Αγαπητέ κύριε Δημοκίδη, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι απέχετε σε τέτοιο βαθμό από τα ψηφιακά δρώμενα ώστε να αγνοείτε ότι η συγκεκριμένη εμπόλεμη κατάσταση είναι μια μόνιμα πραγματικότητα στον τοίχο του κυρίου Χειμωνά. Πέρα από το διάχυτο σεξισμό και την επιθετική ομοφοβία, οι αναρτήσεις του είναι κατά 90% προσβλητικές και επιθετικές. Με δεδομένο ότι αυτό το βιολί ξεκίνησε από τότε που ανέλαβε το πόστο του στο κόμμα της συγκυβέρνησης, η στόχευση είναι σαφής: ο κύριος Χειμωνάς πιστεύει ότι έτσι εξυπηρετεί καλύτερα τα συμφέροντα της παράταξής του. Και τελικά το πλήρες αξίωμα που φέρει είναι «Γραμματέας του Τομέα Πολιτισμού του ΠΑΣΟΚ». Ο πολιτισμός του ΠΑΣΟΚ είναι αυτός ακριβώς που βλέπουμε στα κείμενα και στη συμπεριφορά του, για όποιον ζει στην Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια δεν είναι κάτι άγνωστο αυτό.Φυσικά ο καθένας έχει το δικαίωμα να πολιτεύεται όπως θέλει και ακόμα περισσότερο να γράφει ό,τι θέλει. Επίσης, να παριστάνει τον ήρωα της ελεύθερης σκέψης και της πολιτικής παρρησίας επειδή όταν του αντιμιλούν απαντάει με το χαριτωμένο «όταν γαμάω τη μάνα σου από τον κώλο τραγουδάει Πάριο». Δε μπορεί όμως κανένας να αφαιρέσει από εμάς τους υπόλοιπους το δικαίωμα να τον κρίνουμε (και να τον κατακρίνουμε) για την συμπεριφορά του. Το οποίο διεκδίκησε τόσο με το πρώτο του διευκρινιστικό κείμενο, το οποίο αποκρύπτετε (αυτό που διευκρίνιζε ότι η εν λόγω μάνα τραγουδούσε Πουλόπουλο την ώρα της ερωτικής πράξης) όσο και με αυτό που παραθέτετε, το οποίο θα χαρακτήριζα προσβλητικό, όχι πια για κάποιον άνθρωπο, αλλά για τη νοημοσύνη μου.Κύριε Δημοκίδη,όπως θα σας έχει διδάξει και η δική σας κοινωνική εμπειρία, συχνά οι ευγενικοί, σεμνοί και ντροπαλοί άνθρωποι είναι απλά κάποια καθάρματα που δεν έχουν τα κότσια να βγάλουν προς τα έξω τον πραγματικό τους εαυτό παρουσία άλλων ανθρώπων. Η διαδικτυακή επικοινωνία λύνει εν μέρει τα προβλήματα αυτών των ανθρώπων, καθώς τους εξασφαλίζει το απυρόβλητο που θεωρούν ότι έχουν ανάγκη. Ο κύριος Χειμωνάς και τα ζώα που του εύχονται να πάθει καρκίνο είναι του ιδίου φυράματος. Για μένα το μαγαλύτερο πρόβλημα δεν είναι ότι ο κύριος Χειμωνάς απειλεί τις μητέρες μας με σοδομισμό. Είναι ότι υπερασπίζεται με κάθε τρόπο το υπάρχον καθεστώς θεωρώντας ότι αυτό εξασφαλίζει τα κοινωνικά και οικονομικά του συμφέροντα. Το γεγονός ότι στο παρελθόν άτομα από το στενό οικογενειακό του περιβάλλον είχαν το θάρρος (σε εποχές πιο δύσκολες από τη σημερινή) να αγνοήσουν την ταξική τους καταγωγή και να ταχθούν με την πλευρά της κοινωνικής δικαιοσύνης κάνει τη συμπεριφορά του πιο κραυγαλέα. Αλλά δεν είναι οι γονείς υπεύθυνοι για τις πράξεις των παιδιών τους, ούτε το αντίστροφο βέβαια. Πράγμα πολύ δύσκολο να το αποδεχτούμε σε μια κοινωνία τοσο οικογενειοκεντρική όσο η ελληνική.
