Ramon Ramone, τα θερμά μου συγχαρητήρια για το έξοχο σχόλιό σας.Αντιλαμβάνομαι ότι το άρθρο του κυρίου Πολιτάκη πιθανόν εστιάζει στο ότι η χρήση της συγκεκριμένης λέξης στην εποχή μας έχει γίνει καραμέλα, δηλαδή χρησιμοποιείται πολύ.Γι' αυτό και αναφέρεται μέσα στο άρθρο αλλά και στον τίτλο του πως ''φασίστας κατέληξε να είναι αυτός που μας τη σπάει''.Όμως κατά την ταπεινή μου γνώμη αυτό το συμπέρασμα είναι κάπως απλοϊκό κι έχω να πω πως ίσως τα χρόνια στα οποία ζούμε, η κρίση να έδειξε το ποιοί πραγματικά είμαστε. Και δυστυχώς αυξήθηκαν οι φασιστικές συμπεριφορές γύρω μας. Δίπλα μας.Δεν είναι φασίστας όποιος μας τη σπάει. Δεν είναι ο ενοχλητικός γείτονας, συγγενής, θείος, κτλ...Δεν είναι όποιος διαφωνεί με τις απόψεις μας. Δεν είναι ο αυστηρός καθηγητής ή ο τελειομανής άνθρωπος.Ο φασίστας έχει συγκεκριμένες ιδεολογικές αντιλήψεις, παίρνει συγκεκριμένη θέση απέναντι στα πράγματα, μάχεται κατά βασικών ανθρώπινων δικαιωμάτων γι' αυτό και χαρακτηρίζεται έτσι. Διαχωρίζει τους ανθρώπους ανάλογα με το φύλο, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τη σεξουαλική προτίμηση. Και φυσικά δεν είναι μόνο όσοι ανήκουν σε κάποιο συγκεκριμένο κόμμα. Υπάρχουν αρκετοί γύρω μας που ίσως να μην γίνεται εξόφθαλμα αντιληπτό το τι πρεσβεύουν, αλλά αν συζητήσεις μαζί τους και δεις τις θέσεις τους πάνω σε κάποια πράγματα, το αντιλαμβάνεσαι αμέσως ότι έχουν φασιστική νοοτροπία. Ε, πώς να τους πούμε δηλαδή αυτούς; Πώς να τους αποκαλέσουμε;Δεν ευτελίστηκε η λέξη, αποκαλύφθηκαν απλώς τα φίδια που υπάρχουν γύρω μας και ζούσαν κρυμμένα στις φωλιές τους και η εποχή ευνόησε το να βγουν έξω.