#1 Αγαπητή M for Malakas: Παράτα τη δουλειά σου και γίνε συγγραφέας. Όκει, σοβαρά τώρα. Δεν είμαι και κανένα τέρας ηθικής, αλλά βρε Λένα, ακόμα και στο δικό μου κακοπαθημένο βιβλίο "σωστού-λάθους συνεπάγεται βραχυκύκλωμα στο κεφάλι μου" ο τύπος είναι φάουλ. Το να κακολογεί κανείς τους πάντες πίσω από την πλάτη τους και να αναπαράγει συνεχώς μία ανόητη κοροϊδία, πώς αλλιώς μπορεί να λεχθεί αν όχι ανήθικο; Οι λόγοι που μπορεί να τον εξωθούν σε μια τέτοια συμπεριφορά και το βαθύτερο ποιόν του σαν άνθρωπος ίσως να είναι μια ωραία συζήτηση (και μπορεί γνωρίζοντας τις συνθήκες να αποφασίσουμε στο τέλος με δάκρυα στα μάτια ότι ο Μ. συγχωρείται), αλλά το αποτέλεσμα συνεχίζει να είναι αυτό που λέει η κοπέλα: ανηθικότητα.Εγώ με τη σειρά μου θέλω να πω: Αγαπητή, δεν είσαι η μόνη που έχεις μάτια και βλέπεις, αυτιά και ακούς. Το αρχαίο ρητό "την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη ουδείς", δεν είναι τυχαίο. Αν ο τύπος συνεχίσει έτσι, αναπόφευκτα κάποια στιγμή-έστω και αργά-θα φανεί. Οπότε σε συμβουλεύω, αν δε μπορείς να φύγεις από εκεί μέσα, να χαλαρώσεις, να μην το κουβαλάς όλο αυτό πάνω σου, και, όταν νιώθεις πολύ άσχημα, να γράφεις κανένα κείμενο για τα καινούργια κατορθώματα του Μ. και να μας το στέλνεις, έτσι για να γελάει κι εμάς το χειλάκι μας.#3 Έχω διαβάσει πολύ για το θέμα, και έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι στην Αρχαία Ελλάδα, και γενικά στον αρχαίο κόσμο, τα πράγματα ήταν πολυποίκιλλα και διαφορετικά. Υπάρχουν ήθη και έθιμα που σήμερα θα μας φαίνονταν (και θα ήταν) απάνθρωπα, άλλα που ακούγονται μεν πολύ απελευθερωτικά, όμως που κρύβουν έναν πυρήνα μεγάλου συντηρητισμού και ενοχικότητας, και άλλα που έκαναν την θέση της γυναίκας-και του άντρα, πράγματι καλύτερη. Το να βγάζουμε γενικά συμπεράσματα είναι ουσιαστικά ανέφικτο. Πού να διαβάσεις και τί συνέβαινε στην Αρχαία Αίγυπτο! Εκεί που μία γυναίκα έγραψε σε επιγραφή ότι πέταξε έξω από το σπίτι της τον άντρα της, γιατί τον έπιασε να έχει σχέσεις με την πεθερά του (τη μητέρα της). Και φυσικά τον στόλισε με μύρια όσα κοσμητικά επίθετα. Και κράτησε και την περιουσία του. Θα προσπαθήσω να βρω το λίνκι να το στείλω.Τί θέλω να πω με αυτό: Η σύγκριση κατά τη γνώμη μου είναι κάπως ανόητη. Κάθε κοινωνία έχει τα δικά της κόμπλεξ και σταθερές, οι οποίες προέρχονται φυσικά από την βαθιά αντιθετική φύση της ανθρώπινης ζωής. Η εγκυμοσύνη είναι μεν ευλογία, αλλά και μεγάλος κίνδυνος. Η συνέχιση της ζωής συνεπάγεται χαρά, αλλά και πόνο. Η σεξουαλικότητα είναι η δύναμη που καθιστά τη συνέχεια αυτή δυνατή. Άρα είναι αντικείμενο τόσο υπερβατικότητας, δύναμης, εξουσίας, ενοχής, αγάπης, κλπ, κλπ.Έχοντας πει τα παραπάνω, συμφωνώ ουσιαστικά με την Ίριδα. Όπως και αν βλέπει η κοινωνία στην οποία βρίσκομαι το σεξ και τη θέση της γυναίκας, προτιμώ να μη βρίσκομαι σε κίνδυνο επειδή μοίχευσα/γέννησα παιδί με αναπηρία/είμαι ομοφυλόφιλή/είμαι στείρα κλπ, ακόμα και αν αυτό σημαίνει ότι κάτω από το τραπέζι θα κακολογούμαι. Φυσικά, και το δεύτερο είναι λάθος, αλλά η κοινωνίες εξελίσσονται πολύ αργά. One step at a time.
