Άρη, καλό θα ήταν για την όποια σοβαρότητα της συζήτησης να καταλήξουμε πρώτα σε έναν ορισμό της λέξης επίορκος και της λέξης νόμος. Ακούω συχνά να λένε διάφοροι (όχι απαραίτητα αριστεροί): <<με ένα απίστευτο νόμο από την εποχή του Μεταξά>>. Θα υπακούμε σε αυτόν τον νόμο ναί ή όχι? Ποιός θεωρείται επίορκος? Αυτός που έχει ακταδικασθεί ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ ως τέτοιος. Αλλοιώς να ξεκινήσουμε να αποκαλούμε ΚΑΚΟΥΡΓΟΥΣ όσους είναι προφυλακισμένοι και περιμένουν δίκη. Εν προκειμένω, δεν γνωρίζω πόσοι από αυτούς τους 7.000 είναι α)Σε διαθεσιμότητα μέχρι να παραπεμφθούν, β)Παραπεμφθέντες και καταδικασμένοι πρωτοδίκως, γ)Οριστικώς καταδικασμένοι, δ)Απλώς κατηγορούμενοι χωρίς παραπομπή. Σε αυτές τις κατηγορίες θα προσθέσουμε σε λίγο και όσους κατηγορούνται από ανώνυμες καταγγελίες. Δεν διαφωνώ να ξαναδούμε τους ορισμούς, απλώς είμαι καχύποπτος για τις επιπτώσεις. Αν ας πούμε γίνεται δεκτό να μπαίνει σε διαθεσιμότητα ένας δημόσιος υπάλληλος μόνο και μόνο επειδή κατηγορήθηκε από κάποιον (και μάλιστα ΑΝΩΝΥΜΑ) γιατί να μην μπορούν και οι συγγενείς του να κατακλύσουν τις σχετικές υπηρεσίες με μια σωρεία ανώνυμων καταγγελιών? Και τι θα γίνει σε περίπτωση που κάποιος αθωωθεί? Θα τα πάρει πίσω (θέση και μισθούς) μαζεμένα και ο συκοφάντης θα καθίσει με τη σειρά του στο σκαμνί?[Απάντηση του Άρη: Ημίθεε συμφωνώ. Δεν υπάρχουν ακριβή στοιχεία, επειδή ποτέ το κράτος δεν νοιάστηκε να τα αποκτήσει. Ποτέ δεν νοιάστηκε να διατάξει ΕΔΕ που θα απέδιδαν Δικαιοσύνη - παρά μόνο τις διέτασε για τα μάτια του κόσμου. Εικάζω ότι για να λένε πως περίπου 7.000 είναι αυτοί που αν διωχθούν δεν θα υπάρξουν αντιδράσεις (κι απ' τους ίδιους τους διωχθέντες προφανώς) αυτοί θα είναι οι πέραν κάθε αμφιβολίας παράνομοι. Για τους υπόλοιπους που συκοφαντήθηκαν δίκαια ή άδικα, υποθέτω, δε θα μάθουμε ποτέ...]