Νομίζω ότι μεγάλη σημασία παίζει το είδος και ο σκοπός της συνάντησης. Σε επαγγελματικές συναντήσεις είναι προφανές ότι θα πρέπει να αναφέρουμε την ιδιότητα μας, καθώς ο συνομιλητής μας θέλει να γνωρίζει σε ποιον μιλάει. Έχει μεγάλη σημασία σε αυτές τις συναντήσεις, όπου κλείνονται συμφωνίες, να ξέρουμε ποιον έχουμε απέναντι μας, ποια θέση έχει στην επιχείρηση και τι είδους αποφάσεις μπορεί να πάρει.Σε κοινωνικές συναντήσεις θεωρώ ότι συμβαίνει το αντίθετο, όντως ακούγεται αλαζονικό στα καλά καθούμενα να σου συστηθεί κάποιος και ξαφνικά, χωρίς να είναι το ζητούμενο, να σου αναφέρει και την ιδιότητά του. Εκεί πραγματικά είναι όχι μόνο άσχετο να αναφέρουμε την ιδιότητά μας, αλλά θα ακουστεί πολύ άσχημα.Θυμήθηκα και κάτι άλλο τώρα όταν εργαζόμουν μέχρι πριν κάποια χρόνια σε κάποια εταιρεία. Ένας από τους υπεύθυνους της εταιρείας όταν συστηνόταν σε άλλους έλεγε πάντα "Είμαι ο κύριος Τάδε Ταδόπουλος" (Σ.Σ ανέφερε φυσικά το όνομα του). Αυτό το "κύριος" που έλεγε πιστεύω ότι χτυπούσε πολύ άσχημα, ήταν σα να έλεγε "για σένα είμαι κύριος, και απαιτώ να μου φέρεσαι με σεβασμό γιατί είμαι ανώτερός σου", υποσυνείδητα εγώ έτσι το έπαιρνα. Νομίζω ότι ο τονισμός του "κύριος" (λες και το αμφισβητούσε κανείς!!) δημιουργούσε αρνητική εντύπωση.