Eίναι όπως το λες, άκρατος λαϊκισμός και πεποίθηση ότι τα πρόβατα δεν θα το πάρουν πρέφα. Μια μικρή επισήμανση, αν μου επιτρέπεις. Το motto που αναφέρεις δεν είναι στο DNA μας, είναι προϊόν της προσπάθειας συμπίλησης εθνικού κράτους όταν πράγματι μετά την απελευθέρωση από τον οθωμανικό ζυγό το νεοσύστατο κράτος είχε ανάγκη συσπείρωσης. Οφείλεται στην ιστοριογραφία του Παπαρηγόπουλου, αυτή που επηρέασε έκτοτε όλα τα σχολικά εγχειρίδια και που ανακυκλώνεται, με έμφαση στην συμβολή της εκκλησίας στην απελευθέρωση του έθνους και την σύμπτυξη εθνικού κράτους. Στην πραγματικότητα η εκκλησία είχε στην καλύτερη διφορούμενο ρόλο σε όλο αυτό (και εξαρτώνταν πολύ η εκάστοτε συμπεριφορά από τους ιεράρχες, τους ηγέτες της και τις εκάστοτε ισορροπίες δυνάμεων). Ελλείψη όμως εθνικής ομογένειας (δεδομένου ότι προ του 1922 η ελληνική επικράτεια τελούσε εν πανσπερμία) η θρησκευτική ομογένεια παρουσιάστηκε ως πρωτεύουσας σημασίας. Το ίδιο έγινε και σε άλλες άλλωστε ιστορικές συγκυρίες, όπως με τους Αρβανίτες (διαχωρισμός και ενοποίηση επί τη βάση θρησκεύματος) και με του Καραμανλήδες (εκ του Καρά Αμάν της Καππαδοκίας). Για όποιον ενδιαφέρεται τα λήμματα της wikipedia αποτελούν μια καλή απαρχή μελέτης προς περισσότερες πηγές.