σε μία ανθρωπότητα που είναι αρκετά τεχνολογικά εξελιγμένη για να έχει κάτι ακίδες, από διαμάντι, με απόληξη μεγέθους ενός ατόμου άνθρακα, και να ψηλαφεί επιφάνειες, να τις χαράσσει κλπ νομίζω δε χωράει τίποτα παραπάνω. μπορούμε δηλαδή πλέον να φωτογραφίσουμε όλα τα χημικά στοιχεία του οργανισμού, πως αλληλεπιδρούν και τί προκαλείται. Να έρθει τώρα ο άλλος να σου πει: "πάρε δάκρυα πεταλούδας στα 200C", ε, πάω να μουλιάσω φασόλια για τη φασολάδα. Και πάμε και σ' ένα ακραίο παράδειγμα: τρέχεις με 180, παραβιάζει ένα subaru το στοπ στη διασταύρωση, συγκρούεστε, τα αμάξια ένα μάτσο λαμαρίνες και κείτεσαι με τα πόδια μισοαποσπασμένα, τα χέρια κυμά με τα κόκκαλα θρυμματισμένα, την κοιλιά ανοιγμένη και τα έντερα χυμένα έξω. Θα σε σώσουν 15 ώρες χειρουργείου ίσως. Το χειρουργείο αναπτύχθηκε με τη μέθοδο της κλασσικής ιατρικής -την επιστημονική μέθοδο. Δε σας προβληματίζει που δεν τολμάει κανείς να μιλήσει για "εναλλακτικές προσεγγίσεις";