«Με τα like νιώθεις καλύτερα. Λιγότερο μόνος. Δεν μπορεί όμως να είσαι ευτυχισμένος»

«Με τα like νιώθεις καλύτερα. Λιγότερο μόνος. Δεν μπορεί όμως να είσαι ευτυχισμένος» Facebook Twitter
3

 

«Με τα like νιώθεις καλύτερα. Λιγότερο μόνος. Δεν μπορεί όμως να είσαι ευτυχισμένος» Facebook Twitter
Φωτογραφίες: Γιάννης Κυλπάσης

 

Για τί ακριβώς μιλάει το έργο;

Το έργο αναφέρεται στην σκοτεινή πλευρά του internet. Ιστορίες που έχουν συμβεί ή μπορεί να συμβούν. Ιστορίες trafficking, απαγωγών, παράνομων υιοθεσιών, λαθρομετανάστευσης, σειριακών δολοφόνων. Με λίγα λόγια, η αθέατη πλευρά του διαδικτύου που ακόμα είναι πολύ νωρίς να την κατανοήσουμε και  να την αντιμετωπίσουμε. Όλα αυτά υπήρχαν και παλιά. Όμως όπως με το internet έγινε επανάσταση στην επικοινωνία των ανθρώπων το ίδιο συνέβη και με την εγκληματικότητα.

Τι είναι τι πρώτο πράγμα που σκέφτηκες όταν διάβασες το έργο;

Πρέπει να το ανεβάσω.  Περνάω αρκετές ώρες στο internet και το θέμα του έργου με αφορά. Οι ιστορίες του έργου μπορούν να συμβούν  στην Ελλάδα, στην Αμερική, στην Ασία, παντού. Όπου φτάνει το Internet. Τα σύνορα μας πια είναι ένα κλικ. Νέα γεγονότα γεννούν νέους χαρακτήρες. Η εξάπλωση του διαδικτύου γεννάει νέα ηθικά και νομικά ζητήματα. Το θέατρο δεν μπορεί να μείνει εκτός αυτής της θεματολογίας.

«Με τα like νιώθεις καλύτερα. Λιγότερο μόνος. Δεν μπορεί όμως να είσαι ευτυχισμένος» Facebook Twitter
«Με τα like νιώθεις καλύτερα. Λιγότερο μόνος. Δεν μπορεί όμως να είσαι ευτυχισμένος» Facebook Twitter

Όσα περισσότερα like, τόσο πιο ευτυχισμένος νιώθει ο άνθρωπος;

Μόνο με τα like δεν μπορεί να είσαι ευτυχισμένος. Νιώθεις καλύτερα. Λιγότερο μόνος. Ναι σου δίνει χαρά που κάποιος που ουδέποτε θα συναντούσες κάνει like σε μια ανάρτηση σου. Όμως αν αυτό είναι αυτοσκοπός είσαι απλά ένα περιθωριακός και  δυστυχισμένος που αντάλλαξε τις ανθρώπινες σχέσεις με ένα σκηνοθετημένο profile  μιας διαδικτυακής κοινότητας. Οι διαδικτυακές κοινότητες είναι ένα εφήμερο και ανώνυμο κοινό. Ενώ οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν διάρκεια και ονοματεπώνυμο. Είναι δύσκολες για αυτό και αληθινές. Η ευτυχία πάντα ήταν μια δύσκολη υπόθεση. Πολύ εύκολο μου φαίνεται να την κατακτήσεις μόνο με like και με follow.

Η εγκληματικότητα μέσω διαδικτύου ανθεί και στην Ελλάδα; Υπάρχει κάποιο γεγονός που σε τάραξε;

Σαφώς και υπάρχει. Κάθε τρεις και λίγο βλέπουμε συλλήψεις για απάτες και για παιδική πορνογραφία. Νομίζω ότι όπως όλα πια κινούνται μέσω διαδικτύου έτσι και το νέο «νομισματοκοπείο» του εγκλήματος θα είναι από εδώ και στο εξής το internet. Θυμάμαι εκείνη την περίπτωση του 30 χρόνου που βρέθηκε νεκρός και φιμωμένος. Η 24χρόνη φίλη που γνώρισε μέσω facebook είχε μπάσει τους συνεργούς  στο σπίτι. Με τάραξε γιατί καθένας μας μπορούσε να είναι στην θέση του. Ένα απλό ερωτικό ραντεβού μετατράπηκε σε κολαστήριο θανάτου.

«Με τα like νιώθεις καλύτερα. Λιγότερο μόνος. Δεν μπορεί όμως να είσαι ευτυχισμένος» Facebook Twitter
«Με τα like νιώθεις καλύτερα. Λιγότερο μόνος. Δεν μπορεί όμως να είσαι ευτυχισμένος» Facebook Twitter

 Έχει περάσει ατελείωτες ώρες στο internet; Αν ναι πώς ξέφυγες;

Ναι. Πολλές φορές. Ευτυχώς υπάρχει  η εφεύρεση που λέγεται  ρολόι. Όταν δω το χρόνο που έχασα με πιάνει θυμός και  κλείνω ακαριαία το laptop. Αν το καλοσκεφτείς στην πραγματικότητα  η μοναδική περιουσία που έχει ο καθένας μας είναι ο χρόνος και αυτή η σκέψη  «χτυπάει» σαν alarm  και με προστατεύει από  τις «κραιπάλες» στο internet.

Το facebook ενίσχυσε την μοναξιά ή έφερε τους ανθρώπους πιο κοντά και έκανε την επικοινωνία εύκολη και άμεση;

Το facebook είναι ένα μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Είναι αυτονόητο πως έφερε τους ανθρώπους πιο κοντά. Κανένας πια δεν μένει «μόνος» ακόμα και όταν είναι μόνος του στο σπίτι. Πάντα  θα υπάρχει μια οθόνη όπου με κάποιον μπορεί να συνομιλήσει,  να διαφωνήσει, να «σκουντήσει», να σχολιάσει, ακόμα και να «κατασκοπεύσει» ιδιωτικές στιγμές. Το facebook είναι άλλη μια εφεύρεση του ανθρώπου όχι η πραγματικότητα. Τα προβλήματα αρχίζουν  όταν το ξεχνάμε αυτό και θεωρούμε το facebook ως το «πραγματικό βιβλίο της ζωής μας». Η ζωή είναι παντού. Είναι τρισδιάστατη, γεμάτη χαρές και λύπες. Και όχι μια επίπεδη οθόνη με φίλους που κάναμε με ένα κλικ.

«Με τα like νιώθεις καλύτερα. Λιγότερο μόνος. Δεν μπορεί όμως να είσαι ευτυχισμένος» Facebook Twitter
«Με τα like νιώθεις καλύτερα. Λιγότερο μόνος. Δεν μπορεί όμως να είσαι ευτυχισμένος» Facebook Twitter

Γιατί το ίντερνετ και κυρίως το facebook είναι τόσο εθιστικό; Ποια συναισθηματικά κενά μπορεί να καλύψει;

Μα γιατί είναι συναρπαστικό. Ποτέ στην μέχρι τώρα ιστορία του ανθρώπου δεν υπήρξε τέτοιος πλουραλισμός απόψεων. Είναι η πρώτη φορά  που ο καθένας μας μπορεί να γίνει «εκδότης» και η ανάρτηση του να διαβαστεί. Είναι διαδραστικό. Και πάρα πολύ εύκολο στην χρήση. Πατάει πολύ στην ναρκισσιστική πλευρά του ανθρώπου.  Το μόνο συναισθηματικό κενό που μπορεί να καλύψει είναι να ξεχάσεις για λίγο την μοναξιά σου. Αυτό δεν είναι λίγο. Ελλοχεύει όμως και αρκετούς κινδύνους. Γιατί  όταν εκφέρεις την άποψη σου  στο προσωπικό σου status και νομίζεις πως είσαι στο ιδιωτικό σου χώρο, στην πραγματικότητα είσαι σε έναν δημόσιο χώρο. Και πάντα υπάρχει ο κίνδυνος της δημόσιας διαπόμπευσης.

To ελληνικό θέατρο την παλεύει στην κρίση; Βγαίνουν έσοδα; Ο κόσμος έρχεται στο θέατρο; Ή απλώς έχει γίνει για τους περισσότερους ανθρώπους του θεάτρου μια ωραία, δημιουργική ενασχόληση που δεν αποφέρει πλέον χρήματα;

Ζούμε σε μια χρεωκοπημένη χώρα. Μοιραία το θέατρο είναι είδος πολυτέλειας ως διασκέδαση, είναι είδος όμως  πρώτης ανάγκης ως έκφραση. Το θέατρο επιβιώνει από την αγάπη των ανθρώπων που κάνουν θέατρο. Με λίγα χρήματα, με πολλές στερήσεις , με αρκετή «τσαγκαρική», και με δεύτερες δουλειές πολλές θεατρικές ομάδες παλεύουν να βρουν το κοινό τους. Είναι υγιές. Το κοινό θα αποφασίσει ποιος θα επιβιώσει οικονομικά. Δεν νομίζω πως όσοι ασχολούμαστε με το θέατρο η κύρια αιτία που μας έσπρωξε στο σανίδι ήταν το χρήμα. Δον Κιχώτες είμαστε όχι παιδιά της Silicon Valley. Πληρώνουμε το τίμημα της επιλογής μας.

Μια ατάκα του έργου που θα σε συνοδεύει στη ζωή σου.

«Θα γνωρίσεις την αλήθεια και η αλήθεια θα σε κάνει να απελπιστείς».

«Με τα like νιώθεις καλύτερα. Λιγότερο μόνος. Δεν μπορεί όμως να είσαι ευτυχισμένος» Facebook Twitter
Χρήστος Στρέπκος

ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ OTI..

Μια ιδιαίτερη παράσταση του CHAT θα πραγματοποιηθεί την Πέμπτη 9 Ιανουαρίου 2014  στις 21.00 στον πολυχώρο Vault. Μετά την παράσταση θα ακολουθήσει συνομιλία με το κοινό με θέμα την «σκοτεινή πλευρά» του διαδικτύου που είναι και το θέμα της παράστασης. Θα μιλήσουν  η  κ. Τσιώτρα, υπεύθυνη της Μονάδας Έγκαιρης Παρέμβασης Προβληματικής Χρήσης του Διαδικτύου του “Κ.Ε.Θ.Ε.Α Πλεύση” και η κ. Μιχαηλίδη, υπεύθυνη του Τμήματος Προβληματικής Χρήσης Διαδικτύου της μονάδας Απεξάρτησης “18 Άνω”.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Συγγραφέας: Gustavo Ott

Μετάφραση: Μαρία Χατζηεμμανουήλ, Κλ. Ελαιοτριβιάρη, Δ. Ζιούβα, Ζ. Κουφοπούλου, Ι. Λαζοπούλου, Σ. Πολενάκης, Α. Σαράφη, Κ. Τσολακίδου

Σκηνοθεσία: Χρήστος Στρέπκος

Σκηνογραφία: Μάρκελος Μαυρομμάτης

Κοστούμια: Celebrity Skin

Κίνηση: Νίκος Λυμπεράτος

Φωτισμοί: Ευσταθία Δρακονταειδή

Φωτογραφίες: Παναγιώτης Μουλίνος

Παίζουν: Κατερίνα Κολυροπούλλου

Ελένη Καλαντζοπούλου

Γιάννης Τσάκωνας

Νίκος Λυμπεράτος

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ

Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:00 (έως 30 Ιανουαρίου 2014)

Διάρκεια παράστασης: 80′ (χωρίς διάλειμμα)

Γενική είσοδος: 10 €

Πολυχώρος Vault

Μελενίκου 26, Γκάζι, Βοτανικός

Πλησιέστερος σταθμός μετρό: Κεραμεικός (8’ περίπου με τα πόδια)

Τηλέφωνα: 213 0356472 / 6945993870 (για τηλεφωνικές κρατήσεις 11:00 – 14:00 και 17:00 -21:00) Email: [email protected]

https://www.facebook.com/VAULTTheatreGr1

Θέατρο
3

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν: από το «La Distance» του Ροντρίγκες έως τη μεγάλη επιτυχία του Μπανούσι

Θέατρο / Όλα όσα ζήσαμε στο 79ο Φεστιβάλ της Αβινιόν

Οι θερμές κριτικές της «Liberation» και της «Le Monde» για το «ΜΑΜΙ» του Μπανούσι σε παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση είναι απλώς μια λεπτομέρεια μέσα στις απανωτές εκπλήξεις που έκρυβε το πιο γνωστό θεατρικό φεστιβάλ στον κόσμο.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Κωνσταντίνος Ζωγράφος: Ο «Ορέστης» του Τερζόπουλου

Θέατρο / Κωνσταντίνος Ζωγράφος: «Ο Τερζόπουλος σου βγάζει τον καλύτερό σου εαυτό»

Ο νεαρός ηθοποιός που πέρυσι ενσάρκωσε τον Πυλάδη επιστρέφει φέτος ως Ορέστης. Με μια ήδη πλούσια διαδρομή στο θέατρο δίπλα σε σημαντικούς δημιουργούς, ετοιμάζει ένα νέο έργο εμπνευσμένο από το Νεκρομαντείο του Αχέροντα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

The Review / «Μάλιστα κύριε Ζαμπέτα»: Αξίζει η παράσταση για τον «μάγκα» του ελληνικού πενταγράμμου;

Με αφορμή την παράσταση γι’ αυτόν τον αυθεντικό δημιουργό που τις δεκαετίες του 1950 και του 1960 μεσουρανούσε, ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου σχολιάζουν τον αντίκτυπό του στο κοινό σήμερα.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, πτώση και η αποθέωση

Αρχαίο Δράμα Explained / «Οιδίπους Τύραννος» και «Οιδίπους επί Κολωνώ» του Σοφοκλή: Η άνοδος, η πτώση και η αποθέωση

Τι μας μαθαίνει η ιστορία του Οιδίποδα, ενός ανθρώπου που έχει τα πάντα και τα χάνει εν ριπή οφθαλμού; Η κριτικός θεάτρου Λουίζα Αρκουμανέα επιχειρεί μια θεωρητική ανάλυση του έργου του Σοφοκλή.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Αλίκη Βουγιουκλάκη: Στη ζωή έσπαγε τα ταμπού, στο θέατρο τα ταμεία

Θέατρο / Αλίκη Βουγιουκλάκη: Πώς έσπαγε τα ταμεία στο θέατρο επί 35 χρόνια

Για δεκαετίες έχτισε, με το αλάνθαστο επιχειρηματικό της ένστικτο, μια σχέση με το θεατρικό κοινό που ακολουθούσε υπνωτισμένο τον μύθο της εθνικής σταρ. Η πορεία της ως θιασάρχισσας μέσα από παραστάσεις-σταθμούς και τις μαρτυρίες συνεργατών της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Θέατρο / Νίκος Καραθάνος: «Εμείς είμαστε οι χώρες, τα κείμενα, οι πόλεις, εμείς είμαστε οι μύθοι»

Στον πολυαναμενόμενο «Οιδίποδα» του Γιάννη Χουβαρδά, ο Νίκος Καραθάνος επιστρέφει, 23 χρόνια μετά, στον ομώνυμο ρόλο, ακολουθώντας την ιστορία από το τέλος προς την αρχή και φωτίζοντας το ανθρώπινο βάθος μιας τραγωδίας πιο οικείας απ’ όσο νομίζουμε.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ένα δώρο που άργησε να φτάσει

Θέατρο / «Κοιτάξτε πώς φέρονταν οι αρχαίοι στους ξένους! Έτσι πρέπει να κάνουμε κι εμείς»

Ένα δώρο που έφτασε καθυστερημένα, μόλις είκοσι λεπτά πριν το τέλος της παράστασης - Κριτική της Λουίζας Αρκουμανέα για το «ζ-η-θ, ο Ξένος» σε σκηνοθεσία Μιχαήλ Μαρμαρινού.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε το φετινό καλοκαίρι

Θέατρο / Η Κασσάνδρα της Έβελυν Ασουάντ σημάδεψε την «Ορέστεια»

Η «Ορέστεια» του Θεόδωρου Τερζόπουλου συζητήθηκε όσο λίγες παραστάσεις: ενθουσίασε, προκάλεσε ποικίλα σχόλια και ανέδειξε ερμηνείες υψηλής έντασης και ακρίβειας. Ξεχώρισε εκείνη της Έβελυν Ασουάντ, η οποία, ως Κασσάνδρα, ερμήνευσε ένα αραβικό μοιρολόι που έκανε πολλούς να αναζητήσουν το όνομά της. Το φετινό καλοκαίρι, η παράσταση επιστρέφει στη Θεσσαλονίκη, στους Δελφούς και στο αρχαίο θέατρο Φιλίππων.
M. HULOT
Η Λίνα Νικολακοπούλου υπογράφει και σκηνοθετεί τη μουσικοθεατρική παράσταση «Χορικά Ύδατα»

Θέατρο / «Χορικά Ύδατα»: Ο έμμετρος κόσμος της Λίνας Νικολακοπούλου επιστρέφει στη σκηνή

Τραγούδια που αποσπάστηκαν από το θεατρικό τους περιβάλλον επιστρέφουν στην πηγή τους, σε μια σκηνική τελετουργία γεμάτη εκπλήξεις που φωτίζει την τεράστια καλλιτεχνική παρακαταθήκη της στιχουργού.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

The Review / «Το ημέρωμα της στρίγγλας»: Ήταν ο Σαίξπηρ μισογύνης;

Γιατί εξακολουθεί να κερδίζει το σύγχρονο κοινό η διάσημη κωμωδία του Άγγλου βάρδου κάθε φορά που ανεβαίνει στη σκηνή; Ο Χρήστος Παρίδης και η Βένα Γεωργακοπούλου συζητούν με αφορμή την παράσταση που σκηνοθετεί η Εύα Βλασσοπούλου.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Darkest White»: Ένα σύμπαν που εξερευνά την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναίκας 

Θέατρο / «Darkest White»: Ο εμφύλιος από την πλευρά των χαμένων

Το έργο της Δαφίν Αντωνιάδου που θα δούμε στο Φεστιβάλ Αθηνών, εξερευνά μέσω προσωπικών και ιστορικών αναμνήσεων και μέσα από την ανθεκτικότητα και τη δύναμη της γυναικείας παρουσίας, ιστορίες εκτοπισμού και επιβίωσης. 
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσια ένα τραπέζι με φίλους

Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας / Beytna: Μια παράσταση χορού που είναι στην ουσία ένα τραπέζι με φίλους

Ο σπουδαίος λιβανέζος χορευτής και χορογράφος Omar Rajeh, επιστρέφει με την «Beytna», μια ιδιαίτερη περφόρμανς με κοινωνικό όσο και γαστριμαργικό αποτύπωμα, που θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του φετινού 31ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η νύφη και το «Καληνύχτα, Σταχτοπούτα»

Θέατρο / Η Καρολίνα Μπιάνκι παίρνει το ναρκωτικό του βιασμού επί σκηνής. Τι γίνεται μετά;

Μια παράσταση-περφόρμανς που μέσα από έναν εξαιρετικά πυκνό και γοητευτικό λόγο, ένα κολάζ από εικόνες, αναφορές, εξομολογήσεις, όνειρα και εφιάλτες μάς κάνει κοινωνούς μιας ακραίας εμπειρίας, χωρίς να σοκάρει.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ
Ακούγεσαι Λυδία, Ακούγεσαι ίσαμε το στάδιο

Επίδαυρος / «Ακούγεσαι, Λυδία, ίσαμε το στάδιο ακούγεσαι»

Κορυφαίο πρόσωπο του αρχαίου δράματος, συνδεδεμένη με εμβληματικές παραστάσεις, ανατρέχει σε δεκαπέντε σταθμούς της καλλιτεχνικής της ζωής στην Επίδαυρο και αφηγείται προσωπικές ιστορίες, επιτυχίες και ματαιώσεις, εξαιρετικές συναντήσεις και συνεργασίες, σε μια πορεία που αγγίζει τις πέντε δεκαετίες.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Ούρλιχ Ράσε και το παρασκήνιο της ιστορίας της Ισμήνης

Θέατρο / Η σκηνή του Ούρλιχ Ράσε στριφογύριζε - και πέταξε έξω την Ισμήνη

Στην παράσταση που άνοιξε την Επίδαυρο, ο Γερμανός σκηνοθέτης επέλεξε να ανεβάσει μια Αντιγόνη χωρίς Ισμήνη. Η απομάκρυνση της Κίττυς Παϊταζόγλου φωτίζει τις λεπτές –και άνισες– ισορροπίες εξουσίας στον χώρο του θεάτρου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μέσα στη γοητεία και στον τρόμο του Δράκουλα

Πρώτες Εικόνες / Dracula: Η υπερπαραγωγή που έρχεται το φθινόπωρο στην Αθήνα

Ο Θάνος Παπακωνσταντίνου μιλά αποκλειστικά στη LiFO για την πιο αναμενόμενη παράσταση της επερχόμενης σεζόν, για τη διαχρονική γοητεία του μύθου που φαντάστηκε ο Μπραμ Στόκερ στα τέλη του 19ου αιώνα, για το απόλυτο και το αιώνιο μιας ιστορίας που, όπως λέει, τον «διαλύει».
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Ερωτευμένος με τον Κρέοντα

Θέατρο / Ο Rasche αγάπησε τον Κρέοντα περισσότερο από την Αντιγόνη

«Η εκφορά του λόγου παραδίδεται αμαχητί σε μια άκρατη δραματικότητα, σε ένα υπερπαίξιμο, σε μια βεβιασμένη εμφατικότητα, σε έναν στόμφο παλιακό που θα νόμιζε κανείς πως έχει εξαλειφθεί πλέον. Η σοβαροφάνεια σε όλο το (γοερό) μεγαλείο της». Έτσι ξεκίνησε φέτος η Επίδαυρος.
ΛΟΥΙΖΑ ΑΡΚΟΥΜΑΝΕΑ

σχόλια

3 σχόλια
Πλέον το facebook ξεκινάει από το γυμνάσιο γιά μη πω δημοτικό.Αρα γιά ορισμένα παιδιά ΕΙΝΑΙ η πραγματικότητα. Εμείς κάναμε facebook στα 20-25 και βρίσκαμε παλιούς συμμαθητές και χαιρομασταν. Σκεφτείτε ότι αυτά τα παιδιά θα έχουν καταγεγραμμένη όλη την καθημερινότητα της σχολικής τους ζωής , τις συζητήσεις, τις χαζομάρες, τις πρώτες εξόδους σε μια.σελίδα στο ίντερνετ!
Απανωτές σφαλιάρες το κείμενο και σίγουρα και η παράσταση.Ένοχος αν και είμαι ήδη φυλακισμένος εδώ και καιρό και πληρώνω τα λάθη μου έγκλειστος στο διαδίκτυο.Καλή λευτεριά σε όλους εύχομαι.Interneticus Anonymous.