Υιοθετείς ως κριτήριο το «πανεπιστήμιο της Ευρώπης» στην αντιμετώπιση όσων κάνουν παρανομίες εντός πανεπιστημίου και συμφωνώ μαζί σου.Όμως, με το ίδιο ακριβώς κριτήριο που χρησιμοποιείς υπέρ του πρύτανη εγώ και θα κρίνω την αρχική στάση του πρύτανη απέναντι στην εκδήλωση.Στο «πανεπιστήμιο της Ευρώπης» ενθαρρύνουν εκδηλώσεις των φοιτητών (ακόμα και με πολιτικό φόντο), ιδιαίτερα αν έχουν φιλανθρωπικό χαρακτήρα (όπως το προσφυγικό στη συγκεκριμένη περίπτωση). Η απαγόρευση θεωρείται ύστατη λύση σε πολύ ακραίες καταστάσεις που το θέμα της εκδήλωσης προάγει τη βια ή ποινικά αδικήματα.Γενικότερα, η θεώρηση ότι πανεπιστήμιο είναι μόνο διαλέξεις και σεμινάρια θεωρείται τουλάχιστον παρωχημένη, αν όχι αντιεκπαιδευτική. Επομένως, ο πρύτανης εξ'αρχής έσφαλε με την απόφασή του, ιδιαίτερα τη στιγμή που σε όλο σχεδόν το φάσμα της ελληνικής κοινωνίας υπάρχουν δράσεις ανακούφισης των προσφύγων.Και επειδή προφανώς η έγκριση της διοργάνωσης μιας τέτοιας εκδήλωσης δεν αποφασίζεται από ένα άτομο, ακόμα κι αν είναι ο πρύτανης, τα πανεπιστήμια στην Ευρώπη έχουν συγκεκριμένους κανόνες λειτουργίας των εκδηλώσεων, στους οποίους περιέχεται τόσο η ασφάλεια, ο οικονομικός έλεγχος αλλά και η διαδιακασία με την οποία διασφαλίζεται ο σεβασμός στον χώρο που θα φιλοξενίσει την εκδήλωση.Στις λίγες δε περιπτώσεις που γίνονται παρατράγουδα, αντιμετωπίζονται στοχευμένα και η απαγόρευση των εκδηλώσεων σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται λύση.Επομένως, μόνο forward thinking δεν είχε ο πρύτανης και δεν μπορώ να επικροτήσω κάποιον που θέλει το ελληνικό πανεπιστήμιο γεμάτο με «κλειδωμένα» ακαδημαϊκά μυαλά που περιορίζονται από απαγορεύσεις.