Οι Έλληνες influencers: «Ο Χρήστος δε μένει πια εδώ», η πιο σινεφίλ παρουσία των social media

Οι Έλληνες influencers: Ο Χρήστος Δε Μένει Πια Εδώ Facebook Twitter
Ο «Χρήστος» είναι ένα πολύ προσωπικό πράγμα που ξεκίνησε πίσω στο 2010 ως ένα χαμένο πια blog που κατηγοριοποιούσε «αποστάσεις» μετά από έναν χωρισμό και περίπου το ‘13 άλλαξε εντελώς μορφή.
0

Ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΟΛΙΤΗΣ μεγάλωσε στον Ν. Μαρμαρά Χαλκιδικής, σπούδασε Δημοσιογραφία στο ΑΠΘ και σινεμά στο Λονδίνο, εργάστηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, στις Νύχτες Πρεμιέρας, στη Feelgood, στο Cinobo, στον Δαναό και εσχάτως στη Vodafone TV. Aισθάνεται περήφανος για το Parthenώn Film Festival και ορκίζεται στις αγκαλιές έξω από τα σινεμά.

— Σε ποια πλατφόρμα/-ες δραστηριοποιείσαι και πότε ξεκίνησες;
Ξεκίνησα το 2013 τη σελίδα «Ο Χρήστος δε μένει πια εδώ» στο Facebook. Μια πενταετία περίπου αργότερα μετέφερα παράλληλο περιεχόμενο και στο Instagram με το nickname –εδώ φαίνεται πόσο boomer είμαι– Christos.robin, που αποτελεί πια μείξη του Χρήστου και του «Χρήστου».

— Τι κάνεις και πώς σου ήρθε η αρχική ιδέα;
Ο «Χρήστος» είναι ένα πολύ προσωπικό πράγμα που ξεκίνησε στο 2010 ως ένα blog που κατηγοριοποιούσε «αποστάσεις» μετά από έναν χωρισμό και περίπου το '13 άλλαξε εντελώς μορφή. Απέκτησε μια εξωστρέφεια και μπήκε στο Facebook ως σελίδα πια με κινηματογραφικό κυρίως περιεχόμενο, που συνδυάζει stills ταινιών με ατάκες του Χρήστου, πολλές από τις οποίες είναι από εκείνο το blog. Ωστόσο, οργανικά η αρχική ιδέα του «Χρήστου» ήταν ένα ημερολόγιο ταινιών, ένα ράφι όπου ο καθένας θα έβαζε την ταινία του με αφηγητή τον Χρήστο.

— Γιατί ονόμασες έτσι το κανάλι σου;
Η έναρξη της σελίδας συνέπεσε συμπτωματικά με τη μετακόμισή μου στην Αθήνα, μια πόλη στην οποία δεν είχα έρθει ποτέ πριν. Μέχρι τότε ήμουν λίγο νομάς, με σπουδές και στρατούς, και σαν να βρήκα εδώ την ύπαρξη ενός μέλλοντος, ότι θα είχα μια συνδιαλλαγή με την Αθήνα, κι έτσι το πήρα κάπως αντιθετικά μέσα μου. Εξού και το «δε μένει πια εδώ», σαν να έλεγε «αφήστε με λίγο εδώ τώρα, κάποια στιγμή θα επιστρέψω».

— Παρακολουθείς κάποια άλλα κανάλια/προφίλ στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό που σε ενέπνευσαν;
Έμπνευση –και δεν το λέω ούτε ειρωνικά ούτε με κάποια έπαρση– αποτελούν οι ίδιες οι ταινίες αλλά και η επαφή μου με τους ανθρώπους. Αγαπώ πολύ τους ανθρώπους, εκείνοι μου δίνουν αφορμή να δω μια ταινία αλλιώς, να ψάχνω λέξεις και πράγματα που θα φτιάξουν ένα άλλο σύμπαν, που θα φέρει άλλες έννοιες, κυρίως για τον έρωτα και τις φιλίες.

— Τι ανταπόκριση έχεις από τον κόσμο;
Η αλήθεια είναι πως μέχρι κάποια στιγμή ο «Χρήστος» ήταν ένα απρόσωπο κάτι, μια σελίδα που δεν είχε πρόσωπο. Νομίζω ότι η πρώτη φορά που αποκαλύφθηκε το πρόσωπό μου ήταν όταν μιλήσαμε με τον Αλέξανδρο Διακοσάββα στο podcast του για το «Αυτή η νύχτα μένει» και τότε φτιάχτηκε και το προφίλ του Instagram, για να «φανερωθεί» το πρόσωπο.

Από τότε, και μου φαίνεται ακόμα περίεργα ερωτεύσιμο, αρκετοί με αναγνωρίζουν και με δυο-τρεις κουβέντες τους καταλαβαίνω ότι τους έχουν αγγίξει κάποια λόγια από τη σελίδα και that’s it, αυτό είναι η ουσία του Χρήστου. Η αλήθεια είναι ότι χαίρομαι.

— Πόσο χρόνο αφιερώνεις κατά μέσο όρο την ημέρα σε αυτήν τη δραστηριότητα;
Όχι περισσότερο απ' όσο κρατάει μια μέρα. Η σελίδα είναι τόσο οργανική για μένα που μπορεί να ανέβει οτιδήποτε, οπουδήποτε κι αν είμαι. Μπορεί να σκεφτώ κάτι, να ψάξω μια φωτογραφία και να ανέβει απευθείας. Μπορεί να δω μια ταινία, να κοιμηθώ μαζί της και το πρωί να θέλω να γράψω κάτι.

— Υπάρχει κάτι από το περιεχόμενο που ανεβάζεις που δεν το κάνεις μόνος σου;
Οτιδήποτε ανεβαίνει στη σελίδα, είναι και προέρχεται αποκλειστικά από τον Χρήστο.

— Ποιο είναι το πιο χρονοβόρο κομμάτι της συγκεκριμένης δουλειάς;
Δεν ένιωσα ποτέ να με κουράζει και να μου τρώει χρόνο αυτή η «δουλειά», γιατί ακριβώς δεν το βλέπω ως δουλειά. Δεν είναι δουλειά, δεν βγάζω χρήματα από αυτό. Εδώ και δέκα χρόνια που δουλεύω στον χώρο του σινεμά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, από τη διανομή και τα φεστιβάλ μέχρι τις πλατφόρμες και τους κινηματογράφους, ο «Χρήστος» είναι ένα side project που με αποφορτίζει, ίσως γιατί δεν το κάνω για βιοπορισμό, οπότε δεν είναι και χρονοβόρο.

— Υπάρχουν ταινίες που αφού τις είδες ένιωσες άλλος άνθρωπος; 
Η πιο συνηθισμένη ερώτηση που μου στέλνουν στον «Χρήστο» είναι να τους προτείνω ή να τους πω τις αγαπημένες μου ταινίες. Αυτό που κρατάω από μια ταινία είναι πως όποια κι αν είναι αυτή, μπορεί να σε κατευθύνει και να πει διαφορετικά πράγματα σε διαφορετικούς ανθρώπους.

Νιώθω αγάπη για τις «Ομπρέλες του Χερβούργου» του Ζακ Ντεμί, εκεί κατάλαβα ότι ένας έρωτας κληρώνει στον καθένα και τα άλλα είναι γεμίσματα. Για το «Café Bagdad» του Πέρσι Άλντον, μια ξεχασμένη ταινία όπου μια γυναίκα χωρίζει τον άντρα της, βρίσκει καταφύγιο σε ένα σκονισμένο μοτέλ στη μέση του πουθενά και κάνει κολλητή της την ιδιοκτήτρια. Όταν κάποιος της ζητάει να την παντρευτεί, εκείνη θέλει να ρωτήσει πρώτα την κολλητή της και μετά να του απαντήσει, και εκεί κατάλαβα ότι οι φίλοι είναι η οικογένεια. Ή για το «Αυτή η νύχτα μένει» του Παναγιωτόπουλου που λέει πως υπάρχει ένας άνθρωπος εκεί έξω και κάπου θα τον βρεις.

Τέτοια πράγματα μου αρέσει να βλέπω, ακραία: την «Ερωτική Επιθυμία», το «Χαμένοι στη Μετάφραση», το «Vivre sa Vie», το «Παρίσι, Τέξας». Αυτή η ταινία, ναι, μου άλλαξε τη ζωή, όλο αυτό το ταξίδι, εκεί κατάλαβα ότι η ζωή είναι ένα ταξίδι. Όλη.

— Οι καλές ταινίες είναι αυτές που σε βοηθάνε να ξεκαθαρίσεις τα πράγματα ή που σε βυθίζουν σε μια απρόσμενη σύγχυση;
Για μένα δεν υπάρχουν καλές και κακές ταινίες. Ίσως υπάρχουν βαρετές ή κακογυρισμένες. Οι ταινίες είναι ταινίες και ο καθένας βρίσκει μέσα τους τον χώρο του. Πολλές φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να ξεκουράζεται με τον «Κώδικα Ντα Βίντσι» και να κλαίει με την «Αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού» ή να γελάει με τις «Διακοπές του κυρίου Ιλό» του Ζακ Τατί. Στις φάσεις που τις έβλεπα, με προσάρμοζαν.

— Ποια/-ες ταινία/-ες είδες πρόσφατα και σε εξέπληξαν ευχάριστα;
Μου άρεσε πολύ η τρυφερότητα του «Living» με τον Μπιλ Νάι, το πόσο αφοπλιστικά θαρραλέα ήταν η Σαντάλ Άκερμαν με την «Ζαν Ντιλμάν», επανεκτίμησα τα «Φτηνά Τσιγάρα» του Ρένου Χαραλαμπίδη, που περίμενα ότι θα πάλιωναν μέσα στα χρόνια, ένα ατόφιο weird wave σινεμά, το υπερασπίζομαι αυτό, και πραγματικά ερωτεύτηκα το «Aftersun», ένα μικρό διαμάντι, νοσταλγικό και τρυφερό.

— Και ποιες δυσάρεστα;
Δεν μου άρεσε το «Dodo» του Πάνου Κούτρα, θεωρώ ότι μια «Στρέλλα» κι ένας «Μουσακάς» δεν αξίζουν αυτή την ταινία, που έμοιαζε σαν ένα αποτυχημένο πάρτι γενεθλίων.

Ακολουθήστε τον Χρήστο στο Instagram

Θέματα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«H κοινωνία δεν λέει "γύρνα Τσίπρα, γύρνα Σαμαρά"».

LiFO politics / «H κοινωνία δεν λέει "γύρνα Τσίπρα, γύρνα Σαμαρά"».

Η κυβέρνηση φαίνεται να χάνει την εμπιστοσύνη ενός σημαντικού μέρους της κοινωνίας και να μην μπορεί να ξεφύγει από τη σκιά των ευρωεκλογών. Ο πολιτικός αναλυτής και διευθύνων σύμβουλος της Opinion Poll, Ζαχαρίας Ζούπης, εξηγεί στη Βασιλική Σιούτη γιατί βλέπει τη ΝΔ να διατηρεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο και σε ποια περίπτωση μπορεί να τον χάσει. 
ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΣΙΟΥΤΗ
Βασίλης Μπισμπίκης: «Κανείς δεν είναι άγιος, ούτε εγώ είμαι»

LiFO Talks / Βασίλης Μπισμπίκης: «Κανείς δεν είναι άγιος, ούτε εγώ είμαι»

Ο Βασίλης Μπισμπίκης σκιαγραφεί τον πρωταγωνιστικό ρόλο του στη νέα ταινία του Γιάννη Οικονομίδη, «Σπασμένη Φλέβα», μιλώντας για τα όρια, την ανθρώπινη φύση και τη δύναμη του σοκ στην τέχνη.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
«Ο φραπές, ο χασάπης και η Πόπη με τη Φεράρι»: Γιατί κανείς δεν θέλει να γίνει αγρότης 

H κατάσταση των πραγμάτων / «Ο φραπές, ο χασάπης και η Πόπη με τη Φεράρι»: Γιατί κανείς δεν θέλει να γίνει αγρότης 

Τους τελευταίους μήνες, η ελληνική κτηνοτροφία βρίσκεται στο επίκεντρο της δημοσιότητας. Από τις επιδοτήσεις-«μαϊμού» του ΟΠΕΚΕΠΕ μέχρι την ευλογιά που έχει αποδεκατίσει χιλιάδες ζώα και τη διαρκή συρρίκνωση του κλάδου, η συγκυρία σκιαγραφεί ένα μέλλον εξαιρετικό αβέβαιο.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
«Έχω βαρεθεί να ακούω “περίοδο έχεις, μωρή, χαπακώσου και θα περάσει”»

Lifo Videos / «Βαρέθηκα το “περίοδο έχεις, μωρή, χαπακώσου να περάσει”»

Με το βιβλίο της αλλά και με τα απίθανα videos της, άλλαξε τα ελληνικά δεδομένα όσον αφορά την vegan διατροφή. Επόμενος σταθμός η γυναικεία ενδυνάμωση, αλλά με το δικό της στιλ. Η Madame Ginger, aka Μαριλού Παντάκη, μιλά για το νέο της βιβλίο το «ΔΕ fem ΜΠΟΥΚ», το γυναικείο σώμα, την ουσιαστική ευεξία και τη φροντίδα χωρίς φιοριτούρες. 
ΜΕΡΟΠΗ ΚΟΚΚΙΝΗ
Ο Μούμος και το rage bating

LiFO Vidcasts / Ο Μούμος και το rage baiting

Το επεισόδιο του «Άλλο ένα podcast 3.0» που τα ρούχα του Θωμά Ζάμπρα τελείωσαν και ξαναβάζει τα ίδια, θυμάται τα ψέματα των γονιών των ’90s, συζητάει με τον εαυτό του για το rage baiting και προσπαθεί να καταλάβει αν το να είσαι ψηλός είναι επάγγελμα ή απλώς βιολογικό ατύχημα.
ΘΩΜΑΣ ΖΑΜΠΡΑΣ
«Δύο φορές μού γύρισαν την πλάτη όταν ζήτησα να καλύψουν το χειρουργείο μου»

Lifo Videos / «Δύο φορές μού γύρισαν την πλάτη όταν ζήτησα να καλύψουν το χειρουργείο μου»

Από τις διαδρομές αξημέρωτα με το λεωφορείο για μια προπόνηση στην Τρίπολη μέχρι τους πενιχρούς μισθούς, η Λαμπρινή Γεωργακοπούλου είναι μία από τις γυναίκες που συνεχίζουν να παίζουν ποδόσφαιρο στην Ελλάδα με μόνη ανταμοιβή το πάθος.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Μαρία Γαζούλη: «Η νανοϊατρική χρησιμοποιείται από την εποχή της αρχαιότητας»

Άκου την επιστήμη / Μαρία Γαζούλη: «Η νανοϊατρική χρησιμοποιείται από την εποχή της αρχαιότητας»

Τι είναι, τελικά, η νανοϊατρική; Πόσο κοντά βρίσκεται στη θεραπεία ασθενειών που μέχρι σήμερα θεωρούνταν ανίατες; Υπάρχουν ηθικοί φραγμοί σε έναν τομέα που αγγίζει το απειροελάχιστο της ύλης; Η καθηγήτρια Βιολογίας και Νανοϊατρικής στην Ιατρική Σχολή του ΕΚΠΑ, Μαρία Γαζούλη, εξηγεί.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Αναδάσωση ή φυσική αναγέννηση; Πώς θα αναπνεύσει ξανά η Αττική;

H κατάσταση των πραγμάτων / Αναδάσωση ή φυσική αναγέννηση; Πώς θα αναπνεύσει ξανά η Αττική;

Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές των τελευταίων ετών, η ανάγκη για αποκατάσταση του φυσικού τοπίου και του δασικού πλούτου είναι επιτακτική. Μπορεί η φύση να αναγεννηθεί μόνη της ή απαιτείται τεχνητή αναδάσωση; Πότε αφήνουμε τη φυσική αναγέννηση να λειτουργήσει και πότε χρειάζεται παρέμβαση; Τι σημαίνει στην πράξη η αποκατάσταση ενός καμένου οικοσυστήματος και πόσο δύσκολη είναι αυτή η διαδικασία;
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Γκαλ Ρομπίσα: «Ζούμε σε μια χώρα που ακόμα κι ένα ποτό ή ένα σινεμά μοιάζει πολυτέλεια»

Lifo Videos / Γκαλ Ρομπίσα: «Στη χώρα μας πρέπει να παλέψεις για να πληρώσεις το νοίκι σου»

Από τη μνήμη των προγόνων του που επιβίωσαν από το Ολοκαύτωμα μέχρι τη σύγχρονη πραγματικότητα της ανασφάλειας, της ακρίβειας και της επιφανειακής εικόνας. Ένας από τους πιο ταλαντούχους ηθοποιούς της γενιάς του μιλά στη LifO.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Korean barbecue, Tραμπ και κωμικοί στη Σαουδική Αραβία

LiFO Vidcasts / Korean barbecue, Tραμπ και κωμικοί στη Σαουδική Αραβία

Από το korean barbecue μέχρι τα ελληνικά βαφτίσια και τους κωμικούς που παίζουν στη Σαουδική Αραβία, ο Θωμάς Ζάμπρας επιστρέφει με ακόμα ένα επεισόδιο του «Άλλο ένα podcast 3.0»., όπου τίποτα δεν συνδέεται, κι όμως όλα βγάζουν νόημα.
ΘΩΜΑΣ ΖΑΜΠΡΑΣ
Flotilla και πώς να κάνεις σωστό hate comment

LifO Vidcasts / Flotilla και πώς να κάνεις σωστό hate comment

Άλλο ένα επεισόδιο του «Άλλο ένα podcast 3.0» όπου τίποτα δεν έχει λογική σειρά — αλλά όλα βγάζουν νόημα με τον τρόπο του Θωμά Ζάμπρα. Από παιδικές αναμνήσεις και τουρκικά τρακαρίσματα μέχρι μαθήματα σωστού hate commenting και ρομπότ που μαθαίνουν kung fu.
ΘΩΜΑΣ ΖΑΜΠΡΑΣ
Θεοδώρα Ψαλτοπούλου: Γιατί oι νέοι νοσούν ολοένα περισσότερο από καρκίνο;

Άκου την επιστήμη / Γιατί αυξάνονται οι νέοι που νοσούν από καρκίνο; H Θ. Ψαλτοπούλου εξηγεί

Πώς μπορούμε να μειώσουμε τον κίνδυνο εμφάνισης της νόσου; Ποιοι παράγοντες επηρεάζουν καθοριστικά τη μακροζωία; Και πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η διατροφή στην πρόληψη των χρόνιων ασθενειών; Η παθολόγος και καθηγήτρια Επιδημιολογίας και Προληπτικής Ιατρικής του ΕΚΠΑ, Θεοδώρα Ψαλτοπούλου, απαντά.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ποια είναι τα κλειστά ρέματα που πλημμυρίζουν την Αθήνα

Radio Lifo / Ποια είναι τα κλειστά ρέματα που πλημμυρίζουν την Αθήνα

Γιατί πλημμυρίζουν οι δρόμοι με την πρώτη νεροποντή; Και πώς αυτό συνδέεται με τον φυσικό χώρο που έχουμε κλέψει από τα ρέματα και τα ποτάμια της πόλης; Ο Δημήτρης Θεοδοσόπουλος, Αγρονόμος Τοπογράφος Μηχανικός που έχει εξερευνήσει και μελετήσει διεξοδικά το ιστορικό δίκτυο των ρεμάτων της Αττικής, συζητά με την Ντίνα Καράτζιου τα πώς και τα γιατί.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ