Ο μεγαλύτερος εχθρός της Ελληνικής Δημοκρατίας είναι ο εαυτός της. Τα απολυταρχικά καθεστώτα ξεπηδούν εκεί που υπάρχει πείνα και έλλειψη ηγεσίας.Ο Μεταξάς ήταν φιλομοναρχικός και γερμανόφιλος από την εποχή του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Είχε μετά σαν δικτάτορας επιβάλλει τον χιτλερικό χαιρετισμό και είχε χρησιμοποιήσει σαν σύμβολο τον αρχαίο Ρωμαϊκό πέλεκα, ίδιο σύμβολο με τον Μουσολίνι. Παρά την φασιστική ιδεολογία του όμως ήταν πρώτα από όλα Έλληνας.Τότε υπήρχε η έννοια του Έλληνα πολιτικού που ήταν Αγγλόφιλος ή Γερμανόφιλος, ή Γαλλόφιλος, η Ρωσόφιλος. Ή έννοια του πουλημένου σε ιδιωτικές επιχειρήσεις πολιτικού με λογαριασμούς στο εξωτερικό έγινε μοντέλο αργότερα. Ο Μεταξάς σαν πειθήνιο όργανο του βασιλιά επηρεάσθηκε από το γεγονός ότι ο Γεώργιος είχε δεσμά με την Αγγλική δυναστεία. Επίσης πριν κάνουν επίθεση στην Ελλάδα οι Γερμανοί ο Μεταξάς απεβίωσε ξαφνικά. Ποιος ξέρει τι πραγματικά συνέβη;Η αλήθεια είναι ότι ο Μεταξάς πραγματικά έκανε όλες αυτές τις ευεργετικές νομοθεσίες για τους εργάτες και ότι εξόπλισε την Ελλάδα όπως μπορούσε για τον επικείμενο πόλεμο.Αλήθεια είναι όμως επίσης ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων ζούσαν πάμπτωχα και η Ελλάδα εισήγαγε μεγάλο μέρος της κατανάλωσης των σιτηρών από το εξωτερικό.Έτσι όταν οι Γερμανοί κατάσχεσαν τα τρόφιμα στις αποθήκες την Άνοιξη του 41, δεν υπήρχε αρκετή ντόπια παραγωγή να θρέψει στοιχειωδώς όλη την Ελλάδα. Στην πείνα και στο κρύο του πρώτου χειμώνα της Κατοχής που ήταν δριμύτατος και μετά αποδεκατίστηκε το ένα δέκατο του ελληνικού πληθυσμού κυρίως στις πόλεις. Οποιαδήποτε σύγκριση με το καθεστώς του Παπαδόπουλου από τον αρθογράφο είναι άτυχη για ευνόητους λόγους. Πάντως την εποχή της παντοδυναμίας της Φρειδερίκης, των βαριών χρεών στους τοπικούς τοκογλύφους και στο κράτος, τότε που στέναζε η επαρχία και αναγκαζόταν να δίνει τα παιδιά της στα ορφανοτροφεία και να φεύγει στην ξενιτιά, μια αλλαγή εξουσίας και η διαγραφή των κρατικών χρεών ήταν κάτι που ευεργέτησε την καταχρεωμένη και κατεστραμμένη επαρχία.Δεν ήταν μόνο οι άνθρωποι που υπέφεραν στην επαρχία αλλά και οι συνεχείς απεργίες και συγκρούσεις στους δρόμους, οι συνεχόμενες αλλαγές κυβερνήσεων και η φαυλότητα των πολιτικών είχαν κουράσει την πλειοψηφία του λαού.Τέτοια βαθιά απογοήτευση με του πολιτικούς που θυμίζει το σήμερα.
