ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΜΕΡΑ που διάφορα ηδονοβλεπτικά media ήταν δήθεν ανάστατα ανακαλύπτοντας διαγωνισμούς πεολειχίας στα κλαμπ του Λαγανά, πήγα ξανά εκεί, μπας και βγω από την πρωτοφανή μου αδράνεια. Ούτε καν φωτογραφίες τραβάω. Κοιτάω με λύπη τις μηχανές μου, όπως ο καλός Σουλιώτης το καριοφίλι του. Αλλά έτσι μάλλον είναι η ζωή. Ο άνθρωπος δεν παύει ποτέ να ξημερώνεται σε σταυροδρόμια. Να πιάνει από το άλφα πάλι, το παιχνίδι της δημιουργίας, το παιχνίδι της αγάπης. Νόμος.
Παλιά είχα φέρει τον Στάβερη εδώ (στο Ελ-λάς Βέγκας, όπως το λέγαμε), αλλά ήταν ακόμη αθώα τα πράγματα. Τώρα η κραιπάλη ― ντραγκς, αλκοόλ, σεξ ― έχει μέσα της πολύ θυμό, μοναξιά και αγωνία ― ίσως όμως γι' αυτό τη λέμε κραιπάλη κι όχι αγάπη, ή έστω ηδονή, επιθυμία. Αλλά ποιός είμαι εγώ να κρίνω τα παιδιά! Εγώ έκανα τα κουμάντα μου κι όχι με επιτυχία ακριβώς.
FacebookTwitter Τ' ΑΜΠΕΛΙΑ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΄ΚΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΣΟΛΩΜΟΥ... Φωτ.: Στάθης Τσαγκαρουσιάνος/ LIFO
Post-coital tristesse (/triˈstɛs/; PCT), also known as post-coital dysphoria (PCD), is the feeling of sadness, anxiety, agitation or aggression, after orgasm in sexual intercourse or masturbation. Its name comes from Neo-Latin postcoitalis and French tristesse, literally "sadness". Many people with PCT may exhibit strong feelings of anxiety lasting from five minutes to two hours after coitus.
