#7 Φτιάξε users καλέ στο κομπιούτερ να έχει ο καθένας το χώρο του και το privacy του! Α παπα τι πράγματα είναι αυτά να υποχρεώνεσι να κοιτάς τι κάνει! Καταλαβαίνω απόλυτα ότι δεν σου αρέσει καθόλου αυτό που βλέπεις αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο πατέρας σου δεν πρέπει να το κάνει. Γιαυτό ο καθένας το χώρο του για να μην ξανανιώσεις άσχημα κι εσύ!#3 Αμπα αυτή η μεγαλειώδης διαπίστωση που έκανες εδώ, μήπως έχει εφαρμογή και στην ερωτηση #2? Ότι δηλαδή πολλοί από εμάς νομίζουμε πως καποια πράγματα συμβαινουν μονο "τελαυταία", ενώ "παλιότερα" ήταν διαφορετικά, αλλά τελικά το μόνο που ισχύει είναι ότι εμείς τα διαπιστώσαμε τελευταιως και παλιά δεν ήματαν εκει για να ξέρουμε τι έπαιζε?Συγκεκριμένα για το γάμο το εχω συζητήσει με "παλιότερες" γυναίκες και μου έχουν πει ότι αυταπατώμαστε εμείς οι νέες που νομίζουμε ότι μόνο "τελευταία" ο γάμος δεν είναι αυτονόητος ως συνέπεια μιας σχέσης. Και παλιά λέει οι κοπέλες είχαν θέμα με το πως θα παντρευτούν και αν θα τις ζητήσει τελικά σε γάμο αυτός με τον οποίο είχαν σχεση και πότε θα γίνει αυτό κλπ. Και παλιά έκανε σεξ ο κόσμος εκτος σχέσης, και παλιά υπήρχαν ερωτικές απογοητεύσεις, και εγκυμοσύνες εκτός γάμου, και από παλιά υπάρχει το κέρατο και οι αντίζηλοι-ες. Και οι άντρες από παλιά έδειχναν μεγαλύτερη απροθυμία να παντρευτούν σε σχέση με τις γυναίκες και έμοιαζαν να έχουν το πάνω χέρι και περισσότερες επιλογές. Μιλάω για 70's στην Αθήνα έτσι, να εξηγούμαστε, όχι 1800 στη Ρούμελη. Μα θα μου πείτε τότε πως οι μεγαλύτεροι ειναι όλοι παντρεμένοι? Δεν είναι όλοι, και αν κοιτάξετε και γύρω σα οι 35 και άνω σήμερα, θα δείτε επίσης "όλους" να είναι παντρεμένοι....σήμερα παντρεύονται σε μεγαλύτερη ηλικία οκ αυτό είναι αλήθεια (αλλά οχι και δραματικά μεγαλύτερη αν δει κανείς τις στατιστικές). Γενικά λοιπόν χρειάζεται να έχει κανείς συγκεκριμένες αρετές και νοοτροπία για να καταφέρει κάποιος να εμπνεύσει έναν άλλον τόσο αρκετά ώστε αυτός-ή να θέλει να τον/την παντρευτεί. Και τότε, και τώρα.