«Τζάνκι» του «λάικ»

Facebook Twitter
10

FACECLOCK«Ρε, συ! Εγώ έχω 5.000 φίλους στο Facebook!»... Την πρώτη φορά που το άκουσα, έκανα (λίγο) την κουφή γιαγιά. Μετά άκουγα (και έβλεπα) όλο και πιο προσεκτικά.

Ας πούμε, εκείνη την ημέρα που βγήκαμε, πέσαμε μούρη με μούρη με συνάδελφο. Εγώ τον χαιρέτισα, ο φίλος, όχι. Απόρησα. Το αντίθετο θα ήταν πιο λογικό. Όλη μέρα, κάθε μέρα, μιλούσαν σε Facebook και Twitter, χαχάνιζαν με τα ίδια ποσταρίσματα, με τις ίδιες ατάκες. Παραξενεύτηκα. Είπα να ρωτήσω.

«- Δεν μιλάτε πια με τον τάδε; Έγινε κάτι;», «Και βέβαια μιλάμε! Πως σου ήρθε;».

«- Ε, να, μόλις περάσαμε από μπροστά του και δεν πήρες κάβο...».

Απάντηση καμία. Ή μάλλον η προφανής. Απλώς, δεν γνωρίζονταν (από κοντά).

Και μετά κι άλλο κρούσμα.

 

«- Κάνω ένα ποστ και μου κάνουνε λάικ 40. Κάνει αυτή και της κάνουνε 10. Πρέπει να αλλάξει τον τρόπο που σκέφτεται. Πρέπει να 'ναι πιο "πουληστερά" αυτά που γράφει».

«- Γιατί, ρε παιδί μου; Διαγωνισμό κάνετε; Και στην τελική, για 'σένα που έχεις 5.000 φίλους και για εκείνην που έχει 200 η...αναλογία των λάικ, είναι καλή, δε νομίζεις;».

 

Εκείνο το βράδυ κόντεψε να το «κάψει». Ποστάριζε, ξαναποστάριζε, σχόλια, άρθρα, εντυπώσεις για τη χιλιοστή επανάληψη των «Δύο ξένων», ό,τι «ανέβαζε» το «προωθούσε» και στο Twitter για μεγαλύτερη «διάχυση» - έτσι το είπε – αυτών που έγραφε.

Στο μεταξύ, «μιλούσε» με δυο – τρεις τύπισσες ταυτοχρόνως.

«- Και δεν τις μπερδεύεις;»

«-Όχι, ρε. Θέλει μαγκιά και ταχύτητα. Η μία είναι του... συναισθηματικού, η άλλη το πάει γύρω -γύρω να βρεθούμε και η τρίτη ψάχνεται άγρια. Όταν γράφεις και δε σε βλέπουν είναι πιο εύκολο να πεις αυτό που θέλει να διαβάσει ο άλλος».

 

Πικρό μεν, αληθές δε.

Μια φίλη «παιζόταν» για καιρό με κάποιον σε «τάιμ-λάινς» και «γουάτς ον γιορ μάιντ». Ήρθε το σύστημα και μπούκωσε από χιλιάδες μηνύματα δυο ανθρώπων που τους χώριζε μια στάση ηλεκτρικού. Αυτός Βικτώρια, εκείνη Αττική.

Όταν το πράγμα κούρασε πολύ, πάρα πολύ, και ξεπεράστηκε και η πιθανότητα να την πει «ξελυσσαγμένη» που του ζητούσε να γνωριστούν από κοντά, έκλεισαν ένα ραντεβού για μια μπύρα. Κανονική μπύρα, όχι προσχηματική. Να τη δει, να τον δει, χωρίς πληκτρολόγια και το άγχος της ατάκας.

Τρεις μήνες μετά η δικιά μας πάτησε ντιλίτ σε 17.500 μηνύματα, σημάδι ότι από κοντά, τα πράγματα αποδείχθηκαν πολύ σκούρα.

«Δεν έβγαινε ποτέ. Στο Facebook φαινόταν ότι πήγε στην τάδε εκδήλωση, στο τάδε event, ότι κάπως κύλαγε αίμα στις φλέβες του. Αυτός δεν κοιμόταν, αν δεν τσεκάριζε τα λάικς. Μπύρες, τηλεόραση, βλέφαρο στο smartphone κάθε δέκα λεπτά. Μελαγχολούσε, όταν δεν έβλεπε κόκκινα σημαδάκια σε μηνύματα και mentions. Μιλούσε μ' άλλες τρεις. Στην αρχή απόρησα που τον έβρισκε τον χρόνο, αλλά τί λέω; Έχω γνωρίσει άδειους, αλλά αυτός τους "σβήνει" όλους. Σάλια και ψέματα. Αυτό».

Μας έκοψε τη φόρα για οποιαδήποτε άλλη κουβέντα, έσβησε και το προφίλ της και φχαριστιέται βόλτα και καφέδες.

Το τρίτο κρούσμα παραλίγο να με βρει στο (διαδικτυακό) φιλότιμο.

 

«- Και καλά, όταν "ανεβάζεις" κάτι και δεν σου κάνει λάικ κανείς ή σου κάνει ένας ή δύο δε νιώθεις λίγο ντροπή;».

«- Μα δεν... κλέβω κανέναν. Και δεν είναι απαραίτητο να αρέσει στους άλλους ό,τι αρέσει σε 'μένα ή ό,τι πιστεύω εγώ. Μ' αρέσει κάτι, το ποστάρω, τέλος»

«- Ε, να μωρέ, είναι λίγο άβολο».

«- Το ίδιο άβολο με το να έχεις άποψη για όλα ανά τέταρτο. Σαν τα νούμερα τηλεθέασης»

«- Όχι, μωρέ δείχνεις ότι υπάρχεις, ότι συμμετέχεις, ότι έχεις κάτι έξυπνο να πεις»

«- Πρέπει πάντα να έχεις κάτι να πεις;»

«- Ναι!».

 

 

Πρέπει πάντα να έχεις κάτι να πεις, πάντα να είσαι έτοιμος, να κάνεις λάικ για να σου κάνουν, να μελαγχολείς, όταν δεν σου κάνουν, λες κι είναι η μόνη αποδοχή που έχεις να περιμένεις, να ξεχνάς ποιος είσαι, τι είσαι και ότι αυτό το πράγμα είναι δημόσιος λόγος και μένει κι όχι παιχνίδι για τα δάχτυλα σου, να νιώθεις ακραία οικεία με ανθρώπους, που, αν ήταν δίπλα σου, θα 'τρεμες ακόμη και τον αναπτήρα να τους ζητήσεις, αλλά τώρα κανένα πρόβλημα να γράφεις "giasou glyka pirazei pou thelw na ta poume apo konta", να φροντίζεις, «κουρεύεις», στολίζεις ένα προφίλ που ούτε υπάρχει ούτε θα αποκτήσεις, το βράδυ να ζεις για τα κόκκινα mentions, να μπαίνεις απρόσκλητος, να τσακώνεσαι χωρίς λόγο, τη μέρα να την περνάς με «καλημέρες» και «κοινοποιήσεις», να «σηκώνεις» φωτογραφίες που τράβηξες μόνος /-η σου με το i-phone, κάνεις σαματά, μοιράζεσαι λες, σχολιάζεις, σχολιάζεις, σχολιάζεις... Πού λες περισσότερα ψέματα, άραγε; «Εδώ» ή έξω; Και κυρίως, γιατί; Κι αλήθεια: ποιον (πραγματικά) τον νοιάζει που δεν ζεις;

* Μια χαρά είναι τα social media. Για ενημέρωση – κάθε μορφής – και για ό,τι, μα ό,τι αξίζει να μοιραστεί κανείς ως πληροφορία. Πραγματική πληροφορία. Η επικοινωνία είναι άλλο πράγμα και αλλού. Απλώς, με τους... social media experts που είναι όσοι και τα προφίλ σε όλα μαζί τα δίκτυα, μπερδεύεται ακόμη χειρότερα και το Μέσο και η χρήση του. Μάλλον, θέλει κι αυτό τον χρόνο του.

10

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Διεθνή / Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, εξηγεί πώς μια νίκη του Μπάιντεν θα σηματοδοτήσει την αναβίωση της Δύσης ως κεντρικού παράγοντα στη διεθνή πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

8 σχόλια
Πολυ σωστο το αρθρο...το social networking δεν ειναι κακο..αλλα θελει να το χρησιμοποιει κανεις με φειδω και να μην παρεκτρεπεται.ειδικοτερα οι νεες γενιες εχουν αποχαυνωθει και χανουν την επικοινωνιακη ικανοτητα εκτος διαδικτυου.οσο για τους μανιακους των λαικ,ειναι απλα θλιβερη η κατασταση γιατι φανερωνει μεγαλες ανασφαλειες.
Φυσικα και δεν φταινε τα social media αλλα ο τροπος που τα χρησιμοποιει ο καθενας αλλα πρεπει να παραδεχτουμε οτι η νεοελληνικη καφριλα βρηκε σαυτα ενα νεο μεσο εκφρασης.
Η άποψή μου είναι ότι τον εθισμό στο Facebook και τα likes δεν τον προκαλούν οι "άγνωστοι" που τυχαία κάνουμε "φίλους" αλλά οι ήδη υπάρχοντες κανονικοί φίλοι μας. Μπριζόνουμε ο ένας τον άλλο με το θα το βάλω στο Facebook κάνε μου like το βράδυ ή και εκείνη τη στιγμή από το smartphone οπότε σιγά σιγά χωρίς να το καταλάβουμε έχουμε γίνει Facebook junkies...
Συμφωνώ και επαυξάνω! Γι' αυτό κι εγώ πάτησα delete και δεν γύρισα να δω πίσω από τότε. Δεν είναι ότι δεν νιώθω μοναξιά ώρες ώρες όμως η μοναξιά εκείνη ήταν χειρότερη και πιο ύπουλη. Σε οδηγεί σε λάθος δρόμους με τους λάθος ανθρώπους. Οσοι φίλοι με ρωτάνε γιατί διέγραψα το profile και που είμαι και τί κάνω τους απαντάω ¨άμα θες να μάθεις πάρε με τηλέφωνο"! ;)
Σαν αισιόδοξο άτομο που είμαι, πιστεύω πως η social media φάση είναι στην ενδιάμεση περίοδό της και τελικά θα οδηγήσει σε κάτι καλύτερο.Προς το παρόν θέλω να πυροβολήσω όποιον βγαίνω για καφέ αλλα αυτός τελικά δεν ξεκολλάει τα μάτια του από το smartphone.Μπόρα είναι, θα περάσει.