Όλος ο εθνικός κορμός ανησυχεί για την τύχη των 8 τούρκων πραξικοπηματιών, σε περίπτωση που εκδίδονταν στο "χαρέμι του σουλτάνου". Το ότι οι συγκεκριμένοι στρατιωτικοί έχουν πολιτικές, ηθικές και, το κυριότερο, ποινικές ευθύνες για τη συμμετοχή σε απόπειρα βίαιης ανατροπής νόμιμα και δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης, το προσπερνάνε όλοι οι ντοπαρισμένοι από αντιτουρκικό μένος Ελληναράδες υπήκοοι, αγκαλιά με τα ΜΜΜ, τον ψεκασμένο υπουργό Άμυνας, το βαθύ κράτος και την, ω τόσο ανεξάρτητη!, δικαιοσύνη. Είναι οι ίδιοι που δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συναγελάζονται με την χούντα του Καϊρου και τον χασάπη Σίσι. Εν τω μεταξύ, η ίδια αυτή, η τόσο ευαίσθητη για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ελληνική δικαιοσύνη αποφάσισε την απόρριψη του αιτήματος για πολιτικό άσυλο του Αιγύπτιου Mohamad Adgelgawad ο οποίος κάνει απεργία πείνας στη Μυτιλήνη. Πίσω στην Αίγυπτο λοιπόν, όπου αποδεδειγμένα ισχύει η θανατική καταδίκη (ενώ στην Τουρκία όχι) και όπου εκατοντάδες αντικαθεστωτικοί έχουν καταδικαστεί σε θάνατο, γιατί ο ελληνικός βόθρος έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου, έτσι δεν πάει; Οι ίδιοι αυτοί που κόπτονται για τη δημοκρατία και την τήρηση της νομιμότητας, υποθάλπουν και προσφέρουν νομική και πολιτική κάλυψη σε άτομα που βαρύνονται με την κατηγορία της «ανατροπής πολιτεύματος». Πόσο λυπούνται οι Έλληνες, κράτος και κακόμοιροι πολίτες, για την αποτυχία του πραξικοπήματος τον περασμένο Ιούλιο! Θα ήταν αστεία αυτή η συμπεριφορά, αν δεν προκαλούσε εμετό. Αξεπέραστο ελληνικό ήθος, δώσε τα φώτα σου στον παγκόσμιο πολιτισμό! Ο άλλος θυμήθηκε τη Μέρκελ και την "ΕΕ που ξεπλένει το καθεστώς Ερντογάν"· αντιτουρκισμός και αντιγερμανισμός, οι δύο παιδικές αρρώστιες του ελληνικού επαρχιωτισμού. Δεν απομένει πιά στην ξεφτιλισμένη Ελλαδίτσα παρά να πάει να τριφτεί στα κωλομέρια του Trump μπας και τον δελεάσει με τον ρόλο της "ως πυλώνας σταθερότητας στην περιοχή της Αν. Μεσογείου" και άλλα κλισέ. Οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται όμως και κοιτάνε αλλού, η δε ενωμένη Ευρώπη θωρακίζεται απέναντι στην διαφαινόμενη όξυνση του εμπορικού/οικονομικού ανταγωνισμού με την Αμερική και θέλει να απαλλαγεί από βαρίδια όπως η Ελλάδα (βέβαια, ο ελληνικός μικροαστισμός ονειρεύεται ακόμη την κατάληψη των Βρυξελλών από τον Γιάνης). Οπότε πίσω στην Αίγυπτο και το Ισραήλ, αυτοί είναι φίλοι μας!