Αγαπητή Nayakepler.Να που βρίσκεται το πεδίο διαφωνίας μας.Λες: '' Κοινώς με βάση τα δικά σου μέτρα κρίνεις μια άλλη κοπέλα που ούτε που την ξέρεις, στηριζόμενος στα δεδομένα μιας τρίτης που ούτε αυτή την ξέρεις.''Απαντάω: Δεν κρίνω, θέτω σε ένα φόρουμ του οποίου ένας εκ των βασικών πυλώνων είναι η ελευθέρια έκφρασης και απόψεων μια βάση για προβληματισμό και συζήτηση. Η βάση αυτή προφάνως πηγάζει από δικές μου απόψεις.Λες: ''Προσωπικά δε συμφωνείς -> άρα μην το κάνεις, παρόλα αυτά ούτε ανήθικο είναι, ούτε κάτι άλλο.''Απαντάω: Ποιά είσαι εσύ που κρίνεις το κοινωνικά ορθό και ηθικό; Αρα αν ΕΓΩ εκφράσω την άποψη μου είναι κριτική αλλά αν ΕΣΥ εκθέσεις δημόσια την δική σου είναι το άλας της γης; Δύο μέτρα και δύο σταθμα;Λες: ''Επίσης θα ειρωνεύομαι όποια στο διάολο κοσμοθεωρία θέλω, να τη λογοκρίνω ΚΑΙ ΝΑ ΗΘΕΛΑ δε μπορώ και δεν έχει και νόημα.''Απαντάω: Ναι να την ειρωνεύεσαι, αλλά μαζί με αυτή ειρωνεύεσαι και το πρόσωπο. Άρα de novo εάν υιοθετείς την επι προσωπικού ειρωνία, την δέχεσαι κιόλας;Λες: ''Επίσης, μεγάλο λάθος σου. Η κοσμοθεωρία του κάνω ό,τι θέλω δεν είναι ακανόνιστη.'' Απαντάω: Πάλι κρίνεις προσωπικά εμένα και μου προσάπτεις λάθος επί της απόψεως μου, το παραβλέπω. Σε παραπέμπω όμως στις θεωρίες του Cohen και στο μοντέλο της Οργανωμένης Αναρχίας, στα πλεονεκτήματα και στα μειονεκτήματα της. Θα δεις ιστορικά ότι ενώ όλα τα κοινωνικά μοντέλα κάποια στιγμή υιοθετήθηκαν το συγκεκριμένο ποτέ. Τους λόγους θα τους βρεις στην αντίστοιχη βιβλιογραφία.Τέλος λες: ''Που εκεί ειναι και η ουσία της ζωής. Να εισαι καλα με το ποιος εισαι και να εχεις διπλα σου, αν θες, ανθρωπους που σε καταλαβαινουν, ειτε αυτοι λεγονται φιλοι, ειτε εραστες, ειτε γονεις, κλπ.''Απαντάω: Συμφωνώ.Υπάρχουν δύο τρόποι να προσεγγίζεις μια αντίθετη άποψη, ο ένας είναι ο αφοριστικός ο άλλος ο ντετερμινιστικά παραγωγικός. Από την δεύτερη προσέγγιση και από τον παραγωγικό διάλογο θα δεις ότι μπορεί να βρεθούν σημεία σύγκλισης ακόμα και με έναν Πατριάρχη (όπως μου προσάπτουν).Αυτή είναι η πεμπτουσία της εξέλιξης της σκέψης, της γνωστικής διαδικασίας και εν τέλει του διαλόγου.
