Όλοι μιλάνε για το αττικό τοπίο. Το αττικό τοπίο των θολών αναμνήσεων, δηλαδή ελιές, αμπέλια, η πευκόφυτη Πεντέλη, ο Υμηττός καλυμμένος με δάφνες και θυμάρι, σπιτάκια στο Πικέρμι και μικρές βιλες στη Ραφήνα, βάρκες στο Καβούρι.Σήμερα το αττικό τοπίο είναι μια μπετονένια έρημος με απίστευτης ασχήμιας πόλεις και χωριά που εχουν εξαπλωθεί σαν καρκίνωμα και εχουν φάει την Αττική. Πευκα εμειναν ελάχιστα, ελαιώνες ακόμα πιο λίγοι, οι ψαρόβαρκες εξαφανίστηκαν.Μεταξύ μας, οι ουρανοξύστες στο Ελληνικό όχι μόνο θα ομορφήνουν λίγο την βαρβαρότητα που λέγεται Αθήνα, αλλά πως να σας το πω μη μου μείνετε κιόλας, και πολύ μας πέφτουν.