Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter
Η Ισιδώρα Ντάνκαν στον έρημο Κολωνό του 1903

Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903

0

ΔΕΚΑ ΜΟΝΟ ΘΑ ΗΤΑΝ ΟΙ ΕΚΛΕΚΤΟΙ. Κάθε νύχτα, αγόρια όλο νευρικότητα γέμιζαν τα ερείπια του Θεάτρου του Διονύσου στους πρόποδες της Ακρόπολης κι έπαιρναν θέση στο κέντρο της σκηνής. Εκεί, καθένα έβαζε την ψυχή του στο τραγούδι του, ενώ η παράξενη ξένη καθόταν στους μαρμάρινους θρόνους, τους ίδιους που χρησιμοποιούσαν και οι επιφανείς Αθηναίοι στους αρχαίους καιρούς. Η γυναίκα κάρφωνε εξεταστικά το βλέμμα της στα αγόρια, στο καθένα ξεχωριστά, διακόσια «κακοντυμένα αλάνια» συνολικά. Η Ισιδώρα Ντάνκαν ήξερε ακριβώς τι ζητούσε. Φεύγοντας από την Αθήνα, θα έπαιρνε μαζί της έναν χορό δέκα ντόπιων αγοριών.

 

Η Ντάνκαν και η οικογένειά της έφτασαν στην Αθήνα το φθινόπωρο του 1903 κι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Κοπανά, στις πλαγιές του Υμηττού, τοποθεσία που τους παρείχε ανεμπόδιστη θέα στην Ακρόπολη. Η κατασκευή του οικογενειακού συγκροτήματος, που το αποκαλούσαν «ο ναός μας», είχε ξεκινήσει πολύ φιλόδοξα, δεν ολοκληρώθηκε όμως ποτέ. Με χαρακτηριστική απερισκεψία, οι Ντάνκαν είχαν αγοράσει γη που δεν εξασφάλιζε πρόσβαση σε νερό. Μέχρι το τέλος του χρόνου η Ισιδώρα είχε φύγει.

 

Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter
Οι Ντάνκαν ντυμένοι με χιτώνες πάνω από τα ανασκαμμένα χώματα επιβλέπουν τις εργασίες κατασκευής του «ναού» τους στην κορυφή του Υμηττού. Με χαρακτηριστική απερισκεψία, είχαν αγοράσει γη που δεν εξασφάλιζε πρόσβαση σε νερό. Μέχρι το τέλος του χρόνου η Ισιδώρα θα είχε φύγει.

 

Μέσα σ' ένα δευτερόλεπτο, η Ντάνκαν είχε αντιληφθεί την πεμπτουσία της κίνησης ως προσευχή. Η αλήθεια που της αποκαλύφθηκε μέσα στο περιστύλιο του Παρθενώνα γέννησε μέσα της μια κίνηση που ξεπήδησε από το διάφραγμά της και ανάγκασε τα χέρια της να υψωθούν σε στάση δέησης. Οι περίφημες φωτογραφίες του Edward Steichen με την Ντάνκαν σε εκπληκτικές πόζες μέσα στην περίσταση του Παρθενώνα τραβήχτηκαν το 1920.

 

Οι μήνες όμως που πέρασε στην Αθήνα την είχαν μεταμορφώσει και γεμίσει. Μαζί με τους ανθρώπους τους οποίους συναναστρεφόταν, ποιητές, τραγουδιστές, χορευτές, καλόγερους, χωρικούς και βασιλιάδες, δημιούργησαν έναν κύκλο που πειραματιζόταν επάνω στον χορό, στο θέατρο, στη μουσική και στην υφαντική.

Οι Ντάνκαν απήγγελλαν στίχους και χόρευαν κάθε πρωί στο Θέατρο του Διονύσου. Τα απογεύματα όργωναν τα μουσεία και τις βιβλιοθήκες της πόλης, προσπαθώντας να κατανοήσουν την αρχαία ελληνική καλλιτεχνική φόρμα και κίνηση μελετώντας ποίηση, δραματουργία, γλυπτική και αγγειογραφία. Αυτό που ενδιέφερε ιδιαίτερα την Ισιδώρα και τον αδελφό της Ρέυμοντ, ο οποίος μετά από σύντομη γνωριμία παντρεύτηκε την Πηνελόπη Σικελιανού, αδελφή του μεγάλου ποιητή, ήταν να ανασύρουν από τη λήθη τον ήχο της αρχαίας ελληνικής μουσικής, γι’ αυτό αναζητούσαν χειρόγραφα βυζαντινής εκκλησιαστικής μουσικής. Η θεωρία τους ήταν ότι οι ύμνοι των πρωτοχριστιανικών εκκλησιών είχαν τις ρίζες τους στις στροφές των αρχαίων ελληνικών ύμνων. Οι Ντάνκαν άκουγαν επίσης προσεκτικά τους ντόπιους, άντρες και αγόρια, που τραγουδούσαν παραδοσιακά λαϊκά τραγούδια, ελπίζοντας να εντοπίσουν σ’ αυτά ίχνη αρχαίας ελληνικής μουσικής των κλασικών χρόνων.

 

Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter
Η Ντάνκαν με τα παιδιά που επέλεξε στην Ελλάδα και έναν δάσκαλο Βυζαντινής μουσικής, 1903

 

Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter
Η Ισιδώρα Ντάνκαν και οι μαθήτριές της Ίρμα, Λίζα και Μαργαρίτα στη Θήβα, Ελλάδα, 1920. Μια σπάνια φωτογραφία.

 

Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter
Το σπίτι των Ντάνκαν στον Υμηττό, πριν αναστηλωθεί και χαρακτηρισθεί νεώτερο μνημείο.

 

Η Ισιδώρα ήταν αποφασισμένη να αναδημιουργήσει έναν αρχαίο χορό αγοριών για να περιοδεύσει μαζί της στην Ευρώπη σε μια παράσταση των Ικέτιδων του Αισχύλου. Πράγματι, συγκέντρωσε τις δέκα καλύτερες αγορίστικες φωνές της Αθήνας και επιστράτευσε έναν νεοχρισθέντα ορθόδοξο ιερέα με ειδίκευση στη βυζαντινή μουσική για να εκπαιδεύσει τα δέκα τυχερά πιτσιρίκια που θα συγκροτούσαν την επονομαζόμενη Ελληνική Χορωδία. Η οικογένεια Ντάνκαν και oι μικροί τραγουδιστές έφυγαν από την Αθήνα πριν το τέλος του χρόνου για να ταξιδέψουν στη Βιέννη, στο Μόναχο και στο Βερολίνο.

 

Στο Μόναχο έδωσαν μια παράσταση για τους φοιτητές του διάσημου αρχαιολόγου Adolf Furtwangler, ο οποίος προλόγισε την εκδήλωση με μια διάλεξη επάνω στους αρχαίους ελληνικούς ύμνους που είχαν μελοποιηθεί από τον ιερέα. Τα αγόρια τραγούδησαν σαν αρχαίος χορός, ντυμένα με χιτώνες και με σανδάλια στα πόδια. Η ίδια η Ισιδώρα χόρεψε τον ρόλο και των πενήντα Δαναΐδων. Το κοινό παραληρούσε.

 

Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter
H Iσιδώρα Ντάνκαν στο Θέατρο του Διονύσου, 1920
Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter
Ο Steichen τράβηξε αυτή την φωτογραφία στην Ακρόπολη το 1921, με μια από τις αφοσιωμένες μαθήτριες της Ντάνκαν, που αποκαλούνταν «Isadorables». Το μοντέλο αυτής της εικόνας είναι η Thérèse Duncan, μία από τις υιοθετημένες κόρες της Ισιδώρας. Γεννήθηκε ως Thérèse Kruger στη Δρέσδη της Γερμανίας. Η Ντάνκαν την είδε να χορεύει σε μια σχολική εκδήλωση για τα Χριστούγεννα και την πήρε στη σχολή χορού της. Ταξίδεψε με τις Isadorables στην Αμερική στη δεκαετία του 1910 και έφυγε από την σχολή το 1922, λίγο μετά από αυτή την πόζα της στον Ιερό Βράχο.

 

Σε κάθε νέο προορισμό, ωστόσο, ο ενθουσιασμός για τη χορωδία ξεφούσκωνε. Όταν πια έφτασαν στο Βερολίνο, μετά από εξάμηνη περιοδεία, οι φωνές των αγοριών είχαν αρχίσει να αλλάζουν· οι μελωδικοί κάποτε ήχοι γίνονταν διαπεραστικοί και παράφωνοι. Τα παιδιά είχαν χάσει τη θεία αγορίστικη εκφραστικότητα που τόσο είχε γοητεύσει την Ντάνκαν στο Θέατρο του Διονύσου. Είχαν επίσης ξεπεταχτεί σε ύψος, κάποια ακόμη και τριάντα πόντους, ενώ είχαν ξεφύγει και σε θέματα πειθαρχίας. Την άνοιξη του 1904 στάλθηκαν πίσω στην Αθήνα από το Βερολίνο με τρένο, σε βαγόνι δεύτερης θέσης, με τις φουφούλες που τους είχαν αγοράσει από το πολυκατάστημα Wertheim’s στις αποσκευές τους, ενθύμια του μεγάλου πειράματος της Ντάνκαν για την αναδημιουργία ενός αρχαίου ελληνικού χορού.

 

Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter
Ο Steichen είχε ταξιδέψει στην Ακρόπολη με τις Isadorables επειδή η Ντάνκαν του είχε υποσχεθεί το αδιανόητο: ότι θα τον αφήσει να την κινηματογραφήσει για πρώτη και τελευταία φορά. Πράγμα που δεν έγινε ποτέ και από κανέναν. Κι έτσι, με μια φωτογραφική μηχανή που δανείστηκε, τράβηξε μερικές φωτογραφίες της που έμειναν κι αυτές στην Ιστορία.
Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter

 

Η παράσταση αρχαίων ήχων και κινήσεων έτσι όπως την οραματίστηκε η Ισιδώρα Ντάνκαν υπήρξε χειμαρρώδης και φανταχτερή, παρ’ όλα αυτά παραμένει διδακτική ακόμη και σήμερα. Κατά την παραμονή της στην Αθήνα, η Ντάνκαν ανέβαινε συχνά στην Ακρόπολη, καλώντας τις δυνάμεις των μνημείων να της στείλουν την έμπνευση. Οι περιγραφές των στιγμών της αναμονής είναι έντονα συναισθηματικές και απροσποίητες:

 

«Για πολλές μέρες καμία κίνηση δε μου ερχόταν. Και τότε, μια μέρα γεννήθηκε στον νου μου μία σκέψη: οι κίονες αυτοί φαίνονται τόσο ίσιοι, ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι· καθένας κυρτώνει ελαφρά από τη βάση προς την κορυφή, καθένας βρίσκεται σε ρέουσα κίνηση, αεικίνητος, και η κίνηση του καθενός εναρμονίζεται με των άλλων. Κι ενώ έκανα αυτή τη σκέψη, τα χέρια μου υψώθηκαν αργά προς τη μεριά του Ναού και έγειρα μπροστά - και τότε ήξερα πως είχα βρει τον χορό μου και πως ο χορός αυτός ήταν μια Προσευχή»

 

Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter
Η «δις Δόνκαν» χορεύει στον Κολωνό. Ένα σπάνιο πρόγραμμα εκείνης της παράστασης του Βασιλικού Θεάτρου της Αθήνας, 1903.

 

Μέσα σ’ ένα δευτερόλεπτο, η Ντάνκαν είχε αντιληφθεί την πεμπτουσία της κίνησης ως προσευχή. Η αλήθεια που της αποκαλύφθηκε μέσα στο περιστύλιο του Παρθενώνα γέννησε μέσα της μια κίνηση που ξεπήδησε από το διάφραγμά της και ανάγκασε τα χέρια της να υψωθούν σε στάση δέησης. Οι περίφημες φωτογραφίες του Edward Steichen με την Ντάνκαν σε εκπληκτικές πόζες μέσα στην περίσταση του Παρθενώνα τραβήχτηκαν το 1920, δεκαεπτά χρόνια αφότου είχε γράψει τις παραπάνω γραμμές. Όπως πολλοί άλλοι πριν και μετά από αυτή, η Ντάνκαν θα ένιωθε την ανάγκη να επισκέπτεται ξανά και ξανά τον Παρθενώνα σε όλη τη διάρκεια της ζωής της.

 

Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter

 

Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter
Η κορυφαία μουσικοκριτικός της εποχής Σοφία Σπανούδη γράφει για τον χορό της «Ντόνκαν» στο περιοδικο Μουσική Κίνησις: «Θυμίζει τον κυματισμό που έχουν τα κλαδιά των δέντρων, τα νερά, η φύση, τα πουλιά όταν πετούν...»
Οι λιγάκι εκκεντρικές μέρες της Ισιδώρας Ντάνκαν στην Αθήνα του 1903 Facebook Twitter
Η Ντάνκαν σε σχέδιο του John Sloan

 

___________________
Ένα απόσπασμα από το βιβλίο της Τζόαν Μπρέτον Κόνελι: Το αίνιγμα του Παρθενώνα, Εκδόσεις: Πατάκης, Μετάφραση: Κατερίνα Σέρβη, Επιμέλεια: Μαρίνα Κολιτσοπούλου, Σελίδες: 560

Αρχαιολογία & Ιστορία
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Τι σήμαινε να είσαι ψυχικά ασθενής στην αρχαία Αθήνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι σήμαινε να είσαι ψυχικά ασθενής στην αρχαία Αθήνα;

Πώς κατανοούσαν οι αρχαίοι Έλληνες την ψυχική ασθένεια; Ήταν θεϊκή τιμωρία, παθολογία του σώματος ή ένα υπαρξιακό βάρος που αποτυπωνόταν στη λογοτεχνία και στο θέατρο; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Γιώργο Καζαντζίδη, Αναπληρωτή Καθηγητή Λατινικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, για τον τρόπο με τον οποίο η αρχαιοελληνική κοινωνία εξηγούσε, απεικόνιζε και αντιμετώπιζε τις ψυχικές διαταραχές.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
«Army of Lovers», όπως «Στρατός Εραστών»

Οθόνες / «Army of Lovers»: Μια ταινία για τα ζευγάρια εραστών του Ιερού Λόχου

Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος εξηγεί πώς αποφάσισε να θίξει ένα θέμα που για αιώνες θεωρείται ταμπού: τις ερωτικές σχέσεις μεταξύ αντρών στην Αρχαία Ελλάδα, ακόμη και στο πεδίο της μάχης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεταλλεία του Λαυρίου: Ένα συναρπαστικό κεφάλαιο της ιστορίας του Λεκανοπεδίου

Ιστορία μιας πόλης / Μεταλλεία του Λαυρίου: Ένα συναρπαστικό κεφάλαιο της ιστορίας του Λεκανοπεδίου

Κάτω από την επιφάνεια της Λαυρεωτικής κρύβεται ένας λαβύρινθος από υπόγειες στοές και μυστικά που συνδέονται με τη δύναμη της αρχαίας Αθήνας. Η Αγιάτη Μπενάρδου συζητά με τον γεωλόγο Μάρκο Βαξεβανόπουλο.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Η Αθήνα της Μαρίας Κάλλας: Η πόλη που την πλήγωσε αλλά και τη διαμόρφωσε

Ιστορία μιας πόλης / Η Αθήνα της Κάλλας: Η πόλη που την πλήγωσε αλλά και τη διαμόρφωσε

Ποιος ήταν ο δεσμός της Μαρίας Κάλλας με την Αθήνα; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Βασίλη Λούρα, δημιουργό του ντοκιμαντέρ «Μαίρη, Μαριάννα, Μαρία: Τα άγνωστα ελληνικά χρόνια της Κάλλας».
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Στα άδυτα του Γεντί Κουλέ με τα άνθη του κακού

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Είμαστε στον τάφο βρε παιδιά, θέλετε να μπούμε ακόμη βαθύτερα;»

Τον Οκτώβρη του 1933, ο αστυνομικός ρεπόρτερ της εφημερίδας «Ακρόπολις», Ε. Θωμόπουλος, επισκέφθηκε τις φυλακές του Γεντί Κουλέ στη Θεσσαλονίκη, περιηγήθηκε στο εσωτερικό τους και μίλησε με κατάδικους και μελλοθάνατους.
ΤΑΣΟΣ ΘΕΟΦΙΛΟΥ
ΔΟΥΝΕΙΚΑ

Ρεπορτάζ / Σκάνδαλο παιδεραστίας στα Δουνέικα: Το αποκρουστικό πρόσωπο της «αγίας» ελληνικής κοινωνίας

Η υπόθεση παιδεραστίας στα Δουνέικα, ένα χωριό 900 κατοίκων κοντά στην Αμαλιάδα, τη δεκαετία του ’80, φέρνει στο φως όχι μόνο τα φρικιαστικά εγκλήματα «ευυπόληπτων πολιτών», αλλά και τη συνωμοσία της σιωπής και την υποκρισία που επικρατεί σε κλειστές κοινωνίες.
ΝΙΚΟΣ ΤΣΕΦΛΙΟΣ
Διάλογος Μηλίων-Αθηναίων: Μαθήματα εξωτερικής πολιτικής από το 416 π.Χ

Ιστορία μιας πόλης / Διάλογος Μηλίων-Αθηναίων: Μαθήματα εξωτερικής πολιτικής από το 416 π.Χ

Γιατί ο Διάλογος Μηλίων και Αθηναίων είναι τόσος σημαντικός για το έργο του Θουκυδίδη; Ποια ήταν η αθηναϊκή αντίληψη για τη δύναμη και τη δικαιοσύνη; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Σπύρο Ράγκο, καθηγητή αρχαίας ελληνικής φιλολογίας και φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, για όσα αποκαλυπτικά μάς λέει ακόμα και σήμερα ο διάλογος.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Η μοναχική διαδρομή του πρώτου Ευρωπαίου φιλέλληνα

Αρχαιολογία & Ιστορία / Ο πρώτος Ευρωπαίος φιλέλληνας και η άγνωστη ιστορία του

Ο Γερμανός ιστορικός Μαρτίνος Κρούσιος πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του 16ου αιώνα μελετώντας την Ελλάδα της οθωμανικής κατοχής –τη γλώσσα, τα έθιμα, τα ρούχα, τα τραγούδια– χωρίς να φύγει ποτέ από την πατρίδα του.
THE LIFO TEAM
Η Αθήνα της Πηνελόπης Δέλτα

Ιστορία μιας πόλης / Η Αθήνα της Πηνελόπης Δέλτα

Ποια είναι η σημασία του μυθιστορήματος «Οι Ρωμιοπούλες»; Με ποιο τρόπο αποτυπώθηκε η Αθήνα στη ζωή και το έργο της Πηνελόπης Δέλτα; Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον ιστορικό Τάσο Σακελλαρόπουλο, υπεύθυνο των Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη, για τη σχέση της συγγραφέως με την πόλη που τη σημάδεψε.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Μια επίσκεψη στο Ψυχιατρείο Θεσσαλονίκης το 1932 / «Γέλια καμπάνιζαν σαν καγχασμοί του Σατανά!» / Φρίκη και ανθρώπινα ράκη στο Ψυχιατρείο Θεσσαλονίκης το 1932

Αρχαιολογία & Ιστορία / «Γέλια καμπάνιζαν σαν καγχασμοί του Σατανά!»: Στο Ψυχιατρείο Θεσσαλονίκης το 1932

Τα dirty '30s & late '20s «ακολουθούν» τον δημοσιογράφο Χρήστο Εμ. Αγγελομάτη στο Ψυχιατρείο Θεσσαλονίκης το 1932 και διασώζουν εικόνες αποτροπιασμού που δύσκολα περιγράφονται. Παρά «τις άναρθρες κραυγές» και «τα στριγκά ξεφωνητά» που άκουσε στην είσοδο, ο ρεπόρτερ πέρασε την πύλη. Τι αντίκρισε;
DIRTY '30S & LATE '20S
Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Βιβλίο / Έλλη Σκοπετέα: Tο ανατρεπτικό έργο μιας ιστορικού που έφυγε νωρίς

Δεν υπάρχει μελέτη για τον ελληνικό εθνικισμό που να μην έχει αναφορές στο έργο της. Η επανακυκλοφορία του βιβλίου της «Το “Πρότυπο Βασίλειο” και η Μεγάλη Ιδέα» από τις εκδόσεις Νήσος συνιστά αναμφίβολα εκδοτικό γεγονός.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ποιον θεωρούσαν «άσχημο» στην αρχαία Αθήνα;

Ιστορία μιας πόλης / Υπήρχαν και «άσχημα» αγαλματίδια στην αρχαία Αθήνα

Μικρά αγαλματίδια ή γλυπτά λατρευτικού ή θρησκευτικού συνήθως χαρακτήρα, που απεικονίζουν ανθρώπινες ή ζωικές μορφές: τα ειδώλια. Είναι όλα oμοιόμορφα ή υπάρχουν και ενδιαφέρουσες, συχνά αναπάντεχες, διαφοροποιήσεις; H Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με την Αναστασία Μεϊντάνη.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Η ιστορία του κούρου Αριστοδίκου που στάθηκε ορόσημο της ελληνικής τέχνης

Αρχαιολογία / Κούρος Αριστόδικος: Ένα άγαλμα ορόσημο στην αρχαία ελληνική Τέχνη

Το άγαλμα, λίγο μεγαλύτερο του φυσικού μεγέθους, έχει ύψος 1,95 μ., είναι σμιλεμένο σε παριανό μάρμαρο, χρονολογείται από τους μελετητές γύρω στα 510-500 π.Χ., αποτελεί το τελευταίο δείγμα της μεγάλης σειράς των αττικών κούρων και αποκαλύπτει ποιες ήταν οι ταφικές συνήθειες στην Αθήνα εκείνης της εποχής.
THE LIFO TEAM
Ποιοι ήταν οι μαυραγορίτες της Κατοχής και πώς λειτουργούσαν;

Ιστορία μιας πόλης / Ποιοι ήταν οι μαυραγορίτες της Κατοχής;

Πώς ήταν η καθημερινότητα στην Αθήνα της γερμανικής Κατοχής; Ποιες στρατηγικές ανέπτυξαν οι Αθηναίοι για να επιβιώσουν; Πώς και πού έβρισκαν τρόφιμα; Πώς επηρέασε η παρουσία των κατακτητών τις μετακινήσεις των κατοίκων της πόλης; H Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με τον Μενέλαο Χαραλαμπίδη για την καθημερινή ζωή στην κατοχική Αθήνα.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ
Τι έτρεχε με τους λαγούς στην αρχαία Αθήνα;

Ιστορία μιας πόλης / Τι έτρεχε με τους λαγούς στην αρχαία Αθήνα;

Στην αρχαία Αθήνα, ο λαγός δεν ήταν μόνο θήραμα, αλλά και σύμβολο ερωτικής επιθυμίας και γονιμότητας, ενώ χρησιμοποιούνταν επίσης ως προσφορά στους θεούς. Ο Ξενοφών έγραψε για το κυνήγι του, ενώ εμφανίζεται συχνά στην τέχνη - στα αγγεία, στις παραστάσεις συμποσίων, ακόμη και σε ταφικά μνημεία. Η Αγιάτη Μπενάρδου συνομιλεί με την Κάτια Μαργαρίτη ρίχνοντας φως στο παρελθόν ενός ζώου που είχε πολύ μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι ίσως φανταζόμαστε.
ΑΓΙΑΤΗ ΜΠΕΝΑΡΔΟΥ