Η Αφροδίτη, το περίφημο έργο του Σάντρο Μποτιτσέλι, είναι αναμφισβήτητα ένα κομμάτι της οπτικής συλλογικής μνήμης. Είναι ένα από τα έργα του που έχουν αναπαραχθεί μέσα στους αιώνες χιλιάδες φορές και έχουν ερμηνευθεί άλλες τόσες.
Ο Φλωρεντινός ζωγράφος θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους της Ιταλικής Αναγέννησης. Τα μοτίβα του έχουν βγει στον κόσμο και έχουν εμπνεύσει εκατοντάδες παραλλαγές τους. Το όνομά του είναι σαν μόδα και μπορεί κάποιος να τον ξέρει χωρίς καν να γνωρίζει τα έργα του, χωρίς να έχει αναφορά στην μεγάλη του τέχνη. Η αξιοσημείωτη σήμερα φήμη του δεν ήταν σε καμία περίπτωση δεδομένη. Ο Μποτιτσέλι ξεχάστηκε γρήγορα μετά τον θάνατό του και ανακαλύφθηκε ξανά τον 19ο αιώνα. Οι Άγγλοι Προραφαηλίτες θαύμαζαν το έργο του και έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην αναγέννησή του. Άλλωστε τα έργα του Μποτιτσέλι όχι μόνο αιχμαλωτίζουν τη φαντασία, αλλά μαγεύουν το κοινό.
Μέχρι σήμερα, ακριβώς εξαιτίας αυτών των έργων, αναρωτιόμαστε για πολλά πράγματα γύρω από την τέχνη. Πώς αποκτά ένας ζωγράφος διεθνή φήμη; Γιατί τα έργα του θεωρούνται διαχρονικά; Γιατί η ποπ κουλτούρα αναφέρεται σε αυτά; Τι είναι αυτό που κάνει την Αφροδίτη τόσο Ευρωπαία, ώστε να εικονίζεται στο κέρμα των 10 λεπτών του ευρώ; Η απάντηση για τον Μποτιτσέλι είναι ότι πρόκειται για έναν μεγάλο δάσκαλο που ενέπνευσε και εξακολουθεί να εμπνέει καλλιτέχνες της σύγχρονης τέχνης.
Αυτό είχε επιβεβαιωθεί περίτρανα πριν από λίγο καιρό, όταν η έμπνευση που αυτός ο καλλιτέχνης υπήρξε, αποτυπώθηκε και σε έργα σύγχρονων καλλιτεχνών, όπως οι Άντι Γουόρχολ, Σίντι Σέρμαν, Μπιλ Βαϊόλα, αλλά και σαφώς προγενέστερων τους, μεταξύ των οποίων οι Εντγκάρ Ντεγκά, Έντουαρντ Μπερν-Τζόουνς, Ντάντε Γκάμπριελ Ροσέτι, Ρενέ Μαγκρίτ. Ο λόγος για έργα που βρίσκονται σε κορυφαίες συλλογές παγκοσμίως και είχαν «συναντηθεί» πριν από περίπου 2 χρόνια σε μία μεγάλη αφιερωματική, προς τιμήν του Μποτιτσέλι, έκθεση στη Gemäldegalerie του Βερολίνου.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε το 2015 από την Αργυρώ Μποζώνη
