Han Kang: "Το να γράφω για μια σφαγή ήταν εξουθενωτικό. Είμαι άνθρωπος που υποφέρω, όταν κάποιος πετάει μια μπριζόλα στο τηγάνι"

Han Kang: "Το να γράφω για μια σφαγή ήταν εξουθενωτικό. Είμαι άνθρωπος που υποφέρω, όταν κάποιος πετάει μια μπριζόλα στο τηγάνι" Facebook Twitter
Όμως, η Kang είναι πιο ήρεμη και μεθοδική ως ιδιοσυγκρασία, προτιμά δε τον βαθμό δυσκολίας στην επιλογή των θεμάτων της.
2

Ο θόρυβος γύρω από το όνομα και την τολμηρή, βίαιη, γλαφυρή γραφή της Han Kang είχε ξεκινήσει από τις αρχές του 2015, εκεί που δεν το περίμενε κανείς. Άλλωστε, γιατί να γίνει τόσος ντόρος για ένα βιβλίο με τον τίτλο "The Vegetarian" που εστιάζει σε μια γυναίκα που αποφασίζει να πει όχι στο κρέας και κάπως έτσι να σκανδαλίσει την οικογένεια και τους φίλους της που εξισώσουν την απόφαση της, με ένα μεγάλο όχι στην ίδια τη ζωή; 

 

Η συγγραφέας, η οποία είναι και ποιήτρια και υπέρμαχος της μικρής φόρμας στα διηγήματα, φαίνεται ότι ήταν το καλά φυλαγμένο μυστικό μιας χώρας, τους συγγραφείς της οποίας δύσκολα αποφασίζουν να ακουμπήσουν οι μεταφραστές. Άλλωστε, γι' αυτό η μεταφράστρια της, Deborah Smith, τιμάται μαζί της: έμαθε την κορεατική πριν από 7 χρόνια και αγκάλιασε με πάθος τις ασιατικές εκδόσεις, κάνοντας άνοιγμα σε μία άγνωστη θάλασσα που παράγει σοβαρή λογοτεχνία, αλλά κανείς δεν τολμά να την προσεγγίσει, ακριβώς λόγω της γλωσσικής δυσκολίας.

 

Όσο για τη συγγραφέα; Ποια είναι αυτή η ήρεμη δύναμη που στα φετινά Booker κατάφερε να παραγκωνίσει ακόμη και τον νομπελίστα Ορχάν Παμούκ; 

 

Είμαι ένας άνθρωπος που μπορεί να νιώσει τον πόνο όλων. Ακόμη και τον πόνο ενός κομματιού κρέας που πετάει κάποιος στο τηγάνι. Αλλά το κρέας δεν μπορεί να μιλήσει γιατί είναι νεκρό. Και δεν ξέρω γιατί, αλλά ήθελα να γίνω η φωνή του. Δεν ξέρω γιατί, αλλά το έκανα.

 

Κάποιοι τη συγκρίνουν ήδη με την Ντόνα Ταρτ ή τουλάχιστον με την αίσθηση που είχε προκαλέσει στα γράμματα η επίσης πολυβραβευμένη και πολυσυζητημένη "Καρδερίνα" της. 

 

Όμως, η Kang είναι πιο ήρεμη και μεθοδική ως ιδιοσυγκρασία, προτιμά δε τον βαθμό δυσκολίας στην επιλογή των θεμάτων της. Το αμέσως προηγούμενο βιβλίο της, το "Human Acts", ήταν ένα σκοτεινό πρελούδιο στη μαζική σφαγή διαδηλωτών φοιτητών στην Νότια Κορέα του 1980 και οι περιγραφές της δεν ήταν απλώς αληθοφανείς, ήταν μία δοκιμασία αντοχής των αναγνωστών σε μια ρεαλιστική βουτιά, αιματοβαμμένων περιγραφών, που όμως ούτε μια στιγμή δεν φλέρταρε με το σπλάτερ ή με την πρόκληση για την πρόκληση και μόνο. 

 

Στα 45 της, μητέρα ενός παιδιού και με πιστό αναγνωστικό κοινό εδώ και μερικά χρόνια, η Kang, επέλεξε αυτή τη φορά να πει μια ιστορία, με μάλλον σουρεαλιστικό τρόπο, για τις μορφές αντίστασης, για την ίδια την ύπαρξη που επιλέγει να ζήσει ως κάτι άλλο και για το πώς αυτή η ειρηνική απόφαση, μπορεί να προκαλέσει βίαιες αντιδράσεις, πέρα από κάθε φαντασία. 

 

Γι' αυτό, άλλωστε, το "αλλόκοτο μείγμα ομορφιάς και φρίκης", όπως το χαρακτήρισε και η κριτική επιτροπή, την τίμησε και η επιτροπή του Booker. 

Η ιστορία, αν και αλληγορική, δοσμένη μέσα από τρεις διαφορετικούς αφηγητές, εστιάζει σε μία συνηθισμένη γυναίκα, που γίνεται χορτοφάγος, επειδή αναζητά έναν άλλο τρόπο για να υπάρξει, ακόμη κι αν χρειαστεί να ζήσει σαν δέντρο (!). Όμως, αυτή η απόφαση που διαταράσσει την διατροφική (και την παραγωγική εν γένει) αλυσίδα θα πυροδοτήσει τις βίαιες αντιδράσεις τόσο του συζύγου, όσο και του πατέρα της. 

Η συγγραφέας ζει μαζί με τον έφηβο γιο της, λίγο έξω από τη Σεούλ. Όπως δηλώνει, κάνει μία κανονική ήσυχη ζωή και της αρέσει να ερευνά εξονυχιστικά τα πάντα γύρω από αυτό με το οποίο θα καταπιαστεί πριν ξεκινήσει να γράφει. Όσο για τις βίαιες, αιματηρές σκηνές της αλληγορικής ιστορίας της που ενθουσίασε την επιτροπή του βραβείου Booker; 

Η Kang έχει άλλα να πει: "Είμαι ένας άνθρωπος που μπορεί να νιώσει τον πόνο όλων. Ακόμη και τον πόνο ενός κομματιού κρέας που πετάει κάποιος στο τηγάνι. Αλλά το κρέας δεν μπορεί να μιλήσει γιατί είναι νεκρό. Και δεν ξέρω γιατί, αλλά ήθελα να γίνω η φωνή του. Δεν ξέρω γιατί, αλλά το έκανα"...  

Han Kang: "Το να γράφω για μια σφαγή ήταν εξουθενωτικό. Είμαι άνθρωπος που υποφέρω, όταν κάποιος πετάει μια μπριζόλα στο τηγάνι" Facebook Twitter

Με στοιχεία από Guardian, Telegraph 

2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

100 βιβλία που ξεχωρίσαμε για αυτό το καλοκαίρι

Βιβλίο / 100 βιβλία να διαβάσεις κάτω από ένα αρμυρίκι ή στην πόλη με το κλιματιστικό στο φούλ

Κλασική λογοτεχνία, σύγχρονοι συγγραφείς, δοκίμια, ιστορία, αυτοβελτίωση, βιβλία για το «μικρό» να μην είναι όλη την ώρα στο iPad. Kάτι για όλους για να περάσει όμορφα, ήσυχα και ποιοτικά το καλοκαίρι.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΜΑΡΙΑ ΔΡΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Βιβλίο / Η βιογραφία του Μίλαν Κούντερα κυκλοφόρησε μόλις στα ελληνικά

Η Γαλλίδα κριτικός λογοτεχνίας της «Monde», Φλοράνς Νουαβίλ, στο «Μίλαν Κούντερα: Γράψιμο... Τι ιδέα κι αυτή!», αποκαλύπτει καίριες στιγμές και συγγραφικές αλήθειες του καλού της φίλου, αναιρώντας όλες τις κατηγορίες που συνδέονταν με το όνομά του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Πάουλο Σκoτ

Βιβλίο / Πάουλο Σκoτ: «Στη Βραζιλία ο ρατσισμός είναι παντού, στη λογοτεχνία, στους στίχους της σάμπα»

Πότε ρεαλιστικό, πότε στρατευμένο, πότε αστυνομικής υφής, πότε μια τρελή και ξεκαρδιστική σάτιρα. Οι «Φαινότυποι» του Πάουλο Σκοτ είναι ένα αξιοσημείωτο βιβλίο. Μιλήσαμε με τον Βραζιλιάνο συγγραφέα για τη λογοτεχνία, την κατάσταση στη Βραζιλία και την αξία των λογοτεχνικών βραβείων.
ΒΕΝΑ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Κώστας Σπαθαράκης, εκδότης.

Κώστας Σπαθαράκης / Κώστας Σπαθαράκης: «Δεν έχουμε αφηγήσεις για τις ερωτικές μας σχέσεις, για τα νιάτα μας»

Για τον άνθρωπο πίσω από τις εκδόσεις αντίποδες, το μεγαλύτερο όφελος ήταν ότι, ενώ του άρεσε να είναι χωμένος μέσα στα βιβλία – μια μοναχική και ίσως ναρκισσιστική συνήθεια –, στην πορεία έμαθε να τη μετατρέπει σε εργαλείο κοινωνικότητας και επαφής με τους γύρω του.
M. HULOT
Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού

Βιβλίο / Χουάν Γκαμπριέλ Βάσκες: «Ζούμε το τέλος του ανθρωπισμού»

Ο πολυβραβευμένος Κολομβιανός συγγραφέας μιλά στη LiFO για τη βία που στοιχειώνει τη χώρα του, τη δύναμη της λογοτεχνίας να ανασύρει όσα κρύβει η Ιστορία, αλλά και για την αρχαιοελληνική φιλοσοφία ως σταθερή επιρροή του.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
H Gen Z όχι μόνο διαβάζει αλλά συγχρόνως αλλάζει και την ίδια την έννοια της ανάγνωσης

Βιβλίο / Η Gen Z δεν διαβάζει απλώς· επαναπροσδιορίζει την ανάγνωση

Οι εκπρόσωποι αυτής της γενιάς λατρεύουν την απόδραση, παίρνουν την λεγόμενη fan fiction τόσο σοβαρά όσο και τη λίστα Booker, αναβιώνουν κλασικά βιβλία από την Τζέιν Όστεν έως τον Ντοστογιέφσκι και μοιράζονται ιστορίες στις δικές τους κοινότητες.
THE LIFO TEAM
Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Βιβλίο / Γιατί ο Πέρσιβαλ Έβερετ πήρε το Πούλιτζερ με το «James»

Ο Πέρσιβαλ Έβερετ έγραψε ένα άκρως επίκαιρο, δεδομένων των τελευταίων ημερών, βιβλίο, που ταυτόχρονα φιλοδοξεί να καταστεί κλασικό, για τον ρατσισμό και τη χαμένη ανθρωπιά, και κέρδισε το Εθνικό Βραβείο Λογοτεχνίας των ΗΠΑ και το Πούλιτζερ.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη, κιθαρίστα και σκιτσογράφο Κώστα Μπέζο, που ξαναγράφει την ιστορία της Ελλάδας πριν από το 1940

Βιβλίο / «Πάμε στη Χονολουλού»: Ένα βιβλίο για τον μποέμ ρεμπέτη Κώστα Μπέζο

Τη δεκαετία του ’30 άνθισε στην Ελλάδα ένα μουσικό είδος «διαφυγής» από τη σκληρή πραγματικότητα, οι χαβάγιες. Ο Κώστας Μπέζος, αινιγματική μορφή μέχρι πρόσφατα και σημαντικός ρεμπέτης και σκιτσογράφος, έγραψε μια ανείπωτη ιστορία, διαφορετική από αυτή που η επίσημη ιστορία έχει καταγράψει για την εποχή του Μεσοπολέμου.  
M. HULOT
Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Βιβλίο / Εύα Μπαλταζάρ: «Η αγάπη που σε φυλακίζει δεν είναι αγάπη»

Η Καταλανή συγγραφέας, που έχει εξελιχθεί σε σημείο αναφοράς της σύγχρονης queer λογοτεχνίας, μεταφράζεται παγκοσμίως και τη θαυμάζει ο Αλμοδόβαρ, μιλά στη LiFO για το τι σημαίνει να ζεις ελεύθερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
ΕΠΕΞ Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Βιβλίο / Φάνη, ψηλά το κεφάλι!

Το πρώτο βιβλίο του Φάνη Παπαδημητρίου είναι μια συγκινητική εξομολόγηση για το ατύχημα στα 19 του που τον καθήλωσε σε αμαξίδιο, την πάλη του με τον τζόγο και τον αγώνα που έδωσε να ξαναφτιάξει τη ζωή του «μετά το τσουνάμι που ήρθε και τα σάρωσε όλα».
M. HULOT
«Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Το πίσω ράφι  / «Τι ωραίο πλιάτσικο!»: Όταν η «αργόσχολη» τάξη εργάζεται σκληρά για το Κακό

Πιστή στην κλασική μορφή του μυθιστορήματος, αλλά ταυτόχρονα ανατρεπτική και μεταμοντέρνα, η καυστική σάτιρα του Τζόναθαν Κόου για τη βρετανική άρχουσα τάξη των αρχών της δεκαετίας του ’90 διαβάζεται μονορούφι.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ

σχόλια

1 σχόλια
Να δώ πότε θα ακουστεί και η φωνή των φυτών που τα ξεριζώνουμε από το χώμα για να τα καταβροχθήσουμε αρνούμενοι ακόμα και να πιστέψουμε ότι είναι ζωντανά πλάσματα.