Nanina...Ειλικρινά θεωρείς ότι όλα τα άτομα που «προσέχουν» την γλώσσα τους έχουν «λοβοτομημένη σκέψη»;...Οι άνθρωποι που ανοίγουν το στόμα τους και όποιον πάρει ο γερο-διάολος, χωρίς να απασχολούν ούτε την σκέψη τους και συνεπώς ούτε τον λόγο τους, αν θίγουν, στεναχωρούν, αν δημιουργούν πρόβλημα κ.λπ. τον απέναντί τους, είναι οι «ελεύθερα σκεπτόμενοι» που θα έπρεπε να εκτιμούμε;«Θα έλεγα πως οι θετικές ή αρνητικές συνδηλώσεις ενός όρου δεν (ανα)παράγονται τόσο από την εκφορά του όσο από τη σκέψη και το αίσθημα που μεταφέρουν, σε συνάρτηση με το πλαίσιο εντός του οποίου ο όρος εκφράζεται κάθε φορά.»Εγώ θα έλεγα ότι εξαρτάται κι από το άτομο που «λαμβάνει» τον λόγο του άλλου. Ο ακροατής δεν μπορεί να βγει από την εξίσωση, ανεξάρτητα από τις προθέσεις αυτού που εκφέρει τον λόγο. (Σημαντικές οι προθέσεις κατ' εμέ, αλλά όχι αρκετές πάντοτε).Επίσης το «αντράκι» όταν απευθύνεται σε μία γυναίκα, στην συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων λέγεται με θετικό πρόσημο και σχετίζεται με τα στοιχεία εκείνα του χαρακτήρα του ανδρός που είναι επιθυμητά σε μία γυναίκα και που -υποτίθεται- πως η μέση γυναίκα ...δεν τα διαθέτει. Οπότε αρκετές που τις αναγνωρίζουν ως «αντράκια» οδηγούνται στο να θεωρούν ότι είναι ξεχωριστές, σπάνιες και ανώτερες από τον μέσο γυναικείο όρο, διότι τα ανδρικά αυτά χαρακτηριστικά χαίρουν γενικότερης εκτιμήσεως από όλα τα φύλα, εν αντιθέσει με τις «γυναικείες» αδυναμίες του χαρακτήρα κ.λπ.. (Το ίδιο μπορεί να ισχύει και τα χόμπυ-ασχολίες)....Το «αντράκι» λοιπόν, έχει θετικό πρόσημο. Το «αντρογυναίκα» απ' την άλλη, έχει καθόλα αρνητικό, διότι αφορά εμφάνιση/έκφραση φύλου κ.ά προεκτάσεις που -προφανώς- μεγάλο ποσοστό των ανδρών δεν έχει εκπαιδευτεί να βρίσκει σύμφωνα με τα «γούστα» του (ή πιο κοινά είναι γυναίκες με κάποια έκδηλη, να το θέσω έτσι, αρρενωπότητα που πιθανότατα δεν θα ήθελε να πηδήξει, γιατί τζιζ κακά μην μάς πούνε τσε πούστηδοι ...αλλά ας το αφήσουμε αυτό δεν είναι της παρούσης). Και για να το πάω πιο γενικά η αντρογυναίκα «ξεστρατίζει» από τις νόρμες του φύλου και άρα, συστημικά, αυτό είναι κατακριτέο.Τα περίπου αντίθετα, τώρα:Το να αποκαλείται ένας άνδρας (ή ακόμη και μία γυναίκα) ως «γυναικάκι-ούλα» είναι 100% με αρνητικό πρόσημο. Υπογραμμίζει ότι ο εν λόγω άνδρας έχει «γυναικεία» στοιχεία χαρακτήρα αλλά και συμπεριφορές και αυτό είναι 100% μεμπτό.Παλιότερα, κυρίως, έχω την εντύπωση ότι -υπό κάποιες περιπτώσεις- ήταν κοπλιμάν να ειπωθεί ότι ένας άνδρας είναι ωραίος σαν γυναίκα (ή ένα αγόρι είναι όμορφο σαν κορίτσι), αλλά νομίζω ότι πάντοτε μπορεί να ελλόχευε ο φόβος της αμφισβήτησης τους φύλου. ...Οπότε κλείνοντας μπορώ να καταλάβω γιατί μία γυναίκα αισθάνεται «ξεχωριστή» και «σούπερ γουάο» αν χαίρει της εκτιμήσεως -ειδικά αρρένων- η οποία επισφραγίζεται από τη λέξη «αντράκι» (aka “you are one of us”) αλλά νομίζω ότι η εν λόγω γυναίκα θα έπρεπε να έχει στοιχειώδη συναίσθηση γιατί το «αντράκι» θεωρείται εντός της το ταυτόσημο του cool/και γαμω!