Και συμπληρώνω:Ξέρετε, είναι ενθαρρυντικό να βλέπεις ότι αυτή η λαίλαπα της πολιτικής ορθότητας που χρησιμοποιείται κατά βούληση, κατά το δοκούν και κατά το συμφέρον βρίσκει αντιστάσεις. Να βλέπεις ότι δεν ψαρώνουν όλοι με τις politically correct επιπλήξεις κάποιων που κατηγορούν άλλους για αυτά που υιοθετούν οι ίδιοι. Θέλουμε δεν θέλουμε, η γλώσσα αλλάζει. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Λέξεις που πριν από εκατό, διακόσια, χίλια χρόνια είχαν άλλη έννοια, τώρα σημαίνουν κάτι (ή ΚΑΙ κάτι) διαφορετικό, ακόμα και κάτι σχεδόν ή εντελώς αντίθετο από την αρχική έννοια. Αποκτούν διττή ή ευρύτερη σημασία. Ακόμα και πολυσημία. Και ενώ ενίοτε υπάρχουν όντως σκοπιμότητες όσον αφορά την νοηματική μεταβολή μιας λέξης / έννοιας όπως περιγράφει ο Θουκυδίδης ήδη από την αρχαιότητα στον Πελοποννησιακό Πόλεμο*, τις περισσότερες φορές αυτό συμβαίνει και επιβάλλεται από μόνο του, από την ίδια την κοινωνία, μέσω του τρόπου που προσαρμόζεται η καθημερινή ομιλία στην καθημερινή πραγματικότητα και τις μεταβαλλόμενες συνθήκες. Το αυτό συμβαίνει νομίζω και με τον «φασίστα», όπως το περιέγραψα στο αρχικό μου σχόλιο. Η γλώσσα είναι ζωντανή, δεν είναι ένα απολίθωμα, ένα τοτέμ που είναι πάντα ακίνητο και οφείλουμε να το λατρεύουμε. Δεν είναι μια Πλατωνική «Ιδέα» που δεν επιδέχεται οποιασδήποτε μεταβολής. Το να την αντιλαμβανόμαστε έτσι είναι λάθος που δεν δείχνει ευρύτητα πνεύματος αλά στενομυαλιά. Αυτός ο σχολαστικισμός, αυτού του τύπου η reverse πολιτική ορθότητα, συνήθως απαντάται σε ιδεοληπτικούς. Όπως είπα και πριν, πίσω από τις ωραία στοιχισμένες λέξεις που μοιάζουν με επιχειρήματα (ενώ πλειστάκις είναι κάθε άλλο παρά επιχειρήματα) μπορεί να κρύβεται η πιο ύπουλη προπαγάνδα και η χειρότερη λεκτική βία, ενδεδυμένη μάλιστα με τον μανδύα της κοσμιότητας και του καθωσπρεπισμού, της δημοκρατικής προσήλωσης, της δικαιοσύνης, της αμεροληψίας. Τα "δεν δικαιούσθε δια να ομιλείτε" όμως δεν είναι ελεύθερος διάλογος. Φασισμός είναι. Δεν είναι κακό να το λέμε. Κακό είναι να το λογοκρίνουμε.*Θουκυδίδου Ιστορία ,Βιβλίο Γ, 83, Μετάφραση: Έλλη Λαμπρίδηhttps://e-didaskalia.blogspot.com/2018/01/glwssa.htmlΕπίσης, στο ίδιο λινκ εξαιρετικό είναι και το"Η γλώσσα της εξουσίας"Χρίστος Λ. Τσολάκης ,«Από τα γράμματα στη γλώσσα»Επίσης:http://www.kathimerini.com.cy/gr/politismos/i-polysimia-ton-lexeon-pws-allazoyn-oi-lexeis-to-noima-toys