Ο Θάνος Ανεστόπουλος πέθανε από υπερβολική δόση ζωής

Ο Θάνος Ανεστόπουλος πέθανε από υπερβολική δόση ζωής Facebook Twitter
Στο σπίτι του, στην Ιπποκράτους, είχε πάντα μια στημένη σκακιέρα. Στο βλέμμα του πάντα έπαιζαν σκάκι η αγωνία της φθοράς και η υπέρβασή της μέσα από την τέχνη, μέσα από την ποίηση και τη μουσική και τη ζωγραφική. (Φωτ.: Giannis Tomtsis / LIFO.gr)
0

Ο Θάνος Ανεστόπουλος, με την υπέροχη παρέα του, τα Διάφανα Κρίνα, πρωτοστάστησε στην ανανέωση του ελληνικού ροκ, και στην σωτηρία της ψυχής και της τιμής αυτού του μουσικού ρεύματος που ξέρει να μιλάει στην καρδιά και στο κορμί των αγέραστων και αγέρωχων ρομαντικών. Ακριβώς, ο ρομαντισμός ήταν ο σκληρός πυρήνας του Θάνου και της μπάντας του, και μάλιστα στην εποχή, την τόσο αντιρομαντική, της καθέλκυσης του ταχύπλοου νεοκυνισμού.

 

Ο Ανεστόπουλος επέμενε, με ωραίο πείσμα, στην περιπέτεια της ποίησης και στην ποίηση της περιπέτειας. Μονίμως είχε για συντροφιά του την Ανθολογία του Αποστολίδη, σκάλιζε σ᾽ αυτό το ορυχείο της γλώσσας, ανακάλυπτε λησμονημένα διαμάντια, μας τα δώριζε ντύνοντας τα με μουσική. Θυμόμαστε όλοι και πάλι, χάρη στον Θάνο, τον Κλέανδρο Καρθαίο, ηρωικό μεταφραστή του Δον Κιχώτη και το σαιξπηρικό του αριστούργημα (Στο ξέχειλο ποτήρι μας είναι όλα εκεί γραμμένα/ Καπνοί ᾽ναι τα μελλούμενα κι αφρός τα περασμένα/ καπνός κι αφρός το γέλιο μας κι εμείς που τραγουδούμε/ Βάλτε να πιούμε). Θυμόμαστε όλοι και πάλι, χάρη στον Θάνο, τον Κώστα Ουράνη και τον όλο πίκρα, αλλά και χιούμορ, πρόλογο στον χαμό του (Θα πεθάνω ένα πένθιμο του φθινόπωρου δείλι/ σε μια κάμαρα ξένη, στο πολύβοο Παρίσι/ και μια Καίτη, θαρρώντας πως την ξέχασα γι᾽ άλλην,/ θα μου γράψει ένα γράμμα, και νεκρό θα με βρίσει). Θυμόμαστε όλοι και πάλι, χάρη στον Θάνο, τον Ιωάννη Πολέμη και την απάντηση του κάπελα στο παράπονο του πότη που δεν μεθάει (Τι φταίω εγώ αν τα δάκρυα, που απελπισμένος χύνεις,/ πέφτουν μες στο ποτήρι σου, σταλαγματιές θολές, και το νερώνουν το κρασί κι αδύνατο το πίνεις;/ Τι φταίω εγώ κι αν δεν μεθάς, τι φταίω εγώ κι αν κλαίς;).

 

Τον είδε ο Κωνσταντίνος Τζούμας και με τον μοναδικό, πάντα αναπάντεχο τρόπο του, του είπε χαμογελώντας, "Μήπως είστε ο Τόμας Πύντσον;". Ο Θάνος άπλωσε το ηδύ μειδίαμά του και απάντησε, "Όχι τόσο συχνά όσο θα ήθελα".

 

Αλλά ο Θάνος φρόντιζε να ντύνει με τη μουσική του και νέους ποιητές, τον Διονύση Καψάλη και τον Λίνο Ιωαννίδη, τον Ηλία Λάγιο και τον Νίκο Φατούρο, τον Γιάννη Ευσταθιάδη, κι εμένα που σας τα ιστορώ.

 

Στο σπίτι του, στην Ιπποκράτους, είχε πάντα μια στημένη σκακιέρα. Στο βλέμμα του πάντα έπαιζαν σκάκι η αγωνία της φθοράς και η υπέρβασή της μέσα από την τέχνη, μέσα από την ποίηση και τη μουσική και τη ζωγραφική. Επέμενε να αναζητάει στην τέχνη ό,τι ήταν πιο γνήσιο, ό,τι ήταν πιο αυθεντικό, ό,τι ήταν πιο ανοξείδωτο. Τις ωραίες μέρες της γιορτής, μου ῾῾παράγγειλε᾽᾽ να του γράψω ένα ποίημα γι᾽ αυτή την επιμονή στο γνήσιο, για την αντιμαχία με το κάλπικο.

 

Του το έγραψα: Κι αυτά που δεν μπορείς να κάνεις/ Κι αυτά που δε στέργεις να τα πεις/ Και όλα τα πολλά που χάνεις/ Στο στοίχημα της κρίσιμης καμπής// Κι εκείνα που στην ώρα τους δεν πήρες/ Και όσα σου γαμήσανε οι Μοίρες/ Και τ' άλλα που σ' τα πνίξανε σε μπίρες/ Και όλες σου οι κάλπικες οι λίρες// Κι εκείνα που 'ριξες στου Χρόνου το Πηγάδι/ Και τόσα που άρπαξε η Μέρα από το Βράδυ/ Το χαστούκι που δεν γύρισε σε χάδι/ Το παλάτι που σ' το κάνανε ρημάδι// Θα 'ρθει και έρχεται και φτάνει η στιγμή/ Που σμίγεις μ' όσα ήσουν και θα είσαι/ Μ' εκείνα που έκρυβες στου ψεύδους τη στολή/ Μ' αυτά που τώρα αλήθεια ζεις και πια δεν τα μιμείσαι.

 

Ο Θάνος Ανεστόπουλος πέθανε από υπερβολική δόση ζωής Facebook Twitter
(Φωτ.: Giannis Tomtsis / LIFO.gr)
 

Συναντιόμασταν τακτικά, από το 2002 έως το 2010, και αφηνόμασταν σε πολύωρες συζητήσεις για την ποίηση, τη μελαγχολία, την αγάπη (έμμονη εμμονή του Θάνου, η αγάπη), για τη δημουργικότητα, για τη ζωγραφική, για τη χαριστικότητα. Τα στέκια μας ήταν, με χρονολογική σειρά, το Closer στη Σίνα, το Pop Eleven στην Πινδάρου, ο Καπετάν Μιχάλης στη Φειδίου, ο Μύλος στη Ναυαρίνου, το Booz στην Κολοκοτρώνη, το Κούσκο στην Κωλέττη, το νέο Closer στην Ιπποκράτους. Μου σύστησε τον Λίνο Ιωαννίδη, του σύστησα τον Νίκο Φατούρο. Ανταλλάσσαμε συμβολικά δώρα πολύ συχνά — δίσκους, αναπτήρες, στυλογράφους, χειρόγραφα, ζωγραφιές. Πήγαμε να κάνουμε παρέα εκπομπή στον ῾῾Εν Λευκώ᾽᾽,  τον είδε ο Κωνσταντίνος Τζούμας και με τον μοναδικό, πάντα αναπάντεχο τρόπο του, του είπε χαμογελώντας, ῾῾Μήπως είστε ο Τόμας Πύντσον;᾽᾽. Ο Θάνος άπλωσε το ηδύ μειδίαμά του και απάντησε, ῾῾Όχι τόσο συχνά όσο θα ήθελα᾽᾽.

 

Ισχύει για τον Θάνο το ῾῾θανάτῳ θάνατον πατήσας᾽᾽, καθώς και η απόφανση για τον άλλο γενναιόψυχο δότη ελπίδας, τον Λένυ Μπρους: ῾῾Πέθανε από υπερβολική δόση ζωής᾽᾽.

 

 

0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Η ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη που έγινε λαϊκό ορατόριο από τον Μίκη Θεοδωράκη

Η Ματούλα Κουστένη διερευνά τη σχέση του ποιητή με τον συνθέτη, την αφετηρία της δημιουργίας του μεγάλου έργου «Άξιον Εστί» και την πορεία του μέχρι την πρώτη ηχογράφηση.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Βιβλίο / Κι όμως, πέρασε μισός αιώνας από την αυγή των Talking Heads

Τέτοιες μέρες πριν από πενήντα χρόνια, το γκρουπ έκανε το ντεμπούτο του στην σκηνή του θρυλικού κλαμπ CBGB στη Νέα Υόρκη, κι ένα νέο βιβλίο ακολουθεί την πορεία τους από τις πρώτες τους ημέρες μέχρι το είδος εκείνο της επιτυχίας που συνήθως έρχεται με τα δικά της προβλήματα
THE LIFO TEAM
Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Μουσική / Νανά Τράντου: «Οι συναυλίες δεν θα πεθάνουν ποτέ, είναι μια εμπειρία»

Η artistic και managing director της High Priority Promotions, η μόνη γυναίκα με αυτήν τη θέση στην Ελλάδα, μιλά για τις συναυλίες, τη μουσική σήμερα, τις αλλαγές σε καλλιτέχνες και κοινό και το Memory Corner με τα ιδιαίτερα vintage ρούχα, την άλλη μεγάλη της αγάπη.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses».

Μουσική / Q Lazzarus: Tο τραγικό στόρι του θρυλικού κομματιού «Goodbye Horses»

Για χρόνια η Q Lazzarus του «Goodbye Horses», μία από τις πιο αδικημένες ερμηνεύτριες στην ιστορία της ποπ μουσικής, παρέμενε μια μυστηριώδης φιγούρα, τώρα όμως ένα μουσικό ντοκιμαντέρ φωτίζει τη ζωή της.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Μουσική / Eddie Dark: «Γράφω μουσική επειδή έχω σιχαθεί τα πάντα»

Από μικρός ένιωθε αποσυνάγωγος. Πιστεύει ότι τα κόμικς είναι η μόνη μορφή τέχνης που είναι τελείως αφιλτράριστη και πιστεύει ότι η γενιά του θα μείνει στην ιστορία ως η γενιά που έχασε τα καλά πράγματα στο τσακ. Ο μουσικός Eddie Dark είναι ο Αθηναίος της εβδομάδας.
M. HULOT
Ερμής

Μουσική / Ermis: «Το τρέμολο του μπουζουκιού ήταν ο αγαπημένος μου ήχος από νιάνιαρο»

O περιζήτητος νέος συνθέτης που έχει συνεργαστεί με τον Good Job Nicky, τη Μαρίνα Σάττι, τη Χάρις Αλεξίου και τον Sidarta επαναπροσδιορίζει τον ήχο του μπουζουκιού και της κλασικής μουσικής με σεβασμό και τόλμη.
M. HULOT
Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Daily / Άξιζαν κάτι καλύτερο τα «100 Χρόνια Ελληνικής Δισκογραφίας»

Τα δώδεκα επεισόδια της ομώνυμης σειράς βρίσκονται στο Ertflix, η παρακολούθηση της σειράς όμως υπονομεύεται συχνά από την συμβατική και στεγνή προσέγγιση, και η στημένη παρουσία της Χάρις Αλεξίου στο ρόλο της παρουσιάστριας-αφηγήτριας δεν βοηθάει.  
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
«Πολυαγαπημένη μου Βίβιαν»: Στο φως η επιστολή που έγραψε ο Μάλκολμ ΜακΛάρεν στην Βίβιαν Γουέστγουντ λίγο πριν τον θάνατό του

Μουσική / Η επιστολή μεταμέλειας του Μάλκολμ ΜακΛάρεν προς τη Βίβιαν Γουέστγουντ, λίγο πριν τον θάνατό του

Τα αποκαλυπτήρια μιας επιστολής γεμάτης μετάνοια αλλά και πικρία, την οποία έγραψε –αλλά δεν έστειλε ποτέ– ο διαβόητος μάνατζερ των Sex Pistols προς την πρώην σύντροφο και συνοδοιπόρο του.
THE LIFO TEAM
APON: «Δεν είναι θέμα συγκυριών, είναι θέμα αξίας το αν θα ξεχωρίσεις μέσα στο χάος της σημερινής μουσικής»

Μουσική / APON: «Όταν πήγα να δειγματίσω τα πρώτα μου τραγούδια, γελάγανε»

Η πρωτοφανής επιτυχία ενός νεαρού τραγουδοποιού που με το πρώτο άλμπουμ του προκαλεί πανδαιμόνιο στο ραδιόφωνο και στις μουσικές πλατφόρμες, ενώνοντας μουσικά ένα ετερόκλητο κοινό κάθε ηλικίας.
M. HULOT
H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Μουσική / H βαθιά υπνωτική ενέργεια του DJ Nobu

Κάθε σετ του είναι μια κατάδυση, μια αργή πτώση σε υποσυνείδητα μοτίβα, σε αχαρτογράφητους ήχους, σε σκοτεινούς διαδρόμους που παραπέμπουν περισσότερο σε τελετουργία παρά σε πάρτι. Ένας από τους σημαντικότερους DJ's της εποχής μας έρχεται στην Αθήνα για ένα βράδι.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Χελμός

Μουσική / Χελμός: 30 στιγμές από το πιο «ψηλό» φεστιβάλ του καλοκαιριού

Στημένο στα 1.700 μέτρα, το 3ο Helmos Mountain Festival υποδέχτηκε μερικά από τα πιο αγαπημένα ονόματα της εγχώριας σκηνής, σε ένα τριήμερο που συνδύασε μουσική, φύση και κορυφές - κυριολεκτικά και μεταφορικά.
LIFO NEWSROOM