοντας τη μορφή μιας πυρετώδους ανασκαφής στο πεδίο του ασυνείδητου - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Θέατρο / Ζιλιέτ Μπινός: Η Ιουλιέτα των Πνευμάτων στην Επίδαυρο

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός προσπαθεί να παραμείνει συγκεντρωμένη μέχρι την κάθοδό της στο αργολικό θέατρο. Παρ’ όλα αυτά, βρήκε τον χρόνο να μας μιλήσει για τους γυναικείους ρόλους που τη συνδέουν με την Ελλάδα και για τη σημασία της σιωπής.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ

σχόλια

2 σχόλια