Tα καλύτερα πιάτα που δοκίμασα τώρα τελευταία

Tα καλύτερα πιάτα που δοκίμασα τώρα τελευταία Facebook Twitter
2

Tα καλύτερα πιάτα που δοκίμασα τώρα τελευταία Facebook Twitter

 

Αν μου ζητήσεις να γίνω λίαν αφαιρετική και να κλείσω σε μια λέξη το γαστρονομικό τοπίο της πρωτεύουσας, κατόπιν ωρίμου σκέψεως, θα σου απαντήσω πως στην Αθήνα τρώμε πια συμπαθητικά, ενίοτε συμπαθέστατα. Με χιλιάδες νέα ανοίγματα που μεταμορφώνουν καθημερινά το τοπίο της πόλης, το φαγητό καλά περνάει, συμπαθητικά πουλάει, όλα τα βρίσκεις: και τη δημιουργικότητα και την έμπνευση και το απλό και το πολύπλοκο και το φλύαρο και το λιτό και το κλασικό και την καινούρια ιδέα και κείνη που δεν έχει λόγο ύπαρξης.

 

Πολλά τραπέζια στρώνονται, αδηφάγα τα ακολουθώ, πολλές φορές ενθουσιάζομαι, μετά από τρεις μέρες όμως, σπάνια θυμάμαι τι έφαγα την προηγούμενη εβδομάδα, σπάνια μια νοστιμιά “γράφει” στον ουρανίσκο μου και ακόμη πιο σπάνια συναντιέμαι με τη λαχτάρα του να επιστρέψω πάραυτα κάπου, άπαξ και πίσω μου κλείσει η πόρτα της μιας βραδιάς. Αλλά μην το πάρετε αυτό σαν γκρίνια. Το κλασικό θέλει χρόνο και υπομονή για να δέσει και να στεριώσει-και η Chanel δεν χτίστηκε σε ένα μήνα μέσα. Το σημαντικό είναι να βγαίνουμε.

 

Να γεμίζουν οι δρόμοι, να σβήνουμε τη θλίψη των άδειων τραπεζιών, να συναντιόμαστε «έξω» σε νόστιμες βραδιές. Κι αν ακόμη δεν μου περισσεύουν, από το να καθίσω μπροστά στο facebook με μια φέτα ψωμοτύρι, προτιμώ να χαμογελάσω στην εξωστρέφεια και να πάω για σουβλάκι στην πλατεία ή για μια σαλάτα κάπου που να με αγκαλιάσει η ζεστασιά του έξω-κόσμου.

 

 

Tα καλύτερα πιάτα που δοκίμασα τώρα τελευταία Facebook Twitter

 

Στο Moouu, Φοίβης 17, Γλυφάδα, 2114096295

Ένα μαντεμένιο σαγανάκι σε ανθρώπινο μέγεθος, που έρχεται καυτό από τη φωτιά, με μπέιμπι πατατούλες που λιώνουν σαν κάστανο, ζουμερά, ολόγλυκα, ντοματίνια ελάχιστα περασμένα από δυνατή φωτιά, λίγα φύλλα σχεδόν ζωντανό σπανάκι, ροδελίτσες από πικάντικο σουτζούκι κι ένα ποσέ αβγό που το σκοτώνεις και τρέχει μελάτος ο κρόκος να ποτίσει μαγικά το όλο σύνολο. Καθόλου υπερβολές, μετρημένα υλικά, όλη η χαρά μιας ισορροπημένης πληθωρικότητας, από τον Σπύρο Παυλίδη.

 

Homey, Εθν. Αντιστάσεως 39, 2106841156

Από μοσχαρίσια μάγουλα με κριθαράκι έχω χορτάσει τα τελευταία χρόνια, έχω μπουχτίσει, δεν αντέχω να τα ξαναδώ μπροστά μου. Αυτά εδώ, όμως, είναι τα μάγουλα όπως τα φαντάστηκε ο Θεός. Μελωμένα για ώρες στον ξυλόφουρνο, με ένα κριθαράκι που ποτίζει ως το μεδούλι του με τη νοστιμιά του κρέατος και μια υπέροχη ξερή μυζήθρα τριμμένη στην κορυφή- της γεύσης!

 

Παράμαλο, Πάρνηθος 13, Κ. Κηφισιά, 2106205927

Τα κάθε λογής ντιπάκια για καλωσόρισμα τα έχει σιχαθεί η ψυχή μου. Καμιά φαντασία, λες και το κάνουν αγγαρεία να σε ξεπετάξουν με κάτι ανούσιο, επειδή έτσι είθισται. Οπότε, αντιλαμβάνεσαι τί σου συμβαίνει, όταν εδώ, ως καλωσόρισμα, σου έρχεται ένα σφηνάκι με αχινό. Αφτιασίδωτα, μπόλικα, ζωντανά, ιωδιούχα, ολόφρεσκα αβγουλάκια, χωρίς λάδια, μόνο με θαλασσινό νερό.

 

The Dalliance House, Κυριαζή 19, 2106230775

Σε τζαπανίζ αισθητική της μικρής μπουκιάς ή του σικάτου μεζέ-για-ένα-κοκτέιλ, μια μπαλίτσα παγωτό φουά-γκρά (ακόμη κι αν δεν είσαι φίλος, θα λιώσεις!), ντελικάτο, φινετσάτο, βουτυράτο, με μια λεπτή τραγανή φετούλα φρυγανισμένου ψωμιού και μια μικρή τοσοδούλα γλύκα από τη μαρμελάδα στο πλάι.

 

Το Χατίρι, Ριζάρη 28, 2107232333

 

Ένα μικρό βουνό από ολοζώντανο, καταπράσινο σταμναγκάθι, που έρχεται καταπράσινο, ελάχιστα βρασμένο ώστε να παραμένει τρυφερό και να μην γίνει σαν σχοινί, αχνιστό από την κατσαρόλα. Κι από δίπλα ένα απλό συκώτι, τόσο τέλεια και ζουμερό ψημένο που ακόμη και μετά από μισή ώρα στο πιάτο λιώνει στο στόμα, με ένα λεπτό άρωμα από δεντρολίβανο και την ελάχιστη γλυκιά αψάδα που αφήνει το ξύδι στο τέλος του σβησίματος.

 

Andaman, Aλώπης 65, Κ. Πετράλωνα, 2112104939

Η tom yum goong σουπίτσα. Κοκκινωπό ζουμάκι, ελαφρώς δεμένο, σωστά ψημένες ζουμερές γαρίδες, μανιτάρια, ολόφρεσκα φυλλαράκια από λάιμ, η γλυκιά λεμονάτη ευωδιά του φρέσκου λέμονγκρας-κάπως σαν λιβάνι-το ήπια τζιντζερένιο άρωμα του galangal, η πιο τάι, μαγική σούπα που κατεβαίνει σαν εξωτικό ταξίδι που σκορπίζεται σε όλο σου το είναι.

 

Μπάρμπα Θανάσης, Πάρνηθος 17, Χαλάνδρι, 2106815675

Το μπιφτέκι όπως το ονειρεύτηκες αλλά κανείς δεν έκανε το όνειρό σου πραγματικότητα. Στα όρια του τεράστιου, με κρέας από σπάλα και λάπα που μοσχοβολά απλά και μόνο καλό μοσχάρι, καλοψημένο και τραγανό απ’έξω, ροδαλό και ζουμερό στη μέση, με το ελαφρύ καπνιστό άρωμα της σχάρας, ιδανικό στο αλάτι, με  ολόγλυκια, ώριμη, ψιλοκομμένη ντοματούλα πάνω του, για τη δροσιά που του αναλογεί.

 

 

Tα καλύτερα πιάτα που δοκίμασα τώρα τελευταία Facebook Twitter

 

Γεύση
2

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Μάνος Μακρυγιαννάκης: «Στο Philema, στις Βρυξέλλες, κάνουν ουρά για ξινόμαυρο και ξινόχοντρο»

Το κρασί με απλά λόγια / Μάνος Μακρυγιαννάκης: «Στο Philema κάνουν ουρά για ξινόμαυρο και ξινόχοντρο»

Ο «πρεσβευτής» της ελληνικής κουζίνας στις Βρυξέλλες, αναπολεί τα παιδικά του Χριστούγεννα στην Κρήτη και μιλά για τον ρόλο του Philema – του εστιατορίου που εδώ και έντεκα χρόνια προσφέρει στους «καλεσμένους» του αποκλειστικά ελληνικά προϊόντα και ελληνικά κρασιά.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Στον «Σήφη» ξέρουν από καλή κρητική κουζίνα

Γεύση / Στον «Σήφη» για γαμοπίλαφο και αυγά με στάκα και απάκι

Εδώ και σχεδόν πέντε δεκαετίες, μια οικογενειακή ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο, με την κυρά-Φωφώ σταθερά στο τιμόνι, σερβίρει φαγητά και μεζέδες όπως ακριβώς θα τους έβρισκες σε ένα αυθεντικό κρητικό καφενείο.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
Χριστουγεννιάτικος κορμός, μια γλυκιά ιστορία που συνεχίζεται στα καλύτερα ζαχαροπλαστεία της πόλης

Γεύση / Χριστουγεννιάτικος κορμός, ένα σοκολατένιο έπος. Εδώ οι καλύτεροι

Ξεκίνησε ως ένα ρολό παντεσπάνι με αφράτη σοκολάτα γκανάς και ζάχαρη άχνη, σύμβολο της καλοτυχίας. Πλέον κάθε ζαχαροπλάστης κάνει μια δική του παραλλαγή, μετατρέποντάς το σε γλυκό έργο τέχνης.
ΝΙΚΗ ΜΗΤΑΡΕΑ
«Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Το κρασί με απλά λόγια / «Το Αμύνταιο είναι το El Dorado της ελληνικής αμπελουργίας»

Σε μια συνέντευξη εφ όλης της ύλης η εμβληματική προσωπικότητα του ελληνικού κρασιού, ο Άγγελος Ιατρίδης, εξηγεί ότι πήγε στο Αμύνταιο πριν από τριάντα χρόνια επειδή είδε ότι θα άντεχε στην κλιματική αλλαγή και μιλάει για τη μεγάλη ανάπτυξη του Κτήματος Άλφα από τα 4.000 στρέμματα στα 14.000.
ΥΡΩ ΚΟΛΙΑΚΟΥΔΑΚΗ - ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ
Η εποχή του Ευχέλαιου της μεσογειακής διατροφής ή Τα μυστήρια της εποχής της ελιάς

Γεύση / Ελιές με χταπόδι: Στο Αιγαίο τις φτιάχνουν απλά, όπως τις μαντινάδες

Κολυμπάτες, ελίδια, κλαστάδες, σταφιδολιές, ψαρολιές, κουροπολιές, νερατζολιές: όπως και να την πεις, η ελιά παραμένει ένα μικρό σύμβολο του μεσογειακού πολιτισμού. Mε το χταπόδι πώς ταιριάζει;
ΝΙΚΟΣ Γ. ΜΑΣΤΡΟΠΑΥΛΟΣ

σχόλια

2 σχόλια