Με οδηγό την εμπειρία μου από το Πανεπιστήμιο Αθηνών (απόφοιτη Αγγλικής Φιλολογίας & επί πτυχίω στο Ιστορικό-Αρχαιολογικό), την φοίτησή μου στη Σχολή Ξεναγών, Αθηνών, την θητεία μου ως Καθηγήτρια στη Σχολή Ξεναγών, Αθηνών (με σπουδαστές και απόφοιτους Λυκείου αλλά και "συναδέλφους" αρχαιολόγους), την εκπαίδευσή μου ως "Εθνική Εκπαιδεύτρια" από την Παγκόσμια Ομοσπονδία Ξεναγών και, τέλος την πορεία μου, στον Τουρισμό, ως ΔΙΠΛΩΜΑΤΟΥΧΟΣ ΞΕΝΑΓΟΣ, θα ήθελα να σχολιάσω την επιχειρηματολογία που διάβασα στη συνέντευξη -απόλυτα λογική για τον ανίδεο- με μία μόνο φράση, που μου έμαθε ένας ξένος τουριστικός συνεργάτης: "If something works don't fix it". Δυστυχώς, κάποιοι προσπάθησαν να "διορθώσουν" την Εκπαίδευση ενός κλάδου που ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΣΕ! Πολλοί από αυτούς, έχουν ακαδημαϊκή άποψη, την οποία σέβομαι μεν, θεωρώ άτοπη δε, στην συγκεκριμένη περίπτωση. Θα πρότεινα, λοιπόν, να συμβουλευτούν τους ακαδημαϊκούς, εξαίρετους συναδέλφους τους, οι οποίοι επί χρόνια δίδαξαν στις Σχολές Ξεναγών, ως προς το τι σημαίνει ΞΕΝΑΓΟΣ. Ως προς το τι πρέπει να γνωρίζει και πως, ένας ξεναγός (γλώσσες / γνωστικό υπόβαθρο / τεχνικές), νομίζω ότι το λογικά αυτονόητο ορίζει ότι θα έπρεπε να συμβουλευτούν ξεναγούς και όχι μουσειολόγους, ιστορικούς ή αρχαιολόγους, που έχουν ειδικότητες άσχετες με αυτήν του ξεναγού. Είναι πολύ βαριά η πολιτιστική μας κληρονομιά για να χαρίζεται στα χέρια του, επί της ουσίας ανειδίκευτου "ξεναγού", σαν παιχνιδάκι... Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.