Αυτό που πρεσβεύει ο κος Χριστόπουλος, καθηγητής Παντείου, πρόεδρος της ΔΟμΔΑ, πολυγραφότατος συγγραφέας και πρώην ή δυνητικός πολιτευτής Σύριζα, είναι το πολιτικό έθνος.Και αφού το έθνος είναι πολιτικό (και άρα όχι θέμα συνηθειών, γλώσσας, κοινής ιστορίας ή οτιδήποτε άλλο -προς θεού όχι αίματος) δεν μένει παρά η κοινή νομοθεσία για να φτιάξουμε ένα έθνος. Ή να φτιάξουμε διεθνισμό πλαγίως. Αφού η παγκόσμια επανάσταση απέτυχε δεν έχουμε παρά να τη νομοθετήσουμε.Αυτό παραβλέπει -βέβαια- τις βουλήσεις των λαών. Των εθνικών ομάδων γύρω από τις οποίες είναι δομημένα αυτή τη στιγμή τα κράτη. Όσοι εναντιώνονται στο ιδεολόγημα του "πολιτικού έθνους" κάτι πρέπει να είναι, κάτι κακό βέβαια. Θα τους πούμε εθνικιστές, φασίστες, βουρβούλακες.Οι τελευταίοι που ασχολούνται και αναφέρουν καθαρότητες αίματος και τα αντώνυμά τους η άκρα δεξιά και η άκρα αριστερά που θέλουν απέναντί τους οχτρούς να έχουν να πολεμάνε.Οι υπόλοιποι απλά κατανοούν ότι ό,τι και να συνεπάγεται η παγκοσμιοποίηση και η κλιματική αλλαγή οι μετακινήσεις πληθυσμών δεν μπορεί να συμβαίνουν χωρίς να λαμβάνεται υπόψη η βούληση των ήδη υπαρχόντων πληθυσμών.Και για να προλάβω τους κακοπροαίρετους αναγνώστες, ή αυτούς που δυσκολεύονται με την κατανόηση κειμένου (που από ότι φαίνεται αυξάνονται τελευταία), άλλο πράγμα να λαμβάνεται υπόψη η βούληση και άλλο να εφαρμόζεται κάθε τους θέλω παραβλέποντας κάθε πραγματική ανάγκη.Αυτή τη στιγμή υπάρχει όμως ένα σαφές κλίμα άκρατου δικαιωματισμού που λέει ότι ο καθένας έχει δικαίωμα να πάει παντού. Διαφωνώντας με τον (προφανώς εμβριθέστερο εμού) κο Χριστόπουλο να πω ότι το κλίμα κατά του δικαιωματισμού, που αχνοφαίνεται όντως, είναι δημιούργημα της μακράς πορείας του δικαιωματισμού που παρέβλεπε κάθε δημοκρατική νομιμοποίηση και ενίοτε λογική.Αν δεν υπάρξει αυτοκριτική του δικαιωματισμού προς το συντηρητικότερο (αυτό το λέω προς χάριν συνεννόησης, εγώ εννοώ λογικότερο) τότε θα φέρει μεγάλη αναταραχή. Και αυτό δεν είναι μαντική τέχνη. Είναι φριχτό μεν, λογικό δε, επακόλουθο.
Σχολιάζει ο/η