ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
15.6.2017 | 22:48

Τοξικη μητερα

Εχω μεγαλο προβλημά με τη μητερα μου.Ειμαι κοπελα,28 χρονων κ επειδη ζουμε στο σπιτι που της εχει γραψει η γιαγια μου μας λεει για οτι εχουμε καποιο παραπονο η αντιδραση"αμα σας αρεσει". Η μονη της ασχολια ειναι να καθαριζει στο σπιτι,χωρις να το κανει με επιτυχια,δεν μαγειρευει συχνα κ οταν το κανει ειναι απο αγγαρεια,ειλικρινα καποια απο τα φαγητα μπορει να ειναι φαση...στρατος!Δεν εχει καθολου το παραμικρο μερακι να ασχοληθει πραγματικα με το σπιτι να το βελτιωσει και το χειροτερο:εχει διωξει τον πατερα μου απο το κρεβατι και κοιμαται ο κακομοιρης στο ραντζο στην αποθηκη που εχουμε(μεσα στο σπιτι),με την αφορμη οτι ροχαλιζει.Ο πατερας μου εχει προβλημα στη μεση ουτως η αλλως και ο υπνος στο ραντσο συχνα οδηγει στο να εχει πονους το πρωι και να καμπουριαζει.Να αναφερω οτι μολις παντρευτηκαν οι γονεις μου εμειναν σε αλλη πολη απο αυτη που μενουμε και η μητερα λου κουβαλαει πολλα ψυχολογικα απο εκεινο το καιρο.Ειχε ασχημη σχεση με την οικογενεια του πατερα μου που εμενε εκει κ ειχε προτεινει να πανε εκει για καλυτερα.Οπως καταλαβενετε μεχρι σημερα του κοπαναει το οτι πηγαν εκει,και μερα παραμερα θα υπαρξει καβγα με τη μανα μου συχνα να φωναζει,τον αδερφο μου να φωναζει,ο πατερας μου να χανεται στο προποτζικο γιατι δεν τον χωραει το σπιτι...ηδη εχω ενα τηλεφωνο ψυχολογου.αν μπορεις καποιος να κου δωσει καποια συμβουλη θα το εκτιμουσα.
4
 
 
 
 
σχόλια
Ευχαριστω ολους για σχολια.Η αληθεια ειναι οτι ποτε δε δεχτηκε να τη βοηθησουμε.Για τα ψωνια του σουπερ θα της πει ο πατερας μου να πανε με το αμαξι και δε θελει ποτε.Ο πατερας μ δε μιλαει,δεν αντιδραει πολυ,δε δινει τροφη στους καβγαδες και τις φωνες, και δεν το αντεχει αυτο και φευγει.Γενικα ειναι παθητικος,δεν εχει σηκωσει ποτε χερι,η μανα μου μεχρι μαχαιρι εχει παρει να του επιτεθει.Εγω δουλευω κ λειπω πολλες ωρες απο το σπιτι, ομως οποτε παω να κανω κατι,να μαγειρεψω,μου λεει να φυγω θα κανω χαλια τη κουζινα,το ιδιο κ για αλλες δουλειες.Δε με νοιαζει για εμενα,σε καποιους μηνες θα φυγω απο το σπιτι,με νοιαζει για τον αδερφο μου που διαβαζει για εξεταστικη και εκεινη βαζει δυνατα μουσικη κ του λεει "αμα σ αρεσει,στο σπιτι μου θα μου βαζετε βαζετε ορια;".Και ανησυχω για το πως θα ειναι ο πατερας μου στο μελλον,φοβαμαι πως θα ειναι οταν φυγει και ο αδερφος μου απο το σπιτι.Δε λεω οτι ολοι ειμαστε τελοιοι κ εκεινη οχι.
Πραγματικά, με εκνευρίζει πολύ όταν χαρακτηρίζεται ένας άνθρωπος "τοξικός".Δεν ξέρω ποια περσόνα εφηύρε τον όρο αλλά αποδεικνύεται ότι καμιά παπαριά δε μένει αναξιοποίητη.
Σε τέτοια ηλικία, όταν αντιληφθεί κανείς πως οι γονείς είναι τοξικοί, το πιθανότερο είναι να ψάχνει τρόπους να φύγει από το σπίτι. Έχεις πρώτα-πρώτα το δικό σου εαυτό να σώσεις από τα ψυχολογικά που θα σου έχει προκαλέσει αυτή η συμβίωση... Καλά θα κάνεις και θα απευθυνθείς σε ειδικό, αλλά έλπιζε μόνο για τη δική σου "σωτηρία". Κάποιοι άνθρωποι μένουν σε άρνηση και δε θέλουν να βοηθηθούν, συμπαρασύροντας όποιον ζει μαζί τους και γύρω τους...
Αχ κοπελα μου ζορικη η κατασταση και ψυχοφθορα για ολους σας. Θα σε συμβουλευα να καλεσεις αμεσα τον ψυχολογο. Θα σου κανει καλο, ειδικα απο τη στιγμη που ζεις μια τετοια μακροχρονια κατασταση. Θα σου προτεινα να προσπαθησεις να βρεις δουλεια, αν δεν εχεις ηδη, ξερω δυσκολοι καιροι, γενικοτερα να προσπαθησεις να γινεις οικονομικα ανεξαρτητη ωστε να φυγεις για να βρεις την ηρεμια σου. Τα φιλια μου και καλη δυναμη.