Έχοντας δει το απλά συμπαθές "φανταστικές αγάπες" η ταινία "Λόρενς, σε κάθε περίπτωση" σκόραρε αρκετά ψηλότερα από τις προσδοκίες μου. Μία εξαιρετική περίπτωση ταινίας που καταφέρνει, για μένα τουλάχιστον, να συγκρατήσει παραπάνω από 2 καρπούζια κάτω από μία μασχάλη, χωρίς να τα κάνει εντελώς μαντάρα. Το αντίθετο μάλιστα.Ένα πολυεπίπεδο, υπερσυμπυκνωμένο σκιαγράφημα ανθρώπων που ξεφεύγουν απ' τη νόρμα (η καθεμία και ο καθένας με τον τρόπο του) ... και οι συν αυτώ δορυφόροι.Υπέροχη η αρχή της ταινίας με τα βλέμματα... και -ως επί το πλείστον- ομορφότατο (ιδίως το neo-romantic) soundtrack. Δεν με χαλάνε καθόλου οι επιτηδευμένες σφήνες της “video pop” σκηνοθεσίας, γιατί θεωρώ πως κολλάνε ταμάμ.Και μείναμε να ακούμε το http://www.youtube.com/watch?v=ESPi5lqmsHU από τα ακουστικά της Λόρενς... Υγ. Aν υπάρχει κάπου πλήρης αμετροέπεια στο έργο είναι στο ...κάπνισμα, δεν πρόκειται να δείτε τόσο πολύ καπνό, όσο στις ταινίες μίας ολόκληρης χρονιάς μαζί.Επίσης, και καθότι δεν τυγχάνω γνώστ@ γαλλικών (και ειδικά της κεμπεκικής), έχω την εντύπωση πως οι υπότιτλοι στην ελληνική πρέπει να έχαναν ολίγον τι.