Αγαπητέ Άρη,η λύση θα επέλθει μόνο με την κατάργηση του κοινοβουλευτικού χαρακτήρα του πολιτεύματος: πολύ απλά, κοινοβουλευτισμός και δημοκρατία είναι έννοιες ασυμβίβαστες. Όσο ο κόσμος ψηφίζει κόμματα (και όχι εκπροσώπους-βουλευτές), η πολιτική ζωή θα ταλανίζεται από βυζαντινισμούς και παλατιανές συνομωσίες, συντροφικά μαχαιρώματα, υπουργοποιήσεις και τοποθετήσεις στον κρατικό μηχανισμό με βάση πόσο μεγάλος γλύφτης του αρχηγού είναι ο τάδε σε σχέση με τον δείνα, ποιός υποστήριξε την τάση «Α», και όχι την «Β», πόσους πολιτευτές από την Κρήτη βολέψαμε σε σχέση με πόσους από την Πελοπόνησο, κτλ. Πώς είναι δυνατόν να περιμένουμε από τα κόμματα να βοηθήσουν στην εμπέδωση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, όταν οι διαδικασίες στο εσωτερικό τους είναι βαθύτατα αντιδημοκρατικές (από την προσχηματική, συνήθως, «εκλογή» αρχηγού, μέχρι την διαγραφή των βουλευτών που προφανώς δεν έχουν σταλλεί στη Βουλή για να εκφράζουν την άποψή τους, αλλά για να είναι φερέφωνα και παρακολουθήματα του όποιου αρχηγού);ΛΥΣΗ 1)Κατάργηση των όλων κομμάτων. Ο λαός ψηφίζει βουλευτές – τελεία και παύλα. Μετά τη συγκρότηση της Βουλής σε σώμα, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δίδει διερευνητικές εντολές σε πρόσωπα που υποδεικνύουν (με τη συγκέντρωση υπογραφών) οι Βουλευτές. Όποιος καταφέρει να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης, σχηματίζει κυβέρνηση. Ακούγεται εξωγήινο, αλλά δεν είναι. Φίλη μου από την Ιρλανδία μου έχει πει ότι στη χώρα της υπάρχουν βέβαια κόμματα, αλλά ο κόσμος δεν ψηφίζει κόμματα, αλλά βουλευτές που πρόσκεινται σε κόμματα. Στα ελληνικά δεδομένα αυτό θα σήμαινε ότι εάν π.χ έχω 4 σταυρούς προτίμησης, και είμαι κεντρο- αριστερών πεποιθήσεων, θα μπορούσα να ψηφίσω τον Κουβέλη, τον Ανδρουλάκη και την Κανέλλη (ασχέτως του ότι μπορεί να ανήκουν σε 3 διαφορετικά κόμματα), αλλά να θεωρώ σημαντική και την παρουσία του Σ. Μάνου στη Βουλή, και γι’ αυτό να ρίξω το 4ο κουκί μου σ’ αυτόν. 4 σταυροί προτίμησης; Ενδεχομένως, ψήφο σε υποψηφίους 4 διαφορετικών κομμάτων. Δεν είναι πολύ ουσιαστικότερη η δημοκρατία αυτού του τύπου απ' ό,τι τώρα που, άν θέλω να ψηφίσω πχ ΚΚΕ, θα πρέπει να φάω με το ζόρι στην μάπα και τον κάθε τενεκέ που η ηγετική ομάδα έκρινε ως απαραίτητο για τη σωτηρία μου;2)Λευκές ψήφοι = κενά έδρανα. Όταν εξεταζόμασταν στο Συνταγματικό Δίκαιο θυμάμαι είχαμε για προτεινόμενο σύγγραμμα το βιβλίο του Τσάτσου, το οποίο (σε ανύποπτο χρόνο) ανέφερε τα εξής συνταρακτικά: Η εξομείωση της λευκής ψήφου με την άκυρη (σε ό,τι αφορά τον μή υπολογισμό της για τη διαμόρφωση του εκλογικού μέτρου, μή ύπαρξη κενών εδράνων στη Βουλή, κτλ) ΝΟΘΕΥΕΙ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΒΟΥΛΗΣΗ, και επομένως ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΛΑΪΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ ΠΟΥ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑΤΟΣ. Η άκυρη ψήφος πάσχει από ελάττωμα βούλησης και, δικαίως, δεν παράγει έννομα αποτελέσματα (κατ’ αναλογία από οικείο προς όλους μας Αστικό Δίκαιο π.χ. υπογράφω πωλητήριο συμβόλαιο του αυτοκινήτου μου έναντι 50 ευρώ γιατί μου βάλαν το πιστόλι στον κρόταφο: η σύμβαση είναι ακυρώσιμη, γιατί κανείς δεν ξέρει τί ακριβώς ήθελα). Αντιθέτως, η λευκή ψήφος ΠΡΕΠΕΙ να παράγει έννομα αποτελέσματα διότι εκφράζει βούληση του ψηφοφόρου και η βούληση αυτή είναι: ΔΕΝ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΚΑΝΕΝΑΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟ. Τα παραγόμενα αποτελέσματα θα πρέπει να είναι πχ σε 10% λευκές ψήφους, το 10% των εδράνων της Βουλής να παραμένει κενό. Είναι το μόνο μέτρο που θα κάνει κάποιους να σοβαρευτούν. Δυστυχώς, ο σεβάσμιος Καθηγητής θα πρέπει κάποια στιγμή να έπαθε αμνησία γιατί όταν του προσεφέρθη θέση από κάποιο κόμμα εξουσίας, ξέχασε όσα υποστήριζε όταν δίδασκε. Έτσι, οι ωραιότατες θεωρίες του έμειναν μόνον θεωρίες.
