Έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί σου αρέσει να ταξιδεύεις;

4

Ίσως η πιο απλά ερώτηση με την πιο πολύπλοκη και υποκειμενική απάντηση. Και αυτό γιατί ο καθένας ταξιδεύει για εντελώς διαφορετικούς λόγους. Κάποιοι ταξιδεύουν γιατί θέλουν να δουν καινούρια μέρη. Άλλοι γιατί απλά θέλουν να ξεφύγουν για λίγο από την καθημερινότητα. Άλλοι γιατί θέλουν να ξεκουραστούν.

Αλήθεια, εσύ έχεις αναρωτηθεί ποτέ γιατί ταξιδεύεις; Τι είναι αυτό που σε κάνει να θέλεις να κλείσεις εισιτήρια και να φύγεις για κάπου; Δεν έχει σημασία αν αυτό το «κάπου» είναι κοντά ή μακριά, αν πρέπει να πάρεις αυτοκίνητο ή αεροπλάνο. Απλά σίγουρα έχει ενδιαφέρον ο λόγος που το αποφασίζεις.


Προσωπικά, ξεκίνησα να ταξιδεύω όταν αποφάσισα πως ήθελα να ζήσω ένα χρόνο στην Ισπανία μέσω ενός ευρωπαϊκού προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών.

Έτσι λοιπόν ξεκίνησα τα ταξίδια από την ανάγκη μου να γνωρίσω μια νέα κουλτούρα. Στη συνέχεια μετακόμισα για τρία χρόνια στην Ιταλία από έρωτα αλλά και από ανάγκη να κάνω ένα μεταπτυχιακό. Συνέχισα να ταξιδεύω γιατί ένιωθα πως δε μπορώ να κάνω αλλιώς.

Χαμογελάς πιο συχνά, μαθαίνεις να μην κρίνεις απευθείας κάποιον λόγω της εμφάνισής του. Το μέσα του τις περισσότερες φορές είναι πιο πλούσιο από το έξω του. Και γίνεσαι πιο κοινωνικός. Μιλάς, συζητάς, ρωτάς, αγκαλιάζεις.


Ταξιδεύω λοιπόν γιατί:


1.

Νιώθω την ανάγκη να ανακαλύπτω νέα μέρη

Από την πρώτη φορά που ταξίδεψα έξω από την Ελλάδα μέχρι και την πρώτη φορά που ταξίδεψα έξω από την Ευρώπη κατάλαβα πως όσο όμορφη και να είναι η χώρα μου, όσο και να την αγαπώ, η γη μας έχει τόσα υπέροχα και ξεχωριστά μέρη που είναι κρίμα να κάθομαι στο σπίτι μου και να τα βλέπω μόνο μέσα από τα website και τα περιοδικά.


2.

Για να γνωρίσω νέες κουλτούρες

Ένα μέρος όμως δεν είναι μόνο τα μνημεία και τα κτήριά του, το φαγητό και η φύση του αλλά οι άνθρωποί του. Ταξιδεύω λοιπόν γιατί έχω περιέργεια να δω πώς ζουν σε άλλες χώρες, ποιες είναι οι συνήθειές τους, ποια η καθημερινότητά τους, ο τρόπος σκέψης και ζωής τους.

Η επαφή με νέες κουλτούρες είναι για μένα ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους για να κάνω ένα ταξίδι. Μιλώντας με ντόπιους αντιλαμβάνεσαι μια διαφορετική πραγματικότητα από τη δική σου, συνειδητοποιείς πως δεν υπάρχει μόνο άσπρο και μαύρο αλλά και τόσα άλλα χρώματα και αντιλήψεις που πίσω στη χώρα σου μπορεί και να μην σου είχαν περάσει ποτέ από το μυαλό.


3.

Για να ικανοποιήσω την ανάγκη μου για εξερεύνηση

Η καθημερινότητά μας μας κάνει να έχουμε γύρω μας τα πάντα δεδομένα. Ξέρουμε ακριβώς πού είναι τι και τι ώρα θα φάμε, θα κάνουμε την τάδε δραστηριότητα και τι ώρα θα περάσει το λεωφορείο για να μας πάει από τη δουλειά στο σπίτι μας.

Ταξιδεύοντας, έμαθα πως τίποτα δεν είναι δεδομένο, πως ακόμα και αν έχει φτιάξει ένα καλά οργανωμένο πλάνο για να κινηθείς, πάντα θα υπάρξει μια μικρή ευχάριστη έκπληξη που θα σου αλλάξει τα πλάνα. Και αυτό είναι πολύ ωραίο.

Όπως και η αίσθηση της πρώτης ημέρας που φτάνεις σε ένα μέρος και καλείσαι να το ανακαλύψεις από το μηδέν, χωρίς να γνωρίζεις τίποτα για αυτό. Τα ταξίδια σε άγνωστα μέρη, ικανοποιούν την παιδική ανάγκη του ανθρώπου προς αναζήτηση του αγνώστου, πώς είναι δυνατόν να μην ταξιδεύουμε;


4.

Για να νιώσω νέα συναισθήματα και για να ερωτευτώ

Ναι, για να ερωτευτώ. Όταν ταξιδεύουμε είμαστε ανοιχτοί σε όλα και έτοιμοι να ενθουσιαστούμε με ένα πίνακα, ένα μικρό γραφικό στενάκι, ένα επιβλητικό μνημείο, έναν άνθρωπο που μιλάει μια διαφορετική γλώσσα από τη δική μας.

Ερωτευόμαστε ένα τοπίο, μια στιγμή της ημέρας, παθαίνουμε πλάκα με μια καινούρια γεύση, με μια διαφορετική μυρωδιά. Μα πάνω απ' όλα ερωτευόμαστε τον ίδιο μας τον εαυτό που έχει καταφέρει να ξεκολλήσει για λίγο από την καθημερινότητα της πόλης του και βρίσκεται εκεί, σε μια ξένη χώρα ευτυχισμένος και έτοιμος να αναζητήσει όλα αυτά που θα γεμίσουν την ψυχή του συναισθήματα και τα μάτια του εικόνες.


5.

Για να νιώσω ελεύθερη

Ναι, μόνο όταν ταξιδεύω νιώθω πραγματική ελευθερία. Είμαι σε ένα μέρος που δε γνωρίζω και δε με γνωρίζει κανείς και μπορώ να είμαι ο εαυτός μου. Απαλλαγμένη από τα πρέπει και τα άγχη της καθημερινότητας.

Όταν βρίσκομαι σε ένα νέο μέρος νιώθω πιο ανοιχτή στο να πιάσω κουβέντα με αγνώστους, πιο ελεύθερη να πω σκέψεις χωρίς να κριθώ. Είμαι σχεδόν άγνωστη ανάμεσα σε αγνώστους και γι'αυτό ακριβώς το λόγο μπορώ να είμαι πραγματικά ο εαυτός μου. Κανείς δε γνωρίζει το background μου, τι δουλειά κάνω, πού μένω, αν έχω λεφτά στον προσωπικό μου τραπεζικό λογαριασμό ή όχι.

Ζω τη στιγμή μακριά από deadlines, στρες, συμβιβασμούς και εγωισμούς. Και ζω πραγματικά ευτυχισμένη.


6.

Γιατί εξελίσσομαι

Σε κάθε μου ταξίδι νιώθω πως μαθαίνω και κάτι καινούριο. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που λένε πως το μεγαλύτερο σχολείο είναι το ταξίδι. Ταξιδεύοντας μαθαίνεις να εκτιμάς περισσότερο αυτά που έχεις ή να προσπαθείς ακόμα περισσότερο για αυτά που δεν έχεις.

Ταξιδεύοντας συνειδητοποιείς πως είσαι ίσος με τους γύρω σου, πως δεν ανήκεις σε κάποια ανώτερη φυλή, εκτιμάς τα απλά πράγματα γιατί καταλαβαίνεις πως εκεί κρύβεται η ευτυχία και το βλέπεις στα φωτεινά μάτια των ανθρώπων που ζουν πολύ πιο φτωχά από ότι εσύ.

Εκτιμάς την ευγένεια και τη βάζεις στη ζωή σου περισσότερο. Χαμογελάς πιο συχνά, μαθαίνεις να μην κρίνεις απευθείας κάποιον λόγω της εμφάνισής του. Το μέσα του τις περισσότερες φορές είναι πιο πλούσιο από το έξω του. Και γίνεσαι πιο κοινωνικός. Μιλάς, συζητάς, ρωτάς, αγκαλιάζεις.


7.

Γιατί θέλω να δω μέρη που έχω σημειώσει στο bucketlist μου

Όλοι μας έχουμε στο μυαλό μας πράγματα που θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας είτε είναι σε προσωπικό επίπεδο είτε σε επίπεδο εργασίας είτε στο γενικότερο lifestyle μας. Φτιάχνουμε λίστες με to do, με πράγματα που θέλουμε να πετύχουμε, να δοκιμάσουμε, να δούμε, να γευτούμε.

Προσωπικά, έχω φτιάξει τη δική μου λίστα ταξιδιών ή αλλιώς το bucketlist. Εκεί έχω σημειώσει μέρη και εμπειρίες που θέλω να ζήσω ταξιδεύοντας πριν με πάρουν τα χρόνια και δε μπορώ να τα κάνω και να τα δω στη συνέχεια. Έτσι, ένας σημαντικός λόγος που ταξιδεύω είναι και αυτός, το να πάρω για παράδειγμα ένα συγκεκριμένο τρένο στην Αργεντινή και να διασχίσω τη χώρα, να κάνω βουτιά στα νερά των Μπαχάμας με γουρουνάκια, να δω το ηλιοβασίλεμα στην άλλη άκρη της γης κάπου στη Νέα Ζηλανδία, να ξυπνήσω ξημέρωμα και να δω στον ήλιο να ανεβαίνει στον ουρανό κάπου πάνω από τους άπειρους διάσπαρτους ναούς στη Μιανμάρ.

Αυτές οι εμπειρίες δε συγκρίνονται με κανόνα άλλο υλικό αγαθό. Γι'αυτό πιστεύω πως το καλύτερο που μπορείς να κάνεις στη ζωή σου είναι να επενδύσεις σε εμπειρίες και συναισθήματα και όχι σε υλικά αγαθά.


8.

Γιατί είναι πλέον πιο εύκολο και οικονομικό

Κάποτε ήταν πολύ δύσκολο να ταξιδέψουμε εκτός Ελλάδας είτε γιατί τα εισιτήρια ήταν πάρα πολύ ακριβά είτε γιατί σε πολλές περιπτώσεις οι διαδικασίες εκδόσεων βίζας ήταν αρκετά πολύπλοκες έως απαγορευτικές. Πλέον, δεν έχουμε δικαιολογίες!

Τα σύνορα έχουν ανοίξει στις περισσότερες περιπτώσεις, το διαβατήριό μας είναι πλέον πολύ πιο δυνατό, κάτι που σημαίνει πως χρειαζόμαστε να βγάλουμε βίζα για πολύ λιγότερα κράτη από ότι στο παρελθόν, μπορούμε να ταξιδεύουμε μόνο με την ταυτότητά μας σε πολλά μέρη της Ευρώπης και μάλιστα πολύ οικονομικά χάρη στις νέες αεροπορικές προσφορές αλλά και τις low cost εταιρείες.

Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να καθόμαστε σπίτι μας; Εγώ πάντως δε μπορώ!


Αλήθεια, εσύ γιατί ταξιδεύεις;

4

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Γειτονιές της Ελλάδας / Πώς είναι η καθημερινότητα ενός τριαντάρη στο ψηλότερο χωριό των Βαλκανίων;

Ο Άρης Αβέλλας περιγράφει τη ζωή του στη Σαμαρίνα, σε ένα μέρος που τραβάει την προσοχή ξένων αλπινιστών, σε έναν τόπο όπου όταν λιώνουν τα χιόνια μπορεί κανείς να βολτάρει σε καταρράκτες, να θαυμάσει άγρια ζώα, να δροσιστεί σε βάθρες.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Ταξίδια / Η καθημερινή ρουτίνα ενός πλοίου της γραμμής τον χειμώνα

Πήραμε το πλοίο της γραμμής για να κάνουμε το δρομολόγιο που κάνουν οι ναυτικοί μετ’ επιστροφής, χωρίς να κατέβουμε σε κάποιο λιμάνι. Η διαδρομή μας ήταν Πειραιάς – Κύθνος – Σέριφος – Σίφνος – Κίμωλος – Μήλος και πίσω, ενώ άλλες μέρες προστίθενται κάποιοι ακόμα προορισμοί, με τερματικό λιμάνι εκείνο της Σαντορίνης. Στις περίπου 17 ώρες προσπαθήσαμε να δούμε και να καταγράψουμε τη ζωή τον χειμώνα μέσα σε ένα από τα πολλά πλοία που ταξιδεύουν αδιάκοπα στις ελληνικές θάλασσες.
ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΕΛΑΣΑΚΗΣ
Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Ταξίδια / Adrère Amellal: Μια μέρα στο ξενοδοχείο που φωτίζεται με κεριά στην όαση της Σίβα

Σε έναν αλλόκοτο υπερμεγέθη όγκο που ορθώνεται στην έρημο θυμίζοντας σεληνιακό τοπίο λειτουργεί ένα οικολογικό και απόλυτα μίνιμαλ αισθητικής ξενοδοχείο χωρίς ίντερνετ, ούτε τηλέφωνο, ούτε καν ερ-κοντίσιον.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ο τόπος μου, ο Κάμπος της Χίου

Γειτονιές της Ελλάδας / H ζωή μου στον Κάμπο της Χίου, εκεί που οι λαλάδες κοκκινίζουν τη γη

Η Μάρω Χατζελένη περιγράφει την καθημερινότητά της στον τόπο που μεγάλωσε και επέστρεψε, σε ένα μέρος όπου αρχοντικά, περιβόλια και στέρνες με πηγάδια συνυπάρχουν μαγικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Καλοσκοπή

Γειτονιές της Ελλάδας / Mπορεί να ξαναζωντανέψει ένα χωριό είκοσι ατόμων στο βουνό της Γκιώνας;

Μια ομάδα κατοίκων φιλοδοξεί να αναζωογονήσει ένα ορεινό χωριό με άπλετο πράσινο, με άφθονα τρεχούμενα νερά και πηγές, την Καλοσκοπή Φωκίδας που βρίσκεται μόλις δυόμιση ώρες μακριά από την Αθήνα. Και δείχνει να τα καταφέρνει!
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, οι Λειψοί

Γειτονιές της Ελλάδας / Η ζωή μου στους ακριτικούς Λειψούς, εκεί που σταματά ο χρόνος

Ο Κωνσταντίνος Μπουράκης μας μιλά για τη ζωή στο νησί που κερδίζει την υπογεννητικότητα και αποτελεί έναν από τους πιο ποιοτικούς οικολογικούς προορισμούς της Ελλάδας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Ο τόπος μου, η Βίνιανη

Γειτονιές της Ελλάδας / Βίνιανη: Πώς ένας καθηγητής προσπαθεί να ξαναδώσει ζωή σ' ένα χωριό στα Άγραφα

Μια συζήτηση με τον Νίκο Μπελαβίλα, καθηγητή Πολεοδομίας και Ιστορίας της Πόλης στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, που προσπαθεί να κάνει ακριβώς αυτό για το ιστορικό χωριό Βίνιανη των Αγράφων.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ

σχόλια

3 σχόλια
Σαν επαγκελματιας περιπλανομενος εχω δει πως οι περισωτεροι ταξιδευουν γιατι δεν ξερουν τι αλλο να κανουν και για να εχουν πραγματα να καυχηθουν, που σπανια εχουν να κανουν με αυτα που νομιζουν πως ειδαν. Το μονο που ανακαλυπτει κανεις στο ταξιδι του ειναι η προσωπικη αμυνα και η αγνοια που τον κυβερνα. Αν καταλαβει αυτο θ αρχισει να βλεπει. Το ταξιδι ειναι μεσα μας, οχι "καπου εκει" !
Πραγματικά θεωρώ οτι οι ανθρώποι που δεν ταξιδεύουν δεν θα καταλάβουν ποτέ τα συναισθήματα που νιώθεις πριν και μετά από το ταξίδι.ειναι σαν να γράφεις ένα βιβλίο να είσαι πρωταγωνιστής αλλά αυτό το βιβλίο είναι απόκτημα μόνο δικό σου και μόνο στο δικό σου το μυαλό.Προσωπικη μου άποψη επίσης είναι Ότι βαρέθηκα να ακούω για διάφορους προορισμούς ότι «δεν ήταν ωραια εκεί >η<ήταν πολύ φτωχά>Σημάσια έχει να έχεις ανοιχτά τα μάτια σου και να περνεις όλες τις θετικές εικόνες από ένα μέρος.
Μερικές φορές σκέφτομαι ότι μέχρι και μερικές δεκαετίες πριν τα ταξίδια ήταν από πολύ δύσκολα ως σχεδόν αδύνατα, για λόγους αναψυχής τουλάχιστον. Άντε να πας στο Παρίσι με άλογο!! Σχεδόν λυπάμαι τους ανθρώπους εκείνους που δεν είχαν βγει ποτέ όχι έξω από τα σύνορα της χώρας τους αλλά ακόμα και έξω από την επικράτεια του χωριού ή της πόλης που ζούσαν.Δυστυχώς, λόγω ηλικίας και άλλως υποχρεώσεων δεν μπορώ να πω ότι θα μπορούσα εύκολα να ζήσω για κάποια χρόνια ή μήνες στο εξωτερικό, αλλά πάντα προσπαθώ 2-3 φορές το χρόνο να ταξιδεύω για μερικές μέρες έξω. Η γνωριμία με νέες κουλτούρες είναι απίστευτη, το να δοκιμάζεις το φαγητό, να περπατάς στα ίδια μέρη που περπατούν και οι κάτοικοι μιας πόλης, να μένεις σε ένα σπίτι και να έχεις γείτονα ένα απλό καθημερινό άνθρωπο του μέρους που επισκέπτεσαι (να ναι καλά το AirBnB), να παίρνεις το μετρό και να παρατηρείς τους ανθρώπους, θεωρώ ότι είναι απίστευτη εμπειρία. Αν και έχω πάει σε αρκετές χώρες, προς το παρόν δεν έχω βγει εκτός Ευρώπης, θα ήθελα πολύ να ταξιδέψω σε άλλες ηπείρους όπου είμαι βέβαιος ότι οι παραστάσεις εκεί θα είναι πολύ διαφορετικές από τις ευρωπαϊκές.