#1 αντιμετώπισα αυτό το θέμα τον πρώτο χρόνο που ήρθα Αγγλία όταν έπρεπε με μισθούς από locum δυο μηνών να βγάλω ένα χρόνο και τα δίδακτρα για το μάστερ, με κάποια ελάχιστα λεφτά για τα εδώ δεδομένα που μπορούσε να μου στείλει ο πατέρας μου. Η ιατρική εχει εκτός από πολύ διάβασμα και πολλές επιπλέον απαιτήσεις γιατί η δουλειά μας έχει να κάνει σε ένα μεγάλο μέρος κ με την συναισθηματική κ οποία άλλη υποστήριξη ανθρώπων κ οικογενειών που λόγω ασθενειας είναι αυξημένων αναγκών. Ειδικά όταν αυτοί δεν έχουν τα υλικά η πνευματικά μέσα να αντιμετωπίσουν το το τους συμβαίνει ο γιατρός πρέπει να τους συνδράμει πολύ παραπάνω. Όλο αυτό είναι εξοντωτικό και φθοροποιό αν δεν έχεις αναπτύξει κάποιες άμυνες, όχι το να παύεις να νοιάζεσαι κ να τους σκέφτεσαι , αλλά τις δικές σου διεξόδους, που θα πρέπει να είναι υγιείς. Όταν πάνω στις όλες τις απαιτήσεις της δουλειάς έχεις κ την δική σου οικονομική ανασφάλεια, είναι φυσικό να αισθάνεσαι φόβο, λύπη η θυμό . Ο θυμός είναι ας πούμε μια πιο υγιής αντίδραση από την κατάθλιψη. Η συμβουλή μου: όπως λέει η αμπα υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ, αυτό από πλευράς οικονομικής ειναι προσωρινό. Όσο σπουδάζεις μπορείς να βρεις κάτι να σε υποστηρίξει εγώ πχ στην Ελλάδα έδινα μαθήματα αγγλικών η να ρωτήσεις κάποιον από τους διδάσκοντας σου αν χρειάζονται κάποια βοήθεια κάποιων ωρών στο γραφείο τους για να έχεις ένα χαρτζιλίκι. Για ένα χρόνο στο Λονδίνο η διασκέδαση μου ήταν η κυριακάτικη εφημερίδα και ένα παγωτο από το σουπερμάρκετ, κ μια φορά το μήνα ένας καφές σε ακριβό μαγαζί. Βρες άλλες διεξόδους π δεν κοστίζουν κ ότι μπορείς άλλο π να σε κάνει να αισθάνεσαι ότι φροντίζεις τον εαυτό σου. Στη δουλειά μας είναι πολύ σημαντικό αλλοιώς δεν μπορούμε να φροντίσουμε τους άλλους. Επένδυσε στους φίλους σου, μίλα μαζί τους, αυτοί ηταν πάντα για μένα σωτηριοι. Μη φοβάσαι. Μπήκες ιατρική, αυτό σημαίνει ότι έχεις και ικανότητες κ κάποια δύναμη χαρακτήρα. Σου τα γράφει κάποια π εξακολουθεί κ αντιμετωπίζει πολύ πίεση στη ζωή της, αλλά πλέον από ένα σημείο καθηγητικής (!) ;-) επιστημονικησ κ οικονομικής καταξίωσης . Το πιο σημαντικό εινσι ότι παρόλη την πίεση, πάντα κυριαρχεί β αίσθηση ότι αυτό που κανεις πραγματικά βοηθά. Αυτό σου δίνει δύναμη κ στην πιο απελπισμένη στιγμή. Αλλά να μάθεις να φροντίζεις ουσιαστικά τον εαυτό σου για να μπορείς να το κανεις. Σε φιλώ καλή τύχη.
