ΦΩΤΙΕΣ

Νικόλας Άσιμος: Ιδανικός αυτόχειρας στην Αθήνα των '80s Facebook Twitter
Άφησε ποσοτικά πολύ μικρό έργο ο Άσιμος σε σχέση με τα δεινά που πέρασε απ' τον κόσμο των ανθρώπων.

Νικόλας Άσιμος: Ιδανικός αυτόχειρας στην Αθήνα των '80s

2

Ήταν 17 Μαρτίου 1988 κι εγώ 14 χρονών έβλεπα, θυμάμαι, την εκπομπή Τρεις στον αέρα με Σεμίνα Διγενή, Γιώργο Παπαδάκη, Νάσο Αθανασίου: Μια είδηση που μόλις μας ήρθε, είπε κάποιος εκ των τριών τους. Απαγχονισμένος βρέθηκε στο σπίτι του ο Νικόλας Άσιμος, γνωστός καλλιτέχνης της πλατείας Εξαρχείων...

Το ντεκόρ του στούντιο έφυγε για μερικά δευτερόλεπτα και στη θέση του έπεσε το σκοτεινιασμένο πρόσωπο ενός μεσήλικα που μετά βίας διακρινόταν το χαμηλωμένο βλέμμα του μέσα από τα πυκνά κατάμαυρα γένια και τα μακριά μαλλιά του.

Στα επόμενα χρόνια φρόντισα να μάθω ποιος ήταν αυτός ο μυστηριώδης αυτόχειρας που στοίχειωσε τελικά την εφηβεία μου με τον ίδιο τρόπο που τη στοίχειωσαν η Κατερίνα Γώγου, ο Παύλος Σιδηρόπουλος, αλλά και η Φλέρυ Νταντωνάκη.

Η Φλέρυ, που μιαν ωραία πρωία τής χτύπησε την πόρτα ο Άσιμος με την κόρη του βρέφος στα χέρια. Την κρατάς για λίγο; Επιστρέφω σε δύο ώρες περίπου... της είπε.

Νομίζω πως δεν θα ξαναϋπάρξει τέτοιου είδους καλλιτέχνης στη χώρα μας, απ' αυτούς που φτάνουν στα άκρα, παίζοντας μια ζωή με τη φωτιά και τον πόνο στην κορύφωσή του.

Αυτές οι δυο ώρες εν τέλει έγιναν 25 ολόκληρες μέρες! Κι έτσι λέγεται –μάλλον αστικός μύθος θα 'ναι– πως για έναν μήνα σχεδόν η Φλέρυ Νταντωνάκη θήλαζε με το ένα στήθος τη μοναχοκόρη της και με τ' άλλο τη μοναχοκόρη του Νικόλα Άσιμου!

Νικόλας Άσιμος: Ιδανικός αυτόχειρας στην Αθήνα των '80s Facebook Twitter
Δεν ήταν Frank Zappa για να αναγνωριστεί ως ένας πολύ μεγάλος συνθέτης. Περισσότερο μου φέρνει κάτι σε Moondog, τον τυφλό μουσικοσυνθέτη που έπαιζε στους δρόμους και έδινε εξαιρετικά τραγούδια σε άλλους για ένα κομμάτι ψωμί.

Οι Ιδανικοί Αυτόχειρες του Κώστα Καρυωτάκη στην άσπλαχνη σύγχρονη Αθήνα, οι άνθρωποι που επιχείρησαν μια επιτυχημένη, δυστυχώς, βουτιά στον θάνατο και ο ελληνικός πολιτισμός στερήθηκε τους ίδιους και τη θεραπευτική κραυγή της απόγνωσής τους.

Αν ο Άσιμος περιφερόταν ακόμη μεταξύ Πλάκας και Εξαρχείων, πιθανότατα να μην κατάφερνε ποτέ να χτίσει αυτόν το μεταθανάτιο μύθο γύρω απ' τη μορφή του και τη ναΐφ τέχνη του. Δεν σηκώνει ήρωες η σημερινή εποχή. Γι' αυτό και ο Άσιμος από τότε είχε αγαπήσει πολύ το No more heroes των Stranglers. Όποτε δηλαδή έβρισκε χρόνο να κάνει και κάτι άλλο, όταν δεν πουλούσε εκείνες τις φοβερές ερασιτεχνικά ηχογραφημένες κασέτες του στον δρόμο ή όταν δεν έτρωγε ξύλο από τους κνίτες στα Προπύλαια.

Άφησε ποσοτικά πολύ μικρό έργο ο Άσιμος σε σχέση με τα δεινά που πέρασε απ' τον κόσμο των ανθρώπων. Το 1975, και ενώ είχε καταφέρει με τα χίλια ζόρια να εκδώσει δύο τραγούδια του σε δισκάκι 45 στροφών, έως και ο ρηξικέλευθος Μάνος Χατζιδάκις τον έκοψε απ' το Τρίτο Πρόγραμμα. Το σκεπτικό ήταν ότι τα τραγούδια του Άσιμου δεν είναι ποίηση...

Νικόλας Άσιμος: Ιδανικός αυτόχειρας στην Αθήνα των '80s Facebook Twitter

Λοιδορήθηκε όσο κανένας άλλος καλλιτέχνης στην Ελλάδα, έδωσε στην κόρη του το όνομα της ηθοποιού μητέρας της, φυλακίστηκε από το επίσημο κράτος ως ταραξίας και αναρχικός, κατηγορήθηκε για βιασμό, έσωσε ή, έστω, ανανέωσε την καριέρα άλλων κορυφαίων τραγουδιστών, μπήκε στα γραφεία της MINOS και πήρε στο κυνήγι τους υπαλλήλους, οι οποίοι κρύφτηκαν στις τουαλέτες, διηύθυνε τα τραγούδια του σε στούντιο με... γκλίτσα, μέθυσε πολλές φορές στην Αραχώβης με μακαρονάδα και ούζο, παρέα με τον Κορδέλλα και τη Γώγου, αρρώστησε από ανίατη ψυχική ασθένεια και μια μέρα είπε το αντίο σε όλους και σε όλα.

Πρόλαβε όμως να με κομματιάσει με την ψιλοκουβεντούλα που έπιασε με τον θεό στον Μπαγάσα του, με τη φωνή της Χάρις Αλεξίου στο υπερευαίσθητο Παπάκι του και τη συνειδητοποίηση μιας μπουρδελοκοινωνίας που τρώει τα καλύτερα παιδιά της στην Μπαταρία και το Γιουσουρούμ του.

Η Λένα Πλάτωνος τον θυμάται μια μέρα του 1985, τότε που έγραφε το Γκάλοπ στο στούντιο του Πάνου Δράκου, να μπαίνει μέσα και να ζητάει από τον Δράκο τα ρετάλια από τις δικές του μαγνητοταινίες όταν έφτιαχνε τον πρώτο του δίσκο στο ίδιο στούντιο, τρία χρόνια πριν: Ένας τρομερά αγχωμένος και αγχωτικός τύπος, απομεινάρι του Woodstock εξ όψεως, που μιλούσε ακατάπαυστα και παραληρηματικά...

Νομίζω ότι δεν θα ξαναϋπάρξει τέτοιου είδους καλλιτέχνης στη χώρα μας, απ' αυτούς που φτάνουν στα άκρα, παίζοντας μια ζωή με τη φωτιά και τον πόνο στην κορύφωσή του.

Δεν ήταν Frank Zappa για να αναγνωριστεί ως ένας πολύ μεγάλος συνθέτης. Περισσότερο μου φέρνει κάτι σε Moondog, τον τυφλό μουσικοσυνθέτη που έπαιζε στους δρόμους και έδινε εξαιρετικά τραγούδια σε άλλους (το All is loneliness π.χ. που ηχογράφησε η Janis Joplin στο ντεμπούτο άλμπουμ της και πρόσφατα διασκεύασαν και οι Antony & The Johnsons) για ένα κομμάτι ψωμί.

Νικόλας Άσιμος: Ιδανικός αυτόχειρας στην Αθήνα των '80s Facebook Twitter
Το σημείωμα του Ζυγομαλά

Πριν από λίγα χρόνια η φάτσα του Άσιμου κρεμάστηκε στα περίπτερα, έως και διαφημιστικό spot έγινε, με αφορμή εκδόσεις ζωντανών κυρίως ηχογραφήσεών του. Ο φίλος του και φίλος μου, μουσικός και εικαστικός Χρήστος Ζυγομαλάς, αλλοτινό μέλος της Exarchia Square Band, με συνάντησε κάποτε σε café στο Μουσείο.

Πιάσαμε κουβέντα για την εμπορευματοποίηση του Άσιμου κι εκεί έβγαλε ένα χαρτάκι και παράλλαξε μερικούς στίχους του από το τραγούδι του με τίτλο Μηχανισμός: Με κάναν μετά θάνατον ρεβιζιονιστή/ και μου γυρίσαν δίσκο/ αλλά όμως εγώ απ' την άλλη τη ζωή/ τους είπα «δεν τη βρίσκω»!

 

Μηχανισμός

Υπήρξε αλήτης και χίπης! Το λέει και στο τραγούδι στο βιντεάκι, το ένα από τα δύο που του έκοψε ο Χατζιδάκις: τι να κάνω/ ήτανε γραφτό/ θέλω δεν το θέλω/ ό,τι τραγουδώ/ να το πουλώ να ζήσω... Και έζησε! Τριάντα εννιά χρόνια. Τόσα βάσταξε!

Τον Μάρτιο του 1989 ο Μανώλης Ρασούλης, με τον οποίο συνδεόταν με άσπονδη φιλία από τα πρώτα χρόνια του '70 στην Πλάκα, δημοσίευσε στον Τύπο ένα σπάνιο κείμενο όλο ευαισθησία για τον φίλο και ιδεολογικό του σύντροφο που χάθηκε.

Νικόλας Άσιμος: Ιδανικός αυτόχειρας στην Αθήνα των '80s Facebook Twitter
Ένα εξαιρετικά σπάνιο κείμενο του Μανώλη Ρασούλη για τον Άσιμο

ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΑΥΤΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΤΗΚΕ ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΙΣ 20.8.2017

Μουσική
2

ΦΩΤΙΕΣ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Μουσική / Στην Κόνιτσα, σε ένα τριήμερο γλέντι με ρουμανικό fusion, ποντιακά και ηπειρώτικα

Το ακριτικό διαβαλκανικό φεστιβάλ του Christopher King και της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση ξεσήκωσε για άλλη μια χρονιά άτομα κάθε ηλικίας και καταγωγής με παραδοσιακή μουσική απρόσμενη και συναρπαστική.
M. HULOT
Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ