Ο αγαπητός φίλος και γλωσσολόγος Γιάννης Οικονόμου μου έγραψε συμπληρωματικά για τον Ομάρ Καγιάμ, τα εξής: ''Ο Ομάρ Καγιάμ ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε την έννοια του αγνώστου σε εξισώσεις. Πρόβλημα: πώς να ονομάσει αυτή τη νέα, επαναστατική έννοια του αγνώστου; Λύση: απλώς την ονόμασε το "πράγμα" (The Thing). O Khayyam ήταν περσόφωνος, αλλά η γλώσσα των επιστημών του ισλαμικού κόσμου ήταν φυσικά τα αραβικά. Το πράγμα στα αραβικά (και τα τουρκικά) λέγεται šay' (εξ ου και το ελληνικό "τα σέα μας τα μέα μας"). Ο Χαγιάμ λοιπόν χρησιμοποίησε το γράμμα š της αραβικής (εκ του šay') ως σύμβολο του αγνώστου στις εξισώσεις του. Οι νέες αυτές θεωρίες εισήλθαν στη Δύση μέσω της αραβικής Ανδαλουσίας φυσικά. Στα μεσαιωνικά ισπανικά ο ήχος š (όπως το αγγλικό sh) γραφόταν x, όπως γράφεται ακόμα και σήμερα στα πορτογαλικά. Στα σημερινά ισπανικά ο παλαιός φθόγγος š προφέρεται πλέον όπως το νεοελληνικό χ (γράφεται j), όπως π.χ. στη λέξη σκάκι (άλλη μια λέξη ινδο-περσο-αραβικής προέλευσης στις γλώσσες της Ιβηρικής) που στα πορτογαλικά λέγεται xadrez και αρχίζει με š και στα σύγχρονα ισπανικά λέγεται ajedrez και προφέρεται με ελληνικό χ). Ο λόγος λοιπόν που σήμερα σε όλες τις γλώσσες ο άγνωστος στα μαθηματικά συμβολίζεται με x έχει να κάνει με την ευφυία του Ομάρ Χαγιάμ και με την ορθογραφία της μεσαιωνικής ισπανικής. Ένα μικρό, επαναστατικό συμβολάκι με μια τεράστια ιστορία που αρχίζει στη Nišapur του Ιράν (πατρίδα του Χαγιάμ) και μέσω της αραβικής Ανδαλουσίας καταλήγει στα σύγχρονα μαθηματικά''.