Είχε να μιλήσει τόσα χρόνια (ακόμα και σε αυτούς που την ταΐζουν!), και όταν αποφάσισε να το κάνει μίλησε για χρυσές άμαξες, στέψεις και στέμματα, φορέματα, και κοσμήματα; Τι να πει κανείς;;;Απο μια γυναίκα της ηλικίας της, που σε λίγο θα πάει να βρει το Δημιουργό της, θα περίμενα κάτι πιο ουσιώδες. Όχι ότι περίμενα, σχήμα λόγου. Δεν είμαι από αυτούς που περίμεναν αυτή τη συνέντευξη, ούτε περίμενα πως σε αυτή, τη χρυσή για εκείνη ευκαιρία, θα ζητούσε συγχώρεση για τα εγκλήματα της.Αν θα μπορούσαμε να το πούμε έτσι, το μεγαλύτερο (αλλά ακούσιο) επίτευγμα της, ήταν πως με την άρνηση της να "χαρίσει" τη ζωή στους νεαρούς Έλληνες Αγωνιστές της Κύπρου, τους Αγωνιστές της ΕΟΚΑ, άθελα της και παίζοντας τον σκοτεινό της ρόλο, βόηθησε τους Γίγαντες αυτούς στο να εκπληρώσουν το πεπρωμένο τους. Άθελα της, τους κέρασε των Αθανάτων το κρασί, κι έτσι γράφτηκε άλλη μία χρυσή σελίδα στο μεγάλο βιβλίο των Ηρώων της Ελλάδος. Η βασίλισσα Ελισάβετ είχε μέχρι την τελευταία στιγμή την νομική ισχύ και την ευκαιρία να δώσει "χάρη" στον 19χρονο Ευαγόρα Παλληκαρίδη αλλά και στους άλλους Αγωνιστές. Δεν το έκανε και ο μικρός σε ηλικία αλλά ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ Αγωνιστής οδηγήθηκε απο αυτήν στην κρεμάλα.Η βασίλισσα Ελισάβετ όχι απλά αρνήθηκε στους γονείς των νεαρών Αγωνιστών να δώσει "χάρη", αλλά ούτε επέτρεψε να δοθούν τα νεκρά σώματα των παιδιών στους γονείς τους για να γίνει η ταφή τους κανονικά, σε κοιμητήριο. Έτσι όλοι οι απαγχονισθέντες θάφτηκαν διαδοχικά (απουσία συγγενών) ΜΕΣΑ στις φυλακές των Εγγλέζων στη Λευκωσία. Γνωστά σήμερα ως τα "Φυλακισμένα Μνήματα".Θα πάρω μιαν ανηφοριά θα πάρω μονοπάτιανα βρω τα σκαλοπάτια που παν στη Λευτεριά.Αυτούς θα πρέπει να κοιτάζουμε με θαυμασμό, ειδικά τώρα. Δε λύγισαν ούτε μπροστά στην κρεμάλα. Και όχι εκείνους που έστειλαν αυτά τα νεαρά παιδιά στην κρεμάλα και μάλιστα γιατί πίστευαν στην Ελευθερία και πάλευαν γι' αυτήν.
