Πρώτον, το "επίορκος" αναφέρεται σε *όρκο* που έχει δώσει κάποιος. Τα ελληνικά δικαστήρια - ακόμα και με την υπάρχουσα ποιότητα - ποτέ δεν θα καταδικάσουν κάποιον σαν επίορκο εξ' αιτίας π.χ. μιάς τροχαίας παράβασης (εκτός αν έχει ορκιστεί ότι δεν θα κάνει τροχαίες παραβάσεις).Δεύτερον, οι 7000 γιά τους οποίους γίνεται λόγος είναι *καταδικασμένοι* επίορκοι. Δεν μιλάμε ούτε γιά το στάδιο που κάποιος τους έκανε μύνηση, ούτε γιά υποψία, ούτε γιά εκκρεμή έφεση κ.α. Είναι καταδικασμένοι τελεσίδικα και μάλιστα γιά αδικήματα που έχουν σχέση με τον *όρκο* τους σαν δημόσιοι υπάλληλοι.Τρίτον, ναι μεν ο νόμος λέει ότι οι (καταδικασμένοι) επίορκοι απολύονται, αλλά την απόλυση την αποφασίζει μιά τριμελής επιτροπή υπεράνω του νόμου (αυτό μόνο στην Ελλάδα γίνεται). Η τριμελής επιτροπή αποτελείται από έναν - ουδέτερο - δικηγόρο, έναν εκπρόσωπο του Δημοσίου και έναν εκπρόσωπο του συνδικαλιστικού οργάνου (αδεδυ). Και οι 3 έχουν δικαίωμα βέτο. Πρακτικά, ο εκπρόσωπος της αδεδυ ποτέ δεν έχει ψηφίσει υπέρ της απόλυσης "συναδέλφου".Έτσι εξηγείται το γιατί όλοι αυτοί οι επίορκοι μένουν στις θέσεις τους όλα αυτά τα χρόνια. Οι "συνάδελφοι" της αδεδυ ασκούν βέτο στην απόλυση, ακόμα και στις πιο καραμπινάτες περιπτώσεις υπεξαίρεσης και διαφθοράς, δλδ. σε όλες. Η πραγματική αλλαγή θα γίνει όχι όταν απολυθούν οι 7000, αλλά όταν καταργηθεί το βέτο της επιτροπής. Το πιό λογικό: να καταργηθεί η επιτροπή. Η τελεσίδικη απόφαση ενός ελληνικού δικαστηρίου δεν μπορεί να αμφισβητείται / ακυρώνεται από οποιαδήποτε επιτροπή.
Σχολιάζει ο/η